«Το έχουμε δηλώσει καθαρά ότι δεν πειθαρχούμε σε αυτούς τους νόμους και καλούμε το λαό σε συνειδητή απειθαρχία. Δεν καλούμε μόνο τη νεολαία, αλλά και ολόκληρο το λαό. Βεβαίως, με όρους κινήματος, μέσα από τη διαδικασία της πειθούς, όσο μπορεί αυτή να γίνεται μέσα στις σημερινές συνθήκες», ξεκαθάρισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, αναπτύσσοντας χτες στη Βουλή σχετική Επίκαιρη Ερώτηση προς τον πρωθυπουργό και αναφερόμενη στο νόμο - πλαίσιο και τις άλλες αντιεκπαιδευτικές πολιτικές που προωθεί η κυβέρνηση.

Εχουμε, τόνισε, κάθε δικαίωμα ως ΚΚΕ να αντιπαλεύουμε, με όλους τους πρόσφορους τρόπους, όταν συζητείται ένα σχέδιο νόμου στη Βουλή και έχουμε επίσης το δικαίωμα την άλλη μέρα από την ισχύ του νόμου, με μαζικές διαδικασίες, με όρους μαζικής πολιτικής δράσης, με τις δράσεις των αντίστοιχων χώρων και λαμβάνοντας υπόψη και την πείρα που διαμορφώνεται από την εφαρμογή του νόμου, όσο εξαρτάται από εμάς, να παλεύουμε ούτως ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις αυτός ο νόμος να μην εφαρμοστεί, να δυσκολευτεί, να καταργηθεί.

Με αυτά τα λόγια, η Αλ. Παπαρήγα απάντησε στον πρωθυπουργό, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η πολιτεία υποχρεούται να εφαρμόζει τους νόμους, και πρόσθεσε: «Διότι εάν πάμε με αυτή τη λογική, δηλαδή ότι είναι νόμος και όλοι πρέπει να πειθαρχήσουμε, με συγχωρείτε, αλλά τότε να μην υπάρχουν οι εκλογικές διαδικασίες. Απορρίπτουμε τη λογική, που λέει ότι κάθε τέσσερα χρόνια παρεμβαίνει ο λαός και αποφασίζει και ρυθμίζει».

Αναφερόμενη στην προωθούμενη «αξιολόγηση» των πανεπιστημίων, υπογράμμισε χαρακτηριστικά:

«Αξιολογήσαμε την αξιολόγησή σας - όπως και προηγούμενα επί ΠΑΣΟΚ - και την απορρίπτουμε. Κάνουμε και εμείς την αξιολόγηση στην αξιολόγησή σας.

Τι είναι η αξιολόγηση; Ενα εργαλείο, το οποίο προωθεί με οικονομικό εκβιασμό - και ο οικονομικός φέρνει και τον ηθικό και τον πολιτικό και τον προσωπικό εκβιασμό - στους λειτουργούς της Εκπαίδευσης όλα αυτά τα μέτρα.

Η επιστήμη και η επιστημονική έρευνα, η εκπαιδευτική διαδικασία, υποτάσσονται πλήρως στη διαπάλη και τον ανταγωνισμό των μονοπωλίων, υπηρετούν πλήρως την κερδοφορία. Και η εκπαιδευτική διαδικασία το κάνει αυτό παράγοντας φθηνό εργατικό δυναμικό χειραγωγημένο, ανεξάρτητα αν θα έχει αποτελέσματα γιατί φυσικά υπάρχει ο παράγοντας κίνημα.

Αυτήν την αξιολόγηση την απορρίπτουμε 100%. Είναι ψέμα - και θα το πω καθαρά - ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια γίνονται για να μη στέλνουν οι φτωχοί και ταλαιπωρημένοι γονείς τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Δηλαδή, δεν υπάρχει άλλο δίλημμα; Ενας γονιός που θέλει να το στείλει και μπορεί να το στείλει δεν απαγορεύεται. Γιατί το δίλημμα να μην είναι "όλοι εδώ στην Ελλάδα δωρεάν", αλλά να είναι "πληρώνω και διαλέγω τις σπουδές στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό"; Εμείς αυτά τα διλήμματα τα απορρίπτουμε».

Το πρόβλημα για εμάς, συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα, δεν είναι μόνο τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα οποία τα απορρίπτουμε - και η διασταλτική ερμηνεία που δίνει ο πρωθυπουργός στο άρθρο 16 δημιουργεί και προβλήματα πολιτικής συμπεριφοράς και δημοκρατίας.

