Βεβαίως, αυτή η κούρσα στους διαδρόμους της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων έχει το ολόχρυσό της μετάλλιο. Εξασφαλίζει, σταθεροποιεί κι ενδεχομένως θα αποπειραθεί να διαιωνίζει στην εξουσία πολλών χωρών όπως η δική μας για παράδειγμα, πολιτικές εξάρτησης από τα πολυεθνικά κεφάλαια, συστήματα κοινωνικής δικαιοσύνης αντίστοιχα με της ζούγκλας, πολιτισμικές προτάσεις τύπου χαρτοπετσέτα της μιας χρήσης και παιδεία που καλλιεργεί την προσαρμογή, την απορρόφηση, τη συναλλαγή και την ολοκληρωτική προσχώρηση στο σύστημα αξιών της κυρίαρχης αστικής τάξης.

Σ'όλο αυτό το δραματικό επεισόδιο, σταγόνα - και μάλιστα ήδη γνωστή και δοκιμασμένη απ' τα πικραμένα χείλη των λαών, στον ωκεανό της ιστορίας, μια θεαματική διαφορά απαιτεί ιδιαίτερη πολιτική επεξεργασία και αυξημένη αντίσταση. Η λεγόμενη ψηφιακή τεχνολογία, η έκρηξή της και η προκύψασα «νέα οικονομία». Σ' αυτό το πεδίο όπου το ρόλο του κολαούζου, αυτού που δείχνει δηλαδή το δρόμο στους χαμένους και μπερδεμένους, που παίζουν από άτσαλα ως περίτεχνα, τα ΜΜΕ. Ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, έντυπα, δίκτυα, διαφημίσεις.

Με δήθεν ιδεολογικό οπλοστάσιο όρους όπως θωράκιση, διαφάνεια, διαπλοκή και τεχνικό λεξιλόγιο όπως μετοχοποίηση, ιδιωτικοποίηση, ελαστικοποίηση, απελευθέρωση αγοράς κι άλλα τέτοια εμπειρικώς και θεωρητικώς απλησίαστα ως έννοιες για το λαό και τους σκληρά εργαζόμενους, η μάχη για το πλιάτσικο πλασάρεται ως η ιπποτικότερη, ή πιο ρομαντική και αλτρουιστική μάχη των καλών πλουσίων εναντίον των κακών αγράμματων φτωχών.

Η κυρίαρχη τάξη με την ιδεοληπτική αλαζονεία της αθάνατης νίκης της, επιτίθεται πια απροκάλυπτα σε κάθε απομεινάρι δημόσιας περιουσίας, κοινωνικής κατάκτησης, κοινού αγαθού που διεκδικήθηκε με αίμα, ιδρώτα κι αγώνες.

Το εμφανίζει δε με τη βοήθεια χρημάτων, δικτύων και ελεγχόμενων ΜΜΕ, όπως ακριβώς και οι αποικιοκράτες τις ωμές σφαγές τους: εκπολιτίζουν και ενίοτε εκσυγχρονίζουν τους ιθαγενείς όπου γης, προκειμένου να βάλουν χέρι στα διαμάντια, το πετρέλαιο, τα ορυκτά, τα χωράφια, τις συχνότητες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις υποδομές, τα οδικά δίκτυα, τις μεταφορές, τα βιβλία, τα μυαλά και τις ιδέες, το ίδιο το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον των γενεών πασών.

Ισως ήρθε η ώρα, μετωπικά, πολιτικά και κυρίως ενεργά, να προσδιορίσουμε στόχους και πεδία αντίστασης, μεθόδους και διαδικασίες δράσης, να χτίσουμε το ροκ του μέλλοντός μας, το βράχο - φάρο - δίκτυο, των λαών και κυρίως των παιδιών, ακόμα και σε τοπία και χώρους που σκόπιμα έμειναν άγνωστα κι απρόσιτα στους πολλούς. Οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ, που κατατίθενται προς όλους για συζήτηση σήμερα είναι ένα παγούρι δροσερό νερό στη σκληρή άνυδρη κι απολίτικη διαδρομή που χαράσσουν άλλοι για μας και πρέπει να απογοητευτούν.