Περίεργη «αναθέρμανση» εμφανίζει τις τελευταίες μέρες η συζήτηση που σχετίζεται με ενδεχόμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου. Μια συζήτηση που τα κόμματα της ολιγαρχίας την τροφοδοτούν μέσα από σειρά δημοσιευμάτων που βλέπουν το φως από τις σελίδες του αστικού Τύπου και που, ουσιαστικά, επαναφέρουν τα σενάρια για την επιβολή και στην Ελλάδα του λεγόμενου «γερμανικού μοντέλου». Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι το καθόλου τυχαίο χρονικό σημείο κατά το οποίο επανέρχεται στο προσκήνιο το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου, καθώς εξελίσσονται οι εργασίες για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Αρκετά είναι τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, που ουσιαστικά προπαγανδίζουν το «γερμανικό μοντέλο». Δηλαδή, τον γερμανικό εκλογικό νόμο, που προβλέπει ένα μεικτό σύστημα, όπου ένα μέρος των βουλευτών εκλέγεται με λίστα και το άλλο μέρος εκλέγεται σε μονοεδρικές περιφέρειες, στις οποίες τα κόμματα κατεβάζουν έναν μόνο υποψήφιο. Με τον τρόπο αυτό αποκλείονται οι ενοχλητικές φωνές από το Κοινοβούλιο, αφού στη Γερμανία ισχύει και το πλαφόν του 5% που πρέπει να λάβει ένα κόμμα ανά την επικράτεια για να εκπροσωπηθεί στη Βουλή.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, υπέρ του «γερμανικού μοντέλου» έχουν ταχθεί πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Γ. Παπαντωνίου ή ο Θ. Πάγκαλος, ενώ ακόμα και η αρμόδια υπουργός Εσωτερικών, Β. Παπανδρέου, δεν κρύβει την άποψή της ότι η σκέψη έχει «ενδιαφέρον». Ομως, την ίδια ώρα, και από την άλλη πλευρά, την πλευρά της ΝΔ, δε λείπουν εκείνοι που ευθέως τάσσονται υπέρ της αλλαγής του εκλογικού νόμου σε μια τέτοια κατεύθυνση, όπως η κ. Ντ. Μπακογιάννη.

Το πιο σημαντικό της υπόθεσης είναι ότι κυβερνητικά στελέχη - με τα οποία μίλησε χτες ο «Ρ» - αποφεύγουν να αποκλείσουν το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να φέρει ένα τέτοιο σενάριο στη Βουλή. Αντίθετα, όπως υποστηρίζουν, μια αλλαγή του εκλογικού νόμου κατά την παρούσα χρονική περίοδο, ώστε να τύχει εφαρμογής στις επόμενες εκλογές, «σκοντάφτει» στο αν θα το δεχτεί η ΝΔ, αφού η αλλαγή του εκλογικού νόμου για να υπάρξει απαιτείται «συναίνεση» των 2/3 της Βουλής (200 βουλευτές), δηλαδή και της ΝΔ. Ωστόσο, δεν αποκλείουν σύμπραξη της ΝΔ σε μια τέτοια κατεύθυνση, καθώς, όπως αναφέρουν, οι προθέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης «θα διερευνηθούν» κατά τη συζήτηση που ήδη διεξάγεται στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Συντάγματος...

Μέσα σ' όλα αυτά ο ΣΥΝ αντιμετωπίζει μικροκομματικά και με προτάσεις δημοσίων σχέσεων το ζήτημα αυτό, αφού, αντί της ουσιαστικής προώθησης του θέματος στα πλαίσια της Βουλής και της προώθησής του μέσα στους μαζικούς χώρους, αποφάσισε για μια ακόμα φορά να αναλάβει «πρωτοβουλία» για συναντήσεις με πολιτικούς αρχηγούς για την ψήφιση της απλής αναλογικής, λες και δεν είναι γνωστές οι θέσεις τους για το επίμαχο θέμα... Απάντηση με δήλωσή του για τις θέσεις του ΚΚΕ έδωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, Αντώνης Σκυλλάκος.

Της αμέριστης υποστήριξης των κατασκευαστών κομμάτων -αναχωμάτων τυγχάνει, όπως αναμενόταν, το κόμμα Αβραμόπουλου και μέσω των δημοσκοπήσεων, αλλά και της προβολής μέσω των ΜΜΕ και των συνεντεύξεων. Ταυτόχρονα, οι ηγεσίες του δικομματισμού, αν και εμφανίζονται ψύχραιμες ή αδιάφορες απέναντι στο υπό κατασκευή κόμμα, την ίδια στιγμή, μελετούν τη στρατηγική που θα τους επιτρέψει να αξιοποιήσουν το νέο κόμμα ανάλογα με τις δικές τους επιδιώξεις, ενώ συνολικά το σύστημα σχεδιάζει να το χρησιμοποιήσει ως «χοάνη» διοχέτευσης της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Στο πλαίσιο αυτό ξεκίνησε η δημοσιοποίηση των δημοσκοπήσεων, η πρώτη από τις οποίες εμφανίζει το νέο κόμμα να συγκεντρώνει περίπου το 15%, το οποίο αποσπά από ψηφοφόρους και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σε αναλογία 1% προς 1,4% αντίστοιχα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με το γκάλοπ της «K-Resarch» που δημοσιεύτηκε προχτές στο «Βήμα», στην πρόθεση ψήφου, το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει το 29,2%, η ΝΔ το 29,4%, το κόμμα Αβραμόπουλου 14,7%, το ΚΚΕ 4,4% και ο ΣΥΝ 2,9%. Στην ερώτηση αν το κόμμα Αβραμόπουλου αποφασίσει να μην κατέβει στις επόμενες εκλογές ποιο κόμμα είναι πιο πιθανό να ψηφίσετε, τα ποσοστά των κομμάτων διαμορφώνονται ως εξής: ΠΑΣΟΚ 33,2%, ΝΔ 36,8%, ΚΚΕ 4,7% και ΣΥΝ 3,5%.

