Το γεγονός ότι το Κόμμα μας βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο της γενικότερης αντιλαϊκής επίθεσης, αποτελεί τιμή για τους κομμουνιστές. Και κυρίως αποτελεί μια απόδειξη για την ορθότητα του δρόμου που βαδίζουμε, του μόνου που ανησυχεί την πλουτοκρατία και τα πολιτικά της στηρίγματα, για την προοπτική που δίνει στις εκμεταλλευόμενες και καταπιεζόμενες κοινωνικές δυνάμεις της χώρας. Αυτό, ωστόσο, όχι μόνο δεν προσφέρεται για εφησυχασμό, αλλά επιβάλλει την πιο αυξημένη ιδεολογικοπολιτική επαγρύπνηση και απάντηση στην επίθεση που ξετυλίγεται. Τα μαχαίρια ακονίζονται και τα επιτελεία έχουν πάρει θέσεις... Οχι, βεβαίως, για να αντικρούσουν με επιχειρήματα τις «Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής», που ψηφίστηκαν ομόφωνα και δημοσιεύονται σήμερα στο «Ριζοσπάστη», αλλά για να κάνουν τη δουλιά τους. Εχουμε πια αρκετή πείρα...

Η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» της 3/9/2000, για παράδειγμα, «ανακάλυψε» την ύπαρξη «δόγματος Γόντικα», καθώς και άλλα αβάσιμα και ψευδή! Ενώ πολλά Μέσα «αγανακτούν» για την ιδεολογική καθαρότητα του ΚΚΕ, που έχει τρωθεί!! Οι ίδιοι, που βάλλουν -χρόνια τώρα- εναντίον του ΚΚΕ και το κατηγορούν ως δογματικό, επειδή επιμένει να διατηρεί τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά, αρνούμενο σθεναρά να γίνει κόμμα της διαχείρισης, όπως το θέλουν, οι ίδιοι λοιπόν επιτέθηκαν στο ΚΚΕ, για να... προφυλάξουν (!) την ιδεολογική του ταυτότητα!... Θου, Κύριε...

Μα, το λογικό θα ήταν, όλοι αυτοί οι κύριοι και οι μηχανισμοί τους να χαίρονται που το ΚΚΕ κάνει επιζήμιες γι' αυτό συμμαχίες, και επειδή είναι, όπως λένε, σεχταριστικό - δογματικό και λοιπά. Κι όμως αντιδρούν! Και επιμένουν να κάνει το ΚΚΕ εκείνες τις συμμαχίες και συνεργασίες, που οι ίδιοι θα έκριναν ως χρήσιμες και επωφελείς. Και μόνο από αυτό συνάγεται ότι το ΚΚΕ έχει σωστή πολιτική συμμαχιών, αφού σε όλους τους αντιπάλους του αυτή η πολιτική προκαλεί τουλάχιστον αλλεργία ή και λύσσα.

Και ενεργούν με πονηριά και πανουργία.

α) Ενώ το ΚΚΕ συνεργάστηκε εκλογικά με την «Κομμουνιστική Ανανέωση». Ενώ στα ψηφοδέλτιά του πάνω από το 30% των υποψηφίων του ήταν εξωκομματικοί. Ενώ μέσα στο ΠΑΜΕ οι κομμουνιστές συνεργάζονται με στελέχη του ΔΗΚΚΙ, ακόμη και με συνδικαλιστές που πρόσκεινται σε συντηρητικούς πολιτικούς χώρους. Ενώ σε διάφορες κινητοποιήσεις υπήρξε συμπαράταξη με μέλη και στελέχη της ΝΔ, του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ. Ενώ... Ενώ..., εκείνοι τα σβήνουν όλα αυτά και επιλέγουν μόνο δύο πρόσωπα: Ζουράρις και Κανέλλη!!

β) Ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι το ΚΚΕ δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε άθεους και μη άθεους, σε καθολικούς και σε ορθόδοξους, σε μουσουλμάνους και σε βουδιστές και ότι συνεργάζεται μαζί τους, εφόσον υπάρχει ακόμη και μια ελάχιστη κοινή γραμμή αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής συσπείρωσης, ωστόσο κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Και τα βάζουν με ανθρώπους που έφαγαν στα μούτρα τα δακρυγόνα του ΠΑΣΟΚ στις αντιπολεμικές δράσεις, ενώ αποθεώνουν ταυτόχρονα την αντιθρησκευτικότητα των Μπίστηδων και της ηγεσίας του ΣΥΝ, που κάνουν σημαία τις ταυτότητες, αλλά που πέταξαν πριν από χρόνια τη σημαία της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.

