ΒΟΝΝΗ.-

Αυτή τη φορά ο Χέλμουτ Κολ έχασε και μία ακόμα "κεντροαριστερή κυβέρνηση" γεννήθηκε.

Παρά το απροσδιόριστο και το αμφίρροπο της εκλογικής αναμέτρησης, η αυγή της χτεσινής μέρας βρήκε τη χώρα με νέο καγκελάριο. Τον εκλεκτό του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) Γκέρχαρντ Σρέντερ, που κατάφερε να κερδίσει τον Κολ, βάζοντας τέρμα στην κυριαρχία του, τόσο στη γερμανική, όσο και στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια σκηνή, μετά από 16 ολόκληρα χρόνια.

Τα εκλογικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν φέρουν το SPD να προηγείται περίπου 6%, συγκεντρώνοντας το 41,4%, έναντι του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU), που συγκέντρωσε μόλις 36,4%. Τα υπόλοιπα κόμματα που κατάφεραν να ξεπεράσουν το εκλογικό μέτρο του 5% και να εισέλθουν στην "Μπούντεσνταγκ" είναι το Κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP), που αποδείχτηκε αειθαλές χωρίς να υποστεί ήττα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, καταφέρνοντας να συγκρατήσει τις δυνάμεις του και να λάβει 6,5%, το κόμμα των Πρασίνων με 6,1% και το Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (PDS) με 5,1%, που κατάφερε να εισέλθει και επισήμως στο γερμανικό Κοινοβούλιο. Μέχρι σήμερα το PDS είχε μεν 30 βουλευτές, αλλά όχι και μια Κοινοβουλευτική Ομάδα με πλήρη δικαιώματα, καθώς στις προηγούμενες εκλογές του 1994 είχε συγκεντρώσει 4,4%, αλλά είχε καταφέρει να εκλέξει 30 αντιπροσώπους, εξαιτίας της ιδιομορφίας του γερμανικού εκλογικού νόμου.

Λίγο μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων, ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ, με τηλεοπτικό διάγγελμά του, ανακοίνωσε την παραίτησή του από την καγκελαρία, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την ήττα του κόμματος στις εκλογές, όσο και για την προσωπική του ήττα. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο απερχόμενος καγκελάριος υπέστη δεινή προσωπική ήττα στην ίδια του την εκλογική περιφέρεια στο Λούντβιχσχάφεν από την υποψήφια του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Ντόρις Μπάρνετ. Χτες ανακοίνωσε και την παραίτησή του από την Προεδρία του CDU, δηλώνοντας ότι θα παραμείνει ως μέλος της αντιπολίτευσης στο Κοινοβούλιο και θα αντιμετωπίσει την κυβέρνηση που αναμένεται να σχηματίσουν οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι. "Θα συνεχίσω να εργάζομαι με το κόμμα... ως μέλος της Μπούντεσταγκ", δήλωσε ο Κολ σε συνέντευξη Τύπου, συμπληρώνοντας: "Μπορείτε να με αποκαλέσετε, εάν θέλετε... παλιά καραβάνα του κόμματος".

Πάντως, οι ζυμώσεις και οι διαβουλεύσεις στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα έχουν, ήδη, ξεκινήσει από το ίδιο το βράδυ των εκλογών. Τα ερωτηματικά που χρειάζονται απαντήσεις είναι τις πταίει για τη χειρότερη ήττα του κόμματος στη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας, όσο και για τη διαδοχή του.

Η ήττα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος σηματοδότησε και τη μεγαλύτερη εκλογική επιτυχία των Σοσιαλδημοκρατών, που, παρά τις αντιρρήσεις τους, είναι έτοιμοι να επισυνάψουν συμμαχία με τους Πράσινους, αφού τα δύο κόμματα μαζί καταλαμβάνουν 334 έδρες επί συνόλου 656 της Μπούντεσταγκ, αριθμός που τους δίνει την πλειοψηφία.

Ηδη, χτες οι Σοσιαλδημοκράτες ανακοίνωσαν ότι η ηγεσία του κόμματός τους αποφάσισε ομόφωνα να αρχίσει συνομιλίες με τους Πράσινους, την Παρασκευή, με στόχο το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Σύμφωνα με πηγή του κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών, από την πλευρά του SPD τις συνομιλίες θα διεξαγάγει ο ηγέτης του Οσκαρ Λαφοντέν.Πολιτικοί παρατηρητές και αναλυτές δήλωναν, πάντως, χτες ότι μια μελλοντική κυβερνητική συνεργασία μεταξύ των δύο κομμάτων έχει κριθεί ανεπιτυχής στο παρελθόν και παρά την προδοκώμενη συμφωνία και πάλι θα αντιμετωπίσει προβλήματα και κρίνεται εξαιρετικά επισφαλής.

Ολες οι αναλύσεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής έχουν περισσότερο διθυραμβικό χαρακτήρα για τη νίκη αυτή των Σοσιαλδημοκρατών και για τις συνέπειες, που πιθανώς μπορεί να έχει μέσα στους κόλπους της ΕΕ. Ελάχιστα, όμως, ειπώθηκαν για τα αίτια που οδήγησαν το εκλογικό σώμα να στραφεί προς το κόμμα του Σρέντερ. Τη νίκη, ουσιαστικά, έδωσαν η Ανατολική Γερμανία και οι άνεργοι, οι λεγόμενοι "φτωχοί συγγενείς" της εύρωστης γερμανικής κοινωνίας. Το εκλογικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να αξιολογηθεί και ως αποδοκιμασία προς την πολιτική Κολ, πολιτική εναρμονισμένη πλήρως με τις επιταγές της ΕΕ, που οδήγησαν σε δεινή θέση πολλά κοινωνικά στρώματα και την ανεργία σε ύψη - ρεκόρ.

Το ειρωνικό είναι ότι ο Σρέντερ κατάφερε να αποσπάσει τις ψήφους διαμαρτυρίας, υποσχόμενος να αντιμετωπίσει δραστικά και στη ρίζα του το πρόβλημα της ανεργίας. Και το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής; Πώς μπορεί ο Σρέντερ να καταπολεμήσει τη "γάγγραινα" της ανεργίας, όταν είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει την ίδια οικονομική πολιτική; Ενα ερώτημα, που κανείς από τους "συναδέλφους του κεντροαριστερούς" δεν έχει καταφέρει να απαντήσει...