Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών της χώρας ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και μιζέριας, ακόμα και σύμφωνα με τις επίσημες μετρήσεις που κρύβουν τις πραγματικές συνθήκες διαβίωσης των λαϊκών νοικοκυριών. Περισσότερα από 380.000 παιδιά μέχρι 15 χρόνων και 450.000 παιδιά μέχρι 17 χρόνων ζουν σε κατάσταση επίσημα χαρακτηρισμένης «παιδικής φτώχειας». Σύμφωνα με μελέτη η οποία δημοσιεύεται σε έντυπο που εκδίδεται από την Τράπεζα της Ελλάδας, το ποσοστό της παιδικής φτώχειας «σηκώνει κεφάλι»: Από 20% στο σύνολο του παιδικού πληθυσμού για το 2005 αυξήθηκε τρεις ολόκληρες μονάδες, για να φτάσει σε 23% το 2006.

Η συγκεκριμένη κατάσταση σχετίζεται άμεσα με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Εχει να κάνει με την κοινωνική κατάταξη του νοικοκυριού, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων γονιών, τον αριθμό των παιδιών κάθε νοικοκυριού, με τον τόπο κατοικίας, κ.ά. Η απουσία ουσιαστικής κοινωνικής μέριμνας καταγράφεται και από το γεγονός ότι ο κίνδυνος φτώχειας αυξάνεται δραματικά μαζί με τον αριθμό παιδιών του κάθε νοικοκυριού.

Σύμφωνα με τη μελέτη (του Θ. Μητράκου, στελέχους στην Τράπεζα της Ελλάδας), ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο παιδικής φτώχειας αντιμετωπίζουν οι παρακάτω κατηγορίες:

• Τα παιδιά που κατοικούν σε αγροτικές περιοχές και είναι πολυμελή. Μεγάλη συγκέντρωση φτωχών παιδιών καταγράφεται στην Ανατ. Μακεδονία - Θράκη, στη Θεσσαλία, στη Δ. Ελλάδα, στην Πελοπόννησο και το Β. Αιγαίο, δηλαδή στις κατ' εξοχή αγροτικές περιοχές της χώρας.
• Τα παιδιά σε νοικοκυριά με αρχηγό οικονομικό μετανάστη (κυρίως με ιθαγένεια αλβανική, βουλγαρική, ρουμανική, πολωνική, χωρών της πρώην ΕΣΣΔ, ασιατικών και αφρικανικών κρατών). Η φτώχεια επιδεινώνεται για παιδιά που ζουν με έναν από τους δύο γονείς.

Οταν ο υπεύθυνος του νοικοκυριού χαρακτηρίζεται εργαζόμενος η φτώχεια επιδεινώνεται:

• Στον αγροτικό τομέα (ασφαλισμένους ΟΓΑ), στον κλάδο των κατασκευών, στους ανειδίκευτους εργάτες, στους χειρώνακτες.
• Σε όσους εργάζονται με ελαστικές σχέσεις (περιστασιακή εργασία, σύμβαση ορισμένου χρόνου, ανασφάλιστοι).
• Σε δεινή θέση βρίσκονται και τα νέα ζευγάρια ηλικίας μέχρι 34 ετών. Η αποφυγή ακόμη μεγαλύτερων διαστάσεων φτώχειας οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη βοήθεια από το συγγενικό περιβάλλον. Στην έκθεση σημειώνεται: «Ο θεσμός της οικογένειας φαίνεται ότι στηρίζει σε μεγάλο βαθμό τα νεαρά ζευγάρια στις αυξημένες ανάγκες τους και τη φροντίδα των παιδιών με σημαντικές χρηματικές και άλλες εισφορές (παραχώρηση κατοικίας ή πληρωμή ενοικίου, τροφεία παιδικών σταθμών, διδάκτρων, παροχή ειδών διατροφής, κ.ά.)».

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά είναι τα ευρήματα για τους τρόπους αντιμετώπισης της φτώχειας. Σημειώνεται χαρακτηριστικά: «Τα ελληνικά νοικοκυριά, μέσω του δανεισμού, διατήρησαν τα τελευταία χρόνια ένα υψηλό επίπεδο κατανάλωσης που τους επέτρεψε να αποφύγουν καταστάσεις φτώχειας σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ' ό,τι θα τους επέτρεπε μόνο το εισόδημά τους». Ειδικά τα νέα ζευγάρια «αναζητούν τρόπους (δανεισμό, εκποίηση περιουσιακών στοιχείων κ.ά.) ώστε να διατηρήσουν τη δαπάνη τους σε υψηλά επίπεδα αποφεύγοντας ταυτόχρονα καταστάσεις φτώχειας για τα παιδιά τους». Προσθέτουν ότι την ερμηνεία αυτή ενισχύει και η ραγδαία επέκταση της «καταναλωτικής πίστης», δηλαδή η έκρηξη του τραπεζικού δανεισμού...

Σύμφωνα με στοιχεία της έρευνας, τα ποσοστά παιδικής φτώχειας στη χώρα είναι στα 4 υψηλότερα στην ΕΕ των 15. Τα «πρωτεία» ανήκουν σε Ιταλία, Ισπανία και Βρετανία (από 24% σε καθεμία).

