- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Ετσι, πέραν της δραστηριότητας που αναπτύσσεται σε πολιτικό επίπεδο - ήδη ανακοινώθηκε ότι ο Κ. Σημίτης θα έχει συναντήσεις, σήμερα με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Παρασκευή με τους πολιτικούς αρχηγούς, με αντικείμενο την «οριστικοποίηση» της ένταξης στην ΟΝΕ - ο πρωθυπουργός θα πρωταγωνιστήσει την Πέμπτη και σε ειδική εκδήλωση που έχει προγραμματιστεί στο Ζάππειο, όπου και θα εκφωνήσει σχετική ομιλία. Από τη συγκεκριμένη εκδήλωση, που θα συνεχιστεί και την Παρασκευή, προβλέπεται να «παρελάσει» σειρά κυβερνητικών στελεχών, τα οποία και θα «αναλύσουν τα οφέλη» της χώρας από την είσοδο στην ΟΝΕ.
Πάντως ένα στίγμα, του τι σημαίνει η είσοδος της χώρας στην ΟΝΕ, δόθηκε χτες από τον ίδιο τον Κ. Σημίτη, μέσα από σχετικό άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» και με τίτλο «Οι νέες προκλήσεις μετά την ΟΝΕ». Στο άρθρο, πέραν των αναμενόμενων αναφορών περί «ορόσημου» που συνιστά για την Ελλάδα η είσοδος στην ΟΝΕ, ο πρωθυπουργός προχωρά και σε μερικές ενδιαφέρουσες ομολογίες, σε ό,τι αφορά τις συνέπειες που συνιστά για τη χώρα αυτή η ένταξη.
Συγκεκριμένα, ο Κ. Σημίτης αναγνωρίζει ότι η εξέλιξη αυτή έχει «ιδιαίτερη πολιτική σημασία», γεγονός που σηματοδοτεί την αντίληψη της ολιγαρχίας για την ενίσχυση της πολιτικής της εξουσίας λόγω της πρόσδεσης της χώρας με ισχυρότερα δεσμά μέσα στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό της ΕΕ. Στη συνέχεια, και αφού βέβαια ισχυρίζεται ότι η ένταξη στην ΟΝΕ θα οδηγήσει σε «διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και σταθερότητας», θα επιφέρει «αξιοποίηση του Γ΄ ΚΠΣ» και «θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής του πολίτη», ο πρωθυπουργός προχωρά σε... ανησυχητικές εξαγγελίες. Οπως προκύπτει, λοιπόν, και όπως μπορεί να διαβάσει κανείς... πίσω από τις γραμμές του πρωθυπουργικού άρθρου, η Ελλάδα εισχωρεί σε μια μακρόχρονη περίοδο «οικονομικής σταθερότητας» (σσ: δηλαδή λιτότητας), σε μια περίοδο έντασης των «ιδιωτικοποιήσεων» (δηλαδή ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας) καθώς σε μια περίοδο λήψης περαιτέρω μέτρων υπέρ των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, στο όνομα της «απλούστευσης ρυθμίσεων» που αφορούν την «αγορά εργασίας, το ασφαλιστικό» κλπ.
Από το άρθρο του Κ. Σημίτη δε λείπουν επίσης και... ιδεολογικού τύπου επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων που αρνούνται να υποταχθούν στον «παράδεισο» της ΟΝΕ. Πρόκειται - κατά τον Κ. Σημίτη - για δυνάμεις που «υποτροπιάζουν σε δογματικές αγοραφοβικές προσεγγίσεις»...
Τέλος, πέραν του κυβερνητικού μηχανισμού, στην υπηρεσία της προπαγάνδισης της ΟΝΕ τίθεται και ο κομματικός. Ετσι, σήμερα συνεδριάζει το ΕΓ του ΠΑΣΟΚ και με το ίδιο θέμα, τη συζήτηση δηλαδή για την πορεία της χώρας στην ΟΝΕ, συνεδριάζει αύριο και το υπουργικό συμβούλιο.