«Το κυριότερο ζήτημα, τόνισε, είναι ότι η συνύπαρξη αυτών των δύο χώρων θα οδηγήσει στην ακόμα πιο ταχύρυθμη ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας της δημόσιας Παιδείας. Αυτό είναι το σοβαρό πρόβλημα. Να συμφωνήσω και εγώ με αυτούς που λένε ότι δε θα έρθουν πάρα πολλά ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα. Η αγορά είναι μικρή και δε θα έρθουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα θυγατρικά των μεγάλων μόνο για να παίρνουν τα δίδακτρα των παιδιών. Παίζει άλλους ρόλους - και το ξέρετε πολύ καλά - η ιδιωτική επιστημονική έρευνα. Εδώ έπαιζε τέτοιο ρόλο πριν από δύο αιώνες η αρχαιολογική σκαπάνη, αφού δεν έπαιζε μόνο το ρόλο να φέρνει στο φως τις αρχαιότητες που δεν μπορούσαν να τις βγάλουν οι αρχαιολόγοι. Αλλο ρόλο θα παίξουν αυτά τα ιδρύματα και ξέρουμε πάρα πολύ καλά τι ρόλο θα παίξουν. Θα γίνουν ο μοχλός για την ακόμα πιο άκριτη και ανεξέλεγκτη ιδιωτική λειτουργία των πανεπιστημίων, που σημαίνει ταξικοί φραγμοί και υποταγή της επιστημονικής έρευνας στις ανάγκες της αντεργατικής αντιλαϊκής αγοράς».

Απευθυνόμενη στον πρωθυπουργό, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κατήγγειλε ότι το περιεχόμενο της πολιτικής της κυβέρνησης «είναι εξαιρετικά βίαιο ως πολιτικό περιεχόμενο, ως πολιτική επιλογή, ως πολιτικά επιχειρήματα και ως εκβιασμός μέσω της αξιολόγησης και της οικονομικής επιχορήγησης» και ξεκαθάρισε:

«Οι τυχοδιωκτικές ενέργειες που γίνονται αυτή την περίοδο στα πανεπιστήμια - δυστυχώς - είναι βούτυρο στο ψωμί σας. Και θέλω να κάνω ένα διαχωρισμό. Καταλαβαίνουμε, αν θέλετε, και τον αυθορμητισμό τω νέων ανθρώπων - ο οποίος υπάρχει και εκδηλώνεται και στα γήπεδα και σε άλλους χώρους - που, με πολύ χαμηλό επίπεδο πολιτικοποίησης, εκφράζουν αυτήν την αγανάκτησή τους με αυτόν τον τρόπο.

Αυτό το οποίο πραγματικά καταδικάζεται είναι ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός, όταν αυτές οι ενέργειες χρησιμοποιούνται είτε για στοχευμένες ψηφοθηρικές δράσεις είτε για να καλλιεργηθεί ένα επαναστατικό προφίλ. Ομως, δυστυχώς, επαναστατικές πράξεις δεν υπάρχουν, αν δεν υπάρχουν και επαναστατικές ιδέες. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Πάντως, η πολιτική σας έχει περιεχόμενο βίας. Είναι κάτι που ισχύει και δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ανεύθυνη. Δε μεταθέτουμε και ούτε πάμε να κάνουμε συμψηφισμούς. Ομως, αυτό είναι πρόβλημα».

Στη συνέχεια, η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε σε θέματα του φοιτητικού κινήματος και υπογράμμισε:

«Επειδή γίνεται πολλή συζήτηση για τη δημοκρατία, τις βασικές διαδικασίες και την αυτοτέλεια του κινήματος, θέλω να βάλω ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα εδώ στη Βουλή και απευθύνομαι σε όλα τα κόμματα:

Ξέρετε ότι δεν είμαστε - ούτε θέλουμε να είμαστε - θεσμολάγνοι, δεν έχουμε θεσμο-λαγνείες. Κάθε χρόνο, λοιπόν, γίνονται φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές και κάθε χρόνο όλα τα κόμματα παρεμβαίνουμε, παίρνουμε μέρος σε αυτή τη μάχη - και καλά κάνουμε - γιατί η δράση των κομμάτων είναι και μέσα στους κοινωνικούς χώρους.

Σε αυτές τις εκλογές, λοιπόν, όλοι θεωρούμε τους εαυτούς μας ως νικητές. Εσείς (σ.σ. η κυβέρνηση) επιβραβεύετε τη νεολαία σας, γιατί επί 22 χρόνια - και εδώ υπάρχει ένα θέμα - είναι πρώτη δύναμη και την άλλη μέρα των εκλογών δεν υπάρχουν ονοματισμένοι εκλεγμένοι, δεν υπάρχουν διοικητικά συμβούλια, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Πρόκειται, λοιπόν, για μια φοβερά εκφυλιστική διαδικασία.

