«Η καταψήφιση δεν έγινε - και θα σας το πω ευθέως - διότι υπήρξε η πληροφορία ότι ίσως να ήταν λιγότερες οι χώρες οι οποίες θα ήταν πρόθυμες να καταψηφίσουν, από τις χώρες που ήταν πρόθυμες να δηλώσουν "en block" ότι δε συμφωνούν». Παντελώς μετέωρο το «επιχείρημα» που επικαλέστηκε η κυβέρνηση, διά του εκπροσώπου της, για να δικαιολογήσει την «αποχή» από την αντιδραστική απόφαση των υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ για την επέκταση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας ακόμα και πάνω από 65 ώρες. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση πουλάει το παραμύθι ότι δεν καταψήφισε - παρόλο που τάχα διαφωνούσε με την απόφαση - επειδή θα «απομονωνόταν» μεταξύ των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Αντ' αυτού προτίμησε ...να στηρίξει την απόφαση που κάνει τη ζωή των εργαζομένων λάστιχο και εντείνει απόλυτα την εκμετάλλευσή τους από το κεφάλαιο. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι και η ελληνική κυβέρνηση έχει υπερψηφίσει τη στρατηγική της Λισαβόνας και την περιβόητη flexicurity («ευελφάλεια»), που παίρνει «σάρκα και οστά» μέσα και από την προχτεσινή απόφαση, ενώ ήδη έχει ψηφίσει νόμους για πιο ευέλικτο ωράριο στα εμπορικά καταστήματα, ελαστικό 8ωρο με κατάργηση υπερωριών κ.ο.κ.