γ) Οσο καιρό το ΚΚΕ δεν πραγματοποιούσε συνεργασίες, επειδή δεν είχαν διαφανεί τέτοιες δυνατότητες, βρισκόταν στη διαπασών από την πλευρά τους η επίθεση, με το γνωστό «το ΚΚΕ απομονώνεται»! Οταν διαμορφώθηκαν ορισμένες τέτοιες δυνατότητες και το ΚΚΕ τις αξιοποίησε, άλλαξαν το βιολί. Φροντίζοντας, πάντα, για το... καλό του ΚΚΕ!!...

δ) Επί μήνες επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια και τότε που δεν υπάρχει είδηση. Σου λένε, κατά το γνωστό, ότι όσο επαναλαμβάνεις το ίδιο πράγμα, τόσο περισσότερο εμπεδώνεται... Και πάντα κάτι μένει...

ε) Και, βεβαίως, αποφεύγουν κάθε συζήτηση επί της ουσίας, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αποφεύγουν κάθε αναφορά στις θέσεις του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλισμό, την ταξική πάλη, την αντίληψη για το σοσιαλισμό, το πού πηγαίνουν σήμερα τα πράγματα. Για δύο λόγους: Πρώτος, για να κρύψουν τη γύμνια των ιδεών που υποστηρίζουν. Δεύτερος, για να μη μαθαίνουν οι αναγνώστες και ακροατές τους τις θέσεις του ΚΚΕ. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις από κάποιους δημοσιογράφους, που ασφαλώς υπάρχουν, απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ισως αναρωτηθεί κάποιος: Και τι περιμένατε; Να σας ραίνουν με ροδοπέταλα; Να μην παίρνουν θέση τα αστικά ΜΜΕ και η θέση τους να μη στρέφεται κατά του ΚΚΕ; Να μην παίρνουν γραμμή και να μην υποστηρίζουν τα άλλα κόμματα; Να μην αξιοποιούν δημοσιεύματα κάποιων διαφωνούντων;

Ούτε αφελείς δε θα περίμεναν τα αντίθετα από όσα συμβαίνουν. Αλλά να το λένε και όχι να παίζουν κρυφτούλι παριστάνοντας τους αγίους.

Ο αντίπαλος γνωρίζει και κανείς δεν μπορεί να τον υποτιμά δίχως συνέπειες. Η ιδέα και η πολιτική του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου δεν αποτελεί μια αυθαίρετη επινόηση του ΚΚΕ. Στηρίζεται στη θετική εμπειρία της διεθνούς και εσωτερικής ταξικής πάλης, ενώ αξιοποιεί και διδάγματα από αρνητικές πλευρές της. Στηρίζεται στις διαρκώς οξυνόμενες κοινωνικές αντιθέσεις, στην ανάλυση της οικονομικής και πολιτικής εξέλιξης, στον πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων και στο πώς αυτός θα διαμορφωθεί θετικά για το λαό. Με άλλα λόγια η πολιτική του ΚΚΕ πατάει γερά στο έδαφος της κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας, με στόχο να την αλλάξει. Αυτά δεν τα γνωρίζουμε μόνο οι κομμουνιστές, αλλά και εκείνοι που στηρίζουν την ιμπεριαλιστική κυριαρχία. Και, βεβαίως, γνωρίζουν καλά, ότι η πολιτική του ΚΚΕ επιβεβαιώνεται.

Αν το ΚΚΕ έλεγε «όχι στην αποδέσμευση από την ΕΕ», αν στόχευε σε κάποια «αριστερή» συνεργασία, και όχι στην αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή συμμαχία, όπως τώρα, αν οι ΕΣΑΚίτες συνδικαλιστές έτρεχαν πίσω απ' τους Πολυζωγόπουλους - μοχλούς της υποταγής της εργατικής τάξης, για να θάψουν κάθε ελπίδα αναζωογόνησης και ταξικής στάσης του συνδικαλιστικού κινήματος, αν συμμετείχαν σε θεσμούς ταξικής συνεργασίας τύπου ΟΚΕ, αν, με λίγα λόγια, παραιτούνταν από τη συνεπή ταξική στάση και γλυκοκοίταζαν την κεντροαριστερή εκδοχή της ιμπεριαλιστικής και μονοπωλιακής δικτατορίας, είναι βέβαιο ότι, τότε, θα τύχαιναν ευνοϊκής μεταχείρισης...

Ο,τι κι αν κάνουν, θα προσκρούσουν στο τείχος των κομμουνιστών και των κομμουνιστριών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.