Με την προκήρυξη νέας απεργιακής κινητοποίησης έκλεισε η χτεσινή δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας που πραγματοποίησαν οι 500 περίπου μεταλλεργάτες, αλλά και οι ηλεκτρολόγοι που απασχολούνται σε έργα που έχουν αναλάβει μεταλλουργικές επιχειρήσεις στα ΕΛΔΑ. Συγκεκριμένα, οι μεταλλεργάτες που συμμετείχαν καθολικά στην απεργία, στη χτεσινή γενική τους συνέλευση έξω από την πύλη των ΕΛΔΑ, αποφάσισαν: Την παύση εργασιών σήμερα στη 1 το μεσημέρι, λόγω της αναμενόμενης αύξησης της θερμοκρασίας. Αποχή από την υπερωρία το Σάββατο και την Κυριακή.Την πραγματοποίηση 48ωρης απεργίας την Τρίτη και την Τετάρτη 24 και 25 Αυγούστου και τέλος την πραγματοποίηση νέας γενικής συνέλευσης την ερχόμενη Δευτέρα το μεσημέρι, προκειμένου να εκτιμήσουν τις εξελίξεις. Απαιτούν την καταβολή βασικού ημερομίσθιου και την κατάργηση του ωρομίσθιου, υπερωριακή αποζημίωση προσαυξημένη κατά 100% και ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας.

Συνδικαλιστές, αλλά και εργαζόμενοι σημειώνουν ότι τα πράγματα έχουν αρχίσει να δυσκολεύουν αρκετά για τους εργολάβους, αλλά και για τη διεύθυνση των ΕΛΔΑ, που πλέον εμφανίζονται πιο διαλλακτικοί. Χτες εκπρόσωποι της εταιρίας 3ΚΠ σε συνάντηση με την επιτροπή των μεταλλεργατών και μελών της διοίκησης του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά έκαναν νέες προτάσεις, πιο βελτιωμένες από τις προηγούμενες, ενώ τις επόμενες μέρες οι συνδικαλιστές αναμένεται να συναντηθούν και με άλλες επιχειρήσεις. Προφορικά αρκετοί εργολάβοι έχουν δηλώσει ότι θα ικανοποιήσουν τα αιτήματα που προβάλλουν οι μεταλλεργάτες, αλλά όπως δήλωσαν και οι τελευταίοι στη γενική τους συνέλευση πρέπει να υπάρξουν γραπτές δεσμεύσεις.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (του ανταποκριτή μας).-

Από το Δεκέμβρη του 1998 (!) παραμένουν απλήρωτοι οι καθηγητές Φυσικής Αγωγής που εργάζονται στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού, παρά την αξιοζήλευτη διαφήμιση του ρόλου τους στα προγράμματα αυτά από το αρμόδιο υφυπουργείο.

Παρά τα αλλεπάλληλα υπομνήματα και τις προσπάθειες του ΔΣ του Σωματείου Γυμναστών στο υφυπουργείο και στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να παραμένουν απλήρωτοι από την έναρξη των προγραμμάτων, το Δεκέμβρη του 1998, ενώ οι αρμόδιοι φορείς φαίνεται να αδιαφορούν εντελώς για το ζήτημα.

Ενα ζήτημα που ήρθε να προστεθεί στα τόσα άλλα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του κλάδου, όπως η ολιγοήμερη και ολιγόωρη απασχόλησή τους, που σε αρκετές περιπτώσεις δεν καλύπτει ούτε τα ένσημα για την ασφάλισή τους.

Γενική είναι η απαίτηση των γυμναστών της Θεσσαλονίκης επιτέλους το υφυπουργείο και η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού να ασχοληθούν σοβαρά με το πρόβλημα των εργαζόμενων καθηγητών Φυσικής Αγωγής στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού, τώρα μάλιστα που έχει συσταθεί ειδικός οργανισμός για την υλοποίηση των προγραμμάτων αυτών.

Σε δήλωσή του στο "Ρ" ο πρόεδρος του Σωματείου Γυμναστών, Μπάμπης Κυριακίδης,ανέφερε ότι το πρόβλημα είναι πανελλαδικό και αφορά 1.600-1.700 καθηγητές Φυσικής Αγωγής. Πρόσθεσε δε ότι στις 3 του Σεπτέμβρη οργανώνεται για πρώτη φορά, στη Λάρισα, ημερίδα με το σοβαρό αυτό θέμα, όπου και θα συγκροτηθεί πανελλαδική ομοσπονδία σωματείων του κλάδου.

