ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Κρίση» και νέα αντιλαϊκά μέτρα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι... Τη γνωστή λαϊκή ρήση θύμισαν οι χτεσινές δηλώσεις του Γ. Αλογοσκούφη, με τις οποίες ζητά από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να πληρώσουν (ξανά και ξανά) τα «σπασμένα» της κρίσης: «Η αντιμετώπιση των επιπτώσεων από τη διεθνή οικονομική κρίση είναι εθνικό θέμα και ως τέτοιο πρέπει να το βλέπουμε όλοι», αποφάνθηκε ο υπουργός Οικονομίας, ο οποίος για ακόμα μια φορά βαφτίζει ως «εθνικό» το εγωιστικό συμφέρον της πλουτοκρατίας. Με άλλα λόγια, είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει την «πετρελαϊκή» και «διατροφική» κρίση, προκειμένου να δικαιολογήσει νέα αντιλαϊκά μέτρα. Ο υπουργός δεν άφησε περιθώρια για ψευδαισθήσεις: «Συνεχίζουμε την προσπάθεια της δημοσιονομικής εξυγίανσης και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι η ελληνική οικονομία θα έχει τις μικρότερες δυνατές επιπτώσεις από τη διεθνή κρίση». Σε αυτούς ακριβώς τους στόχους ζήτησε να βάλουν πλάτη οι «κοινωνικοί εταίροι» με τους οποίους συναντήθηκε χτες (ΣΕΒ, ΓΣΕΕ), οι οποίοι, όπως φάνηκε, δεν την αρνήθηκαν. Κάθε άλλο. Συμπίπτουν απόλυτα εξάλλου «επί της αρχής», δηλαδή στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου...

«Ελεύθεροι» να είναι φυλακισμένοι

«Αν δεν τους αρέσει εδώ, μπορούν να φύγουν»! Ετσι ορίζουν την «ελευθερία» αυτοί που ξεζουμίζουν τους μετανάστες εργάτες (και όχι μόνο). Τέτοια έλεγαν οι τσιφλικάδες της Μανωλάδας, τέτοια λένε όλοι όσοι με την τρομοκρατία κρατούν κλειστά τα στόματα των εργατών κι επιβάλλουν την καταπάτηση στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως ο ιδιοκτήτης βιοτεχνίας στο Βοτανικό που έστειλε τους τραμπούκους του να χτυπήσουν μέχρι αιμορραγίας εργάτες που δεν πήγαν να δουλέψουν την Κυριακή (!).

Το αν και πόσο «ελεύθεροι» είναι οι χιλιάδες που φτάνουν στην πατρίδα μας αναζητώντας καταφύγιο και μια ασφαλή, αξιοπρεπή ζωή, φαίνεται απ' το εξής χαρακτηριστικό στοιχείο: Το 2007, οι αρμόδιες υπηρεσίες έκριναν ότι δε χρειάζεται να χορηγηθεί πολιτικό άσυλο ούτε καν σε ...μισό αιτούντα στους 1.000! Συγκεκριμένα, την περασμένη χρονιά, εγκρίθηκε μόλις το 0,04% των πρωτοβάθμιων και το 2,05% των δευτεροβάθμιων αιτήσεων, όταν υποβλήθηκαν 25.113 αιτήσεις σε πρώτο βαθμό και 17.072 σε δεύτερο.

Ξεκινούν ως καταδιωκόμενοι στις πατρίδες τους, για πολιτικούς λόγους, από πολέμους, αλλά και την ανεργία, τη μιζέρια, για να καταλήξουν καταδιωκόμενοι στις χώρες της «δημοκρατικής» Δύσης. Εχοντας το «δικαίωμα» να επιλέξουν ανάμεσα στην περιπλάνηση από χώρα σε χώρα, ως έρμαια των δουλεμπόρων και των εργοδοτών που τους ξεζουμίζουν για να τους πετάξουν ένα κομμάτι ψωμί και την επιστροφή πίσω, εκεί απ' όπου έφυγαν για να σώσουν τη ζωή τους...

Το «κοινωνικό έργο» των ΕΛΠΕ

Με ολοσέλιδη διαφήμιση σε κυριακάτικες εφημερίδες, τα ΕΛΠΕ διατυμπανίζουν τις θετικές συνέπειες από την επέκταση των εγκαταστάσεών τους μια «ανάσα» από το εργοστάσιο πυρομαχικών της ΠΥΡΚΑΛ και επιχειρηματολογούν, λες και δεν πρόκειται για τη λειτουργία διυλιστηρίου, αλλά ...ανθοκομικής έκθεσης. Αναφέρονται στις «υψηλές περιβαλλοντικές προδιαγραφές» του εκσυγχρονισμού και της αναβάθμισης του διυλιστηρίου της Ελευσίνας και δεν παραλείπουν να αναφέρουν τις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν και αυτές που θα προκύψουν κατά τη διάρκεια της κατασκευής του.

Ακόμη και αν ξεχάσει κανείς το βεβαρημένο παρελθόν της ΠΕΤΡΟΛΑ, που σε ανάλογη περίπτωση είχε μειώσει το προσωπικό της, ακόμη και αν αγνοήσει το γεγονός ότι μειώνονται κάποιοι ρύποι αλλά αυξάνονται άλλοι, ακόμη και αν παραγνωρίσει κανείς την επικινδυνότητα της προσέγγισης με το εργοστάσιο πυρομαχικών, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει τις αντιδράσεις των κατοίκων.

