Με την κατάθεση νέου χρονοδιαγράμματος στο θέμα της απελευθέρωσης - διάλυσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, οι διαδικασίες για την παράδοση της αγοράς ενέργειας στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, με την παράλληλη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, λαμβάνουν διαστάσεις χιονοστιβάδας. Ο νέος υπουργός Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκης, εισήλθε ιδιαίτερα «φουριόζος» στα καθήκοντα διάλυσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Και ήδη από την περασμένη βδομάδα, πραγματοποιεί συσκέψεις με τη διοίκηση της ΔΕΗ και την κοινοπραξία των ξένων εταιριών ABN AMRO - Rothschild - Goldman Sachs που έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας το ξεπούλημα της ΔΕΗ, ενώ με βάση τις προγραμματικές δηλώσεις, η μετοχοποίηση - ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, εντός του 2000.

Οι γρήγορες κινήσεις για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, που ας σημειωθεί θα «ξηλώσουν» και την τωρινή διοίκηση της Επιχείρησης, διότι το μεγάλο κεφάλαιο και η κυβέρνηση τη χαρακτηρίζουν σε κάποιο βαθμό ανίκανη να προχωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες στο ξεπούλημα της ΔΕΗ, αποσκοπούν ουσιαστικά στο να δώσουν το γρηγορότερο δυνατό ζωτικό χώρο αλλά και εύρος χρόνου στο ιδιωτικό κεφάλαιο που επιθυμεί να «παίξει» στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, αφού ως γνωστόν από τις 19 Φεβρουαρίου του 2001 ένα μεγάλο κομμάτι της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που μπορεί να φτάσει και το 40% θα πρέπει να παραδοθεί άμεσα στους ιδιώτες.

Για να φτάσει όμως, η μεγαλύτερη ελληνική επιχείρηση στο Χρηματιστήριο, θα πρέπει να υπάρξει η πλήρης αναδιάρθρωση της λειτουργίας αλλά και η αλλαγή των οικονομικών της πλάνων και των επενδυτικών της σχεδίων. Η πρώτη βασική αναδιάρθρωση θα είναι η απεμπόληση του κοινωφελούς χαρακτήρα, αφού στο εξής θα λειτουργεί με αυστηρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Οι βασικότερες κατευθύνσεις των ξένων πολυεθνικών εταιριών που έχουν αναλάβει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ είναι να ολοκληρωθεί εντός του Μάη το σχέδιο πλήρους μετατροπής της ΔΕΗ σε Ανώνυμη Εταιρία, σχέδιο κατάρτισης ισολογισμών της Επιχείρησης ώστε να απεικονίζονται όλα τα μεγέθη και η αναλυτική οικονομική κατάστασή της, αλλά και η εισαγωγή ενοποιημένου λογιστικού σχεδίου, συμβατού με τα κοινοτικά πρότυπα, προκειμένου κατά τη διάρκεια της μετοχοποίησης να μπορούν να αγοράσουν πακέτα μετοχών και ξένοι επενδυτές. Επίσης στο αμέσως επόμενο διάστημα η ΔΕΗ θα πρέπει να δημιουργήσει μία θυγατρική της εταιρία που θα αναλάβει τη διαχείριση των σταθμών παραγωγής.

Ασχετα με το μέγεθος του ποσοστού που θα «ριχθεί» στη Σοφοκλέους σε πρώτη φάση, πρέπει να θεωρείται δεδομένο, ότι στο εξής το ελληνικό δημόσιο δε θα έχει κανένα λόγο παρέμβασης στις δραστηριότητες της ΔΕΗ, αφού στους στόχους των εκποιητών της είναι να οριοθετήσουν σαφώς τις σχέσεις μεταξύ του δημοσίου - ΔΕΗ, ώστε να μην μπορεί να παρεμβαίνει με κανένα τρόπο στη λειτουργία της επιχείρησης. Η ΔΕΗ, θα ελέγχεται πλέον αποκλειστικά από το μεγάλο κεφάλαιο. Πρέπει να σημειωθεί ότι ένας από τους βασικούς στόχους, πριν ιδιωτικοποιηθεί η ΔΕΗ, είναι η αύξηση των κερδών, τα οποία για φέτος με βάση τον προϋπολογισμό της διοίκησης, αναμένεται να φτάσουν μόλις τα 19 δισεκατομμύρια δραχμές. Το παραπάνω ποσό κερδών χαρακτηρίζεται αρνητικό για την ιδιωτικοποίηση της Επιχείρησης και γι' αυτό με λογιστικά τρικ, τα κέρδη της ΔΕΗ μέχρι το τέλος του έτους, θα επιχειρηθεί να εμφανιστούν περίπου στα 80 δισεκατομμύρια δραχμές.

