- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Σε συνέντευξη Τύπου, χτες, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, παρουσίασε την πρόταση που κατέθεσε στη Βουλή η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος
Από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου |
Ξεκαθαρίζοντας ότι το πρόβλημα της ανεργίας είναι σύμφυτο με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και η εξάλειψή της προϋποθέτει ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε ότι το ΚΚΕ δίνει ενιαία την πάλη σε δυο μέτωπα: «Το ένα μέτωπο είναι για γενικότερες αλλαγές, ριζικές, που θίγουν τα βάθρα της ίδιας της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε για την οξύτητα αυτού του προβλήματος σήμερα. Επομένως, με αυτή την πρόταση νόμου που φέρνουμε στη Βουλή, θέλουμε να δείξουμε και να αποδείξουμε ότι μπορεί να υπάρξει σύστημα προστασίας των ανέργων έτσι που να μη μετατρέπονται σε ανθρώπους που ζουν όχι μόνο με την ανασφάλεια του σήμερα, αλλά και του αύριο, μιας και η ανεργία κρατάει για πολλά χρόνια».
«Δε συμφωνούμε με τα άλλα κόμματα - τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα -, αλλά και με τη λογική της ΕΕ που ανάγει το πρόβλημα της ανεργίας, περίπου ως μια επιδημία, όπως είναι η νόσος των πουλερικών, που οφείλεται σε μία συγκυρία, σε κάποιους ειδικούς λόγους. Ολα τα στοιχεία που έχουμε, και μέσα από την ιστορική εμπειρία του Κόμματος, οδηγούν στο ότι η ανεργία είναι ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, σύμφυτο 100% με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε και βεβαίως έχει ορισμένες αυξομειώσεις ανάλογα και με συγκυρίες και με τη γενικότερη πολιτική που ακολουθείται, γενικά και σε κάθε χώρα. Αλλά εμείς λέμε ότι αφού η κοινωνία είναι οργανωμένη πάνω στη λογική του καπιταλιστικού κέρδους, η ανεργία είναι φυσικό επακόλουθο. Τα πάντα, είτε πρόκειται για υλικό πλούτο, είτε πρόκειται για υπηρεσίες, είτε ακόμα και για πνευματικές αξίες, έχουν μετατραπεί σε εμπορεύματα: Αγοράζονται και πουλιούνται. Και το κορυφαίο εμπόρευμα είναι δυστυχώς η εργατική δύναμη».
Αναφερόμενη στην εμπειρία των μέτρων που έχει προωθήσει η ΕΕ και υλοποιούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, κάτω από το σύνθημα ότι πρέπει να υποκατασταθεί, να αντικατασταθεί η πολιτική προστασίας της ανεργίας, με «ενεργητική πολιτική» για το δικαίωμα της εργασίας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε: «Το βασικό όπλο αυτής της πολιτικής είναι οι επιδοτήσεις των επιχειρηματιών, με τα χρήματα του ΟΑΕΔ ή άλλες επιδοτήσεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ετσι κι αλλιώς το μέτρο αυτό αγκάλιαζε έναν πολύ μικρό αριθμό ανέργων. Το κυριότερο όμως από την εφαρμογή αυτών των μέτρων είναι ότι δημιουργήθηκαν ελάχιστες θέσεις εργασίας, πολύ λιγότερες από αυτές που χάνονται».
Και εξήγησε: «Κατ' αρχήν οι επιχειρηματικοί όμιλοι ενδιαφέρονται να έχουν ένα σταθερό προσωπικό που με διάφορα μέσα να το κρατούν υποταγμένο στην εργοδοτική πολιτική του καρότου και του μαστιγίου και δεν προτιμούν ένα προσωπικό το οποίο θα έρχεται, θα μένει 6, 7, 8, 9 μήνες και θα το αλλάζουν. Μάλιστα, πολλοί απ' αυτούς αξιοποίησαν τις επιδοτήσεις κάνοντας τυπικές απολύσεις στο προσωπικό τους και κάνοντας καινούριες συμβάσεις με το ίδιο προσωπικό.