Αυτοί που ζουν εκεί και ξέρουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες από την υπερσυγκέντρωση της βιομηχανικής παραγωγής, τι πέφτει στη θάλασσα, τι βγάζουν τα φουγάρα. Σ' αυτό το σημείο στοχεύουν ιδιαίτερα και τα ΕΛΠΕ, στον κόσμο. Γι' αυτό, εκτός από τις διαφημιστικές καταχωρήσεις, τρέχουν να χρηματοδοτήσουν από αθλητικές δραστηριότητες έως και παιδικές κατασκηνώσεις, προβάλλοντας τη συμμετοχή τους και με το παραπάνω. Αλλά η λογική της επιβάρυνσης της ήδη επιβαρυμένης περιοχής, που διέπει τα κυβερνητικά στελέχη, δεν μπορεί να είναι η λογική εκείνου που τα παιδιά του ζουν εκεί.

Η επιστήμη στην υπηρεσία του λαού

Το φαινόμενο, πανεπιστήμια και επιστήμονες να αξιοποιούνται στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, να δουλεύουν για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μονοπωλίων φαίνεται ότι γίνεται καθεστώς. Η αποκάλυψη του κυριακάτικου «Ρ», σχετικά με το ΝΑΤΟικό πρόγραμμα «Επιστήμη για την Ειρήνη και την Ασφάλεια», φωτίζει ακόμα περισσότερες πλευρές για το πώς ο ιμπεριαλισμός αξιοποιεί την επιστήμη καθώς και πρόθυμους επιστήμονες, στα σχέδιά του να εξαπολύσει νέες επιθέσεις σε βάρος των εργαζομένων και των λαών. Το γεγονός, μάλιστα, ότι κατά καιρούς ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί βρίσκουν «βήμα» μέσα στα πανεπιστήμια για να αντλήσουν νέα μυαλά, νέους φοιτητές και να τους στρατολογήσουν στο άρμα τους, δείχνει ότι τέτοια προγράμματα μόνο αθώα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.

Οπως κάθε χρηματοδοτούμενη - κατά παραγγελία - έρευνα, έτσι και το πρόγραμμα «Επιστήμη για την ειρήνη και ασφάλεια» απευθύνεται σε «τομείς προτεραιότητας» της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ. Στους τομείς αυτούς, οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως πιθανές εστίες συγκρούσεων, εντάσσεται ο «πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία», η «οικοτρομοκρατία», η μόλυνση του περιβάλλοντος, η επισιτιστική κρίση, οι φυσικές καταστροφές, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας... Το ΝΑΤΟ, ως παγκόσμιος χωροφύλακας, αξιοποιεί κάθε «κρίση» - η οποία δεν προκύπτει από παρθενογένεση αλλά είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού - προκειμένου να επέμβει για να προωθήσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων, μέσα από στρατιωτικές επελάσεις, κατοχή, «ανοικοδόμηση» που αναλαμβάνουν τα στρατεύματά του ή και πολυεθνικές και ΜΚΟ... Στο στόχαστρο του ΝΑΤΟ και των προτεραιοτήτων βρίσκεται η «καταπολέμηση απειλών που αντιμετωπίζει η Συμμαχία», ενώ επισημαίνεται η «ανάγκη μελέτης της ανθρώπινης και κοινωνικής δυναμικής». Είναι ξεκάθαρη η στόχευση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού ενάντια στην ανάπτυξη αντιιμπεριαλιστικής - αντικαπιταλιστικής πάλης των λαών. Και σε όλα τα παραπάνω ζητήματα, το ΝΑΤΟ επιδιώκει να αξιοποιήσει την επιστήμη για να του δώσει αφ' ενός άλλοθι και αφ' ετέρου νέα μέσα για να «λαδώσει» την πολεμική του μηχανή.

Τέτοια ζητήματα δεν είναι υπόθεση στενά της λεγόμενης επιστημονικής και ακαδημαϊκής κοινότητας ή μόνο κάποιων «ειδικών». Αλλωστε, καθοριστικό για το ποιον εξυπηρετεί το πανεπιστήμιο και η επιστήμη είναι το ποιος κάνει «κουμάντο» σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας. Οσο η εξουσία παραμένει στα χέρια των μονοπωλίων, τόσο η επιστήμη και τα επιτεύγματά της θα αξιοποιούνται για την αύξηση της κερδοφορίας των πολυεθνικών, για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, για την εξαπόλυση νέων πολέμων και όχι για την επίλυση σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν η εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα σε όλο το φάσμα της ζωής τους, στην υγεία, την εργασία, την κατοικία, το περιβάλλον...

Μόνο ένα λαϊκό κίνημα ριζοσπαστικό, με αιτήματα και στόχους σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, μπορεί να αντιστρέψει τον προσανατολισμό των πανεπιστημίων, για να υπηρετεί η ανώτατη εκπαίδευση τα συμφέροντα του λαού και της νεολαίας, για να υπηρετήσει το σκοπό της και να απαλύνει τον ανθρώπινο μόχθο. Φοιτητές, νέοι επιστήμονες και οι προοδευτικές δυνάμεις πανεπιστημιακών και ερευνητών έχουν κάθε συμφέρον να συστρατευτούν στην πάλη του εργατικού και λαϊκού κινήματος για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία. Στον αγώνα για τη μόρφωση, για την εκπαίδευση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, καθοριστική είναι η επιτυχής έκβαση της πάλης του εργατικού και λαϊκού κινήματος, για ν' αλλάξει χέρια η εξουσία.