Προκειμένου να υλοποιηθούν οι φιλοδοξίες του μεγάλου, ντόπιου και ξένου κεφαλαίου για την αποκόμιση μεγαλύτερου μεριδίου κερδών από το ξεπούλημα της ΔΕΗ, ο ελληνικός λαός ως οικιακός καταναλωτής θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Πιο συγκεκριμένα, στο εγγύς μέλλον ο ελληνικός λαός, για χάρη μιας χούφτας μεγαλοκαρχαριών οι οποίοι θα είναι οι μοναδικοί κερδισμένοι και γι' αυτούς άλλωστε γίνεται η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, θα δει, σε πρώτη φάση μόνο, τα οικιακά τιμολόγια να αυξάνονται κατά 30% περίπου, ενώ οι αυξητικές τάσεις θα συνεχιστούν. Η αύξηση των οικιακών τιμολογίων, χαρακτηρίζεται ως μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την «επιτυχημένη» πορεία της ΔΕΗ ως ιδιωτικής πλέον εταιρίας.

Μάλιστα, η κοινοπραξία των ξένων εταιριών, επιδιώκει το ταχύτερο δυνατόν να επιτύχει την εκπόνηση συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το χρονοδιάγραμμα κατάργησης των παροχών της ΔΕΗ προς το κοινωνικό σύνολο. Αυτό σημαίνει ότι ο κοινωφελής ως τώρα χαρακτήρας της ΔΕΗ, θα πάψει να υφίσταται και τη θέση του θα πάρει η καπιταλιστική «αναγκαιότητα» της μεγιστοποίησης των κερδών του κεφαλαίου. Είναι γνωστό ότι σε πολλές περιοχές της χώρας, όπως η πλειοψηφία των νησιών, η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας, λόγω των μεθόδων παραγωγής (χρήση μαζούτ) στοιχίζει αρκετά περισσότερο, από την τιμή με την οποία πωλείται στον καταναλωτή. Ωστόσο όμως, λόγω του κοινωφελούς χαρακτήρα της ΔΕΗ, το οικιακό τιμολόγιο για όλη τη χώρα είναι ενιαίο. Με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, και σε αυτές τις περιοχές θα επιδιώκεται να πωλείται με εύλογο κέρδος. Και το κέρδος θα προκύπτει είτε από την κατακόρυφη αύξηση της τιμής της κιλοβατώρας, είτε από την επιδότηση της ΔΕΗ από το δημόσιο. Το σίγουρο πάντως είναι ένα: Οτι από το αμέσως επόμενο διάστημα, οι αυξήσεις στο ρεύμα θα είναι οδυνηρές για τον ελληνικό λαό.

Η προδιαγεγραμμένη πορεία φτώχειας και μαζικού ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών κρύβεται πίσω από την «εκσυγχρονιστική» βιτρίνα των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης Σημίτη για τον αγροτικό τομέα.

Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας τη συνήθη πρακτική ανελέητης κοροϊδίας των αγροτών, επιχειρεί με γενικόλογες αναφορές να «θαμπώσει» και να αποπροσανατολίσει τους αγρότες. Η προεκλογική ΠΑΣΟΚική καραμέλα για ανάπτυξη της υπαίθρου στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2000», ξαναπιπιλίζεται μετεκλογικά και γίνεται η υπ' αριθμόν ένα προγραμματική δήλωση. Το ίδιο ισχύει και για τα πολυδιαφημισμένα 9,5 τρισ. δραχμές, που προεκλογικά φουσκώθηκαν, για να δείχνουν 12 τρισ., ώστε να συντηρηθεί η απατηλή αίσθηση ότι θα πέσουν φράγκα στην ύπαιθρο και τους αγρότες. Κατά τ' άλλα οι προγραμματικές δηλώσεις κινούνται στις γνωστές χιλιοειπωμένες «κορόνες» για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και ποιότητας και μιας σειράς επιμέρους θεμάτων που κινούνται σταθερά στην κατεύθυνση της υπονόμευσης των συμφερόντων των αγροτών και της απρόσκοπτης εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εμποροβιομηχάνων ντόπιων και ξένων. Σε όλα αυτά προστίθεται και η πολιτική συνέχεια της απαρέγκλιτης υλοποίησης των αντιαγροτικών επιταγών της ΕΕ και του ΠΟΕ.

Αυτό που γίνεται για άλλη μια φορά από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό είναι να εμφανιστεί το μαύρο για άσπρο. Αποκρύπτονται επιμελώς τα χειρότερα, που βρίσκονται μέσα στις αποφάσεις της «Ατζέντας 2000», τις οποίες οι κυβερνώντες ψήφισαν στις Βρυξέλλες. Η «Ατζέντα 2000» επέβαλε εξαρχής μείωση των τιμών σε δημητριακά, βόειο κρέας και γάλα. Το «μάρμαρο» θα πληρώσουν πρώτοι οι σιτοπαραγωγοί που σε λίγους μήνες θα δουν τις τιμές να πέφτουν στα πλέον εξευτελιστικά επίπεδα. Το κακό, βέβαια, δε θα σταματήσει εδώ, αφού στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2000» θα επιβληθούν ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις σε τιμές και επιδοτήσεις σε μια σειρά ακόμα βασικά προϊόντα της χώρας (βαμβάκι, λάδι, καπνά, βιομηχανική ντομάτα κ.ά.).

Το άλλο σκέλος της κυβερνητικής κοροϊδίας αφορά τον υποτιθέμενο πακτωλό των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων. Κι εδώ υπάρχει και προηγούμενο, για να αποδειχτεί το μέγεθος της κυβερνητικής απατεωνιάς: Τα κοινοτικά κονδύλια που δόθηκαν στο διάστημα 1995 - 1999 ήταν αισθητά μεγαλύτερα από αυτά που προβλέπει η «Ατζέντα 2000», αλλά δεν απέτρεψαν τη δραματική μείωση του αγροτικού εισοδήματος από το 1995 και μετά. Επιπλέον, τα κονδύλια του Γ' ΚΠΣ είναι εμφανέστατα μικρότερα σε σύγκριση με αυτά των Α' και Β' ΚΠΣ, αντίστοιχα. Και τα προηγούμενα «πακέτα» των επιδοτήσεων και των ΚΠΣ δεν εμπόδισαν το μαζικό ξεκλήρισμα των αγροτών, αφού στο διάστημα 1987 - 1997 αναγκάστηκαν 129.000 αγροτικές οικογένειες να εγκαταλείψουν τη γεωργία. Το σίγουρο είναι ότι το κακό δε θα σταματήσει εδώ και θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση και σε μεγαλύτερη έκταση, πράγμα που καταμαρτυρούν και τα ίδια τα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας, που προβλέπουν μείωση της απασχόλησης στη γεωργία για το διάστημα 1997 - 2007 κατά 7,84%. Βέβαια, το νούμερο αυτό θα είναι τελικά πολύ μεγαλύτερο.

