"Οι αγώνες από μόνοι τους δεν οδηγούν σε πολιτικές μετατοπίσεις, δεν οδηγούν σε πολιτικές ανακατατάξεις". Με την επισήμανση αυτή άρχισε το τρίτο μέρος της ομιλίας του ο Νίκος Σοφιανός.

"Εγινε, είπε, και συζήτηση σε σχέση με τους αγώνες και τη σημασία των αγώνων. Πρέπει να προσέξουμε μια πλευρά. Οτι οι αγώνες από μόνοι τους δεν οδηγούν σε πολιτικές μετατοπίσεις, οι αγώνες από μόνοι τους δεν οδηγούν σε ανακατατάξεις πολιτικές. Για να υπάρχουν ανακατατάξεις πολιτικές, για να έρχεται ο κόσμος που αγωνίζεται κοντά στο Κόμμα μας, να κερδίζεται με την πολιτική του, να παίρνει τη θέση του στις γραμμές της Οργάνωσής μας, χρειάζεται μια ασίγαστη και έντονη διαπάλη πολιτική και ιδεολογική, να καταλαβαίνει ο νέος ότι δε φτάνει να παλέψει μόνο για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, ότι σήμερα χρειάζεται συνολικότερη πάλη, ότι δε φτάνει μόνο να "σιχτιρίζει" την κατάσταση την πολιτική, την κυρίαρχη, χρειάζεται να οδηγείται σε σύγκρουση με αυτήν την πολιτική. Χρειάζεται να αποκαλύπτεται στο νέο άνθρωπο σήμερα από την Οργάνωσή μας η ανάγκη της αλλαγής των συσχετισμών, η ανάγκη της αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών, της στήριξης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Γι' αυτό εκτός από την προσπάθεια της Οργάνωσής μας να αναπτυχθούν αγώνες, πρέπει να βλέπουμε και πώς η Οργάνωση και πριν και κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά τους αγώνες συνεχίζει, εντείνει την ιδεολογική και πολιτική της παρέμβαση.

Είναι, σύντροφοι, συμπέρασμα από τη δουλιά μας ότι εκεί που δεν υπάρχει οργάνωση της ΚΝΕ, εκεί που δεν υπάρχει Κνίτης, εκεί που δεν υπάρχει παρέμβαση, όσοι αγώνες και αν γίνονται, δεν μπορούν από μόνοι τους να φέρουν αποτελέσματα.

Ομως πρέπει να προσέξουμε ένα σημείο: Μιλάμε κατ' αρχήν για αποτελέσματα σε σχέση με την πολιτική μετατόπιση. Πρέπει, όμως, επίσης να προσέξουμε και κάτι σε σχέση με τα άμεσα αποτελέσματα από τους αγώνες. Είναι σωστό ότι ο νέος κατεβαίνει στο δρόμο, διεκδικεί και θέλει να κερδίσει, θέλει να πάρει, να αποσπάσει ή να καθυστερήσει κάποια μέτρα, τα οποία τα αντιμετωπίζει μπροστά του.

Ομως πρέπει να γίνεται κατανοητό από τη δουλιά μας ότι οι αγώνες σήμερα πολύ δύσκολα μπορούν να φέρνουν αποτελέσματα χειροπιαστά, γιατί έχουμε να κάνουμε με μια πολιτική η οποία υλοποιεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ και της "νέας τάξης πραγμάτων". Μια πολιτική αδυσώπητη, η οποία χειραγωγεί συνειδήσεις και ότι, επίσης, οι συσχετισμοί σήμερα στην εργατική τάξη και οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν είναι τέτοιοι που να μπορούν έναν αγώνα να τον οδηγούν στη νίκη. Εχουμε την εμπειρία από τον αγώνα των εκπαιδευτικών, αλλά και από αγώνες της νεολαίας, πόσο δύσκολο, παρά τις ανεβασμένες μορφές πάλης, παρά τα ανεβασμένα σημεία τα οποία εκτιμήσαμε και μεις στη δουλιά μας, πόσο δύσκολο ήταν το να υπάρχουν χειροπιαστά αποτελέσματα.

