Δίνοντας το ιδεολογικό, πολιτικό και συνδικαλιστικό της στίγμα η ΔΑΣ υπογραμμίζει μεταξύ άλλων: «Απορρίπτουμε τη μοιρολατρία και την υποταγή. Απορρίπτουμε τις λογικές της συναίνεσης, του "κοινωνικού διαλόγου", της ταξικής συνεργασίας, τις θεωρίες περί "ρεαλισμού", που οδηγούν στην αποδοχή της βαρβαρότητας του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Συγκρουόμαστε με τις λογικές του συμβιβασμού, του σύγχρονου ραγιαδισμού. Δυναμώνουμε τους αγώνες για την υπεράσπιση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων μας με αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες, πραγματικές ανάγκες. Δυναμώνουμε το μέτωπο της συμμαχίας με τα άλλα λαϊκά στρώματα, των ΕΒΕ και της φτωχομεσαίας αγροτιάς, για την ανατροπή των αντεργατικών και αντιλαϊκών πολιτικών.

Στον απολογισμό δράσης στα τρία χρόνια που πέρασαν, η ΔΑΣ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα πάλεψαν με συνέπεια και αποφασιστικότητα στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Εκαναν σημαντικά βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης για τη δημιουργία ταξικού μαζικού αγωνιστικού κινήματος, ικανού να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες. Οργάνωσαν και συνέβαλαν αποφασιστικά στους αγώνες που αναπτύχθηκαν για την απόκρουση των αντιλαϊκών αντεργατικών πολιτικών, για την υπεράσπιση των μισθολογικών, εργασιακών, κοινωνικο-ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για τη διεκδίκηση αιτημάτων που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης.

Η κατάσταση θα βελτιώνεται για την εργατική τάξη όσο οι συσχετισμοί αλλάζουν σε βάρος αυτών των ηγεσιών και σε όφελος του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος».

Αναφερόμενη στη θέση της εργατικής τάξης, στις εξελίξεις που σημάδεψαν την κατάστασή της τα τρία προηγούμενα χρόνια, η ΔΑΣ σημειώνει ότι εντείνεται η επίθεση του κεφαλαίου. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Στα τρία χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο εκλογικό συνέδριο της ΓΣΕΕ επιβεβαιώθηκε ότι οι φορείς της αντιλαϊκής πολιτικής ούτε θέλουν ούτε μπορούν να λύσουν τα προβλήματα των εργαζομένων. Η επίθεση του κεφαλαίου για την εξασφάλιση ακόμα μεγαλύτερων κερδών με θύμα τους εργαζόμενους συνεχίζεται με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Παρότι ενισχύεται ο κοινωνικός χαρακτήρας της παραγωγής, αυξάνεται ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι, εντούτοις, τον πλούτο αυτό τον καρπώνεται μια χούφτα καπιταλιστών που κατέχουν τα μέσα παραγωγής.

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με συνέπεια εφαρμόζουν όλες τις αντεργατικές αντιλαϊκές απαιτήσεις της πλουτοκρατίας. Ευθύνες έχει και η ηγεσία του ΣΥΝ γιατί στήριξε αυτές τις πολιτικές.

Ολα αυτά τα χρόνια αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι η ένταση της επίθεσης ενάντια σε όλα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις. Χειροτέρευσε η θέση των εργαζομένων σε εισοδήματα, ωράρια, Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία. Η ανεργία, η φτώχεια, η μερική απασχόληση παίρνουν τεράστιες διαστάσεις. Η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, τα εργατικά ατυχήματα (εγκλήματα), οι τρομονόμοι για τον περιορισμό των λαϊκών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των αγώνων, είναι η προσφορά της "ισχυρής Ελλάδας" στους εργαζόμενους. Η ανάπτυξη που επικαλούνται γέμισε με περισσότερα κέρδη τις τσέπες της πλουτοκρατίας φέρνοντας μεγαλύτερα δεινά στους εργαζόμενους. Η "ανάπτυξη" αυτή φέρει τη σφραγίδα του αίματος των 627 νεκρών από εργατικά ατυχήματα και χιλιάδων ακρωτηριασμένων εργατών την τελευταία τετραετία!

Οι πολιτικές αυτές θα συνεχιστούν και από τη νέα κυβέρνηση και καμιά αυταπάτη δε δικαιολογείται. Σήμερα οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από την ίδια τους την εμπειρία. Να δυναμώσουν τους αγώνες τους για τα δικαιώματά τους και για την ανατροπή των αντεργατικών πολιτικών».

Ειδικότερα για την κατάσταση στη ΓΣΕΕ και σ' ολόκληρο το συνδικαλιστικό κίνημα η Διακήρυξη αναφέρει: «Οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και "ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ" έχοντας τη λογική ότι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου αποτελεί την κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης της κοινωνίας, κατρακύλησαν ακόμη περισσότερο στον κατήφορο της ταξικής συνεργασίας και της υποταγής.

Ολα αυτά τα χρόνια χωρίς κανέναν ενδοιασμό στήριξαν ανοιχτά και συνέβαλαν τα μέγιστα στο να υλοποιηθούν οι αντεργατικές αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης.

Με εργαλείο τον "κοινωνικό διάλογο", την ταξική συνεργασία και το συμβιβασμό, συνέβαλαν συνειδητά στην ικανοποίηση των στόχων του κεφαλαίου για την ένταση της εκμετάλλευσης και τη χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης:

• Με την αποδοχή των πολιτικών της λιτότητας και την υπογραφή των δίχρονων συλλογικών συμβάσεων που ανοίγουν το δρόμο για την κατάργησή τους και την αντικατάστασή τους με τις ατομικές συμβάσεις
• Με τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, την κατάργηση της σταθερής απασχόλησης, την αντικατάστασή της με τη μερική απασχόληση και τις κάθε λογής ευέλικτες μορφές εργασίας, τη στήριξη των διαφόρων προγραμμάτων ενσωμάτωσης και εκτόνωσης της αγανάκτησης των εργαζομένων
• Με την ανοχή και στήριξη των δουλεμπορικών γραφείων επινοικίασης εργαζομένων και την παροχή τζάμπα εργατών στους εργοδότες με κάλυψη του εργασιακού κόστους από τον ΟΑΕΔ
• Με τη στήριξη στην ουσία των αντιασφαλιστικών νόμων που περιόρισαν το σύνολο των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων (αύξηση ορίων ηλικίας, μείωση συντάξιμων αποδοχών, περιορισμό της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης)
• Πρωτοστάτησαν να περάσει το σύνολο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς. Φέρνουν τεράστιες ευθύνες για την ιδιωτικοποίηση- εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας.

Τα υποτιθέμενα "διεκδικητικά τους πλαίσια" δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, αλλά είναι κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες του κεφαλαίου και υπηρετούν την κερδοφορία του. Οι κινητοποιήσεις που υποχρεώθηκαν να πραγματοποιήσουν, κάτω από την πίεση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και την κατακραυγή της εργατικής τάξης, ήταν τουφεκιές στον αέρα με στόχο την εκτόνωση της αγανάκτησης των εργαζομένων.

Με τα επιχειρήματα περί ρεαλισμού, κοινωνικής συναίνεσης, ανταγωνιστικότητας από τη μια μεριά, τη συκοφάντηση και την υπονόμευση των αγώνων της εργατικής τάξης και τις επιθέσεις στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα από την άλλη, καλλιεργούν τη μοιρολατρία, το ραγιαδισμό, την αποστράτευση. Τα επιχειρήματά τους είναι δανεισμένα από το οπλοστάσιο του κεφαλαίου με στόχο την υποταγή της εργατικής τάξης στη λογική του συμβιβασμού και της ταξικής συνεργασίας.

Φέρουν τεράστιες ευθύνες για την κάλυψη που έδωσαν στην κυβέρνηση, η οποία ευθυγραμμίστηκε με τους άδικους πολέμους που εξαπέλυσαν οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, ενάντια στους λαούς του Αφγανιστάν και του Ιράκ».

Αποτιμώντας τη δράση του ΠΑΜΕ και τους αγώνες της εργατικής τάξης η ΔΑΣ υπογραμμίζει: «Στα χρόνια που πέρασαν δεν ήταν όλα μαύρα. Η δράση και οι αγώνες που οργανώθηκαν από το ΠΑΜΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα συνέβαλλαν στην αντίσταση στις αντεργατικές πολιτικές, στη διεκδίκηση των αιτημάτων των εργαζομένων, ζωντάνεψαν την ελπίδα της εργατικής τάξης για διέξοδο και προοπτική.

Ο συνειδητός πόλεμος και οι συκοφαντίες των συμβιβασμένων ηγεσιών περί διάσπασης του συνδικαλιστικού κινήματος έπεσαν στο κενό και γελοιοποιήθηκαν.

Το ΠΑΜΕ δυνάμωσε, καταξιώθηκε στην καρδιά και τη συνείδηση της εργατικής τάξης ως δύναμη αγωνιστική, ταξική, ασυμβίβαστη. Από την ίδια του τη δράση, το πρόγραμμα, τις θέσεις του, καταξιώθηκε στις καρδιές των εργαζομένων και αποτελεί μια μεγάλη κατάκτηση της εργατικής τάξης και αποκούμπι του λαϊκού κινήματος.

Το πρόγραμμα και οι θέσεις του ΠΑΜΕ ξεκινούν από την παραδοχή ότι όλος ο πλούτος που παράγεται σήμερα στην κοινωνία είναι δημιούργημα της εργατικής τάξης και ότι ανήκει σ' αυτήν. Το ότι ο πλούτος αυτός, αντί να ικανοποιεί τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, γεμίζει τις τσέπες μιας χούφτας πλουτοκρατών, είναι ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων.

Ολα αυτά τα χρόνια το ΠΑΜΕ πρωτοστάτησε στην οργάνωση των αγώνων της εργατικής τάξης με αυτοτελή παρουσία και δράση.

