ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 10 Μάρτη 1996
Σελ. /48
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πλήρης δικαίωση των θέσεων του ΚΚΕ

"Η κύρια διαφορά μας με τη συμφωνία δε βρίσκεται στη χρονική της διάρκεια. Η διαφορά μας βρίσκεται στο γεγονός πως τούτη η συμφωνία δεν είναι συμφωνία απομάκρυνσης των βάσεων, δεν είναι μια συμφωνία, που η λήξη της θα σημαίνει και λήξη της παραμονής των αμερικανικών βάσεων". Τα παραπάνω λόγια του Χαρ. Φλωράκη,κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για την ελληνοαμερικανική συμφωνία παραμονής των βάσεων στη χώρα, μπορούν να συγκριθούν με τα όσα έλεγε τότε το ΠΑΣΟΚ. Να συγκριθούν στη ζυγαριά της πραγματικότητας - πλέον - και χωρίς κόπο θα φανεί πού βρισκόταν η αλήθεια και πού το ψέμα.

Στο έλεος των
τυχοδιωκτισμών

Μια αλήθεια, που, σε ό,τι αφορά το χαρακτήρα της παρουσίας των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στη χώρα μας, αποκρυσταλλωνόταν - και τότε και σήμερα - στα λόγια του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος σημείωνε: "Για μας, με άλλα λόγια, είναι πρόβλημα εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας. Και αυτό δεν το αντισταθμίζουν, νομίζουμε, οι οποιοιδήποτε όροι και τα κάθε είδους "ανταλλάγματα"... Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει πως οι βάσεις αποτελούν και μηχανισμό παρέμβασης στα πολιτικά μας πράγματα; Πως οι βάσεις αντιπροσωπεύουν απειλή για τις ίδιες τις δημοκρατικές και προοδευτικές εξελίξεις στον τόπο μας; Πως αποτελούν μοχλό πιέσεων και εκβιασμών; Τέλος, πως αποτελούν έναν πραγματικό κίνδυνο για τη χώρα μας, εμπλοκής της σε τυχοδιωκτικές ενέργειες των Αμερικανών ιμπεριαλιστών στην περιοχή;". Ο ρόλος των βάσεων, όπως τον περιέγραφε τότε ο Χαρ. Φλωράκης, δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Τόσο με τις κρίσεις στο Λίβανο και τη Λιβύη, όσο και με τους τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στον Περσικό και τη Βοσνία.

ΝΑΤΟ και ΗΠΑ υποθάλπουν
την ελληνοτουρκική κρίση

Εχει, όμως, σημασία να δούμε τις τότε τοποθετήσεις του ΚΚΕ, στο φόντο των σημερινών εξελίξεων, και με αφορμή τη δράση του ΝΑΤΟ στην περιοχή, τις "αντιστάσεις" των ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά και τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Σημείωνε ο Χαρ. Φλωράκης στις 23/4/86 στη Βουλή ότι "... το παράρτημα της Συμφωνίας Ρότζερς εφαρμόζεται κανονικά. Το παράρτημα που καθορίζει την αποστολή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων έχει πλήρη εφαρμογή. Και οι αεροπορικές και οι χερσαίες δυνάμεις είναι διατεταγμένες, σύμφωνα με το παράρτημα της Συμφωνίας Ρότζερς και οι ασκήσεις πραγματοποιούνται σύμφωνα με αυτό" και συμπλήρωνε: "Βεβαίως, δεν παραγνωρίζουμε το ζήτημα της επεκτατικής πολιτικής του καθεστώτος της Αγκυρας. Αλλά δε συμφωνούμε ότι αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί στη βάση της πολιτικής του περίφημου 7 προς 10 και των "καλών" ιδιαίτερα υπηρεσιών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Αυτοί ενθαρρύνουν και αξιοποιούν τις ελληνοτουρκικές διαφορές αποκλειστικά για δικό τους όφελος. Κατά τη δική μας γνώμη, χρειάζεται - ειδικά στο πρόβλημα αυτό και γενικότερα - μια άλλη αμυντική πολιτική, μια πολιτική που θα στηρίζεται στις εθνικές δυνάμεις. Εμείς είμαστε υπέρ μιας εθνικής αμυντικής πολιτικής και όχι υπέρ μιας ΝΑΤΟικής αμυντικής πολιτικής... Το θέμα για μας δεν είναι η άκριτη συσσώρευση όπλων σε μια κούρσα με την Τουρκία. Μια τέτοια συσσώρευση δε σημαίνει και πιο αποτελεσματική άμυνα",τόνιζε ο ΓΓ του ΚΚΕ.