Αμέσως μετά θα ξεκινήσει κύκλος επαφών με τα πολιτικά κόμματα και το υφυπουργείο για προώθηση του αιτήματος για άμεση καταβολή των δεδουλευμένων, αλλά και των άλλων σοβαρών αιτημάτων του κλάδου. Σύμφωνα με τη δήλωση του Μπ. Κυριακίδη, ενώ από τον Ιούνιο έχει θεσμοθετηθεί με νόμο ότι το 2% από τα ακαθάριστα έσοδα του ΟΠΑΠ θα διατίθενται για τις ανάγκες του μαζικού αθλητισμού, στα επανειλημμένα πρόσφατα αιτήματα των γυμναστών για την καταβολή των δεδουλευμένων τους η απάντηση του υφυπουργείου είναι: "Το καλοκαίρι τα έσοδα του ΟΠΑΠ πέφτουν"!

Στα κυριότερα αιτήματα που προβάλλει το σωματείο συμπεριλαμβάνονται εκτός από την καταβολή των δεδουλευμένων και την αναβάθμιση του κλάδου, η πρόσληψη των γυμναστών που ασχολούνται με τον μαζικό αθλητισμό από τους Δήμους σε μόνιμες οργανικές θέσεις, από τη νέα χρονιά. Το ωρομίσθιο, από 1.800 δρχ. που είναι σήμερα να γίνει 2.500, όσο δηλαδή ισχύει και για τους ωρομίσθιους καθηγητές του κλάδου. Επίσης στη σχετική τροπολογία που πρόκειται να κατατεθεί σύντομα στη Βουλή για το μόνιμο διορισμό ωρομίσθιων καθηγητών Φυσικής Αγωγής, να ενταχθούν και όσοι από τους απασχολούμενους στο μαζικό αθλητισμό έχουν 16μηνη υπηρεσία, μέχρι τις 30/6/98.

Ανισότητα, εκμετάλλευση και διακρίσεις είναι οι λέξεις που μπορούν να περιγράψουν το σκηνικό της απασχόλησης των γυναικών σε χώρες της Νοτιανατολικής Μεσογείου, σύμφωνα με στοιχεία μελετητών και διαφόρων εκθέσεων που αναδημοσιεύει το περιοδικό της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής Ελλάδας.

Το "οδοιπορικό" αρχίζει από την Αίγυπτο,όπου η γυναικεία απασχόληση χαρακτηρίζεται σαν χαμηλόμισθη, με τις έγγαμες γυναίκες να αντιμετωπίζουν σαφώς αρνητικότερη συμπεριφορά.

Ο γυναικείος οικονομικά ενεργός πληθυσμός της Αιγύπτου το 1989 αριθμούσε 4,6 εκατομμύρια, 28% του συνόλου του ενεργού πληθυσμού. Το 17,6% είναι βιομηχανικές εργάτριες, στην πλειοψηφία τους ανειδίκευτες και χαμηλόμισθες. Οι γυναίκες που απασχολούνται στον γεωργικό τομέα χωρίς πληρωμή ανέρχονται στο 74%. Το 21,3% των γυναικών είναι άνεργες. Να σημειωθεί ότι για να ταξιδέψει μια γυναίκα, ακόμα και για επαγγελματικούς λόγους, απαιτείται η άδεια του πατέρα ή του συζύγου!

Περνάμε στην Αλγερία,όπου το 1995 οι γυναίκες ηλικίας από 15 έως 65 χρόνων αποτελούσαν μόλις το 8% του εργατικού δυναμικού, ποσοστό που αποτελεί το μικρότερο της Μέσης Ανατολής.Οι συνθήκες στην Αλγερία είναι ίσως οι σκληρότερες, αφού εκτός των άλλων οι γυναίκες αντιμετωπίζουν και βίαιες ενέργειες από εξτρεμιστικές ομάδες. Εχουν σημειωθεί ακόμα και δολοφονίες γυναικών που δε φορούσαν φερετζέ!Επιπρόσθετα, υπάρχει έντονη προκατάληψη εναντίον της απασχόλησης των γυναικών.

Αρκετά χαμηλή είναι η συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας και της Ιορδανίας,όπου το 1995 οι γυναίκες αποτελούσαν μόλις το 10% του συνολικού εργατικού δυναμικού. Διακρίσεις μεταξύ των δύο φύλων κάνουν έντονη την εμφάνισή τους στον ιδιωτικό τομέα και εμφανίζονται λιγότερο στο δημόσιο, όπου και πάλι ο μισθός των γυναικών αντιστοιχεί στο 82% αυτού των ανδρών, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες συνήθως έχουν υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο.

