«Απαιτούμε, έστω και την ύστατη αυτή στιγμή, την απόσυρση του αντιδημοκρατικού νομοσχεδίου και σε κάθε περίπτωση δηλώνουμε την απόφασή μας να αγωνιστούμε, ώστε να μην εφαρμοστεί ο αμερικανόπνευστος νόμος». Ετσι τελείωνε το ψήφισμα της μεγάλης συγκέντρωσης που έγινε την περασμένη Πέμπτη στην Αθήνα, ενάντια στον αμερικανόπνευστο «τρομονόμο», το νόμο που ενταφιάζει τη δημοκρατία. Χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν αυτήν την απόφαση, ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε αγαστή συμφωνία με τη ΝΔ, προωθεί στη Βουλή τις διαδικασίες ψήφισης αυτού του εκτρώματος.

Τα «λίφτιγκ» και οι «βελτιώσεις» στον «τρομονόμο» από τον υπουργό Δικαιοσύνης δεν πέρασαν. Το βασικό επιχείρημα και η απαράδεκτη θεωρία του υπουργού Δικαιοσύνης για «ήπια παραβίαση» των ατομικών δικαιωμάτων προς όφελος της ασφάλειας των πολιτών κατέρρευσε και δεν πείθει κανένα.

Η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Δικαιοσύνης στερεύουν από επιχειρήματα για την ανάγκη ψήφισης από τη Βουλή αυτού του τρομονομοθετήματος. Εξάλλου, ο κορυφαίος ποινικολόγος Ι. Μανωλεδάκης, πριν μερικές ημέρες, είχε δηλώσει για τον «τρομονόμο» ότι «η ασφάλεια μέσα σε μια κοινωνία - φυλακή χωρίς ατομικά δικαιώματα και εγγυήσεις για την προστασία τους δεν έχει καμιά αξία».

Γίνεται πλέον σαφές στον κάθε απλό εργαζόμενο ότι η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας χρησιμοποιείται ως άλλοθι από την κυβέρνηση, στο βασικό της στόχο να πνίξει οποιαδήποτε φωνή αντιπαλεύει, αντιστέκεται και αμφισβητεί τη «νέα τάξη» και ό,τι αυτή συνεπάγεται για την καθημερινή ζωή. Από κανέναν δεν αμφισβητείται ότι το νομοσχέδιο αυτό ετοιμάστηκε κατ' επιταγή των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων «εταίρων» μας. Εξάλλου, ανάλογες διαδικασίες εφαρμόζονται και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπου παρόμοιοι νόμοι προορίζονται για να θωρακίσουν τα κοινωνικά προνόμια των «εχόντων και κατεχόντων», καθώς και τα συμφέροντα των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Ηδη και στη χώρα μας έχουμε πλέον απτά παραδείγματα για τις πραγματικές τους επιδιώξεις. Την ίδια μέρα που γινόταν η διαδήλωση στην Αθήνα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά ήρθε να επιβεβαιώσει ότι το πνεύμα του «τρομονόμου» υλοποιείται. Αρνήθηκε να άρει τους περιοριστικούς όρους (απαγόρευση εξόδου, παρουσίαση στο αστυνομικό τμήμα κλπ.), που είχαν επιβληθεί στον πρόεδρο του ναυτεργατικού σωματείου «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» Γιάννη Μανουσογιαννάκη, ο οποίος διώκεται γιατί τόλμησε να υπερασπιστεί ναυτικούς, που έπεσαν στα πλοκάμια δουλέμπορα. Ο εισαγγελέας ήταν σαφής: Οχι μόνο χαρακτήρισε την ενέργεια του συνδικαλιστή σαν «παρέμβαση σε ιδιωτικές διαφορές», αλλά και τον ίδιο τον Μανουσογιαννάκη ως «άτομο που εμφορείται από περίεργες και επικίνδυνες αντιλήψεις και διαθέτει ιδιαίτερα βίαιο και επιθετικό χαρακτήρα»! Και μόνο αυτό αρκεί αυτό για να αντιληφθεί κανείς πού μπορούν να φτάσουν αύριο τα πράγματα, αν τέτοιοι δικαστές έχουν στη διάθεσή τους και τον «τρομονόμο». Ομως, δυστυχώς δεν είναι το μόνο. Τον τελευταίο καιρό καθημερινά πληθαίνουν τα κρούσματα αυθαιρεσίας και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς που στοχεύουν να τρομοκρατήσουν τους ανθρώπους που αντιστέκονται και θέλουν να ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή. Πρόσφατα είχαμε τον ξυλοδαρμό βουλευτή του ΚΚΕ στη Λάρισα που συμμετείχε σε κινητοποίηση των κατοίκων της πόλης. Τα μπλόκα από αστυνομικούς - «ράμπο» με παρατεταμένα όπλα και οι εξευτελιστικοί σωματικοί έλεγχοι τείνουν να γίνουν καθημερινότητα. Η λίστα με τις περιπτώσεις ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης αυξάνει ανησυχητικά...