Στο "ρυθμό"
της υποταγής

Και ο Χαρ. Φλωράκης κατέληγε με μια "προφητική" για την τακτική των κυβερνώντων δήλωση: "Εκτιμώντας συνολικά την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, βλέπουμε πως εξακολουθεί... να κινείται και να εξαντλείται, εάν θέλετε, από την πολιτική της μέσα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Κοινής Αγοράς, μέσα στα πλαίσια και τους μηχανισμούς της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας μας που διατηρούνται άθικτοι. Αυτό το ομολόγησε και ο ίδιος ο κ. πρωθυπουργός σήμερα το πρωί, όταν είπε στην αρχή, ότι το 1981, το φθινόπωρο, προβάλαμε βέτο στο ΝΑΤΟ και δεν πάρθηκε απόφαση. Μα αυτό δεν μπορούσαμε να το εξακολουθήσουμε. Μετά αρχίσαμε τις επιφυλάξεις, οι οποίες αναγράφονται στο ανακοινωθέν. Και τώρα φτάσαμε στο σημείο να μην αναγράφονται ούτε στο ανακοινωθέν. Φυσικά, αν πάμε με αυτό το ρυθμό, θα τελειώσουν και οι επιφυλάξεις". Ο "ρυθμός" ήταν τόσο γρήγορος, που πλέον οι αποφάσεις στο ΝΑΤΟ για το βομβαρδισμό της Βοσνίας παίρνονται με τη σύμφωνη γνώμη και της Ελλάδας...

Μια επίσης "προφητική" τοποθέτηση είχε γίνει από το ΚΚΕ στις 23/1/87. Υπογράμμιζε τότε ο Χαρ. Φλωράκης στη Βουλή: "... αποτελεσματική εθνική άμυνα με αμερικανικές βάσεις και ΝΑΤΟ δεν μπορεί να έχουμε". Λίγους μήνες αργότερα, οι αστοί πολιτικοί δεν απέφυγαν να ομολογήσουν την παραπάνω αλήθεια. Ετσι, ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου και κατά τη διάρκεια της ελληνοτουρκικής κρίσης του 1987 αναγκάστηκε να προχωρήσει στην εξαγγελία "κλεισίματος" της βάσης της Νέας Μάκρης. Εξαγγελία, που προφανώς δεν έγινε επειδή η αμερικανοΝΑΤΟική βάση εξυπηρετούσε την άμυνα της χώρας, αντίθετα, αποτελούσε ομολογία ότι την υπέσκαπτε. Οπως η εξάρτηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ υποσκάπτει ανέκαθεν την εθνική της κυριαρχία, όπως απέδειξαν και τα πρόσφατα γεγονότα στην Ιμια.

Τα ψεύτικα τα λόγια και το... "μαντρί"

Τώρα, 16 χρόνια μετά την επανένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, έχει αξία να δούμε πώς εξηγούσαν την απόφασή τους οι κυβερνώντες, αλλά και πώς αντιπαρατίθενταν με τις τότε τοποθετήσεις του ΚΚΕ.

"(Η επανένταξη) όχι μόνο δεν οδηγεί σε εθνικές περιπέτειες, αλλά τουναντίον μας προφυλάσσει και αποτρέπει τυχόν μέλλοντες εθνικούς κινδύνους". "Η Συμμαχία έχει ως κύριο σκοπό την άμυνα". "Επανερχόμεθα στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, γιατί δε θέλομεν η Τουρκία να είναι ο μόνος αποδέκτης των πιστώσεων για την υποδομή, για την εκπαίδευση και για τον εξοπλισμό".Αυτά υποστήριζε ο πρωθυπουργός Γ. Ράλλης.Από τότε η Ελλάδα έπαιξε ρόλο προκεχωρημένου φυλακίου για τις "αμυντικές" επιδρομές του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στο Λίβανο, τη Λιβύη, το Ιράκ και τη Βοσνία. Από τότε η Ελλάδα βρέθηκε δυο φορές στο χείλος "θερμού" επεισοδίου με την Αγκυρα, το 1987 και το 1996. Από τότε η Ελλάδα έχει εισέλθει σε εξοπλιστικό αγώνα δρόμου με την Τουρκία, που την προσδένει ακόμα πιο βαθιά στο άρμα της οικονομικής και στρατιωτικής εξάρτησης από τους "συμμάχους".

