Το θέμα της καταλληλότητας και της ασφάλειας των σχολικών υποδομών συνεχίζει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Την προηγούμενη βδομάδα είχαμε πάνω από πέντε περιστατικά πτώσης σοβάδων, αποκόλλησης παραθύρων κ.λπ., ενώ και αυτή η βδομάδα ξεκίνησε με πτώσεις σοβάδων σε Δημοτικό Σχολείο του Βόλου, όπου λίγο έλειψε να τραυματιστεί η καθαρίστρια. Ενδεικτική, δε, είναι η περίπτωση δυο σχολείων του Βύρωνα (το 1ο και 6ο Δημοτικό, μαζί όμως και τμήματα των Νηπιαγωγείων 2ου, 5ου, 8ου και 9ου που στεγάζονται στα κτίρια αυτά), όπου όπως αποκαλύφθηκε στον πρωτοβάθμιο προσεισμικό έλεγχο κατατάχτηκαν στην κατηγορία Α (υψηλή προτεραιότητα), ωστόσο επί 14 μήνες δεν είχε γίνει τίποτα γι' αυτά, ούτε καν ο δευτεροβάθμιος έλεγχος, επειδή... κόστιζε 5.000 ευρώ και ο δήμος ανέμενε τα χρήματα από το υπουργείο Εσωτερικών!

Ως εκρηκτική περιέγραψε η Ομοσπονδία Γονέων Περιφέρειας Αττικής την κατάσταση της σχολικής στέγης, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στα τέλη του Μάρτη, παραθέτοντας πολλές δεκάδες παραδείγματα ελλείψεων και προβλημάτων στις κτιριακές υποδομές σε σχολεία δήμων της Αττικής. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε επίσης καταθέσει και σχετικό υπόμνημα στη Βουλή, επαναφέροντας επιτακτικά τα ζητήματα των ελέγχων και αναγκαίων παρεμβάσεων στα σχολικά κτίρια ώστε να εξασφαλίζονται η ασφάλεια των μαθητών και η παιδαγωγική διαδικασία. Σε ανάλογες πρωτοβουλίες προχώρησαν και άλλοι φορείς του γονεϊκού κινήματος, όπως η Ομοσπονδία Ενώσεων Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας και η Ομοσπονδία Ενώσεων Συλλόγων Γονέων Κρήτης, οι οποίες σε συνεντεύξεις Τύπου παρουσίασαν μία ενδεικτική εικόνα από την εκρηκτική κατάσταση στις σχολικές υποδομές στις περιοχές τους, αλλά και η Ενωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Περιστερίου, που διοργάνωσε ημερίδα, παρουσιάζοντας επίσης παραδείγματα προβληματικών κτιριακών υποδομών στον δήμο της, αλλά και αναδεικνύοντας τις διαχρονικές αιτίες της υποχρηματοδότησης και της πολιτικής «κόστους - οφέλους» που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις.

Οι γονείς δεν ανέχονται να είναι καθημερινότητα η «βροχή σοβάδων» στα σχολεία, να στοιβάζονται τα παιδιά τους σε κοντέινερ, να τρέχουν σε ακατάλληλα και επικίνδυνα προαύλια, να κρέμονται πάνω από τα κεφάλια τους σκουριασμένες μπασκέτες, να μην είναι τα σχολεία τους προσβάσιμα σε άτομα με κινητικά προβλήματα, να μην υπάρχουν πιστοποιητικά πυρασφάλειας και να μην έχουν γίνει προσεισμικοί έλεγχοι κ.ο.κ. Ούτε ανέχονται να πετιέται το μπαλάκι της ευθύνης για όλα αυτά από την κυβέρνηση στους δήμους, στον κάθε εργολάβο που αναλαμβάνει μερεμέτια και πάλι πίσω. Είναι όλοι υπόλογοι! Είναι γνωστό ότι πάνω από το 50% των υπαρχόντων σχολικών κτιρίων είναι χτισμένα πριν από 40 έως 50 χρόνια, δηλαδή αντικειμενικά οι ανάγκες ελέγχου και συντήρησής τους είναι αυξημένες! Ομως, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ συνυπογράφουν την πολιτική της υποχρηματοδότησης όλα αυτά τα χρόνια, είτε ως κυβερνήσεις είτε ως δημοτικές αρχές.

