Ακόμα ένα επιθετικό βήμα εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας των ΗΠΑ εναντίον της Κούβας πραγματοποιήθηκε αυτό το μήνα με την υπερψήφιση από το Κογκρέσο της "Πράξης Εγκρισης της Αμυντικής Πολιτικής" για το έτος 1998, στο οποίο εμπεριέχεται άρθρο που περιγράφει την Κούβα σαν απειλή της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ!

Συγκεκριμένα, η τροποποίηση που προστέθηκε μετά από εισήγηση του Δημοκρατικού γερουσιαστή Ρόμπερτ Γκράχαμ, και εγκρίθηκε τελικά στις αρχές του μήνα, περιγράφει την Κούβα ως έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους της εθνικής ασφάλειας και προτείνει για την καίρια αντιμετώπισή της μια σειρά μέτρων σε άμεση συνεργασία του αμερικανικού υπουργείου Αμύνης με το Κογκρέσο, που συνοψίζεται στα εξής:

• Το υπουργείο Αμυνας θα πρέπει σε τακτά χρονικά διαστήματα να πληροφορεί το Κογκρέσο για την αποτίμηση και την πρόοδο των διμερών θεμάτων.
• Την προσεκτική εξέταση της κατάστασης των κουβανικών Ενόπλων δυνάμεων και τις κινήσεις τους, ώστε να μπορεί να αποτιμηθεί αν αυτές αποτελούν κίνδυνο για την ασφάλεια των ΗΠΑ.
• Την προσκόμιση αναλυτικής αναφοράς από την εξέταση που διενεργεί τόσο η Επιτροπή της Γερουσίας για τις Ενοπλες Δυνάμεις, όσο και η Επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Εθνική Ασφάλεια.
• Η επιβεβαίωση του Κογκρέσου ότι είναι έτοιμος ο μηχανισμός αντίδρασης με συνολικό σχεδιασμό των αμυντικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση μίας μελλοντικής επιθετικής πολιτικής εκ μέρους της Κούβας που θέτει σε κίνδυνο την αμερικανική επικράτεια.

Η έγκριση αυτής της συγκεκριμένης τροποποίησης τουλάχιστον θα μπορεί να θεωρηθεί αστείο, μια και ολόκληρες Επιτροπές θα είναι σε ετοιμοπόλεμη διάθεση από απειλές που προέρχονται από ένα μικρό νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής και μάλιστα, σε αρκετά δυσχερή οικονομική θέση, εξαιτίας του εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ, με το οικονομικό εμπάργκο και αργότερα με το νόμο Χελμς - Μπάρτον, που προσπαθεί να στραγγαλίσει στην ουσία την ίδια την Κούβα και τους Κουβανούς. Βέβαια, ξεχνούν τεχνηέντως οι ιθύνοντες της Ουάσινγκτον ότι από την εποχή του Τζέφερσον του 2ου η προσάρτηση της Κούβας στις ΗΠΑ ήταν θέμα της εξωτερικής και εθνικής της πολιτικής και όχι το ανάποδο.

Ακούγεται γελοίο ότι μία χώρα σαν την Κούβα μπορεί ποτέ να αποτελεί απειλή για την εδαφική ακεραιότητα της μεγαλύτερης δύναμης - τουλάχιστον αυτή τη στιγμή - του πλανήτη, ενώ αντίθετα η Κούβα στο παρελθόν έχει όχι μόνο απειληθεί, αλλά έχει υποστεί και επεμβάσεις στο παρελθόν και διάφορα σχέδια επέμβασης στο πρόσφατο σοσιαλιστικό παρελθόν της, όπως το σχέδιο "Αιμογαλί" που έφερε το 1975 στο φως της δημοσιότητας η έκθεση Τσερτς (Churh) και αποκάλυπτε ότι η αμερικανική ηγεσία είχε προσφέρει ακόμα και ποσά 50.000 δολαρίων στη μαφία για τη δολοφονία ηγετικών στελεχών της κουβανικής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του Φιντέλ Κάστρο.