Το σχετικό νομοσχέδιο μάς μεταφέρει σε μαύρες εποχές του παρελθόντος. Μας θυμίζει μεθόδους, όπως τα ιδιώνυμα του μεσοπολέμου, μεταξικούς νόμους κλπ. Η ιστορική εμπειρία πάνω σ' αυτό το ζήτημα είναι πάρα πολύ διδακτική. Ο νόμος 375/38 για την κατασκοπία χρησιμοποιήθηκε στην αρχή ενάντια στο ΚΚΕ, αλλά στην πορεία παρέσυρε και άλλους απλούς πολίτες. Ο νόμος 509/47 εκτός από τους κομμουνιστές έστειλε στο εδώλιο του κατηγορουμένου οργανώσεις σαν τη «Δημοκρατική Αμυνα». Ο νόμος για την εκτόπιση των ζωοκλεφτών εκτόπισε χιλιάδες πολίτες στα ξερονήσια για τα δημοκρατικά τους «πιστεύω» και επειδή αγωνίζονταν για μια καλύτερη Ελλάδα. Ο «τρομονόμος» είναι χειρότερος. Ανακηρύσσει ύποπτους, όσους δεν είναι αρεστοί στο υπάρχον σύστημα Ο κάθε «ανεπιθύμητος πολίτης» θα κινδυνεύει να τεθεί σε διωγμό, όταν θα θεσμοθετηθούν οι ανώνυμοι μάρτυρες (τύφλα να 'χουν οι κουκουλοφόροι της κατοχής), θα νομιμοποιηθούν οι προβοκάτορες αστυνομικοί που θα εισέρχονται σε διάφορες οργανώσεις (εγκληματικές λέει το νομοσχέδιο) και θα επιβραβεύονται οι χαφιέδες.

Οι αντιδράσεις για το νέο «τρομονόμο» παίρνουν πλέον τη μορφή χιονοστιβάδας, όπως δείχνουν και οι δηλώσεις ανθρώπων της κοινωνικοπολιτικής και πνευματικής ζωής της χώρας που φιλοξενεί σήμερα ο «Ριζοσπάστης». Η μεγάλη συγκέντρωση της Αθήνας της περασμένης Πέμπτης ήταν μια πρώτη απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης να βάλει «στο γύψο» του νέου «τρομονόμου» τις ατομικές ελευθερίες. Χιλιάδες «ανεπιθύμητοι» στην κατεστημένη εξουσία πολίτες διατράνωσαν την αντίθεσή τους στο αμερικανόπνευστο νομοθέτημα. Παρόμοιες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν στην Πάτρα, στον Πειραιά, καθώς και σε άλλες πόλεις και συνοικίες ανά την ελληνική επικράτεια, ενώ την προσεχή Πέμπτη ο λαός της Θεσσαλονίκης πραγματοποιεί ανάλογο συλλαλητήριο.

