ΒΟΝΝΗ.-

Αυτή τη φορά ο Χέλμουτ Κολ έχασε και μία ακόμα "κεντροαριστερή κυβέρνηση" γεννήθηκε.

Παρά το απροσδιόριστο και το αμφίρροπο της εκλογικής αναμέτρησης, η αυγή της χτεσινής μέρας βρήκε τη χώρα με νέο καγκελάριο. Τον εκλεκτό του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) Γκέρχαρντ Σρέντερ, που κατάφερε να κερδίσει τον Κολ, βάζοντας τέρμα στην κυριαρχία του, τόσο στη γερμανική, όσο και στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια σκηνή, μετά από 16 ολόκληρα χρόνια.

Τα εκλογικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν φέρουν το SPD να προηγείται περίπου 6%, συγκεντρώνοντας το 41,4%, έναντι του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU), που συγκέντρωσε μόλις 36,4%. Τα υπόλοιπα κόμματα που κατάφεραν να ξεπεράσουν το εκλογικό μέτρο του 5% και να εισέλθουν στην "Μπούντεσνταγκ" είναι το Κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP), που αποδείχτηκε αειθαλές χωρίς να υποστεί ήττα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, καταφέρνοντας να συγκρατήσει τις δυνάμεις του και να λάβει 6,5%, το κόμμα των Πρασίνων με 6,1% και το Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (PDS) με 5,1%, που κατάφερε να εισέλθει και επισήμως στο γερμανικό Κοινοβούλιο. Μέχρι σήμερα το PDS είχε μεν 30 βουλευτές, αλλά όχι και μια Κοινοβουλευτική Ομάδα με πλήρη δικαιώματα, καθώς στις προηγούμενες εκλογές του 1994 είχε συγκεντρώσει 4,4%, αλλά είχε καταφέρει να εκλέξει 30 αντιπροσώπους, εξαιτίας της ιδιομορφίας του γερμανικού εκλογικού νόμου.

Λίγο μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων, ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ, με τηλεοπτικό διάγγελμά του, ανακοίνωσε την παραίτησή του από την καγκελαρία, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την ήττα του κόμματος στις εκλογές, όσο και για την προσωπική του ήττα. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο απερχόμενος καγκελάριος υπέστη δεινή προσωπική ήττα στην ίδια του την εκλογική περιφέρεια στο Λούντβιχσχάφεν από την υποψήφια του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Ντόρις Μπάρνετ. Χτες ανακοίνωσε και την παραίτησή του από την Προεδρία του CDU, δηλώνοντας ότι θα παραμείνει ως μέλος της αντιπολίτευσης στο Κοινοβούλιο και θα αντιμετωπίσει την κυβέρνηση που αναμένεται να σχηματίσουν οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι. "Θα συνεχίσω να εργάζομαι με το κόμμα... ως μέλος της Μπούντεσταγκ", δήλωσε ο Κολ σε συνέντευξη Τύπου, συμπληρώνοντας: "Μπορείτε να με αποκαλέσετε, εάν θέλετε... παλιά καραβάνα του κόμματος".

Πάντως, οι ζυμώσεις και οι διαβουλεύσεις στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα έχουν, ήδη, ξεκινήσει από το ίδιο το βράδυ των εκλογών. Τα ερωτηματικά που χρειάζονται απαντήσεις είναι τις πταίει για τη χειρότερη ήττα του κόμματος στη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας, όσο και για τη διαδοχή του.

Η ήττα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος σηματοδότησε και τη μεγαλύτερη εκλογική επιτυχία των Σοσιαλδημοκρατών, που, παρά τις αντιρρήσεις τους, είναι έτοιμοι να επισυνάψουν συμμαχία με τους Πράσινους, αφού τα δύο κόμματα μαζί καταλαμβάνουν 334 έδρες επί συνόλου 656 της Μπούντεσταγκ, αριθμός που τους δίνει την πλειοψηφία.