Επιβάλλεται, λοιπόν, να αναδείχνουμε την ανάγκη και της αλλαγής των συσχετισμών και τη δυσκολία που έχει σήμερα η πάλη και, το κυριότερο, να αναδείχνουμε και ένα πιο χειροπιαστό αποτέλεσμα, που μπορεί να μην το βλέπει άμεσα ο νέος, που βγαίνει όμως από την ανάπτυξη των αγώνων: Την αίσθηση ότι μόνο από τον αγώνα μπορούν να βρίσκουν το δίκιο, την αίσθηση της ενίσχυσης της συλλογικότητας στη νεολαία, την αίσθηση ότι μέσα από τους αγώνες μπορούν να αλλάζουν οι συσχετισμοί, μπορούν να καλυτερεύουν οι συνθήκες, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε πιο ολοκληρωμένα στη συνολικότερη αντιπαράθεση με την κυρίαρχη πολιτική".

"Οι αγώνες από μόνοι τους δεν οδηγούν σε πολιτικές μετατοπίσεις, δεν οδηγούν σε πολιτικές ανακατατάξεις". Με την επισήμανση αυτή άρχισε το τρίτο μέρος της ομιλίας του ο Νίκος Σοφιανός.

"Εγινε, είπε, και συζήτηση σε σχέση με τους αγώνες και τη σημασία των αγώνων. Πρέπει να προσέξουμε μια πλευρά. Οτι οι αγώνες από μόνοι τους δεν οδηγούν σε πολιτικές μετατοπίσεις, οι αγώνες από μόνοι τους δεν οδηγούν σε ανακατατάξεις πολιτικές. Για να υπάρχουν ανακατατάξεις πολιτικές, για να έρχεται ο κόσμος που αγωνίζεται κοντά στο Κόμμα μας, να κερδίζεται με την πολιτική του, να παίρνει τη θέση του στις γραμμές της Οργάνωσής μας, χρειάζεται μια ασίγαστη και έντονη διαπάλη πολιτική και ιδεολογική, να καταλαβαίνει ο νέος ότι δε φτάνει να παλέψει μόνο για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, ότι σήμερα χρειάζεται συνολικότερη πάλη, ότι δε φτάνει μόνο να "σιχτιρίζει" την κατάσταση την πολιτική, την κυρίαρχη, χρειάζεται να οδηγείται σε σύγκρουση με αυτήν την πολιτική. Χρειάζεται να αποκαλύπτεται στο νέο άνθρωπο σήμερα από την Οργάνωσή μας η ανάγκη της αλλαγής των συσχετισμών, η ανάγκη της αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών, της στήριξης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Γι' αυτό εκτός από την προσπάθεια της Οργάνωσής μας να αναπτυχθούν αγώνες, πρέπει να βλέπουμε και πώς η Οργάνωση και πριν και κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά τους αγώνες συνεχίζει, εντείνει την ιδεολογική και πολιτική της παρέμβαση.

Είναι, σύντροφοι, συμπέρασμα από τη δουλιά μας ότι εκεί που δεν υπάρχει οργάνωση της ΚΝΕ, εκεί που δεν υπάρχει Κνίτης, εκεί που δεν υπάρχει παρέμβαση, όσοι αγώνες και αν γίνονται, δεν μπορούν από μόνοι τους να φέρουν αποτελέσματα.

Ομως πρέπει να προσέξουμε ένα σημείο: Μιλάμε κατ' αρχήν για αποτελέσματα σε σχέση με την πολιτική μετατόπιση. Πρέπει, όμως, επίσης να προσέξουμε και κάτι σε σχέση με τα άμεσα αποτελέσματα από τους αγώνες. Είναι σωστό ότι ο νέος κατεβαίνει στο δρόμο, διεκδικεί και θέλει να κερδίσει, θέλει να πάρει, να αποσπάσει ή να καθυστερήσει κάποια μέτρα, τα οποία τα αντιμετωπίζει μπροστά του.