«Η συμμετοχή στη ζώνη του ΕΥΡΩ δεν είναι η άφιξη στην Ιθάκη...», διαπίστωσε ο πρωθυπουργός στο χτεσινό του άρθρο στα «ΝΕΑ». Και πολύ σωστά. Η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ μοιάζει περισσότερο με την αρχή - και καθόλου με το τέλος - μιας νέας «Οδύσσειας» για τον ελληνικό λαό. Βέβαια, ο Κ. Σημίτης δεν ομιλεί από τη σκοπιά εκείνου, που συμπονά τον Οδυσσέα για τις ταλαιπωρίες του. Ο κ. πρωθυπουργός είναι δεδηλωμένα αλληλέγγυος με τους «Κύκλωπες» και τους «Λαιστρυγόνες»...
***
1. «Η υιοθέτηση του ΕΥΡΩ έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία».
Η τοποθέτηση αυτή είναι αντίστοιχη εκείνης του Κ. Καραμανλή, ο οποίος δεν έκρυβε πως η είσοδος της Ελλάδας στην - τότε -ΕΟΚ έγινε πρωταρχικά για «πολιτικούς λόγους». Που σημαίνει ότι η ένταξη στην ΟΝΕ θέτει νέα δεσμά εξάρτησης της χώρας και του λαού από την εγχώρια ολιγαρχία και τους ιμπεριαλιστές εταίρους της.
2. «Η μακροοικονομική πολιτική θα παραμείνει προσηλωμένη στη διασφάλιση της οικονομικής σταθερότητας».
Μάλλον δε χρειάζεται να προσθέσει τίποτα άλλο ο κ. Σημίτης γύρω από την «προσήλωσή του» στην πολιτικής της «λιτότητας διαρκείας». Λιτότητα διαρκείας με τις «εντός ΟΝΕ» προδιαγραφές, πλέον.
3. «Στόχος μας είναι η εξάλειψη των γραφειοκρατικών διαδικασιών και αγκυλώσεων... Απελευθερώνουμε τις αγορές τηλεπικοινωνιών, ενέργειας και μεταφορών... Η παγκοσμιοποίηση μας καλεί να απλουστεύσουμε τις ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας...».
Σε ...«μετάφραση» από τη διάλεκτο της ΟΝΕ, τα παραπάνω σημαίνουν: Στην εποχή της «παγκοσμιοποίησης», η ΟΝΕ θα συμβάλει να ξεπεραστούν και οι τελευταίες ...«αγκυλώσεις» σε ό,τι αφορά πρακτικές, όπως το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, η ακόμα πιο κατοχυρωμένη νομοθετικά δυνατότητα του μεγάλου κεφαλαίου να ασυδοτεί ασύστολα.
4.«Μπροστά στο ΕΥΡΩ, οι προοδευτικές δυνάμεις δεν αναδιπλώνονται παθητικά, ούτε υποτροπιάζουν σε δογματικές αγοραφοβικές προσεγγίσεις».
Εδώ ο πρωθυπουργός δηλώνει μια ακόμα πρόθεση των θιασωτών της ΟΝΕ: Συνεχίζοντας την καπηλεία και την αυτοαναγόρευσή τους σε «προοδευτικούς» και «αριστερούς» (!), θα εντείνουν την προπαγάνδα συκοφάντησης όλων εκείνων, με πρώτους τους κομμουνιστές, που δε συναινούν στο «παγκοσμιοποιημένο» όργιο της κεφαλαιοκρατικής βαρβαρότητας.
***
Και με υπουργούς συναντώνται οι εκπρόσωποι της Ανανεωτικής Εκσυγχρονιστικής Κίνησης, στα πλαίσια της ενημέρωσής τους για την πορεία του εκσυγχρονιστικού έργου...
Ετσι χτες ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, συναντήθηκε με τον Ν. Μπίστη , όπου ο πρώτος διαπίστωσε ότι οι ιδεολογικές και πολιτικές συμπτώσεις είναι πολύ σημαντικές, αλλά η θεσμική σύγκλιση (η αφομοίωση δηλαδή της Κίνησης από το ΠΑΣΟΚ) θέλει λίγο χρόνο ακόμα... Ο Ν. Μπίστης αναπαρήγαγε τα ιδεολογήματα του ΠΑΣΟΚ για τη μετα-ΟΝΕ εποχή καθώς εξέφρασε την αγωνία του, ώστε τα αυξημένα έσοδα του κράτους να μη διοχετευτούν στην ιδιωτική κατανάλωση αλλά σε ένα ανανεωμένο και εκσυγχρονισμένο κοινωνικό κράτος..., για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας, αν και πόσο θα συνεχιστεί η οικονομική σταθερότητα κλπ.
