Είναι αντισυνταγματική ακόμη και η προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στο δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας, σύμφωνα με ομόφωνη εκτίμηση - απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που επίσης σημειώνει πως «το δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας είναι ένα δημόσιο έγγραφο, με βάση το οποίο η Πολιτεία αναγνωρίζει τους πολίτες της. Περιέχει μόνο τα στοιχεία εκείνα που είναι απαραίτητα για την εξατομίκευση της αναγνώρισής τους».

Σύμφωνα με τη σχετική απόφαση, τα στοιχεία που συνδέονται με τις θρησκευτικές, φιλοσοφικές ή άλλες πεποιθήσεις του καθένα δεν μπορεί να αποτελούν στοιχείο του δελτίου ταυτότητας για τους εξής λόγους:

«Η αναγραφή του θρησκεύματος παραβιάζει την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 13 του Συντάγματος, η οποία, ως θεμελιώδης και μη υποκείμενη σε αναθεώρηση συνταγματική διάταξη, περιλαμβάνει, όπως γίνεται παγίως και καθολικά αποδεκτό, τόσο την ελευθερία να δηλώνει κανείς τα θρησκευτικά ή μη φρονήματά του όσο και την ελευθερία να τα αποσιωπά. Η αποσιώπησή τους δεν επιτρέπεται να αποτυπώνεται σε δημόσιο έγγραφο.

Η τυχόν προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στο δελτίο αστυνομικής ταυτότητας εισάγει σε έγγραφο αναγνωριστικό της ιδιότητας του Ελληνα Πολίτη μια ανεπίτρεπτη, κατά το Σύνταγμα (άρθρο 5 παρ 2 13 ) και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 14), διάκριση των πολιτών σε δύο κατηγορίες: σε εκείνους που δηλώνουν τη θρησκευτική τους συνείδηση και σε εκείνους που αρνούνται να το πράξουν. Η διάκριση αυτή, εφόσον βασίζεται στη συνείδηση, αντίκειται, προφανώς, στις αρχές της μη διάκρισης των πολιτών λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων και της ίσης προστασίας όλων των θρησκειών αυτού του Κράτους, το οποίο οφείλει να μην επιτρέπει ούτε να νομιμοποιεί διαφορετικές μεταχειρίσεις, που απορρέουν από δηλώσεις ή αποσιωπήσεις θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Σε μια κοινωνία της πληροφορίας, στην οποία είναι τεχνολογικά δυνατόν να συλλέγονται και να γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, δεν είναι επιτρεπτό ούτε από την εσωτερική μας νομοθεσία ούτε από τις διεθνείς συμβάσεις που υπέγραψε η Ελλάδα, να καταχωρίζονται και να γίνονται αντικείμενο αυτοματοποιημένης επεξεργασίας ευαίσθητα προσωπικά στοιχεία, όπως είναι η θρησκευτική συνείδηση του καθένα. Η απαγόρευση αυτή είναι, πλέον, συνταγματικής περιωπής, αφού κάθε παρόμοια ηλεκτρονική επεξεργασία αντιστρατεύεται το συνταγματικό δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των προσωπικών δεδομένων. Η τυχόν καταχώριση του θρησκεύματος δε δικαιολογείται εξάλλου ούτε από το σκοπό ούτε από την αποστολή του δελτίου της αστυνομικής ταυτότητας, που είναι η δημόσια αναγνώριση των πολιτών ως φορέων ίσης ελευθερίας.

Η πίστη δεν πρέπει να αποτελεί στοιχείο του δελτίου αστυνομικής ταυτότητας, για να μη γίνεται αυτό έγγραφο καταγραφής διακρίσεων, που αντιστρατεύονται τη μακραίωνη φιλελεύθερη και δημοκρατική συνταγματική μας παράδοση, η οποία από τα Συντάγματα της επαναστατικής περιόδου θεμελιώθηκε στην ισότητα και ελευθερία όλων των πολιτών, χωρίς διακρίσεις, καθώς και στην ανεξιθρησκία της πολιτείας. Η καταγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες έρχεται σε αντίθεση και με τις θεμελιώδεις αξίες του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού».