Το γεγονός ότι το Κόμμα μας βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο της γενικότερης αντιλαϊκής επίθεσης, αποτελεί τιμή για τους κομμουνιστές. Και κυρίως αποτελεί μια απόδειξη για την ορθότητα του δρόμου που βαδίζουμε, του μόνου που ανησυχεί την πλουτοκρατία και τα πολιτικά της στηρίγματα, για την προοπτική που δίνει στις εκμεταλλευόμενες και καταπιεζόμενες κοινωνικές δυνάμεις της χώρας. Αυτό, ωστόσο, όχι μόνο δεν προσφέρεται για εφησυχασμό, αλλά επιβάλλει την πιο αυξημένη ιδεολογικοπολιτική επαγρύπνηση και απάντηση στην επίθεση που ξετυλίγεται. Τα μαχαίρια ακονίζονται και τα επιτελεία έχουν πάρει θέσεις... Οχι, βεβαίως, για να αντικρούσουν με επιχειρήματα τις «Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής», που ψηφίστηκαν ομόφωνα και δημοσιεύονται σήμερα στο «Ριζοσπάστη», αλλά για να κάνουν τη δουλιά τους. Εχουμε πια αρκετή πείρα...

Η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» της 3/9/2000, για παράδειγμα, «ανακάλυψε» την ύπαρξη «δόγματος Γόντικα», καθώς και άλλα αβάσιμα και ψευδή! Ενώ πολλά Μέσα «αγανακτούν» για την ιδεολογική καθαρότητα του ΚΚΕ, που έχει τρωθεί!! Οι ίδιοι, που βάλλουν -χρόνια τώρα- εναντίον του ΚΚΕ και το κατηγορούν ως δογματικό, επειδή επιμένει να διατηρεί τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά, αρνούμενο σθεναρά να γίνει κόμμα της διαχείρισης, όπως το θέλουν, οι ίδιοι λοιπόν επιτέθηκαν στο ΚΚΕ, για να... προφυλάξουν (!) την ιδεολογική του ταυτότητα!... Θου, Κύριε...

Μα, το λογικό θα ήταν, όλοι αυτοί οι κύριοι και οι μηχανισμοί τους να χαίρονται που το ΚΚΕ κάνει επιζήμιες γι' αυτό συμμαχίες, και επειδή είναι, όπως λένε, σεχταριστικό - δογματικό και λοιπά. Κι όμως αντιδρούν! Και επιμένουν να κάνει το ΚΚΕ εκείνες τις συμμαχίες και συνεργασίες, που οι ίδιοι θα έκριναν ως χρήσιμες και επωφελείς. Και μόνο από αυτό συνάγεται ότι το ΚΚΕ έχει σωστή πολιτική συμμαχιών, αφού σε όλους τους αντιπάλους του αυτή η πολιτική προκαλεί τουλάχιστον αλλεργία ή και λύσσα.

Και ενεργούν με πονηριά και πανουργία.

α) Ενώ το ΚΚΕ συνεργάστηκε εκλογικά με την «Κομμουνιστική Ανανέωση». Ενώ στα ψηφοδέλτιά του πάνω από το 30% των υποψηφίων του ήταν εξωκομματικοί. Ενώ μέσα στο ΠΑΜΕ οι κομμουνιστές συνεργάζονται με στελέχη του ΔΗΚΚΙ, ακόμη και με συνδικαλιστές που πρόσκεινται σε συντηρητικούς πολιτικούς χώρους. Ενώ σε διάφορες κινητοποιήσεις υπήρξε συμπαράταξη με μέλη και στελέχη της ΝΔ, του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ. Ενώ... Ενώ..., εκείνοι τα σβήνουν όλα αυτά και επιλέγουν μόνο δύο πρόσωπα: Ζουράρις και Κανέλλη!!

β) Ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι το ΚΚΕ δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε άθεους και μη άθεους, σε καθολικούς και σε ορθόδοξους, σε μουσουλμάνους και σε βουδιστές και ότι συνεργάζεται μαζί τους, εφόσον υπάρχει ακόμη και μια ελάχιστη κοινή γραμμή αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής συσπείρωσης, ωστόσο κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Και τα βάζουν με ανθρώπους που έφαγαν στα μούτρα τα δακρυγόνα του ΠΑΣΟΚ στις αντιπολεμικές δράσεις, ενώ αποθεώνουν ταυτόχρονα την αντιθρησκευτικότητα των Μπίστηδων και της ηγεσίας του ΣΥΝ, που κάνουν σημαία τις ταυτότητες, αλλά που πέταξαν πριν από χρόνια τη σημαία της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.

γ) Οσο καιρό το ΚΚΕ δεν πραγματοποιούσε συνεργασίες, επειδή δεν είχαν διαφανεί τέτοιες δυνατότητες, βρισκόταν στη διαπασών από την πλευρά τους η επίθεση, με το γνωστό «το ΚΚΕ απομονώνεται»! Οταν διαμορφώθηκαν ορισμένες τέτοιες δυνατότητες και το ΚΚΕ τις αξιοποίησε, άλλαξαν το βιολί. Φροντίζοντας, πάντα, για το... καλό του ΚΚΕ!!...

δ) Επί μήνες επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια και τότε που δεν υπάρχει είδηση. Σου λένε, κατά το γνωστό, ότι όσο επαναλαμβάνεις το ίδιο πράγμα, τόσο περισσότερο εμπεδώνεται... Και πάντα κάτι μένει...

ε) Και, βεβαίως, αποφεύγουν κάθε συζήτηση επί της ουσίας, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αποφεύγουν κάθε αναφορά στις θέσεις του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλισμό, την ταξική πάλη, την αντίληψη για το σοσιαλισμό, το πού πηγαίνουν σήμερα τα πράγματα. Για δύο λόγους: Πρώτος, για να κρύψουν τη γύμνια των ιδεών που υποστηρίζουν. Δεύτερος, για να μη μαθαίνουν οι αναγνώστες και ακροατές τους τις θέσεις του ΚΚΕ. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις από κάποιους δημοσιογράφους, που ασφαλώς υπάρχουν, απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ισως αναρωτηθεί κάποιος: Και τι περιμένατε; Να σας ραίνουν με ροδοπέταλα; Να μην παίρνουν θέση τα αστικά ΜΜΕ και η θέση τους να μη στρέφεται κατά του ΚΚΕ; Να μην παίρνουν γραμμή και να μην υποστηρίζουν τα άλλα κόμματα; Να μην αξιοποιούν δημοσιεύματα κάποιων διαφωνούντων;

Ούτε αφελείς δε θα περίμεναν τα αντίθετα από όσα συμβαίνουν. Αλλά να το λένε και όχι να παίζουν κρυφτούλι παριστάνοντας τους αγίους.

Ο αντίπαλος γνωρίζει και κανείς δεν μπορεί να τον υποτιμά δίχως συνέπειες. Η ιδέα και η πολιτική του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου δεν αποτελεί μια αυθαίρετη επινόηση του ΚΚΕ. Στηρίζεται στη θετική εμπειρία της διεθνούς και εσωτερικής ταξικής πάλης, ενώ αξιοποιεί και διδάγματα από αρνητικές πλευρές της. Στηρίζεται στις διαρκώς οξυνόμενες κοινωνικές αντιθέσεις, στην ανάλυση της οικονομικής και πολιτικής εξέλιξης, στον πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων και στο πώς αυτός θα διαμορφωθεί θετικά για το λαό. Με άλλα λόγια η πολιτική του ΚΚΕ πατάει γερά στο έδαφος της κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας, με στόχο να την αλλάξει. Αυτά δεν τα γνωρίζουμε μόνο οι κομμουνιστές, αλλά και εκείνοι που στηρίζουν την ιμπεριαλιστική κυριαρχία. Και, βεβαίως, γνωρίζουν καλά, ότι η πολιτική του ΚΚΕ επιβεβαιώνεται.

Αν το ΚΚΕ έλεγε «όχι στην αποδέσμευση από την ΕΕ», αν στόχευε σε κάποια «αριστερή» συνεργασία, και όχι στην αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή συμμαχία, όπως τώρα, αν οι ΕΣΑΚίτες συνδικαλιστές έτρεχαν πίσω απ' τους Πολυζωγόπουλους - μοχλούς της υποταγής της εργατικής τάξης, για να θάψουν κάθε ελπίδα αναζωογόνησης και ταξικής στάσης του συνδικαλιστικού κινήματος, αν συμμετείχαν σε θεσμούς ταξικής συνεργασίας τύπου ΟΚΕ, αν, με λίγα λόγια, παραιτούνταν από τη συνεπή ταξική στάση και γλυκοκοίταζαν την κεντροαριστερή εκδοχή της ιμπεριαλιστικής και μονοπωλιακής δικτατορίας, είναι βέβαιο ότι, τότε, θα τύχαιναν ευνοϊκής μεταχείρισης...

Ο,τι κι αν κάνουν, θα προσκρούσουν στο τείχος των κομμουνιστών και των κομμουνιστριών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Το 16ο Συνέδριο του Κόμματός μας στις σημερινές διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες που διεξάγεται, μπορεί να αποτελέσει συνέδριο ανάτασης για το εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα της χώρας μας.

Είναι, γι' αυτό, κατανοητή και αναγκαία η υπευθυνότητα, η μαχητικότητα και η αισιοδοξία των Κομματικών Οργανώσεων του Κόμματος, των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, που αυτό το διάστημα προετοιμάζονται για να ανοίξουν τη συζήτηση πάνω στις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής για το 16ο Συνέδριο του Κόμματος.

• Είναι μεγάλη η ευθύνη όλων μας, ιδιαίτερα των στελεχών, των οργάνων και ιδιαίτερα της ΚΕ, των Επιτροπών Περιοχών και των Νομαρχιακών Επιτροπών, να ανταποκριθούμε στις ελπίδες, στις προσδοκίες των μελών και φίλων του Κόμματος και στις ανεβασμένες απαιτήσεις στις σημερινές συνθήκες της ταξικής πάλης σε όλα τα επίπεδα.

ΝΑΙ, το 16ο Συνέδριο, δεν το κρύβουμε, πρέπει να έχει επιτυχία όχι για να αυτοϊκανοποιηθούμε, αλλά για να συμβάλουμε στο μεγάλο αγώνα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, ώστε να αντισταθούν και να νικήσουν, στη σύγκρουση με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό και την πλουτοκρατία.

Είναι θέμα πάλης και ακούραστης δουλιάς η επιτυχία του 16ου Συνεδρίου.

Θα συζητήσουμε με γνώση, βαθαίνοντας στην πολιτική μας και τη θεωρία μας.

Θα συζητήσουμε ιδιαίτερα με πρωτοπόρους εργάτες και νεολαίους, για να γίνουν μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Θα συζητήσουμε με συνεργαζόμενους μαζί μας στο λαϊκό κίνημα στους αγώνες και στις πολιτικές μάχες.

Η επιτυχία του Συνεδρίου και η πάλη μετά το Συνέδριο για την υλοποίηση των αποφάσεών του είναι καθοριστικός παράγοντας για το λαϊκό κίνημα.

Κύριο καθήκον και ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων και των στελεχών σήμερα είναι να βρεθούν κοντά στις ΚΟΒ και τις ΟΒ της ΚΝΕ, γιατί επιτυχία σημαίνει να γίνει το Συνέδριο και οι αποφάσεις του υπόθεση των κομμουνιστών, αλλά και γενικότερα υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων.