Η παρουσίαση των προβλημάτων από τους φορείς και οι αλλεπάλληλες καταγγελίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι τόσο γενικευμένες, που κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν γνωρίζει το πρόβλημα.

Το Σωματείο Εργαζομένων στην εταιρεία «Κτιριακές Υποδομές» έχει προειδοποιήσει κατ' επανάληψη και με πολύ συγκεκριμένα στοιχεία ότι «σε πάνω από τα μισά σχολεία της χώρας πρέπει να γίνουν έγκαιρα και έγκυρα οι αναγκαίοι έλεγχοι, αλλά και οι απαιτούμενες επισκευές με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Είναι εγκληματικό η ευθύνη για έναν τόσο ευαίσθητο και ιδιαίτερο τομέα, όπως η σχολική στέγη, να έχει διασκορπιστεί σε δήμους, Περιφέρειες και αλλού, με τα αποτελέσματα που βλέπουμε καθημερινά». Και προσθέτει: «Είναι προφανές ότι οι περισσότεροι δήμοι και οι τεχνικές τους υπηρεσίες δεν μπορούν να σηκώσουν και αυτό το βάρος, ούτε έχουν την απαραίτητη τεχνογνωσία σε ένα τόσο εξειδικευμένο αντικείμενο. Οπως επίσης είναι φανερό ότι το κράτος δεν έχει κανέναν έλεγχο και καμία εικόνα αν και πώς γίνονται οι απαιτούμενες επισκευές από τους δήμους». Παράλληλα, τονίζει ότι «η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί πλέον στη σχολική στέγη δεν σηκώνει ούτε αναβολές ούτε μετάθεση ευθυνών. Και προφανώς δεν μπορεί να περιμένει, σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο για τους πρωτοβάθμιους προσεισμικούς ελέγχους, να κάνει το ΤΕΕ ομάδες που θα κάνουν ελέγχους επί μήνες, να στείλει τα στοιχεία στον ΟΑΣΠ (που κι αυτός έχει μείνει με 31 εργαζόμενους, εκ των οποίων οι μισοί μηχανικοί) και κατόπιν να κριθεί (από ποιον;) ποια σχολεία χρήζουν δευτεροβάθμιων ελέγχων και στη συνέχεια να γίνουν οι απαραίτητες επισκευές».

Η λαϊκή απαίτηση και το αυτονόητο σήμερα είναι με αποκλειστική ευθύνη του κράτους να γίνουν έγκαιρα και έγκυρα οι απαραίτητοι έλεγχοι και οι αναγκαίες επισκευές στα σχολεία και να φτιαχτούν νέα σύγχρονα σχολικά κτίρια όπου χρειάζεται, για να καλυφθούν οι ανάγκες.

Η ανάδειξη της κακής κτιριακής κατάστασης πολλών σχολικών μονάδων και ταυτόχρονα η διεκδίκηση ασφαλούς σχολικής στέγης αποτελούν μόνιμο μέλημα του ΚΚΕ. Διαρκώς, μεταξύ άλλων, με κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις και Ερωτήσεις στη Βουλή προς τους υπουργούς Παιδείας, αλλά και Εσωτερικών, καθώς οι δήμοι έχουν στην ευθύνη τους τα σχολικά κτίρια, το ΚΚΕ αναδεικνύει τα προβλήματα, διεκδικώντας το σχολείο που έχουν ανάγκη τα παιδιά μας.