Ηδη, χτες οι Σοσιαλδημοκράτες ανακοίνωσαν ότι η ηγεσία του κόμματός τους αποφάσισε ομόφωνα να αρχίσει συνομιλίες με τους Πράσινους, την Παρασκευή, με στόχο το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Σύμφωνα με πηγή του κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών, από την πλευρά του SPD τις συνομιλίες θα διεξαγάγει ο ηγέτης του Οσκαρ Λαφοντέν.Πολιτικοί παρατηρητές και αναλυτές δήλωναν, πάντως, χτες ότι μια μελλοντική κυβερνητική συνεργασία μεταξύ των δύο κομμάτων έχει κριθεί ανεπιτυχής στο παρελθόν και παρά την προδοκώμενη συμφωνία και πάλι θα αντιμετωπίσει προβλήματα και κρίνεται εξαιρετικά επισφαλής.

Ολες οι αναλύσεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής έχουν περισσότερο διθυραμβικό χαρακτήρα για τη νίκη αυτή των Σοσιαλδημοκρατών και για τις συνέπειες, που πιθανώς μπορεί να έχει μέσα στους κόλπους της ΕΕ. Ελάχιστα, όμως, ειπώθηκαν για τα αίτια που οδήγησαν το εκλογικό σώμα να στραφεί προς το κόμμα του Σρέντερ. Τη νίκη, ουσιαστικά, έδωσαν η Ανατολική Γερμανία και οι άνεργοι, οι λεγόμενοι "φτωχοί συγγενείς" της εύρωστης γερμανικής κοινωνίας. Το εκλογικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να αξιολογηθεί και ως αποδοκιμασία προς την πολιτική Κολ, πολιτική εναρμονισμένη πλήρως με τις επιταγές της ΕΕ, που οδήγησαν σε δεινή θέση πολλά κοινωνικά στρώματα και την ανεργία σε ύψη - ρεκόρ.

Το ειρωνικό είναι ότι ο Σρέντερ κατάφερε να αποσπάσει τις ψήφους διαμαρτυρίας, υποσχόμενος να αντιμετωπίσει δραστικά και στη ρίζα του το πρόβλημα της ανεργίας. Και το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής; Πώς μπορεί ο Σρέντερ να καταπολεμήσει τη "γάγγραινα" της ανεργίας, όταν είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει την ίδια οικονομική πολιτική; Ενα ερώτημα, που κανείς από τους "συναδέλφους του κεντροαριστερούς" δεν έχει καταφέρει να απαντήσει...

Το στρατιωτικοβιομηχανικό κατεστημένο ήταν το πρώτο, που αντέδρασε στα αποτελέσματα των εκλογών, καλώντας τους νικητές να επισυνάψουν συμμαχία με τους Χριστιανοδημοκράτες. Βέβαια, οι προθέσεις του Σρέντερ να κυβερνήσει με τους Πράσινους δεν αποθάρρυναν ή απογοήτευσαν τη γερμανική ελίτ, που έδωσε το πράσινο φως πιο πρακτικά... με τις αντιδράσεις στο γερμανικό χρηματιστήριο, όπου έκλεισε χτες με έστω και "ντροπαλή" άνοδο.

Βέβαια, οι αντιδράσεις, κυρίως, των Ευρωπαίων ηγετών και των ΜΜΕ ήταν πολύ πιο "θερμές". Πηχυαίοι τίτλοι και βαρύγδουπες εκφράσεις όπως "Νέα εποχή", η "Γερμανία αλλάζει σελίδα", "στροφή προς τα αριστερά" κόσμησαν τα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού Τύπου, καλωσορίζοντας αυτή την αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, με φράσεις όπως... "ολοκληρώνει την επιστροφή της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, αποχαιρετώντας το νεοφιλελευθερισμό" (!!!)