• Να βρεθούμε κοντά στις ΚΟΒ και ΟΒ της ΚΝΕ, όχι για να απαριθμήσουμε μόνο κάποια χρονοδιαγράμματα και «ξερά» πλάνα και αποφάσεις, αλλά για να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να μεταδώσουμε τη γενικευμένη πείρα του Κόμματος, να βοηθήσουμε στην ανάπτυξη πρωτοβουλιών και πρωτοπόρας δράσης σε κάθε χώρο.

Οι δυνάμεις του Κόμματος, οι κομμουνιστές, οι ΚΟΒ, οι ΟΒ της ΚΝΕ είναι σήμερα σε θέση και έχουν το επίπεδο να σχεδιάζουν, να βάζουν στόχους να συζητούν.

Πρέπει να ανοίξουμε πόλεμο με την τυπικότητα, το διεκπεραιωτικό στιλ, τον καθορισμό των πάντων με αποφάσεις μόνο οργάνων, καμιά φορά και με τηλέφωνο. Δεν είναι σωστό να μπαίνουν καθήκοντα και πλάνα χωρίς συζήτηση, για τους στόχους μας και τις πολιτικές εξελίξεις.

Ετσι, το Συνέδριο, αλλά και κάθε πολιτικός μας στόχος δεν είναι υπόθεση μόνο της ΚΕ ή ορισμένων ΚΟΒ ή μελών. Το ΚΚΕ, εξάλλου, δεν είναι απλό ποσοτικό άθροισμα οργάνων και ΚΟΒ, αλλά επαναστατική οργάνωση που συζητά και δρα με συλλογικότητα και γι' αυτό ακριβώς το λόγο η δύναμή μας επιδρά πολλαπλασιαστικά στην κοινωνία.

• Σήμερα πατάμε γι' αυτό γερά. Οι Οργανώσεις του Κόμματος, οι κομμουνιστές, οι σύντροφοι της ΚΝΕ έχουν προσφέρει στο λαϊκό κίνημα, έχουν πείρα και πλούσια εμπειρία από τους λαϊκούς και πολιτικούς αγώνες.
• Εχουμε αποκτήσει πείρα από την προσπάθεια να μπουν στη ζωή, να γίνουν υπόθεση των εργαζομένων, οι αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου. Σήμερα συνεχίζουμε από καλύτερες θέσεις, γιατί το Κόμμα έχει εξοπλιστεί με πρόγραμμα που καθορίζει το χαρακτήρα της επανάστασης ως σοσιαλιστικής και χαράζει το δρόμο του λαϊκού αγώνα, το δρόμο του Μετώπου.
• Σήμερα μπορούμε να συμβάλουμε όλοι, να επεξεργαστούμε, να βαθύνουμε περισσότερο την πολιτική πρόταση του Κόμματος για τη συγκρότηση του Μετώπου. Γιατί γίνεται πιο φανερό στο λαό ότι χρειάζεται άλλη πολιτική. Γιατί υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες στην εργατική τάξη. Μεγάλο τμήμα του λαού γνωρίζει πλέον ότι του προδιαγράφουν ένα ανελέητο, ζοφερό, καταπιεστικό μέλλον η κυβέρνηση, η ΝΔ, η πλουτοκρατία και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί με συνεργούς τις δυνάμεις της «κεντροαριστεράς», το ΣΥΝ.
• Μεγάλο τμήμα των εργαζομένων αρχίζει να καταλαβαίνει ή να διαισθάνεται ότι χρειάζεται σύγκρουση με αυτή την πολιτική.
• Το ίδιο το σύστημα δεν αισθάνεται σταθερό όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός διακηρύσσει και απειλεί ότι ο «εκσυγχρονισμός» θα περάσει μέσα από συγκρούσεις. Οταν τα αντιλαϊκά πρότυπα της «παγκοσμιοποίησης», της ΕΕ, διασαλεύονται και από τις ίδιες τις αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος προβάλλει πιο αναγκαίος και ρεαλιστικός ο δρόμος του Μετώπου.