Στο πλαίσιο αυτό, το τελευταίο διάστημα το ΚΚΕ έχει καταθέσει πλήθος Ερωτήσεων, ανάμεσά τους για το 9ο Δημοτικό Σχολείο Ασπροπύργου στη συνοικία της Γκορυτσάς, που στεγάζεται σε αίθουσες προκάτ από τη δεκαετία του '80, χωρίς να έχουν γίνει καν οι απαραίτητες εργασίες συντήρησης και επισκευής εδώ και πολλά χρόνια. Συγκεκριμένα, οι κεραμοσκεπές των προκάτ αιθουσών δεν έχουν ελεγχθεί από αρμόδιους φορείς, με τα κεραμίδια σε πολλά σημεία να έχουν προβλήματα αστάθειας και με τον κίνδυνο να καταρρεύσει η στέγη. Ακόμα, στις τουαλέτες των μαθητών έχει πιάσει μούχλα από την υγρασία στους τοίχους και σε πολλά σημεία έχουν «σκάσει» οι τοίχοι, ενώ η αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου που πλημμυρίζει κάθε λίγο.

Αντίστοιχα, κινδύνους εγκυμονεί για μαθητές και εκπαιδευτικούς και το σχολικό συγκρότημα στην Τρίπολη συστεγάζονται το 1ο ΕΠΑΛ, το 3ο ΕΠΑΛ (νυχτερινό) και το ΔΙΕΚ, το σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας και το 1ο Εργαστηριακό Κέντρο. Υπάρχουν εκτεταμένες φθορές, κατά καιρούς έχουμε πτώσεις επιχρισμάτων και τσιμεντένιων αντικειμένων, ενώ στις τσιμεντένιες υδρορροές έχουν υποχωρήσει πολλά κομμάτια (είναι εμφανή τα πλέγματα του οπλισμού). Οταν βρέχει πολύ, στα εργαστήρια εισέρχεται νερό και δημιουργούνται προβλήματα στον εξοπλισμό και στα μαθήματα, ενώ επίσης στο κτίριο δεν έχει πραγματοποιηθεί κανένας προσεισμικός έλεγχος.

Σοβαρό στεγαστικό θέμα αντιμετωπίζει και το Λύκειο Βαθέος Αυλίδας, όπου λόγω αύξησης του μαθητικού πληθυσμού οι αίθουσες δεν φτάνουν και πραγματοποιούνται μαθήματα σε δύο χώρους αποθήκης (18 τ.μ.), σε μία λυόμενη αίθουσα (προκάτ) και σε ένα container τύπου isobox (όπως αυτά που μεταφέρουν εμπορεύματα στα πλοία, διάστασης 3X8m) εντελώς ακατάλληλο για διδακτική αίθουσα.

Αντίστοιχα, λύση κτιριακή απαιτείται και για το Μουσικό Σχολείο Λιβαδειάς, που λειτουργεί από το 2018-19 και στεγάζεται σε κτίριο, το οποίο δεν είχε κατασκευαστεί για σχολείο, αλλά διαμορφώθηκε «προσωρινά» για να καλύψει τις ανάγκες. Ετσι γίνονται μαθήματα σε στενές, υπόγειες αίθουσες, χωρίς καλό εξαερισμό. Λειτουργούν δώδεκα υποτιθέμενα στούντιο σε χώρους που δεν πληρούν καμία προδιαγραφή στούντιο, δεν έχουν ηχομόνωση ούτε σχετικά μηχανήματα, κάποια σε χώρους με πρόβλημα υγρασίας, μούχλας και δυσοσμίας. Ενα τμήμα κάνει μάθημα στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, η οποία χρησιμοποιείται επίσης για πρόβες, εκδηλώσεις του σχολείου αλλά και για τη σίτιση των μαθητών(!), ενώ δεν υπάρχουν εργαστήρια φυσικών επιστημών, ούτε βιβλιοθήκη και επαρκείς αποθηκευτικοί χώροι για τα μουσικά όργανα. Επιπλέον υπάρχουν μόνο 2 τουαλέτες για 90 μαθητές και 1 για 30 καθηγητές, ενώ δεν υπάρχουν γήπεδα για τη γυμναστική. Σύμφωνα δε με τη Διεύθυνση και τους εκπαιδευτικούς, για το επόμενο σχολικό έτος που θα λειτουργεί και η Γ' Λυκείου απαιτούνται επιπλέον επτά αίθουσες διδασκαλίας και δέκα (10) στούντιο.