Θα λυνόταν το Κυπριακό...

Οσο για τον Ευάγ. Αβέρωφ υποστήριζε: "Πιστεύουμε ότι εντός του ΝΑΤΟ, με πολιτικά και στρατιωτικά ισχυρότερη θέση, θα είμαστε σε καλύτερη θέση για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση και να βοηθήσουμε τους αδελφούς Κυπρίους να βρουν επιτέλους μια ανεκτή λύση". "Είναι γεγονός ότι με την επάνοδό μας... η θέση της Ελλάδος διεθνώς ενισχύεται και η αμυντική της δυνατότητα αυξάνεται. Εφόσον λοιπόν η διεθνής θέση της Ελλάδος γίνεται καλύτερη, σε ευθεία αντανάκλαση βοηθάει και την Κύπρο",έλεγε ο Κ. Μητσοτάκης.Από κοντά και ο Κ. Στεφανόπουλος,που διατυμπάνιζε: "Πιστεύουμε ότι ευρισκόμενοι εντός της συμμαχίας μπορούμε περισσότερο να επηρεάσουμε ευνοϊκά εκείνους που οι οποίοι μπορούν με τη σειρά τους να επηρεάσουν υπέρ μιας ευνοϊκής λύσεως του (κυπριακού) προβλήματος". Ας αντιστοιχηθούν τα παραπάνω με την πραγματικότητα της παρατεινόμενης κατοχής της Κύπρου από τους Τούρκους και την "ντε φάκτο" διχοτόμηση του νησιού, υπό τις "καλές υπηρεσίες" του Κλίντον.

Θα εξασφαλίζονταν τα εθνικά συμφέροντα...

Από την πλευρά του ο Παν. Κανελλόπουλος διατεινόταν: "Το συμπέρασμά μου... είναι ότι η επανένταξη... δεν είναι επικίνδυνη για την Ελλάδα... Θα ήταν επικίνδυνη, αν μπορούσε το ΝΑΤΟ να μας παρασύρει σε πολεμικές περιπέτειες που δε θα ήταν εναρμονισμένες με τα εθνικά μας συμφέροντα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Αποκλείεται. Δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις που να μη βασίζονται σε ομοφωνία. Και να επιδιώξει να λάβει αποφάσεις, οι οποίες θίγουν τα ελληνικά συμφέροντα, θα υψώσουμε τη φωνή και θα πούμε "βέτο"". Αλήθεια, τι αξία έχει εκείνο το "αποκλείεται", έπειτα από την αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στη Βοσνία, από την αποστολή ελληνικής ναυτικής αρμάδας στον Περσικό; Η μήπως αυτές οι αποστολές συνάδουν με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας; Ναι. Οπως ακριβώς σχετιζόταν με τα εθνικά συμφέροντα η εμπλοκή της χώρας μας ακόμα και στον πόλεμο της Κορέας, για το χατίρι των "συμμάχων".

Θα καλυτέρευαν οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας...

Ας δούμε όπως και μια ακόμα άποψη: "Η νατοϊκή συμμαχία, η Ατλαντική Συμμαχία είναι συμμαχία ελευθέρων δημοκρατικών χωρών",έλεγε ο Κ. Μητσοτάκης το 1980. Δηλαδή τότε που η Ελλάδα εισερχόταν στο ΝΑΤΟ και ήδη σε ένα κράτος - μέλος του Οργανισμού, την Τουρκία, κυβερνούσε η χούντα του Εβρέν! "Εκείνο που θα μπορούσα μετά βεβαιότητας να πω είναι ότι η επάνοδος της Ελλάδος στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ βελτιώνει την ατμόσφαιρα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και διευκολύνει τη συνέχιση του διαλόγου",συνέχιζε, ο ίδιος. Μάλλον εδώ δε χρειάζεται κάποιο σχόλιο...

Η αλήθεια για το "μαντρί"

Την αλήθεια για το τι σήμαινε η επιστροφή της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, δεν ήταν δύσκολο να τη γνωρίζουν και οι αστοί πολιτικοί. Το δύσκολο για αυτούς ήταν να την αποκρύπτουν, πολύ περισσότερο που η παρουσίασή της γινόταν από μέσα που δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "κομμουνιστικός δάκτυλος".

