Η προδιαγεγραμμένη πορεία φτώχειας και μαζικού ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών κρύβεται πίσω από την «εκσυγχρονιστική» βιτρίνα των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης Σημίτη για τον αγροτικό τομέα.

Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας τη συνήθη πρακτική ανελέητης κοροϊδίας των αγροτών, επιχειρεί με γενικόλογες αναφορές να «θαμπώσει» και να αποπροσανατολίσει τους αγρότες. Η προεκλογική ΠΑΣΟΚική καραμέλα για ανάπτυξη της υπαίθρου στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2000», ξαναπιπιλίζεται μετεκλογικά και γίνεται η υπ' αριθμόν ένα προγραμματική δήλωση. Το ίδιο ισχύει και για τα πολυδιαφημισμένα 9,5 τρισ. δραχμές, που προεκλογικά φουσκώθηκαν, για να δείχνουν 12 τρισ., ώστε να συντηρηθεί η απατηλή αίσθηση ότι θα πέσουν φράγκα στην ύπαιθρο και τους αγρότες. Κατά τ' άλλα οι προγραμματικές δηλώσεις κινούνται στις γνωστές χιλιοειπωμένες «κορόνες» για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και ποιότητας και μιας σειράς επιμέρους θεμάτων που κινούνται σταθερά στην κατεύθυνση της υπονόμευσης των συμφερόντων των αγροτών και της απρόσκοπτης εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εμποροβιομηχάνων ντόπιων και ξένων. Σε όλα αυτά προστίθεται και η πολιτική συνέχεια της απαρέγκλιτης υλοποίησης των αντιαγροτικών επιταγών της ΕΕ και του ΠΟΕ.

Αυτό που γίνεται για άλλη μια φορά από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό είναι να εμφανιστεί το μαύρο για άσπρο. Αποκρύπτονται επιμελώς τα χειρότερα, που βρίσκονται μέσα στις αποφάσεις της «Ατζέντας 2000», τις οποίες οι κυβερνώντες ψήφισαν στις Βρυξέλλες. Η «Ατζέντα 2000» επέβαλε εξαρχής μείωση των τιμών σε δημητριακά, βόειο κρέας και γάλα. Το «μάρμαρο» θα πληρώσουν πρώτοι οι σιτοπαραγωγοί που σε λίγους μήνες θα δουν τις τιμές να πέφτουν στα πλέον εξευτελιστικά επίπεδα. Το κακό, βέβαια, δε θα σταματήσει εδώ, αφού στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2000» θα επιβληθούν ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις σε τιμές και επιδοτήσεις σε μια σειρά ακόμα βασικά προϊόντα της χώρας (βαμβάκι, λάδι, καπνά, βιομηχανική ντομάτα κ.ά.).

Το άλλο σκέλος της κυβερνητικής κοροϊδίας αφορά τον υποτιθέμενο πακτωλό των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων. Κι εδώ υπάρχει και προηγούμενο, για να αποδειχτεί το μέγεθος της κυβερνητικής απατεωνιάς: Τα κοινοτικά κονδύλια που δόθηκαν στο διάστημα 1995 - 1999 ήταν αισθητά μεγαλύτερα από αυτά που προβλέπει η «Ατζέντα 2000», αλλά δεν απέτρεψαν τη δραματική μείωση του αγροτικού εισοδήματος από το 1995 και μετά. Επιπλέον, τα κονδύλια του Γ' ΚΠΣ είναι εμφανέστατα μικρότερα σε σύγκριση με αυτά των Α' και Β' ΚΠΣ, αντίστοιχα. Και τα προηγούμενα «πακέτα» των επιδοτήσεων και των ΚΠΣ δεν εμπόδισαν το μαζικό ξεκλήρισμα των αγροτών, αφού στο διάστημα 1987 - 1997 αναγκάστηκαν 129.000 αγροτικές οικογένειες να εγκαταλείψουν τη γεωργία. Το σίγουρο είναι ότι το κακό δε θα σταματήσει εδώ και θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση και σε μεγαλύτερη έκταση, πράγμα που καταμαρτυρούν και τα ίδια τα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας, που προβλέπουν μείωση της απασχόλησης στη γεωργία για το διάστημα 1997 - 2007 κατά 7,84%. Βέβαια, το νούμερο αυτό θα είναι τελικά πολύ μεγαλύτερο.