Ομως πρέπει να γίνεται κατανοητό από τη δουλιά μας ότι οι αγώνες σήμερα πολύ δύσκολα μπορούν να φέρνουν αποτελέσματα χειροπιαστά, γιατί έχουμε να κάνουμε με μια πολιτική η οποία υλοποιεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ και της "νέας τάξης πραγμάτων". Μια πολιτική αδυσώπητη, η οποία χειραγωγεί συνειδήσεις και ότι, επίσης, οι συσχετισμοί σήμερα στην εργατική τάξη και οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν είναι τέτοιοι που να μπορούν έναν αγώνα να τον οδηγούν στη νίκη. Εχουμε την εμπειρία από τον αγώνα των εκπαιδευτικών, αλλά και από αγώνες της νεολαίας, πόσο δύσκολο, παρά τις ανεβασμένες μορφές πάλης, παρά τα ανεβασμένα σημεία τα οποία εκτιμήσαμε και μεις στη δουλιά μας, πόσο δύσκολο ήταν το να υπάρχουν χειροπιαστά αποτελέσματα.

Επιβάλλεται, λοιπόν, να αναδείχνουμε την ανάγκη και της αλλαγής των συσχετισμών και τη δυσκολία που έχει σήμερα η πάλη και, το κυριότερο, να αναδείχνουμε και ένα πιο χειροπιαστό αποτέλεσμα, που μπορεί να μην το βλέπει άμεσα ο νέος, που βγαίνει όμως από την ανάπτυξη των αγώνων: Την αίσθηση ότι μόνο από τον αγώνα μπορούν να βρίσκουν το δίκιο, την αίσθηση της ενίσχυσης της συλλογικότητας στη νεολαία, την αίσθηση ότι μέσα από τους αγώνες μπορούν να αλλάζουν οι συσχετισμοί, μπορούν να καλυτερεύουν οι συνθήκες, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε πιο ολοκληρωμένα στη συνολικότερη αντιπαράθεση με την κυρίαρχη πολιτική".

Με αναφορά στους στόχους για το επόμενο διάστημα σε μια σειρά μέτωπα έκλεισε την παρέμβασή του ο Ν. Σοφιανός.

"Πολλές ομιλίες, είπε, και η εισήγηση στάθηκαν στην ανάγκη της ανάπτυξης των αγώνων. Πρέπει να τονίσουμε στο κλείσιμό μας ότι στο κέντρο της προσοχής της Οργάνωσής μας πρέπει να έρθει ακόμα πιο καλά και ολοκληρωμένα μέσα και από την εμπειρία της, η ανάγκη του συνδυασμού - μέσα στη δράση, στην πράξη την αγωνιστική της Οργάνωσής μας - της μαζικής, της πολιτικής, της ιδεολογικής παρέμβασης.

Να τονίσουμε την προσπάθεια της Οργάνωσής μας, μέσα στους μαζικούς φορείς της νεολαίας, να ξεδιπλώνει τη δράση της, να ξεδιπλώνει τους στόχους πάλης. Μια σειρά ζητήματα, άμεσα καθήκοντα όπως λέμε στην εισήγηση, θα βοηθήσουν αποφασιστικά στο ξεδίπλωμα αυτής της πάλης, θα βοηθήσουν αποφασιστικά στο συνδυασμό της μαζικής, πολιτικής, ιδεολογικής δράσης. Η δουλιά με την παράταξή μας, η συσπείρωση δυνάμεων γύρω μας, οι αγωνιστικές συσπειρώσεις, για να διεκδικηθούν αιτήματα - προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία σε τοπικό ή πανελλαδικό επίπεδο, η δουλιά που πρέπει να ανοίξουμε στην εργαζόμενη νεολαία".