Αυτή την αλήθεια παρουσίαζε σε αναλυτικό δημοσίευμά της την εποχή εκείνη η αμερικανική εφημερίδα HERALD TRIBUNE - όπως αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή - με τον εξής τρόπο: "Αποτέλεσμα αυτής της επιστροφής στο μαντρί είναι ότι εφεξής πλέον το ΝΑΤΟ θα έχει πρόσβαση στις πληροφορίες και τα δεδομένα των ελληνικών ραντάρ. Οι αμερικάνικες βάσεις εξασφαλίζουν τη συνέχιση της λειτουργίας τους και η ενότητα της Νοτιανατολικής Πτέρυγας της συμμαχίας εξασφαλίζεται επ' ωφελεία των δυτικών συμφερόντων"...

Βέβαια πριν την αμερικανική εφημερίδα είχαν προηγηθεί στο εσωτερικό κάποιες φωνές ειλικρίνειας σε σχέση με το χαρακτήρα του ΝΑΤΟ και την πρόσδεση της χώρας μας σε αυτό. Τα κείμενα θύμισε στη Βουλή ο Χαρ. Φλωράκης κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης του ΚΚΕ. Το συντηρητικό "Εθνος" έγραφε στις 29-3-55: "Αν δε θέλωμεν να ντρεπόμαστε διά τον εαυτόν μας και να ντρέπονται τα παιδιά μας διά λογαριασμόν των πατέρων των, πρέπει να φύγωμεν από το ΝΑΤΟ. Μόνο αν είμεθα λαός μισθοφόρων, οι οποίοι ενδιαφέρονται αποκλειστικώς διά την είσπραξιν μερικών δολαρίων, θα εξακολουθήσωμεν να παραμένωμεν εις έναν οργανισμόν, όπου υφιστάμεθα παντός είδους αδικίας, καταστροφάς, ταπεινώσεις και εξευτελισμούς". Οσο για την "Καθημερινή",με αφορμή την αμερικανική "βοήθεια", έγραφε στις 23-9-65: "Τα δολάρια αυτά είναι κατάρα Θεού. Η βοήθεια που μας έδωσε η Αμερική μετά την Γερμανικήν Κατοχήν και η προστασία των μεγάλων μας "συμμάχων", μετέβαλαν την Ελλάδα εις το αθλιέστερον προτεκτοράτον"...

Οι βάσεις ... φεύγουν, μένοντας

Μία από τις "λαμπρότερες" σελίδες της υποτέλειας των κυβερνώντων απέναντι στην αμερικανοΝΑΤΟική επικυριαρχία στη χώρα, φέρει την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται φυσικά για την περιβόητη συμφωνία παραμονής των βάσεων στην Ελλάδα,η οποία υπογράφηκε το 1983 και την οποία η κυβέρνηση είχε το θράσος να εμφανίζει ως συμφωνία "απομάκρυνσης" των βάσεων. Σύμφωνα με τα όσα προέβλεπε η συμφωνία και με βάση τα όσα υποστήριζε τότε ο Α. Παπανδρέου,οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις θα παρέμεναν στη χώρα μέχρι το τέλος του 1988. Πέντε μήνες πριν, θα υπήρχε "έγγραφη ειδοποίηση" της ελληνικής προς την αμερικανική κυβέρνηση για την αποχώρηση των εγκαταστάσεών τους, η οποία θα έπρεπε να ολοκληρωθεί μέσα σε 17 μήνες.

Βέβαια, οι βάσεις, που εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας από το 1953, μετατρέποντας την Ελλάδα σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ιμπεριαλισμού και σύμβολο εξάρτησης και εμπλοκής της χώρας στους γκανγκστερικούς τυχοδιωκτισμούς των "συμμάχων", ουδέποτε έφυγαν. Αντίθετα, εκσυγχρονίστηκαν, προστέθηκαν και άλλες επί εποχής ΠΑΣΟΚ - όπως η κατασκοπευτική βάση των ΑΒΑΚΣ στο Ακτιο - και όσες έπαψαν πλέον να λειτουργούν οφείλεται στο ότι κατέστησαν άχρηστες για τους ίδιους τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Η τότε συμφωνία εγκρίθηκε στη Βουλή με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ενώ τα κείμενα της συμφωνίας και οι τοποθετήσεις στη Βουλή του Α. Παπανδρέου ενσωματώθηκαν στο μακρύ κατάλογο των επιδόσεων ραγιαδισμού και υποκρισίας των κυβερνώντων.