Για όλα τα παραπάνω το ΚΚΕ με Ερωτήσεις του στη Βουλή ζητά άμεσες λύσεις, με ελέγχους, επιδιορθώσεις, επίσπευση των αναγκαίων έργων και κατάλληλους σύγχρονους σχολικούς χώρους.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που υλοποιούνται έργα σε σχολικές μονάδες και είτε διακόπτονται είτε βαλτώνουν. Τέτοια περίπτωση είναι το έργο στατικής ενίσχυσης του σχολικού συγκροτήματος της πρώην Παιδαγωγικής Ακαδημίας του δήμου Ηρακλείου Κρήτης, όπου συστεγάζονται 4 σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (53ο και 54ο Δημοτικά Σχολεία Ηρακλείου, 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου, 2ο Ειδικό Νηπιαγωγείο Ηρακλείου), με περίπου 360 μαθητές και 100 εκπαιδευτικούς. Ομως, 11 μήνες μετά την έναρξη του έργου κι ενώ η συνολική του διάρκεια προβλέπεται σύμφωνα με τη σχετική σύμβαση για 15 μήνες, το έργο βρίσκεται στάσιμο και η δημοτική αρχή παραχώρησε στον ανάδοχο 3μηνη παράταση στις εργασίες. Γονείς και εκπαιδευτικοί διεκδικούν αυτό το αναγκαίο έργο στατικής ενίσχυσης του κτιρίου, με ευθύνη κυβέρνησης - υπουργείου Παιδείας - δήμου Ηρακλείου και με διασφάλιση της αναγκαίας χρηματοδότησης, να υλοποιηθεί εντός του χρονοδιαγράμματος και το ΚΚΕ στηρίζει το αίτημά του με σχετική Ερώτησή του στη Βουλή.

Η συντήρηση των σχολείων είναι επισφαλής, επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Επιτροπή Μαγνησίας του ΚΚΕ, με αφορμή τη νέα πτώση σοβάδων, αυτήν τη φορά στο 32ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου, που παραλίγο να τραυματίσει την καθαρίστρια του σχολείου. Σημειώνει πως οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ, της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου έχουν αναδείξει με πολλές παρεμβάσεις τα σοβαρά προβλήματα της σχολικής στέγης.

Στέκεται στο γεγονός ότι στον Βόλο περίπου 20 σχολεία είναι χτισμένα με παλιούς αντισεισμικούς κανονισμούς, είναι κακοσυντηρημένα, με εμφανή τα σημάδια από τις διαβρώσεις που απειλούν τη στατικότητά τους, και επισημαίνει ότι σχολικά συγκροτήματα, όπως το ΕΕΕΕΚ Βόλου και το ΕΝΕΕΓΥΛ, είναι άκρως επικίνδυνα, χωρίς τις αναγκαίες υποδομές και επαρκείς χώρους, ενώ 11 Νηπιαγωγεία στεγάζονται σε ακατάλληλους νοικιασμένους χώρους, ακόμη και σε αποθήκες!

Καλεί τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές να διεκδικήσουν επαρκή χρηματοδότηση για την ασφάλεια και τη συντήρηση, την επάρκεια προσωπικού (κυρίως των εκπαιδευτικών) και την ειδική εκπαίδευσή τους σε θέματα ασφάλειας, με επάρκεια μέσων αντιμετώπισης και την κατάλληλη οργάνωση των σχολείων (π.χ. μικρότερος αριθμός μαθητών ανά σχολείο/αίθουσα).