"Στο ζήτημα της δουλιάς μας στην εργαζόμενη νεολαία δεν μπορούμε σήμερα να μιλάμε γενικά για αυτήν την αναγκαιότητα.

Πρέπει πρώτα από όλα, σύντροφοι, να ξεκινήσουμε με το δυναμικό μας. Δυστυχώς, η κατάσταση δεν είναι καλή. Τα μέλη μας και αρκετά στελέχη μας, δε μετέχουν στα σωματεία, δε μετέχουν στην παράταξή μας, δεν κάνουν δουλιά στο χώρο τους τέτοια που πρέπει να κάνουν οι νέοι κομμουνιστές.

Είναι σοβαρό καθοδηγητικό πρόβλημα στη δουλιά μας, στον τρόπο που καθοδηγούμε τα μέλη μας, στις συνοικιακές κυρίως Οργανώσεις Βάσης, η σχέση τους με το σωματείο, η δουλιά που κάνουν μέσα στο σωματείο, μαζί με τους συναδέλφους τους, η σχέση και η δουλιά που γίνεται στην παράταξη.

Ξεκινάμε και πρέπει να ξεκινήσουμε πιο αποφασιστικά από το δυναμικό μας, από την επιρροή μας, από τους φίλους της ΚΝΕ. Πρέπει να προχωρήσουμε και παράλληλα να δυναμώσουμε και να συνεχιστεί η δουλιά μας με τις ιεραρχήσεις που έχουμε βάλει. Τη δουλιά μας στους εμποροϋπάλληλους, τη δουλιά μας γενικότερα στο χώρο των υπαλλήλων, σε μια σειρά άλλους χώρους όπως τα νοσοκομεία και αλλού.

Αυτή η δουλιά για να προχωρήσει πρέπει να πατήσει σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο σε κάθε οργάνωση, στα πλαίσια του γενικότερου σχεδιασμού που βάζει κάθε φορά το ΚΣ. Με ελεγχόμενους στόχους με μέτρα άμεσα, με αξιοποίηση και ρίξιμο όλων μας των δυνάμεων σε αυτήν την προσπάθεια, αξιοποιώντας δηλαδή και δυνάμεις από άλλους χώρους.

Εγινε συζήτηση και στο συνέδριό μας για το πρόβλημα των ναρκωτικών. Παρά τα βήματα που έγιναν είμαστε αρκετά πίσω στο να αναδείξουμε αυτό το πρόβλημα, στο να το βάλουμε σαν ένα βασικό ζήτημα αναφοράς και πάλης των μαζικών φορέων της νεολαίας. Τη θέση μας δεν την καθορίζουμε με καμιά διάθεση περιχαράκωσης με τους πολλούς - δυστυχώς νέους - που είτε καπνίζουν είτε είναι εξαρτημένοι από τα ναρκωτικά. Εμείς θέλουμε και αυτόν τον κόσμο να κερδίσουμε. Πρώτα από όλα, όμως, θέλουμε να είναι καθαρό στην Οργάνωσή μας ότι η θέση του νέου κομμουνιστή δεν έχει καμιά σχέση με τα ναρκωτικά, δεν έχει καμιά σχέση με εξαρτησιογόνες αλυσίδες στη σκέψη, στην καρδιά και στο νου της νεολαίας. Εμείς, ανοίγοντας μέτωπο στη νεολαία, πρέπει να απευθυνόμαστε θαρρετά και στους νέους που είτε καπνίζουν είτε είναι εξαρτημένοι.

Σημαντική συζήτηση έγινε και για τη δουλιά μας στη στρατευμένη νεολαία. Πιστεύουμε ότι ήταν πιο έντονη από τα προηγούμενα συνέδρια της Οργάνωσής μας. Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή είναι πάρα πολύ πίσω. Απόφασή μας είναι να παλέψουμε μέσα και έξω από τα στρατόπεδα για ανθρώπινες, δημοκρατικές, συνθήκες ζωής στο στρατό, για να μην αξιοποιούνται οι ένοπλες δυνάμεις στις ΝΑΤΟικές αποστολές. Σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να γίνουν πολλά βήματα το αμέσως επόμενο διάστημα.