Ο πρώτος ηγέτης, όμως, που έσπευσε να συγχαρεί τον Σρέντερ ήταν ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, υποσχόμενος να συνεργαστεί στενά με τον άνθρωπο που εκτόπισε τον προσωπικό του φίλο Χέλμουτ Κολ από την καγκελαρία."Σήμερα ο γερμανικός λαός άσκησε για μια ακόμη φορά το δημοκρατικό του δικαίωμα να καθορίζει την εθνική του ηγεσία", αναφέρει ο Κλίντον σε γραπτό του μήνυμα. "Διαβιβάζω και εγώ τα πιο ειλικρινή μου συγχαρητήρια στον Γκέρχαρντ Σρέντερ".

Η Ευρώπη ήταν αυτή που έτρεξε, πάντως, να δημιουργήσει και να διατηρήσει με τις δηλώσεις του αυτό το φιλικό κλίμα. Συνεπώς, μάλλον αναμενόμενο ήταν ότι από τους πρώτους ηγέτες που έσπευσαν να χαιρετίσουν την εκλογική νίκη του Γκέρχαρντ Σρέντερ ήταν ο Γάλλος και ο Βρετανός πρωθυπουργός, με την ελπίδα πάντα να είναι πιθανά η χώρα τους το άλλο εκλεκτό μέρος του κινητήριου άξονα της ΕΕ. Ο Λιονέλ Ζοσπέν, εκτός από τα συγχαρητήριά του, τόνισε ότι ελπίζει η εκλογή Σρέντερ να σημάνει και τη συνέχιση της στενής συνεργασίας των δύο χωρών. Απαντώντας στην ουσία ο Σρέντερ δήλωσε σε γαλλικό ραδιοφωνικό σταθμό ότι η συμμαχία μεταξύ του Παρισιού και της Βόννης θα παραμείνει ο πλέον σημαντικός δεσμός μεταξύ των δυτικοευρωπαϊκών κρατών. Συνεχίζοντας όμως ότι"φυσικά θα υπάρχουν επίσης δεσμοί μεταξύ Βόννης και Λονδίνου. Δε θα πρέπει κάποιος να προσπαθήσει να εμποδίσει την προσέγγιση της Βρετανίας με την Ευρώπη", δήλωσε ο Σρέντερ. "Αυτή η σχέση δεν μπορεί να είναι εναντίον των γαλλο-γερμανικών σχέσεων, είναι απλώς συμπληρωματική σ' αυτές".

Ανακουφισμένος μάλλον θα είναι τόσο ο Βρετανός πρωθυπουργός, Τόνι Μπλερ όσο και ο υπουργός Εξωτερικών, Ρόμπιν Κουκ, που είχαν νωρίτερα δηλώσει ότι ευελπιστούν πως αυτή η νίκη θα επιτρέψει στη Βρετανία να αναλάβει περισσότερο ενεργό ρόλο στην ΕΕ. "Θα είμαστε πιο ανοιχτοί στο να γίνει η Βρετανία ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές στην Ευρώπη", δήλωσε ο Κουκ σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του BBC.

Πιο έντονα συναισθήματα διακατείχαν, πάντως, την ιταλική κυβέρνηση της "Ελιάς" που πανηγύριζε χτες για τη νίκη του Σρέντερ, ελπίζοντας ότι αυτό το γεγονός θα αποτρέψει το Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης να αποσύρει την υποστήριξή του από τον κεντροαριστερό συνασπισμό που ηγείται ο κ. Πρόντι. "Τώρα, σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη κυβερνιέται απ' την Αριστερά, γι' αυτό θα ήταν παράλογο να προκληθεί μια κυβερνητική κρίση στην Ιταλία", δήλωσε ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης, Βάλτερ Βελτρόνι,σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών.

Πιο επιφυλακτική όλων, η Ρωσία που εξέφρασε χτες την ελπίδα για μια εποικοδομητική σχέση με τη Γερμανία, καθώς και την επιθυμία να υπάρξει σύντομα επαφή με τους νέους ηγέτες της Βόννης. Οσο για το ΝΑΤΟ ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Ουίλιαμ Κοέν εξέφρασε την πεποίθηση ότι με τη νίκη του Γκέρχαρντ Σρέντερ η Γερμανία θα παραμείνει "ένας πολύ ισχυρός σύμμαχος στους κόλπους του ΝΑΤΟ".