Ολα τα παραπάνω μαργαριτάρια δεν έπεσαν από τον ουρανό. Είναι πιστά αντίγραφα του γράμματος και του νόμου της σύμβασης που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, τα βασικά σημεία της οποίας περνούν «σχοινί κορδόνι» σε κάθε κλαδική επιχειρησιακή σύμβαση που υπογράφει ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός. Αυτή είναι η μεγάλη προσφορά τους στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Γι' αυτή τους ακριβώς την τακτική, οι συνέπειες της οποίας είναι καταφανέστατες, πρέπει να τους τιμωρήσουν οι εργαζόμενοι.
«Αγωνιούν οι πολιτικοί αρχηγοί για τη διαφθορά», διαπιστώνει στο χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της η συντηρητική «Καθημερινή», σε μια εμφανή προσπάθεια να βγάλει «έξω» από την υπόθεση της «Ζήμενς» τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για «επανέκδοση» της γνωστής θεωρίας ότι η διαφθορά είναι υπόθεση ορισμένων «άπληστων πολιτικών» και στελεχών από τα δύο κόμματα, ενώ την ίδια στιγμή οι αρχηγοί των κομμάτων αυτών δε γνωρίζουν τίποτα. Δε γνωρίζουν δηλαδή τίποτα για τις, «θεσμικού» χαρακτήρα πλέον, μίζες που δίνονται για κάθε σχεδόν προμήθεια και έργο του δημοσίου από τις πολυεθνικές... Επίσης δεν μπορούν καν να υποπτευθούν ότι η πολιτική που από κοινού υποστηρίζουν, του γενικού ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και ιδιωτικοποίησης των πάντων, δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για την «απόλυτη συναλλαγή» μεταξύ πολιτικής εξουσίας και μονοπωλίων, με δεδομένη τη σύμφυση που πάντα υπάρχει μεταξύ τους στον καπιταλισμό. Σύμφωνα με την παραπάνω «εκδοχή», θα πρέπει να πιστέψουμε ότι ο αρχηγός ενός από τα κόμματα εξουσίας δε μαθαίνει ποτέ για τα χρήματα που μπαίνουν στα ταμεία του κόμματός του από τις πολυεθνικές... Προφανώς, εκτός από τις μίζες, δε γνωρίζουν ότι ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο.
Σε τραγική κατάσταση βρίσκεται η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στο νησί της Μήλου με τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό στο Κέντρο Υγείας και κυριολεκτικά ανύπαρκτες υπηρεσίες στο ΙΚΑ. Παρά το γεγονός ότι δεν πρόκειται απλά για ένα τουριστικό νησί, αφού στα ορυχεία που λειτουργούν στο νησί εργάζονται τουλάχιστον 500 εργαζόμενοι, οι υπηρεσίες Υγείας καλύπτονται με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών, οι οποίοι μάλιστα εργάζονται με απλήρωτες τις εφημερίες από το Γενάρη. Σαν αποτέλεσμα, οι γιατροί έχουν προχωρήσει εδώ και δύο μήνες σε επίσχεση εργασίας, εξυπηρετώντας μόνο τα έκτακτα περιστατικά. Στο πλευρό τους βρίσκονται κάτοικοι και φορείς του νησιού.
Ειδικότερα, στο Κέντρο Υγείας υπάρχουν μόνο τέσσερις ειδικευόμενοι και πέντε αγροτικοί γιατροί, το ακτινολογικό και μικροβιολογικό λειτουργούν οριακά, ενώ οι μεταφορές γίνονται από έναν και μοναδικό οδηγό όταν έχει βάρδια. Τα επείγοντα περιστατικά, τα οποία δεν είναι και λίγα, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν όταν πρόκειται για δυο ασθένειες ταυτόχρονα! Το πρόβλημα επεκτείνεται και στις διακομιδές ασθενών, καθώς το ΕΚΑΒ τις περισσότερες φορές δηλώνει αδυναμία, οι γραμμές των πλοίων είναι αραιές, ενώ οι θέσεις των αεροπλάνων είναι μονίμως κατειλημμένες από τουρίστες. Αποτέλεσμα, το Κέντρο Υγείας να υποχρεώνεται πολλές φορές να παρέχει νοσηλεία και δευτεροβάθμια φροντίδα, χωρίς να έχει την ανάλογη υποδομή! Τέλος, οι υπηρεσίες του ΙΚΑ είναι ανύπαρκτες, αφού εδώ και χρόνια διαθέτει έναν και μόνο γιατρό!
Αλλη μια κραυγαλέα απόδειξη για το πόσο επίκαιρη και αναγκαία είναι η διεκδίκηση των αιτημάτων που προτείνει το ΚΚΕ στο πλαίσιο του αγώνα για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σ' αυτό τον τομέα. Διεκδίκηση που σε περιπτώσεις όπως αυτή της Μήλου παίρνει ακόμα και το χαρακτήρα ζωής ή θανάτου για τους εργαζόμενους, τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού.
Μετά απ' αυτά, ο ναυτεργάτης απαίτησε την αντικατάστασή του και την εξόφληση των δεδουλευμένων του για τους μήνες Μάη - Ιούνη, με αποτέλεσμα ο πλοιοκτήτης να του επιτεθεί με φραστικές ύβρεις. Ο Γ. Ρίκας, σύμφωνα με την ίδια καταγγελία, «ενημέρωσε το Κεντρικό Λιμεναρχείο Κέρκυρας, ενώ οι γιοι του πλοιοκτήτη προχώρησαν σε δολοφονική απόπειρα με το αυτοκίνητό τους σε βάρος του. Το αποτέλεσμα είναι ο ναυτεργάτης να νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας».
Πέρα από την αγριότητά του, σημειώνουμε το περιστατικό και για έναν ακόμα λόγο. Το τελευταίο διάστημα έχουν αρχίσει να πυκνώνουν οι τραμπουκισμοί σε βάρος εργατών που διεκδικούν, Ελλήνων και μεταναστών, από τους εργοδότες και τα τσιράκια τους. Και επειδή όλα αυτά τα περιστατικά γίνονται με την ανοχή της κυβέρνησης και των μηχανισμών της, οι ευθύνες τη βαρύνουν εξίσου. Για όσους όμως νομίζουν ότι με τέτοιους τραμπουκισμούς θα καταστείλουν τις εντεινόμενες αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, ένα πράγμα τους λέμε: Πλανώνται πλάνην οικτράν...