Ηρθαν επίσης πολλές παρατηρήσεις σε σχέση με τη δουλιά μας στις ΠΚΣ. Το πρώτο που πρέπει να αναλογιστούμε είναι οι μεγάλες δυνάμεις που υπάρχουν και μένουν ανεκμετάλλευτες, αλλά και τα περιθώρια που έχουν φανεί από τη μέχρι τώρα δουλιά μας με τις Κινήσεις. Θέλουμε, λοιπόν, να δώσουμε υπόσταση, να δώσουμε ζωή στις Κινήσεις, να μιλάμε με τους νέους που συσπειρώνονται ευκαιριακά στις ΠΚΣ. Ισότιμα να παίρνουμε τη γνώμη τους, να ακούμε τον προβληματισμό τους, να μπαίνουν και αυτοί στη μάχη. Σε αυτή την κατεύθυνση, με στόχο να πάρει σάρκα και οστά η συσπείρωση δυνάμεων γύρω μας στα πανεπιστήμια μέσα από τις ΠΚΣ, πρέπει να γίνουν πολλά, ξεκινώντας από την κάθε σχολή, από την κάθε κίνηση, πηγαίνοντας σε επίπεδο πόλης με τις γραμματείες, προχωρώντας στα ΤΕΙ, με την πανελλαδική συνάντηση που έχουμε κατεύθυνση να ενοποιηθεί η παράταξή μας, να εξελιχθεί στην Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας".

Κλείνοντας την παρέμβασή του ο Ν. Σοφιανός, τόνισε: "Υπάρχουν, τέλος, τα ζητήματα σε σχέση με την υλοποίηση αυτών των στόχων. Η ορμητική ανάπτυξη της ΚΝΕ βρέθηκε στο κέντρο της συζήτησης και του προβληματισμού στο συνέδριο. Πιστεύουμε ότι πιο αποφασιστικά και το νέο ΚΣ και όλα τα όργανα που έχουν εκλεγεί πρέπει να βάλουμε από αύριο κιόλας σε εφαρμογή το φιλόδοξο στόχο του νέου διπλασιασμού της Οργάνωσής μας".

Με αναφορά στους στόχους για το επόμενο διάστημα σε μια σειρά μέτωπα έκλεισε την παρέμβασή του ο Ν. Σοφιανός.

"Πολλές ομιλίες, είπε, και η εισήγηση στάθηκαν στην ανάγκη της ανάπτυξης των αγώνων. Πρέπει να τονίσουμε στο κλείσιμό μας ότι στο κέντρο της προσοχής της Οργάνωσής μας πρέπει να έρθει ακόμα πιο καλά και ολοκληρωμένα μέσα και από την εμπειρία της, η ανάγκη του συνδυασμού - μέσα στη δράση, στην πράξη την αγωνιστική της Οργάνωσής μας - της μαζικής, της πολιτικής, της ιδεολογικής παρέμβασης.

Να τονίσουμε την προσπάθεια της Οργάνωσής μας, μέσα στους μαζικούς φορείς της νεολαίας, να ξεδιπλώνει τη δράση της, να ξεδιπλώνει τους στόχους πάλης. Μια σειρά ζητήματα, άμεσα καθήκοντα όπως λέμε στην εισήγηση, θα βοηθήσουν αποφασιστικά στο ξεδίπλωμα αυτής της πάλης, θα βοηθήσουν αποφασιστικά στο συνδυασμό της μαζικής, πολιτικής, ιδεολογικής δράσης. Η δουλιά με την παράταξή μας, η συσπείρωση δυνάμεων γύρω μας, οι αγωνιστικές συσπειρώσεις, για να διεκδικηθούν αιτήματα - προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία σε τοπικό ή πανελλαδικό επίπεδο, η δουλιά που πρέπει να ανοίξουμε στην εργαζόμενη νεολαία".