Υπάρχουν και οι μικρές επιχειρήσεις, μέσα στις οποίες ένα μεγάλο μέρος είναι οι αυτοαπασχολούμενοι, αυτοί που απασχολούν 1, 2, 3 άτομα, και που έβγαλαν - και πολύ σωστά - το συμπέρασμα ότι δεν είχαν να κερδίσουν από τις επιδοτούμενες θέσεις εργασίας. Η μείωση του τζίρου τους ήταν τέτοια που δεν αντισταθμιζόταν με τις επιδοτούμενες θέσεις εργασίας. Και η τάση είναι να περιορίζονται. Και μάλιστα ο αριθμός των αυτοαπασχολουμένων έχει μεγαλώσει πάρα πολύ. Αλλαξαν τα ωράρια εργασίας, ιδιαίτερα στον τομέα του εμπορίου, στα πολυκαταστήματα, αλλά δε δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας. Ελεγαν ότι η επιμήκυνση του ωραρίου, το ότι μένουν περισσότερες ώρες ανοιχτά θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας. Δεν έχει επιβεβαιωθεί και αυτό με επίσημα στοιχεία. Με το ίδιο προσωπικό πραγματοποιείται η δουλιά και μάλιστα επειδή η τάση είναι να αυξάνεται ο τζίρος στα πολυκαταστήματα, η δουλιά εντατικοποιείται και γίνεται λόγος σήμερα το ίδιο το προσωπικό να κατανεμηθεί και να δουλεύει και την Κυριακή.
Οι λεγόμενες, λοιπόν, ενεργητικές πολιτικές δεν καταπολέμησαν την ανεργία, ούτε καν τη μείωσαν. Γιατί εμείς βλέπουμε ότι αυξάνεται, με εξαίρεση, π.χ., την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, που υπήρχε μια σχετική μείωση. Να αυξάνεται η ανεργία και σε αυτούς που δε βρίσκουν δουλιά και που δεν είναι καταγεγραμμένοι, και σε αυτούς, βεβαίως, που απολύονται και επίσης δε βρίσκουν δουλιά».
Παρουσιάζοντας αναλυτικά τα μέτρα που περιέχονται στην πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ, η Αλέκα Παπαρήγα κατέληξε στην εισήγησή της: «Το ΚΚΕ υποχρεώνεται από τα ίδια τα πράγματα, παλεύοντας για ριζικές αλλαγές στην προοπτική, να οργανώσει την παρέμβασή του και σήμερα, και μάλιστα να καλέσει τους εργαζόμενους να συμφωνήσουν με τα αιτήματα που προβάλλει και να γίνουν πραγματικά αιχμή πάλης. Είναι αμυντικά αιτήματα, αλλά αν αυτά υλοποιηθούν και με την πίεση και την πάλη των εργαζομένων, μπορούν κατά κάποιον τρόπο να απαλύνουν τη θέση τους.
Αυτά τα μέτρα δημιουργούν προϋποθέσεις ανακούφισης των ανέργων. Δε δεχόμαστε το επιχείρημα ότι τα μέτρα προστασίας των ανέργων δημιουργούν εφησυχασμό στους ανέργους. Η ανεργία δεν είναι εθελούσια, δεν είναι επιλογή».
Η αιτιολογική έκθεση επί της αρχής της πρότασης νόμου
Motion Team |
Οι βουλευτές, στην αιτιολογική έκθεση επί της αρχής, τονίζουν χαρακτηριστικά:
«Το πρόβλημα της ανεργίας που μαστίζει τους εργαζόμενους και πλήττει ιδιαίτερα τη νεολαία και τις γυναίκες δεν είναι ένα πρόσκαιρο και προσωρινό φαινόμενο. Είναι σύμφυτο του κοινωνικού - οικονομικού συστήματος στο οποίο ζούμε, των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Γι' αυτό και αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές όλες οι πολιτικές τις οποίες ακολούθησαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις στα πλαίσια και των αποφάσεων της ΕΕ. Οι λεγόμενες ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης που εφαρμόστηκαν όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνον δεν έφεραν αποτελέσματα, αλλά αντίθετα, με πρόσχημα την επιδότηση της εργασίας, χρησιμοποιήθηκαν για τη στήριξη της εργοδοσίας, αντί για την ανακούφιση των ανέργων.