Μπροστά σ' αυτή την τρομοκρατία της κυβέρνησης και της εξουσίας που είναι και ένας προάγγελος αυτών που θα επακολουθήσουν, αν τελικά ψηφιστεί ο «τρομονόμος» από τη Βουλή, η απάντηση είναι ο αγώνας και η δραστηριοποίηση του λαού, για να μην περάσει αυτό το τερατούργημα. Το μέτωπο ενάντιά του καθημερινά γίνεται ολοένα και πιο πλατύ μα πρέπει να πάρει παλλαϊκό χαρακτήρα.

«Ο νέος τρομονόμος, έχει πολλά κοινά με τους προηγούμενους νόμους 509 και 330, όμως είναι, πιστεύω, ακόμα πιο βάρβαρος και απάνθρωπος. Αστυνομεύει τους πάντες και τα πάντα, δεν αφήνει τίποτε απέξω. Μετά τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις στην Παιδεία και το Ασφαλιστικό, έρχεται τώρα η κυβέρνηση με τον τρομονόμο, να συμπληρώσει την αντιλαϊκή πολιτική της, αποδεικνύοντας στους Αμερικάνους ότι "οι εντολές εκτελούνται". Και όλα αυτά τα πραγματοποιεί μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται σοσιαλιστική. Πιστεύω ότι ο κόσμος δε θα μείνει απαθής, αλλά θα αντιδράσει, όπως έκανε μέχρι τώρα στα αντεργατικά κυβερνητικά μέτρα».

«Φαίνεται ότι εκτός από τον αμερικάνικο τρόπο ζωής, πια θα 'χουμε και αμερικάνικους νόμους. Θα μου πείτε, και τον καιρό που είχαμε ελληνικούς, πάλι "αμερικάνικα" τους επέβαλαν. Εγώ νομίζω ότι όποιος νόμος θίγει την ελευθερία της έκφρασης του πολίτη, είτε είναι τρόμονόμος, είτε όπως αλλιώς να ειπωθεί, τρόμο πρέπει να επιφέρει στους πολίτες. Αμα μιλάμε για τρομοκρατία, το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνουμε επί παραδείγματι, θα ήταν να σταματήσουμε τη διακίνηση των ναρκωτικών μέσω των εμπόρων, με τόση ευχέρεια. Αν θέλουμε να επιβάλουμε νόμους που υπάρχουν, δε χρειαζόμαστε τρομονόμους. Αρκεί να εφαρμοστούν οι νόμοι αυτής της χώρας. Εχουμε όντως μία γλώσσα που μπορεί εύκολα να δώσει τη διάσταση ενός νόμου. Αλλά τη γλώσσα αυτή θέλουμε να την καταργήσουμε και τώρα καταργούμε ακριβώς και το επίπεδο της πολιτιστικής μας πραγματικότητας».

«Το βασικό που πρέπει να δει κανείς, είναι ότι στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας - μια κατάσταση με τρομακτικές εξαρτήσεις - είναι φανερό πώς ό,τι υποχρεώνεται να κάνει της έχει επιβληθεί. Για να μη μιλήσουμε για το αίσχος των τελευταίων ημερών, την απαίτηση των Αμερικανών να αστυνομεύουν τη χώρα μας, πράγμα που, βέβαια, προσπάθησαν να διαψεύσουν... Και μόνο η σκέψη να τους πέρασε είναι αίσχος προσβλητικό. Και πρέπει ως πολίτες μιας στοιχειώδους Δημοκρατίας, ανεξάρτητα από πολιτικές τοποθετήσεις, οτιδήποτε προέρχεται από τις ΗΠΑ, να μας είναι απεχθές και απόλυτα εχθρικό.

Στον τόπο μας κανένας Ελληνας δεν έχει τη γνώμη, την αίσθηση ότι υπάρχει τρομοκρατία. Υπάρχουν ορισμένα σποραδικά φαινόμενα, τα οποία είναι μέσα στη ροή της εγκληματικότητας. Εχω, αντίθετα, την άποψη - αυτό βλέπω - ότι η τρομοκρατία ουσιαστικά προέρχεται από το κράτος προς τους πολίτες. Ολα αυτά τα νομοθετήματα και οι συνεργασίες με τις ΗΠΑ είναι μηχανισμοί κατατρομοκράτησης της χώρας μας. Γι' αυτό χρειάζεται αφύπνιση των πολιτών, συνειδητοποίηση και αγώνας ενάντια σ' αυτό που επέρχεται με τη "νέα τάξη πραγμάτων", τη λεγόμενη "παγκοσμιοποίηση"».