Ανέγγιχτη η εξάρτηση

Στο άρθρο 1 της συμφωνίας ξεκαθαριζόταν ότι η τελευταία στηριζόταν, με "βάση τις υπάρχουσες διμερείς διευθετήσεις και τις πολυμερείς συμφωνίες" μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ. Εκ προοιμίου, δηλαδή, τονιζόταν ότι ολόκληρο το πλέγμα της εξάρτησης που είχε υφανθεί από το 1952, μετά από την είσοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ, θα παρέμενε άθικτο, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις του Α. Παπανδρέου, που έκανε λόγο για "αναθεώρηση ή κατάργηση" των 108 συμφωνιών μεταξύ των δυο χωρών από το '50.

Βάσεις του πολέμου

Στο άρθρο 2 αναφερόταν ότι η ελληνική κυβέρνηση "δίνει την άδεια στην κυβέρνηση των ΗΠΑ... να διεξάγει αποστολές και δραστηριότητες στις εγκαταστάσεις αυτές για αμυντικούς σκοπούς... " Θυμίζουμε ότι και το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το Καταστατικό του, για "αμυντικούς σκοπούς" συστήθηκε...

Στην πραγματικότητα, οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στην Ελλάδα έπαιξαν και παίζουν ρόλο υποστήριξης των πολεμικών επιδρομών κατά λαών της περιοχής. Τέτοιο ρόλο έπαιξε η βάση της Νέας Μάκρης το Σεπτέμβρη του 1983 και το Φλεβάρη του 1984 κατά τον κανονιοβολισμό της Βηρυτού από τον 6ο Στόλο, με αποτέλεσμα να απονεμηθεί και "εύφημος μνεία" από τις ΗΠΑ για τη "συνεισφορά" της! Τέτοιο ρόλο έπαιξε η βάση της Σούδας κατά την επιδρομή των ΗΠΑ ενάντια στη Λιβύη το 1984. Τέτοιο ρόλο έπαιξαν οι βάσεις την περίοδο της επίθεσης στον Περσικό Κόλπο. Ανάλογο ρόλο παίζουν σήμερα οι βάσεις του Ακτίου και της Σούδας στους βομβαρδισμούς της Βοσνίας,λειτουργώντας είτε ως κατασκοπευτικό είτε ως επιχειρησιακό κέντρο για την εκτέλεση των ΝΑΤΟικών αεροπορικών επιδρομών στο Σαράγεβο. Ανάλογη πολεμική ετοιμότητα επέδειξαν οι βάσεις την περίοδο του πολέμου των 6 ημερών στη διώρυγα του Σουέζ, κατά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο, το 1973, στην επιδρομή των Ισραηλινών στο Λίβανο, στα γεγονότα της Κύπρου κλπ.

Ξέφραγο αμπέλι

Στο άρθρο 5 σημειώνεται ότι "με εξαίρεση τις εθνικές κρυπτογραφικές αίθουσες, ο Ελληνας αντιπρόσωπος (θα υπήρχε σε κάθε βάση ένας Ελληνας αξιωματούχος) θα έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σε όλους τους χώρους της εγκατάστασης, εκτός όπου η πρόσβαση στους διαβαθμισμένους χώρους, όπου διεξάγονται τεχνικές επιχειρήσεις και άλλες δραστηριότητες των ΗΠΑ, θα γίνεται σύμφωνα με προκαθορισμένες διαδικασίες... ". Δε θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη διατύπωση, από την παραπάνω, για να περιγράψουν οι Αμερικανοί πως θεωρούν την Ελλάδα "ξέφραγο αμπέλι". Τέτοιοι χώροι, άβατο για τους Ελληνες αξιωματούχους, είναι οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις και οι χώροι, όπου οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επεξεργάζονται "κρυπτογραφικά" τα δολοφονικά τους σχέδια κατά των λαών της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν το Μάρτη του 1984 ο Ελληνας διοικητής της βάσης του Ελληνικού επιχείρησε να επισκεφτεί το χώρο που βρίσκονταν τα κατασκοπευτικά αεροπλάνα των ΗΠΑ, ο Αμερικανός του το απαγόρευσε με το γνωστό "καουμπόικο" τρόπο...