"Στο ζήτημα της δουλιάς μας στην εργαζόμενη νεολαία δεν μπορούμε σήμερα να μιλάμε γενικά για αυτήν την αναγκαιότητα.

Πρέπει πρώτα από όλα, σύντροφοι, να ξεκινήσουμε με το δυναμικό μας. Δυστυχώς, η κατάσταση δεν είναι καλή. Τα μέλη μας και αρκετά στελέχη μας, δε μετέχουν στα σωματεία, δε μετέχουν στην παράταξή μας, δεν κάνουν δουλιά στο χώρο τους τέτοια που πρέπει να κάνουν οι νέοι κομμουνιστές.

Είναι σοβαρό καθοδηγητικό πρόβλημα στη δουλιά μας, στον τρόπο που καθοδηγούμε τα μέλη μας, στις συνοικιακές κυρίως Οργανώσεις Βάσης, η σχέση τους με το σωματείο, η δουλιά που κάνουν μέσα στο σωματείο, μαζί με τους συναδέλφους τους, η σχέση και η δουλιά που γίνεται στην παράταξη.

Ξεκινάμε και πρέπει να ξεκινήσουμε πιο αποφασιστικά από το δυναμικό μας, από την επιρροή μας, από τους φίλους της ΚΝΕ. Πρέπει να προχωρήσουμε και παράλληλα να δυναμώσουμε και να συνεχιστεί η δουλιά μας με τις ιεραρχήσεις που έχουμε βάλει. Τη δουλιά μας στους εμποροϋπάλληλους, τη δουλιά μας γενικότερα στο χώρο των υπαλλήλων, σε μια σειρά άλλους χώρους όπως τα νοσοκομεία και αλλού.

Αυτή η δουλιά για να προχωρήσει πρέπει να πατήσει σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο σε κάθε οργάνωση, στα πλαίσια του γενικότερου σχεδιασμού που βάζει κάθε φορά το ΚΣ. Με ελεγχόμενους στόχους με μέτρα άμεσα, με αξιοποίηση και ρίξιμο όλων μας των δυνάμεων σε αυτήν την προσπάθεια, αξιοποιώντας δηλαδή και δυνάμεις από άλλους χώρους.

Εγινε συζήτηση και στο συνέδριό μας για το πρόβλημα των ναρκωτικών. Παρά τα βήματα που έγιναν είμαστε αρκετά πίσω στο να αναδείξουμε αυτό το πρόβλημα, στο να το βάλουμε σαν ένα βασικό ζήτημα αναφοράς και πάλης των μαζικών φορέων της νεολαίας. Τη θέση μας δεν την καθορίζουμε με καμιά διάθεση περιχαράκωσης με τους πολλούς - δυστυχώς νέους - που είτε καπνίζουν είτε είναι εξαρτημένοι από τα ναρκωτικά. Εμείς θέλουμε και αυτόν τον κόσμο να κερδίσουμε. Πρώτα από όλα, όμως, θέλουμε να είναι καθαρό στην Οργάνωσή μας ότι η θέση του νέου κομμουνιστή δεν έχει καμιά σχέση με τα ναρκωτικά, δεν έχει καμιά σχέση με εξαρτησιογόνες αλυσίδες στη σκέψη, στην καρδιά και στο νου της νεολαίας. Εμείς, ανοίγοντας μέτωπο στη νεολαία, πρέπει να απευθυνόμαστε θαρρετά και στους νέους που είτε καπνίζουν είτε είναι εξαρτημένοι.