Στο Ισραήλ αντίθετα οι γυναίκες αποτελούν το 50% του εργατικού δυναμικού, ενώ διαθέτουν ένα μικρό προβάδισμα στην ανεργία με 5% έναντι 4% των ανδρών. Ομως, μόλις το 24% των γυναικών εργάζεται με πλήρη απασχόληση έναντι του 54% των ανδρών και το 16% των γυναικών εργάζεται με μερική απασχόληση έναντι του 6% των ανδρών.

Στην Κύπρο οι γυναίκες αποτελούν το 15% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, από το οποίο το μισό ασχολείται στην αγροτική οικονομία.

Στο Λίβανο το 24% των εργαζόμενων γυναικών απασχολείται στη γεωργία, το 6% στη βιομηχανία, το 26% στο εμπόριο και στον ξενοδοχειακό τομέα και το 40,5% στον τομέα κοινοτικών και κοινωνικών υπηρεσιών.

Στο Μαρόκο οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών συναντώνται σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων τους, στη βάση του "δόγματος" που ορίζει ότι "οι γυναίκες πρέπει να εργάζονται, αλλά η εργασία τους δεν μπορεί να είναι σε βάρος του ρόλου τους ως συζύγου και μητέρας...". Η ανεργία επηρεάζει κυρίως τις νέες, έτσι 1 στις 3 γυναίκες ηλικίας 15 έως 24 ετών είναι άνεργη. Οι μισές από τις εργαζόμενες γυναίκες απασχολούνται ως ανειδίκευτες εργάτριες στη βιομηχανία και κύρια στην υφαντουργία και την υποδηματοποιία - στην πλειοψηφία τους δουλεύουν φασόν. Μεγάλος αριθμός γυναικών αμείβεται με εξευτελιστικούς μισθούς, εργάζεται νύχτα ή υποαπασχολείται.

Στη Συρία οι γυναίκες στην πλειοψηφία τους εργάζονται σε αγροτικές περιοχές. Από τις 540.000 Σύρες εργαζόμενες το 1991, το 39,2% ασχολείται στον αγροτικό τομέα χωρίς αμοιβή, ενώ και όσες αμείβονται λαμβάνουν μόλις το 60% του ημερομίσθιου ενός άνδρα. Αρκετές γυναίκες απασχολούνται στο δημόσιο και το βιομηχανικό τομέα, με αυξημένο το ποσοστό των γυναικών που εργάζονται φασόν. Το ποσοστό της ανεργίας στις πόλεις διπλασιάστηκε μεταξύ του 1984 και του 1989.

Στην Τουρκία οι γυναίκες αμείβονται αρκετά χαμηλότερα και υποαπασχολούνται. Η πλειοψηφία των γυναικών στην Τουρκία εργάζεται στη γεωργία με ποσοστό 74,8%, εκ του οποίου το 88,3% δεν αμείβεται, ούτε βέβαια ασφαλίζεται. Το 8,4% απασχολείται στη βιομηχανία και το 16,8% στις υπηρεσίες, όπου αρκετές γυναίκες δουλεύουν ανασφάλιστες και στερούνται άλλων δικαιωμάτων, όπως οι άδειες.

Τραγικό θάνατο βρήκε χτες το μεσημέρι ο 60χρονος Ρώσος υπήκοος Tikeomatuv Vladimir,Α μηχανικός, στο υπό σημαία φορτηγό πλοίο "Ροστόβ",όταν έπεσε, από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, στο αμπάρι του πλοίου από ύψος 8-10 μέτρα περίπου! Το πλοίο βρίσκεται αγκυροβολημένο από τις 23 Απρίλη του 1996 στη Ράδα του Πειραιά.

Αμέσως μόλις έγινε γνωστό το συμβάν στη Λιμενική Αρχή Κερατσινίου, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, ειδοποιήθηκε η Πυροσβεστική Υπηρεσία και κλιμάκιο της ΕΜΑΚ έσπευσε με πλωτό σκάφος του Λιμενικού Σώματος στο "Ροστόβ" να απεγκλωβίσουν τον νεκρό. Η σορός του μεταφέρθηκε στο λιμάνι του Πειραιά και από εκεί με ασθενοφόρο στο Τζάνειο Νοσοκομείο για νεκροψία - νεκροτομή. Προανάκριση διενεργεί η Λιμενική Αρχή Κερατσινίου.