Η μέγιστη υποκρισία της κυβέρνησης βρίσκεται στο σλόγκαν «βελτίωση της ποιότητας και ανταγωνιστικότητας». Γιατί, πίσω από αυτό κρύβεται η πολιτική βούληση για βελτίωση των κερδών των εμποροβιομηχάνων. Το ότι θα συμβεί το δεύτερο φαίνεται και από το τοπίο, που διαμορφώνει η κυβέρνηση, ώστε να εξυπηρετηθούν στο ακέραιο οι αξιώσεις των εμποροβιομηχάνων. Μέσα στη χρονιά που διανύουμε, η κυβέρνηση θα βάλει μπρος τη διάλυση των συνεταιρισμών και τη μετατροπή τους σε ΑΕ, τη σύσταση των διεπαγγελματικών οργανώσεων, καθώς και τη σύσταση διαφόρων εταιριών, όπως οι Αγροεξαγωγές ΑΕ. Παντού τον έλεγχο θα τον έχουν οι εμποροβιομήχανοι.

Οσο για τους μικρομεσαίους αγρότες θα εξακολουθούν να αναρωτιούνται πώς γίνεται να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να έχουν κάποιο όφελος, αφού το κόστος παραγωγής θα ανεβαίνει και οι τιμές και επιδοτήσεις θα πέφτουν. Επίσης, οι αγρότες θα συνεχίζουν να οργίζονται, αφού θα πασχίζουν να παράγουν όλο και καλύτερα ποιοτικά προϊόντα, τα οποία όμως θα αγοράζουν εκβιαστικά, με τη στήριξη κυβέρνησης και ΕΕ, όλο και σε πιο χαμηλές τιμές οι εμποροβιομήχανοι.

Δείγμα γραφής για τη... φιλοαγροτική πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την επόμενη τετραετία, αποτελεί και το περιεχόμενο του πολυνομοσχεδίου, που ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή μέσα στους επόμενους μήνες, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας. Στο συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο, εκτός από το ξεπούλημα των δασών, προβλέπεται η ιδιωτικοποίηση των ελληνικών γεωργικών ασφαλίσεων και των οργανισμών εγγείων βελτιώσεων.

Αναφορικά με την αναμόρφωση του ΕΛΓΑ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επιφέρει ένα ακόμα οδυνηρό πλήγμα στους αγρότες. Ο ΕΛΓΑ υποβαθμίζεται και διαλύεται στο όνομα εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων, δηλαδή ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Από την άλλη η πολιτική σχεδιασμού εκτάκτων αναγκών του υπουργείου Γεωργίας (ΠΣΕΑ) καταργείται και ενσωματώνεται στον ΕΛΓΑ. Οι αγρότες θα καλούνται στο εξής να πληρώνουν δυσβάσταχτες εισφορές για να απολαμβάνουν ακόμα μικρότερης ασφαλιστικής κάλυψης. Το αποτέλεσμα θα είναι να εξαναγκαστούν οι αγρότες να πέσουν στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Αυτό άλλωστε επιτάσσει η ΕΕ και ο ΠΟΕ.

Οσον αφορά τους οργανισμούς εγγείων βελτιώσεων και τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, με βάση και τα προηγούμενα δείγματα γραφής, στο πολυνομοσχέδιο προβλέπεται σχετικά η κατάργηση των ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ. Αυτό θα γίνει με την παραχώρησή τους σε ιδιωτικά συμφέροντα είτε απευθείας, είτε έμμεσα, με «Δούρειο Ιππο» την Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Επίσης, στο όνομα της δήθεν προστασίας των υδάτινων πόρων φαίνεται ότι οι αγρότες θα κληθούν να πληρώσουν επιπλέον δυσβάσταχτες εισφορές, κάτι που άλλωστε που απαιτεί η ΕΕ και έχει ήδη προτείνει ο καθηγητής Σπράος προ λίγων ετών.

Το σκηνικό της κοροϊδίας ολοκληρώνεται με την ιδιαίτερη αναφορά της κυβέρνησης για τους νέους αγρότες και τα υποτιθέμενα κίνητρα που θα τους δοθούν. Μόνο, όμως, που τα ψευτοκίνητρα της κυβέρνηση αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό, μιας και οι νέοι αγρότες έρχονται αντιμέτωποι με τα κύματα των περιορισμών της ΕΕ, του υψηλού κόστους να στήσουν μια βιώσιμη εκμετάλλευση και μιας πολιτικής που επιδιώκει να τους καταστήσει κολίγους στη δούλεψη των εμποροβιομηχάνων.