Δεν έχει προηγούμενο ο εμπαιγμός και η πρόκληση με την οποία οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις προσπαθούν να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν ακόμα μεγαλύτερα μερίδια αγοράς και άρα ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Αυτό αποκαλύπτουν με τον πιο αδιάψευστο τρόπο οι τιμοκατάλογοι αλυσίδας σούπερ μάρκετ που διαθέτει ο «Ρ», σύμφωνα με τους οποίους μεγάλες πολυεθνικές οι οποίες προ ημερών είχαν ανακοινώσει ότι θα κάνουν μειώσεις τιμών, πριν από αυτό ανατίμησαν τα προϊόντα τους και σε λιγότερο από μία εβδομάδα έκαναν τις... μειώσεις που είχαν προαναγγείλει, φέρνοντας τις τιμές στα προ της ανατίμησης επίπεδα! Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή της «COCA COLA», η οποία στις 4 του Ιούνη επέβαλε ανατιμήσεις σε όλα σχεδόν τα προϊόντα «Coca Cola» και σε μια ευρεία γκάμα των άλλων προϊόντων της (αναψυκτικά - χυμοί «Amita») και τέσσερις μέρες μετά, στις 9 Ιούνη, έκανε... μειώσεις σε κάποια από αυτά τα προϊόντα, επαναφέροντας στις περισσότερες περιπτώσεις τις τιμές στα επίπεδα που πωλούνταν πριν από τις ανατιμήσεις.

Ενδεικτικά, μόνο, αναφέρουμε ότι στις 4 Ιούνη ανατιμήθηκαν κατά:

• 6 λεπτά η «Coca Cola» (συσκευασία των τριών τεμαχίων του 1,5 λίτρου) η τιμή της οποίας από τα 4,35 ευρώ πήγε στα 4,41 ευρώ. Στις 9 Ιούνη με ...«κοινωνική ευθύνη» επανέφερε το προϊόν στα 4,35 ευρώ, σερβίροντας αυτή την κίνηση για «μείωση».
• 2 λεπτά η «Coca Cola Light» (1,5 λίτρο) η τιμή της οποίας από 1,48 ανήλθε στα 1,50 ευρώ για να ...«μειωθεί» στις 9 του μήνα και πάλι στα 1,48 ευρώ!
• 12 λεπτά ο χυμός «Amita Motion» (συσκευασία των δύο λίτρων) και η τιμή του διαμορφώθηκε στα 3,80 από 3,68 πριν την ανατίμηση. Στις 9 Ιούνη, η ίδια συσκευασία της «Amita Motion» «φτήνυνε» κατά 12 λεπτά και επανήλθε στα 3,68 ευρώ.

Την ίδια στιγμή, η «Vivartia», παράλληλα με την ανακοίνωση ότι μειώνει την τιμή του «φρέσκου» γάλακτος κατά 3%, προχώρησε στην επιβολή ανατιμήσεων σε άλλα γάλατα. Ετσι, η τιμή του «Advance» αυξήθηκε από την προηγούμενη Δευτέρα κατά 4 λεπτά και σκαρφάλωσε στα 1,54 ευρώ το λίτρο από το 1,50 ευρώ πριν την ανατίμηση. Επίσης, η «Henkel», που ανακοίνωσε ότι θα κάνει μειώσεις σε απορρυπαντικά πλυντηρίου, έχει επιβάλει σε αντιστάθμισμα σειρά ανατιμήσεων σε άλλα προϊόντα, όπως στο «Bref υγρό καθαριστικό τριαντάφυλλο 1.500 ml» από 3,10 σε 3,40 ευρώ το λίτρο κ.ά.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται με τον πιο αδιάψευστο τρόπο ότι η περίφημη «εταιρική κοινωνική ευθύνη» δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια αποενοχοποίησης των μονοπωλιακών κερδών που συσσωρεύονται και διογκώνονται από την αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων με την απόλυτη στήριξη των κυβερνήσεων της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού». Ο έλεγχος των τιμών και η αντιμετώπιση της ακρίβειας, που η κυβέρνηση εναπέθεσε δήθεν στην ...«κοινωνική ευαισθησία» των μονοπωλίων, σπεύδοντας, μάλιστα, να διαφημίσει την «ανταπόκρισή» τους, είναι μια τεράστιου μεγέθους κοροϊδία σε βάρος των εργαζομένων, που συντελείται από κοινού από τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις που τα υπηρετούν.

Σημαντική μείωση 4,8% παρουσίασε ο κύκλος εργασιών στο χονδρικό εμπόριο το α΄ τρίμηνο του 2008 σε σχέση με το δ΄ τρίμηνο του 2007, σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ). Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το αντίστοιχο περσινό διάστημα είχε σημειωθεί αύξηση 0,5%. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο α΄ τρίμηνο του 2008 σε σχέση με το α΄ τρίμηνο του 2007 η αύξηση του τζίρου στο χονδρεμπόριο περιορίστηκε στο 6,6%, από 14,5% την αντίστοιχη περίοδο του 2007 προς το 2006.

Από τα στοιχεία δεν είναι ευκρινές αν η μείωση που εμφανίζει ο τζίρος το α΄ τρίμηνο του 2008 σε σύγκριση με το δ΄ τρίμηνο του 2007 οφείλεται μόνο στην έκρηξη της ακρίβειας (που περιόρισε την καταναλωτική ζήτηση των λαϊκών στρωμάτων) ή και σε άλλους παράγοντες, καθώς και σε προηγούμενες περιόδους έχουν σημειωθεί αυξομειώσεις του σχετικού δείκτη (απόλυτη πτώση, η οποία συνοδεύεται από μεγάλη άνοδο). Εξάλλου, ο κύκλος εργασιών στο εμπόριο - συντήρηση και επισκευή αυτοκινήτων και μοτοσικλετών το α΄ τρίμηνο του 2008 σε σχέση με το α΄ τρίμηνο του 2007 σημείωσε αύξηση 7%, έναντι 9,8% πέρσι, ενώ ως προς το δ΄ τρίμηνο του 2007 προκύπτει αύξηση 5,2% έναντι 7,2% πέρσι.