Σημαντική συζήτηση έγινε και για τη δουλιά μας στη στρατευμένη νεολαία. Πιστεύουμε ότι ήταν πιο έντονη από τα προηγούμενα συνέδρια της Οργάνωσής μας. Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή είναι πάρα πολύ πίσω. Απόφασή μας είναι να παλέψουμε μέσα και έξω από τα στρατόπεδα για ανθρώπινες, δημοκρατικές, συνθήκες ζωής στο στρατό, για να μην αξιοποιούνται οι ένοπλες δυνάμεις στις ΝΑΤΟικές αποστολές. Σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να γίνουν πολλά βήματα το αμέσως επόμενο διάστημα.

Ηρθαν επίσης πολλές παρατηρήσεις σε σχέση με τη δουλιά μας στις ΠΚΣ. Το πρώτο που πρέπει να αναλογιστούμε είναι οι μεγάλες δυνάμεις που υπάρχουν και μένουν ανεκμετάλλευτες, αλλά και τα περιθώρια που έχουν φανεί από τη μέχρι τώρα δουλιά μας με τις Κινήσεις. Θέλουμε, λοιπόν, να δώσουμε υπόσταση, να δώσουμε ζωή στις Κινήσεις, να μιλάμε με τους νέους που συσπειρώνονται ευκαιριακά στις ΠΚΣ. Ισότιμα να παίρνουμε τη γνώμη τους, να ακούμε τον προβληματισμό τους, να μπαίνουν και αυτοί στη μάχη. Σε αυτή την κατεύθυνση, με στόχο να πάρει σάρκα και οστά η συσπείρωση δυνάμεων γύρω μας στα πανεπιστήμια μέσα από τις ΠΚΣ, πρέπει να γίνουν πολλά, ξεκινώντας από την κάθε σχολή, από την κάθε κίνηση, πηγαίνοντας σε επίπεδο πόλης με τις γραμματείες, προχωρώντας στα ΤΕΙ, με την πανελλαδική συνάντηση που έχουμε κατεύθυνση να ενοποιηθεί η παράταξή μας, να εξελιχθεί στην Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας".

Κλείνοντας την παρέμβασή του ο Ν. Σοφιανός, τόνισε: "Υπάρχουν, τέλος, τα ζητήματα σε σχέση με την υλοποίηση αυτών των στόχων. Η ορμητική ανάπτυξη της ΚΝΕ βρέθηκε στο κέντρο της συζήτησης και του προβληματισμού στο συνέδριο. Πιστεύουμε ότι πιο αποφασιστικά και το νέο ΚΣ και όλα τα όργανα που έχουν εκλεγεί πρέπει να βάλουμε από αύριο κιόλας σε εφαρμογή το φιλόδοξο στόχο του νέου διπλασιασμού της Οργάνωσής μας".

Χρειάζεται μια ασίγαστη και έντονη διαπάλη πολιτική και ιδεολογική, να καταλαβαίνει ο νέος ότι δε φτάνει να παλέψει μόνο για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, ότι σήμερα χρειάζεται συνολικότερη πάλη, ότι δε φτάνει μόνο να "σιχτιρίζει" την κατάσταση την πολιτική, την κυρίαρχη, χρειάζεται να οδηγείται σε σύγκρουση με αυτήν την πολιτική. Χρειάζεται να αποκαλύπτεται στον νέο άνθρωπο σήμερα από την Οργάνωσή μας, η ανάγκη της αλλαγής των συσχετισμών, η ανάγκη της αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών, της στήριξης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Χρειάζεται μια ασίγαστη και έντονη διαπάλη πολιτική και ιδεολογική, να καταλαβαίνει ο νέος ότι δε φτάνει να παλέψει μόνο για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, ότι σήμερα χρειάζεται συνολικότερη πάλη, ότι δε φτάνει μόνο να "σιχτιρίζει" την κατάσταση την πολιτική, την κυρίαρχη, χρειάζεται να οδηγείται σε σύγκρουση με αυτήν την πολιτική. Χρειάζεται να αποκαλύπτεται στον νέο άνθρωπο σήμερα από την Οργάνωσή μας, η ανάγκη της αλλαγής των συσχετισμών, η ανάγκη της αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών, της στήριξης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.