Την προηγούμενη βδομάδα και ενώ ο κουρνιαχτός της διαπλοκής σκέπαζε τα πάντα στην επικαιρότητα, κατατέθηκε στη Βουλή τροπολογία από τον Γ. Παπαντωνίου, με την οποία παραδίνεται ο ΟΤΕ (σε ποσοστό πάνω από 51%) στις πολυεθνικές, όπως και τα ΕΛΤΑ και ο ΟΠΑΠ (μέχρι 49%). Οι ξιφουλκούντες κατά των διαπλεκομένων και οι κοπτόμενοι για τη διαφάνεια στα μεγάλα έργα και τις προμήθειες του δημοσίου, δε βρήκαν να ψελλίσουν ούτε μια λέξη διαμαρτυρίας. Αντίθετα, δε δίστασαν να πανηγυρίσουν γιατί, όπως λένε, η κατάργηση των κρατικών μονοπωλίων είναι μονόδρομος για την... εξαφάνιση της διαπλοκής! Και όμως πρόκειται για ένα καραμπινάτο σκάνδαλο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και διαπλοκής και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις (βλέπε ΟΠΑΠ) «φωτογραφίζει» συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Τις ίδιες μέρες, οικονομικοί υπουργοί της κυβέρνησης Σημίτη υποδέχονται με κάθε επισημότητα τον υψηλό προσκεκλημένο του Ομίλου Λάτση, τον πρόεδρο της μεγαλύτερης τράπεζας της Ευρώπης, της «Ντόιτσε Βανκ», ο οποίος με τον κυνισμό που διακρίνει τους εκπροσώπους του χρηματιστικού κεφαλαίου και των πολυεθνικών, εκδήλωσε ανοιχτά το «ενδιαφέρον» του για ένα μεγάλο κομμάτι της πίτας των έργων του Γ' ΚΠΣ, την αμυντική βιομηχανία, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια, τα ακίνητα, το φιλέτο του τουρισμού, κ.ο.κ. Η εισβολή των πολυεθνικών με προφανή στόχο τη λεηλασία του εγχώριου πλούτου που παράγουν σε καθεστώς στυγνής υπερεκμετάλλευσης οι εργαζόμενοι, έγινε δεκτή με ικανοποίηση και «χαιρετίστηκε» από τα κυβερνητικά στελέχη.

Τα παραπάνω, ενδεικτικά, παραδείγματα είναι αρκούντως αποκαλυπτικά για την απύθμενη υποκρισία που κυριαρχεί στη «διαμάχη των διαπλεκομένων». Ενώ με τους νόμους που ψηφίζουν κυβέρνηση και ΝΔ, σε καθημερινή σχεδόν βάση, παραδίδουν με κάθε επισημότητα τα πάντα στο κεφάλαιο -το οποίο ποτέ βέβαια στην ιστορία του δεν υπήρξε μη διαπλεκόμενο με την πολιτική εξουσία-, την ίδια στιγμή, ολοφύρονται για τη γιγάντωση των οικονομικών συμφερόντων που απειλούν την ποιότητα της δημοκρατίας και νοθεύουν τον...«υγιή ανταγωνισμό»! (Λες και υπάρχει άλλος ανταγωνισμός έξω από αυτόν που ασκείται στο πλαίσιο του πολέμου των διαπλεκομένων). Ενώ έχουν δρομολογήσει την απελευθέρωση των αγορών (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, κ.λπ), τη διείσδυση του κεφαλαίου στην υγεία, την ασφάλιση, την παιδεία, την έρευνα, τον πολιτισμό, την ίδια στιγμή δε διστάζουν να ξεσηκώσουν σάλο, γιατί η εκποίηση δε γίνεται με «κανόνες διαφάνειας»!

Κανένας δεν είναι «τυφλός» ούτε τρώει κουτόχορτο. Οι πάντες γνωρίζουν ότι ο τελευταίος γύρος του πολέμου της διαπλοκής είναι πιο άγριος και ανηλεής, γιατί τα λεφτά και τα συμφέροντα που βρίσκονται στο τραπέζι είναι τεράστια (τα 16 τρισ. το Γ' ΚΠΣ, ολυμπιακά έργα, δημόσιες επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιούνται, εξοπλιστικό πρόγραμμα, κ.ο.κ). Ο λυσσαλέος πόλεμος που έχει ξεσπάσει έχει στόχο την απόσπαση της μερίδας του λέοντος από τις λυκοσυμμαχίες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που έχουν δημιουργηθεί. Από την έκβαση αυτού του πολέμου θα εξαρτηθεί η βελτίωση ή χειροτέρευση της θέσης τους στο πλαίσιο του εξοντωτικού ανταγωνισμού και απέναντι στις πολυεθνικές.

Κυβέρνηση, ΝΔ, ΜΜΕ, από κοντά και η ηγεσία του ΣΥΝ και έχουν εμπλακεί στην άγρια φαγωμάρα για το πώς θα γίνει η μοιρασιά και μάλιστα έχουν πάρει θέση, ελάχιστα συγκαλυπτόμενη, υπέρ του ενός ή του άλλου μεγαλοεπιχειρηματία και ομίλου συμφερόντων. Η σύμφυση αυτή οικονομίας και πολιτικής, μονοπωλίων και εξουσίας είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του καπιταλιστικού συστήματος και δεν πρόκειται να αλλάξει παρά μόνο με τη ριζική ανατροπή του.

Η ειρωνεία είναι ότι σε αυτή την πολιτικοοικονομική διαμάχη που έχει στόχο τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου και του ιδρώτα των εργαζομένων, θέλουν να βάλουν τους ίδιους τους εργαζόμενους... να διαλέξουν αφεντικό! Καλλιεργούν με ένταση την εντύπωση ότι αν θα πάρει ο α' ή ο β' επιχειρηματίας ένα μεγάλο κομμάτι της πίτας ή έργο αυτό θα είναι καταστροφή για τον τόπο, ενώ αντίθετα αφήνουν να εννοηθεί ο ανταγωνιστής του είναι «πιο ανθρώπινος». Επιχειρούν να δημιουργήσουν την «ανάγκη» ενός «μετώπου» ενάντια στον α' επιχειρηματία που γίνεται ολοένα και πιο ισχυρός και προβάλλουν ως εναλλακτική λύση... να «τρώνε» περισσότεροι διαπλεκόμενοι από την πίτα!

Ανάγκη μετώπου ασφαλώς υπάρχει, αλλά σε ποια βάση και με ποιες δυνάμεις; Θα αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της διαπλοκής αν υπάρξει διάταξη στο Σύνταγμα για ασυμβίβαστο ανάμεσα σε ιδιοκτήτη ΜΜΕ και προμηθευτή του Δημοσίου, όπως προτείνει κυβέρνηση και ΝΔ; Μήπως θα χαλιγωνήσουν, έστω, το φαινόμενο οι «θεσμικές» προτάσεις που παρουσίασε ο πρόεδρος του ΣΥΝ; Τι θα γίνει, δηλαδή, αν ενισχυθούν, όπως προτείνει, οι κατ' ευφημισμόν «ανεξάρτητες διοικητικές αρχές» (Επιτροπή Ανταγωνισμού, το ΕΣΡ, κ.λπ); Μπορεί να είναι αποτελεσματικός ο οποιοσδήποτε έλεγχος από τις διορισμένες και καθοδηγούμενες από το δικομματισμό αυτές «αρχές» και πολύ περισσότερο όταν απουσιάζει ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος; Η λεγόμενη αντιμονοπωλιακή νομοθεσία (άλλη πρόταση του ΣΥΝ) που υπάρχει σε μια σειρά χώρες της Ευρώπης και των ΗΠΑ εμπόδισε τη διαπλοκή και τη γιγάντωση των πολυεθνικών;

Κανείς, φυσικά, δεν υποτιμάει την προσπάθεια που πρέπει να γίνει για την αποκάλυψη συγκεκριμένων παραδειγμάτων για το πώς διάφοροι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι και μονοπώλια σε αγαστή συνεργασία με τις ηγεσίες του δικομματισμού προσπαθούν να μοιράσουν τη λεία από τη ληστεία και την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που το ΚΚΕ συμμετέχει σε μια σειρά ελεγκτικούς μηχανισμούς στη Βουλή και αλλού, και μάλιστα είναι το μόνο κόμμα που δε διστάζει να μιλήσει με ονόματα όταν αυτό απαιτείται. Πρόκειται όμως για ένα επιμέρους μέτωπο που πρέπει να βοηθάει τους εργαζόμενους να συνειδητοποιήσουν ορισμένα πράγματα, να οξύνει την ταξική συνείδησή τους, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τους εγκλωβίσει και αποπροσανατολίζει. Αντίθετα, πρέπει να τους διευκολύνει να βλέπουν το κύριο, την κυρίαρχη πολιτική, δηλαδή, αυτήν που τρέφει τέτοια φαινόμενα, χωρίς την ανατροπή της οποίας τα λαϊκά στρώματα απλά κάθε φορά θα είναι θεατής της μοιρασιάς των διαπλεκομένων σε βάρος τους.

Μπορεί άραγε να γίνει μέτωπο ενάντια στη διαπλοκή με τις ηγεσίες των κομμάτων του δικομματισμού, που είναι απλά διαχειριστές και εκτελεστές των εντολών των μεγάλων αφεντικών; Ποιο μέτωπο μπορεί να γίνει με τις δυνάμεις εκείνες που την ίδια στιγμή έχουν εξαπολύσει μια επίθεση κατά των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων μέσω της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων;

Το μόνο μέτωπο που υπηρετεί τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού είναι το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό κοινωνικοπολιτικό Μέτωπο, το οποίο θα ανατρέψει την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων και θα φέρει στο προσκήνιο τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτό το δρόμο δείχνει το ΚΚΕ, με αφορμή και τη διαμάχη για τα διαπλεκόμενα. Εκεί στόχευε και η παρέμβαση που έκανε με την επιστολή που έστειλε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα στους αρχηγούς των κομμάτων. «Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η αντίθεση με την πολιτική που γιγαντώνει τα μονοπώλια, όλα τα μονοπώλια, και όχι η επιλεκτική αντίθεση με ορισμένα από αυτά». Εμείς, ξεκαθάρισε σε άλλο σημείο της επιστολής της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «πιστεύουμε ότι η συνεισφορά κάθε κόμματος στις συγκεκριμένες συνθήκες, κυρίως θα κριθεί από τη στήριξη που θα παράσχει στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες κατά της δραστηριότητας των μονοπωλιακών ομίλων, σε όλους τους τομείς που αυτά λειτουργούν, στην παραγωγή, στο εμπόριο, στις υπηρεσίες. Σε αυτούς τους αγώνες θα είναι πολύτιμη και η συμμετοχή των εργαζομένων σ' αυτές τις επιχειρήσεις». Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια διαπλεκόμενα...