Η ανεργία, φανερή ή καλυμμένη, εξακολουθεί να μαστίζει τους εργαζόμενους. Αξιοποιείται για να ασκηθεί πίεση από το κεφάλαιο πάνω στην τιμή της εργατικής δύναμης και τους μισθούς των εργαζομένων. Ταυτόχρονα χρησιμοποιείται για να συντηρείται και να εντείνεται το κλίμα τρομοκρατίας στους χώρους εργασίας, με την απειλή της απόλυσης, ώστε να κάμπτονται οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων.
Η ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας μπορεί να γίνει μόνο στα πλαίσια μιας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας, όπου τα βασικά μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία, με ολόπλευρη στήριξη των παραγωγικών συνεταιρισμών των μικροπαραγωγών της πόλης και του χωριού στα πλαίσια ενός εθνικού σχεδιασμού, με κριτήριο τα συμφέροντα της χώρας και των εργαζομένων. Μόνο σε αυτές τις συνθήκες, που δε θα υπάρχει το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα δημιουργηθούν συνθήκες για την εξάλειψη της ανεργίας. Αυτός είναι ο δρόμος ανάπτυξης που συμφέρει τη χώρα μας και τους εργαζόμενους και για να ανοίξει αυτή η προοπτική αγωνίζεται το ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ όμως δεν περιορίζεται μόνο σε αυτήν την προοπτική, που προϋποθέτει άλλο συσχετισμό δυνάμεων και λαϊκή εξουσία. Χρειάζεται να ληφθούν άμεσα μέτρα για την ανακούφιση και τη στήριξη των ανέργων. Στηρίζει τους αγώνες και μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα διεκδικεί άμεσα μέτρα για την ανακούφισή τους. Και γι' αυτό καταθέτει την πρόταση νόμου που ακολουθεί.
Το "κόστος" από τα μέτρα που προτείνονται βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και μπορούν να καλυφθούν με αύξηση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Ο ισχυρισμός ότι η οικονομία δεν αντέχει τέτοιες παροχές καταρρίπτεται από τη διευρυνόμενη και προκλητική αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς και από τα κίνητρα που έχουν δοθεί όλα αυτά τα χρόνια με νόμους τόσο της σημερινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων».
Στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ρωτήθηκε αν πρέπει όλες αυτές οι προτάσεις να συνδυαστούν και με ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο που να μην ελέγχει μόνο την κερδοφορία των εταιριών σε βάρος των εργαζομένων, αλλά να μην επιτρέπει και να βγαίνουν εκτός συνόρων. Απαντώντας, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:
«Να ξεκαθαρίσουμε το εξής. Αυτό που λέμε ανάπτυξη προς όφελος του λαού και παροχή δικαιώματος στην εργασία σε όλους, ένα τέτοιο πλαίσιο έχουμε. Ομως αυτό το πλαίσιο που έχουμε εμείς έρχεται σε ριζική αντίθεση με την πολιτική που κυριαρχεί και εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Επομένως, είμαστε υποχρεωμένοι παλεύοντας αυτό το πλαίσιο και προβάλλοντάς το να μιλήσουμε για τους ανέργους. Και με αυτό τον τρόπο ανοίγουμε το δρόμο να προβάλλεται και το γενικότερο πλαίσιο. Θα πω ένα παράδειγμα.
Η μια πλευρά είναι οι επιχειρήσεις που πάνε στο εξωτερικό. Δεν πηγαίνουν στο εξωτερικό για να δώσουν θέσεις εργασίας στους γειτονικούς λαούς. Η παρουσία αυτών των επιχειρήσεων στο εξωτερικό πλήττει τα δικαιώματα των λαών αυτών. Ομως για να σταματήσει αυτό το βιολί, πρέπει να αλλάξουν άλλα πράγματα. Η εξαγωγή κεφαλαίων δεν είναι πια θέμα ενός αναπτυξιακού νόμου. Είναι αναπόσπαστα δεμένη με την παγκόσμια καπιταλιστική αγορά. Εμείς είμαστε αντίθετοι να φεύγουν. Τι να πούμε. Να μη φύγουν οι επιχειρηματίες; Το λέμε. Και λοιπόν;
Δεύτερο. Υπάρχουν μια σειρά επιχειρήσεις που κλείνουν κάτω από τον ανταγωνισμό και δημιουργούν ανέργους.
