Στο ύψος του παραμένει ο επίσημος τιμάριθμος εξανεμίζοντας έτσι και τις ψευτοαυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις στις οποίες συναίνεσαν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ) ο πληθωρισμός σε μέσα επίπεδα έτους - σύγκριση 12μηνου Νοέμβρη 2005-Οκτώβρη 2006 με το προηγούμενο 12μηνο - εμφανίζει αύξηση 3,3%. Την ίδια στιγμή, τα επίσημα στατιστικά στοιχεία αποδείχνονται ξεκομμένα από την πραγματικότητα που ζουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τα οποία ξοδεύουν το σύνολο των εισοδημάτων στα απολύτως απαραίτητα είδη της πρώτης καθημερινής ανάγκης.

Τον μήνα Οκτώβρη του 2006, πάνω από το μέσο όρο αύξησης του επίσημου τιμάριθμου, αυξήθηκαν τα είδη «διατροφής και μη αλκοολούχων ποτών» (5,1%), τα «αλκοολούχα ποτά και καπνός», (10,6%), η «στέγαση» 4,2% (κυρίως λόγω ανατιμήσεων στα νοίκια κατοικιών), η «εκπαίδευση» (4%), κατηγορίες δηλαδή στις οποίες τα φτωχά λαϊκά στρώματα αναγκάζονται να ξοδέψουν το σύνολο των εισοδημάτων τους. Στα επιμέρους εμπορεύματα μεγάλες ανατιμήσεις καταγράφονται στο λάδι (13,2%), τσιγάρα (12,6%), πατάτες (39,4%), αστικές συγκοινωνίες (8,3%), ταξί (9,1%).

Ειδικά για το μήνα Οκτώβρη του 2006 - σε σύγκριση με τον Οκτώβρη του 2005 - η εμφανιζόμενη άνοδος του πληθωρισμού διαμορφώνεται σε 2,8%, κυρίως λόγω της σχετικά αμελητέας αποκλιμάκωσης που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες στα πετρελαιοειδή. Ο εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή της περιόδου διαμορφώθηκε σε 3,4%. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΓΓ της ΕΣΥΕ Μ. Κοντοπυράκη, ο πληθωρισμός για το μήνα Νοέμβρη του 2006 αναμένεται να αυξηθεί γύρω στο 0,2%.

Εγχειρίδιο πολιτικής στήριξης της επιχειρηματικότητας και των υπερκερδών του κεφαλαίου αποτελεί η «ετήσια έκθεση για την ανταγωνιστικότητα του έτους 2005» που συζητήθηκε χτες στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής.

Οπως τόνισε και ο εισηγητής του ΚΚΕ, Ν. Γκατζής, αυτό που φαίνεται από την έκθεση είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση ακολουθώντας την ταξική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ τα δίνει όλα για την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, τόνισε, συμπιέζει τους μισθούς των εργαζομένων, επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις και προωθεί την αφαίρεση κατακτήσεων με την επέλαση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.

Κλασικό παράδειγμα αυτής της πολιτικής, είπε ο Ν. Γκατζής, είναι η προωθούμενη από την ΕΕ 65ωρη εβδομαδιαία εργασία, στο όνομα της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της ευρωενωσιακής οικονομίας.

Η κυβέρνηση, συνέχισε, έχει αρωγό σε αυτήν την πολιτική το ΠΑΣΟΚ, αφού το κόμμα αυτό χαρακτηρίζει την ανταγωνιστικότητα «εθνικό θέμα» σπέρνοντας ψευδαισθήσεις ότι από αυτήν ωφελούνται το ίδιο και οι εργαζόμενοι και οι επιχειρηματίες. Οι εργαζόμενοι, κατέληξε, πρέπει να στρέψουν την πλάτη τους σε τέτοιες απόψεις, να παλέψουν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και τελικά να διαφεντεύουν οι ίδιοι τον πλούτο που παράγουν.

Από την πλευρά του ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας ισχυρίστηκε ότι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας είναι μονόδρομος για την ελληνική οικονομία και τη χρονιά που διανύουμε παρατηρήθηκε σοβαρή ανάπτυξη όλων των δεικτών της οικονομίας. Αναφερόμενος στις προχτεσινές αυξήσεις στα φάρμακα ισχυρίστηκε πως... «ήταν αναγκαίες» για τη στήριξη της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, η οποία μετράει ήδη 7.000 χαμένες θέσεις εργασίας.