Διαιώνιση των δεσμών

Στο άρθρο 8 γίνεται λόγος για την "αμυντική βοήθεια" που θα παρέχουν οι ΗΠΑ προς την Ελλάδα, η οποία "θα διέπεται από τις αρχές που καθορίζει η αμερικανική νομοθεσία, η οποία αφορά στην ισορροπία της στρατιωτικής ισχύος στην περιοχή", ενώ στο άρθρο 9 αναφέρεται ότι "και τα δυο Μέρη αναλαμβάνουν... την προώθηση νέων προγραμμάτων συνεργασίας και αμοιβαίου σχεδιασμού στρατιωτικού υλικού". Με άλλα λόγια, η συμφωνία για τις βάσεις αποτέλεσε και συμφωνία διαιώνισης του καθεστώτος της κούρσας εξοπλισμών μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, παραπέρα κατοχύρωσης της στρατιωτικής και οικονομικής εξάρτησης της Ελλάδας από τις ΗΠΑ, στη βάση της γνωστής ισορροπίας του 7:10, αλλά και του μονομερούς προσανατολισμού της Ελλάδας για αγορά στρατιωτικού υλικού από τις ΗΠΑ.

Το ακροτελεύτιο άρθρο 12 αναφέρει ότι "η συμφωνία αυτή μπορεί να τερματιστεί μετά πέντε χρόνια με έγγραφη ειδοποίηση οποιουδήποτε των μερών, η οποία θα πρέπει να δοθεί πέντε μήνες πριν από την ημερομηνία, κατά την οποία θα λάβει χώρα ο τερματισμός της συμφωνίας". Την αξία του παραπάνω άρθρου την έδειξε η ίδια η ζωή.

ΚΚΕ
"Καθαρά ταξικοί" οι λόγοι της επανένταξης

Οι θέσεις του ΚΚΕ, όπως διατυπώθηκαν στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τη Συμφωνία Ρότζερς, δεν έρχονται να επιβεβαιωθούν σήμερα, λόγω των "προφητικών" ικανοτήτων των κομμουνιστών. Επιβεβαιώνονται για έναν απλούστατο λόγο: Γιατί οι κομμουνιστές ποτέ δεν έβλεπαν και δε βλέπουν τα πράγματα μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της εξάρτησης και της υποτέλειας. Γιατί ποτέ δεν είδαν τα πράγμα μέσα από το πρίσμα της διατήρησης της εξουσίας των κυρίαρχων τάξεων, οι οποίες επιχειρούν να αναζητήσουν στηρίγματα γι' αυτή τους την εξουσία μέσα από την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστών. Ομως, οι θέσεις του ΚΚΕ επιβεβαιώνονται και για έναν ακόμα λόγο. Γιατί ήταν και είναι θέσεις που εκφράζουν τον πραγματικό πατριωτισμό, τον πατριωτισμό των λαϊκών δυνάμεων, που δεν έχουν καμία σχέση με τον κάλπικο πατριωτισμό μιας μερίδας σφετεριστών του λαϊκού μόχθου, που εμφανίζει το δικό τους όραμα, για αύξηση των κερδών τους, σαν "όραμα του έθνους".

"Το ΝΑΤΟ κάτω από οποιουσδήποτε όρους (επανασύνδεσης της Ελλάδας) σημαίνει, κατά τη δική μας κρίση, υποτέλεια και υποταγή στους ιμπεριαλιστές. Και πριν από όλα στο μεγάλο αφεντικό, τους Αμερικάνους", σημείωνε στην αρχή της ομιλίας του ο Χαρ. Φλωράκης."Το ΝΑΤΟ σημαίνει χρησιμοποίηση της χώρας μας για την πραγματοποίηση των τυχοδιωκτικών επιθετικών επιδιώξεων των ΑμερικανοΝΑΤΟικών ιμπεριαλιστών στο χώρο της Μεσογείου. Σημαίνει επέμβαση στα πολιτικά μας πράγματα και απειλή για τη δημοκρατία στη χώρας. Σημαίνει, τέλος, νέους εθνικούς κινδύνους και περιπέτειες",τόνιζε. "Γιατί - συνέχιζε ο ΓΓ του ΚΚΕ - μέσα σε αυτή τη λυκοσυμμαχία δε λειτουργούν κανόνες βέτο, αλλά κανόνες πιέσεων και εκβιασμών, λειτουργεί το συμφέρον των στρατηγικών επιδιώξεων του ΝΑΤΟ και τίποτα παραπάνω".

