Εχει και μεγάλη, μάλιστα, σημασία ο τρόπος που επιλέγει κανείς να διατυπώσει αυτήν ή την άλλη θέση. Ιδιαίτερα, όταν πρόκειται για εκπροσώπους πολιτικών δυνάμεων. Οπως ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος, που χτες έκανε δηλώσεις για μια σειρά ζητήματα της επικαιρότητας.

Είπε σχετικά με την απόφαση για εβδομαδιαίο εργάσιμο χρόνο 65 ωρών ότι πρόκειται για «προσπάθεια να πληγεί ένα από τα θεμέλια του κοινωνικού κράτους που είναι το 8ωρο» και συμπλήρωσε «εμείς, αλλά και η Ευρωπαϊκή Αριστερά θα αγωνιστούμε μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και στις κοινωνίες για να μην περάσει αυτό το μέτρο».

Δεν είπε πως το 8ωρο ήταν κατάκτηση της εργατικής τάξης, η οποία τορπιλίστηκε χρόνια πριν, όταν αυτοί και ομοϊδεάτες τους, της «ευρωπαϊκής αριστεράς», ψήφιζαν με χέρια και με πόδια αντεργατικές ευρωενωσιακές συνθήκες που εισήγαγαν μορφές ελαστικής απασχόλησης. Και, φυσικά, δεν είπε πως για να μην περάσει αυτό το μέτρο χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα απ' τους αγώνες της «ευρωπαϊκής αριστεράς» μέσα στο «ευρωπαϊκό κοινοβούλιο» και στις, γενικά κι αφηρημένα, «κοινωνίες».

Συνέχισε ο Αλ. Αλαβάνος λέγοντας: «Είμαστε αντίθετοι στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη, η οποία είναι εντελώς έξω από τις ανάγκες που αντιμετωπίζει σήμερα μια Ευρώπη της κρίσης, του πληθωρισμού, της στασιμότητας και της φτώχειας». Μάλιστα, η Ευρώπη διέρχεται κρίση και περίοδο στασιμότητας. Και η Ευρωσυνθήκη είναι «έξω απ' τις ανάγκες»... Θαυμάσια. Το γεγονός ότι η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου κάθε άλλο παρά σε κρίση βρίσκεται, όπως και το γεγονός ότι η Ευρωσυνθήκη συνιστά ένα αντιλαϊκό τερατούργημα του ευρωενωσιακού κεφαλαίου που ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες του, διέλαθαν της προσοχής του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Δήλωσε χτες ο Αλ. Τσίπρας: «Το Συμβούλιο Υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ πήρε χθες μια απόφαση που δε θα τολμούσε να πάρει καμία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση σε όλη την Ευρώπη» (...) «είναι μια εξέλιξη που είχε προαναγγελθεί στην περίφημη στρατηγική της Λισαβόνας, ένα σχέδιο το οποίο πρέπει κάπου να σταματήσει, διότι, αν δε σταματήσει, αυτές οι αποφάσεις δε θα έχουν τελειωμό».

Παριστάνουν τους ανήξερους, για να μην παραδεχτούν αυτό που και οι πέτρες γνωρίζουν, την αντιλαϊκή φύση της ΕΕ που δεν αλλάζει όσο κι αν προπαγανδίζουν το αντίθετο. Τα ευρωενωσιακά όργανα, συν τοις άλλοις, παίζουν κι αυτόν το ρόλο, το ξέρει ο ΣΥΝ, της παροχής άλλοθι στις κυβερνήσεις των χωρών - μελών για το πέρασμα αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων. Που, αφού συναποφασίζονται σε ευρωενωσιακό επίπεδο, παρουσιάζονται μετά σαν «αναγκαίο κακό» στο πλαίσιο του «ευρωμονόδρομου», θιασώτης του οποίου είναι και ο ΣΥΝ.

Βιάστηκε η κυβέρνηση να «κλείσει» το κεφάλαιο με τις καταστροφές από το σεισμό των 6,5 Ρίχτερ, υποβαθμίζοντας ως συνήθως την έκταση των ζημιών. Κάθε μέρα όμως που περνάει αναδεικνύει ότι το μέγεθος της καταστροφής είναι πολύ μεγαλύτερο από την αρχική εικόνα που καλλιεργήθηκε. Ετσι μέχρι προχτές το βράδυ είχαν γίνει 4.412 αυτοψίες, από τις οποίες προκύπτει ότι συνολικά 1.788 σπίτια έχουν κριθεί μέχρι στιγμής μη κατοικήσιμα στην Αχαΐα και στην Ηλεία (περίπου τέσσερα στα δέκα), ενώ το 20% από αυτά πρέπει να κατεδαφιστούν. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αυτοψίες δεν έχουν ολοκληρωθεί και γι' αυτό δόθηκε εντολή να δουλέψουν τα συνεργεία των μηχανικών και τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος. Κι όμως η κυβέρνηση διαβεβαίωνε, μετά τη διυπουργική σύσκεψη το βράδυ της Δευτέρας, ότι μέχρι το μεσημέρι της Τετάρτης (χτες) θα είχαν εξεταστεί όλα τα σπίτια και άρα θα μπορούσαν οι σεισμόπληκτοι ν' αρχίσουν να παίρνουν τα γνωστά επιδόματα... Δυστυχώς επαληθεύονται οι ανησυχίες που από την πρώτη στιγμή εκφράστηκαν ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους σεισμόπληκτους χειρότερα από τους πυρόπληκτους και αυτό δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο. Και η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την οργάνωση της πάλης.