Εχουμε θετική πείρα από μεγάλες πανελλαδικές συσπειρώσεις με προωθημένους στόχους όπως το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ειρήνης και το ΠΑΜΕ.

Εχουμε πείρα από λαϊκούς αγώνες, οικονομικούς και πολιτικούς αγώνες, την κοινή δράση με κόσμο και άλλες δυνάμεις.

Εχουμε κατακτήσει να συζητάμε και να δρούμε με κόσμο που δε συμφωνεί σε όλα μαζί μας, χωρίς να υποστέλλουμε την αυτοτελή δράση του Κόμματος και να υποκλινόμαστε στις επιθέσεις των αστικών κομμάτων, στην αστική ιδεολογία και τον οπορτουνισμό που χτυπάνε αυτήν ακριβώς την προσπάθειά μας της οικοδόμησης συμμαχιών στη γραμμή της ανατροπής του καθεστώτος των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Μπορούμε να εμπλουτίσουμε τη θέση που θέσαμε στο λαό για την αναγκαιότητα της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας, γιατί η αντιιμπεριαλιστική πάλη και το Μέτωπο θα έχουν στόχο και προοπτική την ανατροπή του καθεστώτος των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που σημαίνουν ανεργία, ιδιωτικοποιήσεις, συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια, χτύπημα των μεσαίων επιχειρήσεων, στην πλέρια αντιδραστικοποίηση του καπιταλιστικού συστήματος, αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα η απάντησή μας της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας. Χωρίς να εξαρτώνται τα πάντα από τη δράση μιας πρωτοπορίας, δηλαδή του ΚΚΕ, υπάρχουν και οι αντικειμενικές δυσκολίες, όμως υπάρχουν και οι δυνατότητες σήμερα να επιταχύνουμε τις εξελίξεις για τη συγκρότηση του Μετώπου.

Μπορεί το ΚΚΕ να γίνει κόμμα όχι απλά που θα αποσπά συμπάθειες για την πολιτική του, αλλά θα βάζει σε κίνηση μάζες και πρώτα απ' όλα την πλειοψηφία της εργατικής τάξης και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Εχουμε αδυναμίες, καθυστερήσεις, έχουμε δυσκολίες, έχουμε όμως και πλούτο προτάσεων, γνωμών και εμπειρίας από όλα τα κομματικά μέλη. Ολα αυτά θα συζητηθούν στο Συνέδριο.

• Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι αντίπαλοί μας θα προσπαθήσουν να βάλουν εμπόδια και ενόψει του Συνεδρίου στην κατεύθυνση να αποκοπεί η επικοινωνία και η συζήτηση του ΚΚΕ με ζωντανές δυνάμεις ιδιαίτερα των εργαζομένων. Εμείς θα στηριχτούμε στη δοκιμασμένη αρχή μας απευθυνόμενοι στους εργαζόμενους, πηγαίνοντας πιο κοντά στον κόσμο. Από τους εργαζόμενους αντλούμε πείρα, δύναμη, ιδέες, για να δώσουμε και με το Συνέδριο παραπάνω δύναμη και προοπτική στη μεγάλη υπόθεση του λαϊκού κινήματος. Τα μέλη του ΚΚΕ, οι ΚΝίτες, όλοι οι κομμουνιστές είναι πολύ ανώτεροι και πιο ικανοί από τους διάφορους διαφημιστές και ορισμένους «επικοινωνιολόγους» που συντηρούν το σύστημα. Γιατί έχουμε δίκιο. Γι' αυτό ακριβώς έχουμε και αυτοπεποίθηση για ένα πετυχημένο 16ο Συνέδριο ανάτασης για την εργατική τάξη και επιτάχυνσης οικοδόμησης του α/α/δ Μετώπου.