Οσον αφορά τα "μελλούμενα", το ΚΚΕ, υπογράμμιζε: "... οι Αμερικανοί προωθούν επέκταση του ζωτικού χώρου δραστηριότητάς τους στο χώρο της Μ. Ανατολής και του Περσικού Κόλπου και όπως είναι φυσικό θα χρησιμοποιήσουν τη χώρα μας για να της επιβάλουν καινούριες υποχρεώσεις και δεσμεύσεις ακριβώς για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού... Αν η τότε συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ (μέχρι το 1974) μέτρησε αποφασιστικά στην κυπριακή τραγωδία, στο διαμελισμό της Κύπρου, μπορεί να κατανοήσει κανείς σήμερα το τι μπορεί να σημαίνει για τη χώρα μας το γεγονός ότι οι ΝΑΤΟικοί ετοιμάζουν στρατιωτική επέμβαση στον Περσικό Κόλπο και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Και η ευθύνη της κυβέρνηση από αυτήν άποψη είναι ιστορική". Τα παραπάνω, επαναλαμβάνουμε, λέγονταν από το 1980...

Και ο Χαρ. Φλωράκης, κατέληγε: "Η επανένταξη στο ΝΑΤΟ δεν εξυπηρετεί ούτε την άμυνα της χώρας, ούτε την εθνική της ασφάλεια, ούτε τα συμφέροντα του λαού... Κατά τη δική μας εκτίμηση, δεν είναι εθνικοί οι λόγοι της επανένταξης. Είναι καθαρά λόγοι ταξικοί".

Το παράρτημα της υποτέλειας

Αξίζει, όμως, να γίνει λόγος και στο παράρτημα που συνόδευσε τη συμφωνία για τις βάσεις, ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητό το σύνδρομο της υποταγής των κυβερνώντων.

Στο άρθρο 3 του παραρτήματος, αναφέρεται ότι "η Ελληνική Δημοκρατία αναγνωρίζει την ιδιαίτερη σημασία της άσκησης πειθαρχικού ελέγχου από τις στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ στα μέλη των δυνάμεών τους... Οι ελληνικές αρχές για το λόγο αυτό... εκτός από τις περιπτώσεις που αυτές θεωρούν ιδιαίτερης σημασίας γι' αυτές... θα εξετάζουν ταχέως και ευνοϊκά την παραίτησή τους από την ποινική δικαιοδοσία μετά από αίτηση των δυνάμεων των ΗΠΑ". Ακόμα παραπέρα σημειώνεται ότι "όταν μέλος της δύναμης των ΗΠΑ έχει καταδικαστεί από ελληνικό δικαστήριο και η καταδικαστική απόφαση περιλαμβάνει φυλάκιση χωρίς ανασταλτικό αποτέλεσμα, οι στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ θα αναλαμβάνουν την κράτηση του κατηγορούμενου στην Ελλάδα μέχρι το τέλος όλων των διαδικασιών έφεσης".

Δηλαδή κάθε άλλο παρά με τη συμφωνία παραμονής των βάσεων καταργήθηκε το επαίσχυντο καθεστώς της ετεροδικίας που επιβλήθηκε το 1956 και σύμφωνα με το οποίο οι Αμερικανοί που θα παρανομούσαν στη χώρα μας δε θα δικάζονταν με τους ελληνικούς νόμους, αλλά θα παραδίδονταν στις αμερικανικές αρχές!! Αντίθετα, έχουμε ένα "λίφτινγκ", ένα μακιγιάρισμα της ετεροδικίας, όπως ακριβώς επέβαλαν οι ανάγκες μακιγιαρίσματος της σχέσης κατακτητή - προτεκτοράτου, μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας.

"Δε δίνουν φράγκο"...

Στο άρθρο 6 του παραρτήματος αναφέρεται ότι "τα μέλη της δύναμης των ΗΠΑ και του πολιτικού προσωπικού απαλλάσσονται οποιουδήποτε φόρου ή όμοιας επιβάρυνσης στην Ελλάδα επί της ιδιοκτησίας, κατοχής, χρήσης, μεταβίβασης μεταξύ τους εν ζωή ή με αιτία θανάτου για τα είδη εμπράγματης κινητής περιουσίας που εισήγαγαν στην Ελλάδα ή αποκτήθηκαν εκεί για προσωπική τους χρήση". Κάθε σχόλιο είναι περιττό...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