Οργάνωσε και στήριξε δύο 24ωρες πανελλαδικές απεργιακές κινητοποιήσεις με μεγάλη επιτυχία, καθώς και εκατοντάδες κλαδικές και άλλες εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις. Αξιοποίησε στη δράση όλες τις μορφές αγώνα. Καταλήψεις υπουργείων, δημόσιων οργανισμών, δουλεμπορικών γραφείων, παραστάσεις, συγκεντρώσεις για την απόκρουση των αντεργατικών αντιλαϊκών πολιτικών, για την υπεράσπιση των εργατικών κατακτήσεων.

Δυνάμωσε την καθημερινή παρουσία των στελεχών του στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στους χώρους δουλιάς. Με περιοδείες, συγκεντρώσεις, γενικές συνελεύσεις, στους καθημερινούς αγώνες, πάλεψε για την ενίσχυση του ταξικού προσανατολισμού της Εργατικής Τάξης και του συνδικαλιστικού κινήματος, ως βασικό και κύριο όπλο της τάξης μας για τη σύγκρουση και την ανατροπή των αντεργατικών αντιλαϊκών πολιτικών. Μόχθησε να οργανώσει την παρέμβαση και δράση του πιο ζωντανού κυττάρου του συνδικαλιστικού κινήματος, του Πρωτοβάθμιου Σωματείου.

Διαμόρφωσε πλαίσιο αιτημάτων για τα προβλήματα της εργατικής τάξης με αιτήματα που υπηρετούν τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες της.

Με τη δράση του αυτή το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα κατάφερε να δυσκολέψει την εφαρμογή των αντεργατικών αντιλαϊκών πολιτικών, και σε ορισμένες περιπτώσεις να αποκρούσει την υλοποίησή τους. Σίγουρα τα αποτελέσματα σε όφελος της εργατικής τάξης και του λαϊκού κινήματος θα είναι καλύτερα όσο η επιρροή του μεγαλώνει και όσο αλλάζουν οι συσχετισμοί δυνάμεων σε βάρος των συμβιβασμένων ηγεσιών.

Για τη δράση του αυτή δέχτηκε τις λυσσαλέες συκοφαντικές επιθέσεις των συμβιβασμένων ηγεσιών. Εντάθηκαν οι τρομοκρατικές διώξεις, η παρακολούθηση της δράσης του από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, οι απολύσεις, οι δίκες και καταδίκες των στελεχών του. Μόνο για την κατάληψη του υπουργείου Εργασίας τα στελέχη μας καταδικάστηκαν σε 4 χρόνια φυλακή! Στελέχη μας από τον κλάδο των ποτών καταδικάστηκαν σε 6 χρόνια φυλακή για τις απεργίες της Ομοσπονδίας Εμφιαλωμένων. Ναυτεργάτες και οικοδόμοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν.

Ολα αυτά έπεσαν και θα πέφτουν στο κενό. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από τη δράση του δυνάμωσε, απόκτησε κύρος και αποτελεί δύναμη ελπίδας και προοπτικής για την εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα της πατρίδας μας».

Απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου, αλλά και στη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η ΔΑΣ, απευθυνόμενη σε όλους τους εργαζόμενους, υπογραμμίζει: «Αλλαγές σε όφελος της εργατικής τάξης και του λαού δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς καλά οργανωμένους μαζικούς - ταξικούς αγώνες, χωρίς αλλαγή του συσχετισμού της δύναμης.

Οι συμβιβασμένες ηγεσίες δεν μπορούν να δώσουν λύσεις σε όφελος της εργατικής τάξης, γιατί συνειδητά υπηρετούν τις ανάγκες για την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Διέξοδος και προοπτική θα δοθεί με την ενίσχυση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Με την ενίσχυση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα που χτυπιούνται από την πολιτική του κεφαλαίου. Χτίζουμε κίνημα που θα δυναμώνει τους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, για τη διεκδίκηση αιτημάτων που θα υπηρετούν τις πραγματικές τους ανάγκες. Για την ανατροπή των πολιτικών που εκφράζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Η ΔΑΣ καλεί τους αντιπροσώπους που παίρνουν μέρος στο 32ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, που όλα αυτά τα χρόνια πάλεψαν, που από την εμπειρία και τη ζωή τους βλέπουν τα αδιέξοδα αυτών των πολιτικών, να ενισχύσουν με την ψήφο τους τις δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Με την ενίσχυση της ΔΑΣ, με την ενίσχυση του ταξικού κινήματος, θα παλέψει η εργατική τάξη από καλύτερες θέσεις, θα μπει εμπόδιο στη νέα αντεργατική επίθεση.

Η ΔΑΣ απευθύνεται σε κάθε αντιπρόσωπο, που προβληματίζεται και θεωρεί αναγκαία την ισχυροποίηση του ταξικού κινήματος της αντίστασης και της διεκδίκησης, να στηρίξει το αγωνιστικό πλαίσιο που έχουν υιοθετήσει χιλιάδες εργαζόμενοι».