Τρίτο. Η εφαρμογή νέων τεχνολογιών - και αυτό είναι ένα αντικειμενικό γεγονός και υπάρχει ανεξάρτητα κοινωνικού συστήματος - οδηγεί στη μείωση της ζωντανής ανθρώπινης εργασίας. Πώς θα λυθεί το ζήτημα; Με τη μείωση των ωρών εργασίας. Εχουμε προτείνει και το 35ωρο. Οχι το ψευδεπίγραφο του Ζοσπέν που έκανε στη Γαλλία. Το γενικευμένο 35ωρο.
Να βάλουμε και μια άλλη πλευρά. Αυτή η κοινωνία που ζούμε δεν μπορεί να σχεδιάσει την απασχόληση, διότι βασίζεται σε κάθε επιχειρηματικό όμιλο. Δεν μπορείς να κάνεις σχεδιασμό για λογαριασμό ολόκληρης της κοινωνίας. Και δεύτερο τα κριτήρια. Θα πω ένα παράδειγμα. Το τραγικό γεγονός, που έχει γίνει και αντικείμενο εκμετάλλευσης, στη Βέροια. Τώρα ανακάλυψαν ότι χρειάζονται ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι στα σχολεία. Να, θέσεις εργασίας. Και βεβαίως χρειάζονται. Καμία οικογένεια δεν μπορεί μόνη της να δει το παιδί μέσα στους κόλπους της οικογένειας και να το παρακολουθήσει. Θα το δεις μέσα και σε ένα συλλογικό χώρο όπως είναι το σχολείο.
Αν εξετάσουμε πώς θέλουμε την κοινωνία που ζούμε θα δείτε πιθανόν, και με την κίνηση που έχει ο πληθυσμός στην Ελλάδα, να έχουμε πρόβλημα έλλειψης εργατικών χεριών. Αλλά αυτό θα φανεί όταν θα παλέψεις για μια κοινωνία που έχει στο κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο και τον αναγνωρίζει πρωταγωνιστή και ιδιοκτήτη των πάντων. Εχουμε προτείνει πάρα πολλές φορές δημόσια έργα που πρέπει να πραγματοποιηθούν. Διαχείριση του νερού, αποχέτευση, αντισεισμική προστασία. Αυτά τα έργα αν θα γίνουν δε θα γίνουν με μοναδικό σκοπό να δώσουν θέσεις εργασίας. Είναι αναγκαία και θα δώσουν θέσεις εργασίας. Στον τομέα της Υγείας πρέπει να γίνουν προσλήψεις. Υπάρχουν και τομείς που με τα σημερινά δεδομένα έχουν κενά. Αλλά δεν μπορούμε στο όνομα αυτών να παραιτηθούμε από την πάλη για την προστασία των ανέργων. Μακάρι να μειώνονται και θα μειώνονται και τα επιδόματα».
Τα άμεσα μέτρα για την προστασία των ανέργων που περιλαμβάνονται στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ είναι:
- Αύξηση της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους εργάτες και τους τεχνίτες λόγω απόλυσης, στο ύψος της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους υπαλλήλους σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 2112/1920, που ήταν το αίτημα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
- Το επίδομα ανεργίας να παρέχεται σε όλους τους ανέργους χωρίς τις προϋποθέσεις και περιορισμούς της ισχύουσας σήμερα νομοθεσίας που έχουν σαν αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων να στερείται του επιδόματος.
- Το ύψος του μηνιαίου επιδόματος της ανεργίας να καθοριστεί σε ποσοστό 80% επί του βασικού μισθού όπως αυτός καθορίζεται από την οικεία και ισχύουσα συλλογική ρύθμιση, σε αντικατάσταση του σημερινού πενιχρού επιδόματος. Το ΚΚΕ θεωρεί κατώτερο βασικό μισθό που μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων τα 1.300 ευρώ που διεκδικεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.
- Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται χωρίς καμία επιβάρυνση των ανέργων σαν συντάξιμος χρόνος.
- Καθ' όλη τη διάρκεια της ανεργίας οι άνεργοι και τα μέλη της οικογενείας τους δηλαδή η (ο) σύζυγος, τα τέκνα, καθώς και τα προστατευόμενα από αυτούς μέλη να δικαιούνται πλήρους και δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
- Οι απολυμένοι άνεργοι που έχουν συμπληρώσει το 50ό έτος της ηλικίας τους και παραμένουν άνεργοι επί δύο χρόνια και έχουν συμπληρώσει 4.050 μέρες ασφάλισης, να δικαιούνται πλήρη κύρια και επικουρική σύνταξη. Η ρύθμιση αυτή κρίνεται αναγκαία για την ουσιαστική ανακούφιση των ανέργων, δεδομένου ότι οι άνεργοι αυτής της ηλικίας αντιμετωπίζουν ακόμα πιο έντονη τη δυσκολία να ξαναβρούν δουλιά.
- Προκειμένου να διασφαλίζεται το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή εργασία και απορρίπτοντας τη λογική του εργαζόμενου - απασχολήσιμου που χαρακτηρίζει τη νομοθεσία του ΟΑΕΔ για το επίδομα ανεργίας, σε άρθρο της πρότασης νόμου το ΚΚΕ ορίζει την έννοια του ανέργου ως εξής: «Ανεργος θεωρείται αυτός που αναζητεί εργασία και αποδέχεται απασχόληση σε πλήρη και σταθερή εργασία που του προσφέρεται ή έστω σε εργασία με τους ίδιους ή παρεμφερείς τουλάχιστον όρους με τους οποίους απασχολούνταν στην τελευταία απασχόλησή του, στον ευρύτερο επαγγελματικό του κλάδο. Ως εργασία στον ευρύτερο επαγγελματικό κλάδο θεωρείται εκείνη που εμπίπτει στην ομάδα επαγγελμάτων ή ειδικοτήτων ή εργασιών που ανάγονται στην τελευταία απασχόληση ή γνώση ή εμπειρία του ανέργου. Παρεμφερείς θεωρούνται οι όροι που δεν έχουν σαν αποτέλεσμα τη μείωση των αποδοχών ή τη χειροτέρευση των συνθηκών παροχής της εργασίας».
Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για το πώς θα καλυφθεί το κόστος αυτών των μέτρων και των προτάσεων που καταθέτει το ΚΚΕ, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε:
«Κατ' αρχήν εμείς δεν αντιμετωπίζουμε τον εργαζόμενο σαν ένα εμπόρευμα, δηλαδή την εργατική δύναμη και την προσφορά του εργαζόμενου σαν ένα εμπόρευμα. Το κόστος πάει για τα εμπορεύματα. Η εργασία είναι κέρδος. Είναι δικαίωμα και είναι κέρδος κοινωνικό. Αλλωστε, στις συνθήκες που ζούμε, η εργασία αντιμετωπίζεται ως κόστος. Από πού θα βρεθούν τα χρήματα; Να τα βρει το κράτος. Να τα πάρει από αυτούς που κερδίζουν. Η κερδοφορία είναι τεράστια. Αυτά ομολογούνται στις σομόν σελίδες των εφημερίδων. Εκεί μιλάνε για κερδοφορία. Δε μας απασχολεί καθόλου πού θα βρουν τα χρήματα. Αυτά υπάρχουν. Είναι θέμα της συγκεκριμένης κυβέρνησης να βρει τα χρήματα. Από αυτούς που κερδίζουν σε βάρος των εργαζομένων. Από αυτούς θα τα βρει. Βέβαια, δε θα τα πληρώσει ο εργαζόμενος, ο υπάλληλος του δημόσιου τομέα ή ο υπάλληλος του ιδιωτικού τομέα, που προς το παρόν δεν έχει χάσει τη δουλιά του. Δε μιλάμε για φορολόγηση των εργαζομένων».