Αν προσέξει όμως κάποιος πιο προσεκτικά θα δει ότι η παρούσα "Πράξη Εγκρισης της Αμυντικής Πολιτικής" και την τροποποίηση Γκράχαμ, αποσκοπεί να δημιουργήσει ένα ακόμα μηχανισμό για την οργάνωση επιθετικών ενεργειών στρατιωτικής φύσης πια εναντίον της Κούβας. Ο στρατιωτικός εκφοβισμός που πιθανά επιχειρείται θα προστεθεί στον οικονομικό και ιδεολογικό πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι ΗΠΑ εναντίον της Κούβας και θα κάνει ακόμα δυσχερέστερες τις διμερείς σχέσεις.

Το επικίνδυνο σε αυτή την τροποποίηση είναι ότι κάλλιστα μπορεί να επεκταθεί και να χρησιμοποιηθεί και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, για χώρα που οι ίδιες οι ΗΠΑ θα θεωρούσαν ότι αποτελεί κίνδυνο για την εθνική τους ασφάλεια και την εδαφική τους ακεραιότητα.

Επιπροσθέτως, η τροποποίηση αυτή μπορεί να λειτουργήσει και σαν πυροδοτικός μηχανισμός για την περαιτέρω αύξηση της δράσης των αντικαθεστωτικών κουβανικών ομάδων που δρουν και έχουν την έδρα τους στο Μαϊάμι και σε πλείστες περιπτώσεις έχουν προσπαθήσει να πλήξουν ποικιλοτρόπως την Κούβα, στο όνομα της ελευθερίας..!

Βέβαια, η Κούβα δε θα παραμείνει με σταυρωμένα τα χέρια σε αυτή τη νέα πρόκληση και πρόκειται να προχωρήσει σε όλες αυτές τις ενέργειες που είναι ικανές και αναγκαίες για να καταγγείλλει την πρόσφατη αυτή επιθετικότητα από τις ΗΠΑ.

Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Οι διαπραγματεύσεις, σχετικά με την επικείμενη ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, πρόκειται ν' αρχίσουν το Μάρτη του 1998 και θα διαρκέσουν εφτά ολόκληρα χρόνια. Πάντως, όπως συχνά υπογραμμίζεται, οι μέχρι τώρα προσεγγίσεις με τη Δυτική Ευρώπη, "μόνο μειονεκτήματα" έχουν δημιουργήσει για την οικονομία της χώρας. Το ίδιο βέβαια έχει συμβεί και στον τομέα της αγροτικής οικονομίας.

Ετσι, λοιπόν, ύστερα από σχετικές εντολές του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, από τη 1 του Δεκέμβρη έχει απαγορευτεί η εισαγωγή γάλατος και γαλακτοκομικών προϊόντων στην Ευρωπαϊκή Ενωση από την Πολωνία. Κι αυτό, γιατί κατά τη διάρκεια ενός ελέγχου που είχε διενεργηθεί στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, όπου γίνεται η επεξεργασία των προϊόντων αυτών, διαπιστώθηκε ότι δεν τηρούνταν οι σχετικοί κανόνες που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Με τον τρόπο αυτό, μειώθηκαν αισθητά τα έσοδα, που εξασφάλιζε η Πολωνία από τις εξαγωγές γαλακτοκομικών.

Σε τέτοιες ειδήσεις, όπως συχνά αναφέρεται, έχουν συνηθίσει πλέον οι πολίτες της πρώην αυτής σοσιαλιστικής χώρας. Κι αυτό γιατί, πριν την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η Πολωνία, σε πάρα πολλούς τομείς, θα πρέπει με απόλυτη ακρίβεια να εκπληρώσει συγκεκριμένα καθήκοντα, τα οποία περιέχονται στο σχετικό κατάλογο των Βρυξελλών και που αφορούν κύρια τις επιταχυνόμενες ιδιωτικοποιήσεις μεγάλων κρατικών επιχειρήσεων, τις μεταρρυθμίσεις στους τομείς των τραπεζών και της Δικαιοσύνης. Πριν απ' όλα, όμως, πρόκειται για τις δομικές αλλαγές στα ορυχεία και την αγροτική οικονομία.