«Είναι πλέον φανερό, πως έχουμε μπει παγκοσμίως σε μια νέα περίοδο όπου η πολιτική σκέψη έχει αντικατασταθεί από την επιχειρηματική και η πρόοδος και η αναζήτηση από το συμφέρον και το κέρδος. Η πολιτική, που κατά τον Αριστοτέλη είναι "η κυριοτάτη των επιστημών τα καλά και τα δίκαια σκοπούμενη", έχει καταντήσει με την εξάπλωση της ίωσης του αμερικανισμού η κυριοτάτη των κομπινών τα καλά και συμφέροντα σκοπούμενη. Δεν αποβλέπει στη δημιουργία κράτους δικαίου, που στην περίπτωση αυτή είναι η διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, γιατί ο "δήμος" δεν είναι ο λαός μα κρατοτραφείς και κυβερνοτραφείς ομάδες, που διακινούν και διεκπεραιώνουν συμφέροντα κατ' ουσίαν μακράν των αναγκών και της βούλησης των λαών. Η ευημερία των λαών είναι πρόφαση και όχι αυτοσκοπός. Ετσι, σήμερα για τους "δημότες" των κυβερνήσεων και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, η έννοια ενεργός πολίτης είναι ενοχλητική και ύποπτη. Ο "τρομονόμος", όσο κι αν στα πρώτα του άρθρα παραπλανά, έρχεται να επιβεβαιώσει όλα αυτά, χρησιμοποιούμενος σαν ένα ακόμα εργαλείο που εξασφαλίζει τη δραστηριότητα των σύγχρονων κρατικών βιομηχανικών "δημοτών". Λοβοτομώντας κάθε πολίτη που ανησυχεί, αφού στην πραγματικότητα αστυνομεύει τη σκέψη του. Πιστεύω πως πολλά άλλα, και ο "τρομονόμος" τώρα, δείχνουν ότι το οικονομικοπολιτικό σύστημα που ζούμε δεν είναι τόσο ισχυρό όσο διατείνεται, αλλά μη εξελίξιμο και διακατέχεται από φόβο γιατί είναι λίγο και μικρό».

«Οχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια σήμερα, πιστεύω ότι η αστική διαχείριση που ασκείται και μάλιστα στην πιο ακραία της εκδοχή, που είναι ο νεοφιλελευθερισμός, δεν μπορεί να ανεχθεί κανένα είδος αντίστασης από τον κόσμο της εργασίας. Για το λόγο αυτό θέλει να εξοπλίσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και να θωρακίσει το θεσμικό της πλαίσιο προετοιμαζόμενη για τις μέρες του αγώνα που έρχονται. Δε διστάζει λοιπόν να καταργεί και τα τελευταία δείγματα αστικού δικαίου που είχαν παραμείνει ως απομεινάρια κατακτήσεων μέσα σε αυτόν τον αιώνα. Η συμμετοχή σε αυτή την Επιτροπή είναι ένα ελάχιστο δείγμα διαμαρτυρίας και ένας φόρος τιμής στους χιλιάδες αγωνιστές που θυσιάστηκαν για ελευθερία, δημοκρατία και ανθρώπινες συνθήκες ζωής».

«Απαράδεκτος. Τι άλλο σχόλιο μπορείς να κάνεις γι' αυτό το νόμο; Είναι αντικοινωνικός, αντιανθρώπινος. Αφορά όλους μας και όχι την πάταξη της τρομοκρατίας. Είναι κάτι σαν το φακέλωμα που γίνεται γενικότερα και μας κοιτάνε πίσω από μια κλειδαρότρυπα. Κάπως έτσι μας αφορά όλους. Οτι, σίγουρα, είμαστε όλοι εν δυνάμει ύποπτοι».