Σας είπα ότι δεν είμαστε θεσμολάγνοι. Ομως, είναι απαράδεκτο να μετράμε κάθε χρόνο τα ποσοστά, ποιος ανέβηκε ένα, δύο ή τρία εκατοστά. Μέχρι και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων διαμορφώνουν κλίμα στα πανεπιστήμια όσον αφορά το ποια δύναμη θα έρθει πρώτη, δεύτερη, τρίτη, πέμπτη και την άλλη μέρα να μην υπάρχουν προσωποποιημένοι συνδικαλιστές. Ας γίνεται με λίστα, δε μας απασχολεί αυτό, να μη συνεδριάζουν διοικητικά συμβούλια και να λέμε τώρα ότι έχουμε φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα.

Και έτσι ο καθένας, η κάθε παράταξη ταυτίζει τη δράση της με τη μαζική διαδικασία, τη γενική συνέλευση. Εχουμε δώσει μάχη σε αυτά τα ζητήματα. Εχουμε δώσει μάχη εδώ και δύο, τρία χρόνια, αλλά και πιο νωρίς, αλλά τα τελευταία χρόνια δίνουμε μάχη ακόμα πιο αποφασιστικά για να γίνονται ανοιχτές συνεδριάσεις των διοικήσεων.

Κάποτε - στη δεκαετία του '60 - μας άνοιγαν τα κεφάλια, γιατί διεκδικούσαμε να συνεδριάζουμε μέσα στο πανεπιστήμιο και όχι στα καφενεία που μας ανάγκαζαν και να γίνεται η συνεδρίαση ανοιχτά μπροστά στους φοιτητές και να κρίνεται. Και αυτό είναι κάτι που διεκδικούμε εμείς, που στο κάτω κάτω δεν είμαστε και η πρώτη δύναμη. Μη φανταστείτε ότι αυτό το θέλουμε γιατί μπορούμε και μέσα από αυτές τις διαδικασίες να έχουμε πλειοψηφία. Οχι!

Οταν, λοιπόν, υπάρχει αυτός ο εκφυλισμός - και εσείς έχετε την πρώτη ευθύνη γιατί είστε και η πρώτη δύναμη, όπως άλλωστε ευθύνη έχει και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και άλλοι. Ποιος καλεί σε συνελεύσεις και σε διαδικασίες; Οταν δεν υπάρχουν όργανα, ο καθένας μπορεί να πει ότι εγώ κάνω μια επιτροπή και καλώ τους φοιτητές όλες της Ελλάδας να "κάνουν ντου" και να σπάσουν το κεφάλι ενός πρύτανη. Πώς θα ελεγχθούμε;

Εμείς ως ΚΚΕ, η ΚΝΕ έχουμε πάρει μέτρα και έχουμε πρόσωπο και ονοματίζουμε. Είναι άλλο πράγμα η παραταξιακή και η κομματική διαπάλη, που, βεβαίως, πρέπει να γίνεται και είναι μέσα στους κανόνες έστω και αυτής της δημοκρατίας που ζούμε. Και μετά δίνουμε μαθήματα εφαρμογής του νόμου και σεβασμού. Οχι.

Εμείς - το λέω καθαρά - απειθαρχούμε στο νόμο. Ομως η κύρια προσφορά μας αυτήν την περίοδο - και όσο εξαρτάται από τις δυνάμεις μας - θα είναι να αποκατασταθούν οι κανονικές διαδικασίες μέσα στο φοιτητικό κίνημα, για να μπορεί ο απλός φοιτητές, που δεν ανήκει σε κανένα κόμμα και σε καμία παράταξη, να ελέγχει, να κρίνει και να συμμετέχει.

Και πρέπει να το πάρουν όλοι εκείνοι υπόψη, δε μας ενδιαφέρει το προφίλ κανενός. Σημασία έχει η ουσία. Και οι αγώνες δεν είναι κάδρο κανενός πολιτικού αρχηγού, κανενός και καμιάς, για να μην υπάρχει παρεξήγηση. Εχει την αυτοτέλειά του το κίνημα, δρούμε μέσα, έχουμε δικαίωμα να δράσουμε και έχουμε δικαίωμα να τσακωθούμε μέσα στο κίνημα, αλλά δεν έχουμε δικαίωμα να το εκφυλίσουμε».