Στην πραγματικότητα βέβαια, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει ανάγκη από πολωνικά αγροτικά προϊόντα. Αυτά, παράγονται στη βάση μιας σχετικά χαμηλής παραγωγικότητας, από δυο εκατομμύρια περίπου Πολωνούς αγρότες και σε μια έκταση μόνο 18 εκατομμυρίων εκταρίων. Τα προϊόντα αυτά εκτιμάται ότι είναι φθηνά, γεγονός που σημαίνει ότι θα στοίχιζαν πάρα πολύ ακριβά για τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού αυτά θα έπρεπε να επιδοτηθούν πάρα πολύ. Από άποψη ποιότητας, όπως αναφέρεται, τα πολωνικά αγροτικά προϊόντα είναι πιο υγιεινά γιατί στην αγροτική οικονομία χρησιμοποιούνται τρεις φορές λιγότερα λιπάσματα και δυο φορές λιγότερα φυτοφάρμακα απ' ό,τι στην αγροτική οικονομία της Δυτικής Ευρώπης.

Από μακροοικονομική άποψη, ο τομέας της αγροτικής οικονομίας της Πολωνίας, δε φαίνεται να υπολογίζεται τόσο σοβαρά από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών. Σήμερα στη γεωργία της πρώην αυτής σοσιαλιστικής χώρας απασχολείται το ένα τέταρτο του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, Κι όμως, απ' αυτήν εξασφαλίζεται μόλις το 8% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Για το λόγο αυτό, ώσπου να ενταχθεί η Πολωνία στην Ευρωπαϊκή Ενωση, οι "εγκέφαλοι" των Βρυξελλών απαιτούν από την κυβέρνηση τη μείωση των αγροτικών νοικοκυριών από δυο εκατομμύρια που είναι σήμερα, σε 600.000 περίπου.

Σκληρό, όμως, προβάλλει το ερώτημα: Τι πρόκειται να γίνει με τους υπόλοιπους ξεριζωμένους αγρότες και τις οικογένειές τους; Πάντως, η μετανάστευσή τους στα μεγάλα αστικά κέντρα πρέπει να θεωρείται αδύνατη για τον απλούστατο και μόνο λόγο: Εκεί, εκτός των άλλων εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων συνωθούνται και 80.000 "περίσσιοι" εργάτες ορυχείων, η λειτουργία των οποίων εδώ και πολύ καιρό έχει σταματήσει. Σ' αυτούς θα πρέπει να προστεθούν και άλλοι 3.000 χαλυβουργοί. Σήμερα, η ανεργία στην πρώην αυτή σοσιαλιστική χώρα ανέρχεται στα δυο εκατομμύρια περίπου άτομα και αντιστοιχεί στο 10,3% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.

Οι κυβερνώντες στην Πολωνία εκφράζουν την ελπίδα ότι από την Ευρωπαϊκή Ενωση θα εισρεύσουν χρήματα ύψους πολλών δισεκατομμυρίων. Αλλά, στην περίπτωση που θα συμβεί κάτι τέτοιο, τότε, σύμφωνα με τους σχετικούς υπολογισμούς, για κάθε ECU, που θα παρέχεται από τον προϋπολογισμό της ΕΕ θα πρέπει να επιστραφούν δύο, τα οποία βέβαια θα προέρχονται από το πορτοφόλι των Πολωνών εργαζομένων. Ταυτόχρονα, σίγουρο είναι ότι οι τιμές των μέσων διατροφής και άλλων προϊόντων, μετά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, θα αναρριχηθούν στα ύψη. Αυτή τη στιγμή οι τιμές στις χώρες - μέλη της ΕΕ, είναι μια ή δυο φορές υψηλότερες απ' ό,τι στην Πολωνία.

Σχετικά με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση στον τομέα του εμπορίου φαίνεται ν' αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα. Το εμπορικό έλλειμμα στη διάρκεια του 1996, αναφορικά με τα αγροτικά προϊόντα, ανερχόταν στα 500 εκατομμύρια δολάρια. Στο μεταξύ, πάνω από το ήμισυ των εξαγωγών - εισαγωγών πραγματοποιείται από ξένες εμπορικές επιχειρήσεις.

Σήμερα, μόνο το 15% των πολωνικών επιχειρήσεων, στο μεγαλύτερο μέρος τους μικρές και μεσαίες, είναι ικανές να αντέξουν στο διεθνή ανταγωνισμό. Ενα άλλο 45% ελπίζεται ότι θα είναι ικανές για κάτι τέτοιο μέχρι το 2000. Οι υπόλοιπες είναι καταδικασμένες σε εξαφάνιση... Ταυτόχρονα, η κατάσταση στην αγροτική οικονομία, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, γενικά θα είναι πολύ χειρότερη...

N. Η. - Η.