Η μέγιστη υποκρισία της κυβέρνησης βρίσκεται στο σλόγκαν «βελτίωση της ποιότητας και ανταγωνιστικότητας». Γιατί, πίσω από αυτό κρύβεται η πολιτική βούληση για βελτίωση των κερδών των εμποροβιομηχάνων. Το ότι θα συμβεί το δεύτερο φαίνεται και από το τοπίο, που διαμορφώνει η κυβέρνηση, ώστε να εξυπηρετηθούν στο ακέραιο οι αξιώσεις των εμποροβιομηχάνων. Μέσα στη χρονιά που διανύουμε, η κυβέρνηση θα βάλει μπρος τη διάλυση των συνεταιρισμών και τη μετατροπή τους σε ΑΕ, τη σύσταση των διεπαγγελματικών οργανώσεων, καθώς και τη σύσταση διαφόρων εταιριών, όπως οι Αγροεξαγωγές ΑΕ. Παντού τον έλεγχο θα τον έχουν οι εμποροβιομήχανοι.

Οσο για τους μικρομεσαίους αγρότες θα εξακολουθούν να αναρωτιούνται πώς γίνεται να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να έχουν κάποιο όφελος, αφού το κόστος παραγωγής θα ανεβαίνει και οι τιμές και επιδοτήσεις θα πέφτουν. Επίσης, οι αγρότες θα συνεχίζουν να οργίζονται, αφού θα πασχίζουν να παράγουν όλο και καλύτερα ποιοτικά προϊόντα, τα οποία όμως θα αγοράζουν εκβιαστικά, με τη στήριξη κυβέρνησης και ΕΕ, όλο και σε πιο χαμηλές τιμές οι εμποροβιομήχανοι.

Δείγμα γραφής για τη... φιλοαγροτική πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την επόμενη τετραετία, αποτελεί και το περιεχόμενο του πολυνομοσχεδίου, που ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή μέσα στους επόμενους μήνες, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας. Στο συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο, εκτός από το ξεπούλημα των δασών, προβλέπεται η ιδιωτικοποίηση των ελληνικών γεωργικών ασφαλίσεων και των οργανισμών εγγείων βελτιώσεων.

Αναφορικά με την αναμόρφωση του ΕΛΓΑ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επιφέρει ένα ακόμα οδυνηρό πλήγμα στους αγρότες. Ο ΕΛΓΑ υποβαθμίζεται και διαλύεται στο όνομα εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων, δηλαδή ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Από την άλλη η πολιτική σχεδιασμού εκτάκτων αναγκών του υπουργείου Γεωργίας (ΠΣΕΑ) καταργείται και ενσωματώνεται στον ΕΛΓΑ. Οι αγρότες θα καλούνται στο εξής να πληρώνουν δυσβάσταχτες εισφορές για να απολαμβάνουν ακόμα μικρότερης ασφαλιστικής κάλυψης. Το αποτέλεσμα θα είναι να εξαναγκαστούν οι αγρότες να πέσουν στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Αυτό άλλωστε επιτάσσει η ΕΕ και ο ΠΟΕ.

Οσον αφορά τους οργανισμούς εγγείων βελτιώσεων και τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, με βάση και τα προηγούμενα δείγματα γραφής, στο πολυνομοσχέδιο προβλέπεται σχετικά η κατάργηση των ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ. Αυτό θα γίνει με την παραχώρησή τους σε ιδιωτικά συμφέροντα είτε απευθείας, είτε έμμεσα, με «Δούρειο Ιππο» την Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Επίσης, στο όνομα της δήθεν προστασίας των υδάτινων πόρων φαίνεται ότι οι αγρότες θα κληθούν να πληρώσουν επιπλέον δυσβάσταχτες εισφορές, κάτι που άλλωστε που απαιτεί η ΕΕ και έχει ήδη προτείνει ο καθηγητής Σπράος προ λίγων ετών.

Το σκηνικό της κοροϊδίας ολοκληρώνεται με την ιδιαίτερη αναφορά της κυβέρνησης για τους νέους αγρότες και τα υποτιθέμενα κίνητρα που θα τους δοθούν. Μόνο, όμως, που τα ψευτοκίνητρα της κυβέρνηση αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό, μιας και οι νέοι αγρότες έρχονται αντιμέτωποι με τα κύματα των περιορισμών της ΕΕ, του υψηλού κόστους να στήσουν μια βιώσιμη εκμετάλλευση και μιας πολιτικής που επιδιώκει να τους καταστήσει κολίγους στη δούλεψη των εμποροβιομηχάνων.