Η ΝΔ επισήμως απέφυγε να σχολιάσει το γκάλοπ και παραμένει στην αρχική τοποθέτησή της για «πολιτική αντιμετώπιση» του νέου κόμματος όταν διαμορφωθεί ως κόμμα και στην πρόβλεψη ότι το νέο κόμμα «θα ξεφουσκώσει». Συνεργάτες του Κ. Καραμανλή δεν έκρυβαν την ικανοποίησή τους γιατί τα ποσοστά του νέου κόμματος είναι χαμηλότερα από τα «προσδοκώμενα» και υποστήριζαν ότι αυτά θα μειωθούν ακόμα περισσότερο, όσο πλησιάζει η εκλογική αναμέτρηση και θα μπαίνει το δίλημμα «ποιος είναι καταλληλότερος για την εξουσία». Προς επίρρωση υπενθύμιζαν το παράδειγμα του Αντ. Σαμαρά, ο οποίος εμφάνιζε περίπου τα ίδια ποσοστά και τελικά πήρε λιγότερο από 5%. Επισήμαιναν ακόμα ότι το γκάλοπ διαψεύδει την εκτίμηση του ΠΑΣΟΚ ότι το νέο κόμμα είναι «εσωτερική υπόθεση» της κεντροδεξιάς και αποσπά ίσο περίπου αριθμό ψηφοφόρων και από το ΠΑΣΟΚ.

Από την πλευρά του ο Δ. Αβραμόπουλος φαίνεται να επισπεύδει τις κινήσεις του και να ολοκληρώνει την «παρουσίαση» του κόμματός του πριν από το συνέδριο της ΝΔ (τέλη Μάρτη). Στο πλαίσιο της προετοιμασίας προχώρησε στην παρουσίαση κάποιων «προγραμματικών» προτάσεών του (στο «Βήμα της Κυριακής»), οι οποίες το μόνο που καταφέρνουν είναι αφενός να ακυρώσουν το όποιο «καινούριο» υποτίθεται ότι έφερνε στην πολιτική ζωή και από την άλλη να επιβεβαιώσουν πανηγυρικά ότι πρόκειται για ένα στυγνό διαχειριστή των νεοφιλελεύθερων επιλογών. Οι «θεσμικές» προτάσεις που παρουσίασε αποτελούν αντίγραφο αυτών που είχε παρουσιάσει πριν από χρόνια ο Αντ. Σαμαράς - ο οποίος διαμαρτυρήθηκε και με το δίκιο του...- και συμμερίζονται, στον ένα ή τον άλλο βαθμό ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι φιλοδοξία και αποστολή του είναι να «εκλαϊκεύσει» τις πιο αντιδραστικές προτάσεις για την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος. Μεταξύ των προτάσεων περιλαμβάνεται η μείωση των βουλευτικών εδρών από 300 σε 200, το ασυμβίβαστο βουλευτή και υπουργού, άμεση εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς και η διαίρεση της χώρας σε 10 περιφέρειες με τοπικά κοινοβούλια(!), πρόταση η οποία κινείται μέσα στη λογική της ΕΕ για μια «Ευρώπη των περιφερειών» στο πλαίσιο της αποδυνάμωσης του εθνικού κράτους. Ταυτόχρονα, τάσσεται ανοιχτά υπέρ της δημιουργίας ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Η αδυναμία του να διαφοροποιηθεί από την εφαρμοζόμενη πολιτική με τη στήριξη των δύο μεγάλων κομμάτων αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το μόνο που βρίσκει να τους προσάψει είναι ότι «είναι κόμματα προσωποπαγή»! (σ.σ. ενώ το κόμμα Αβραμόπουλου...).

Ενα γενικότερο πολιτικό μήνυμα - περί «συσπείρωσης της Αριστεράς, κόντρα στον απομονωτισμό του ΚΚΕ» - επιδίωξε να δώσει χτες η ηγεσία του ΣΥΝ με εκδήλωση για το «κοινωνικό κράτος». Δυστυχώς για την ίδια, ο κόσμος της Αριστεράς δεν ήταν εκεί, όπου βέβαια «παρών» έδωσαν, κατά κύριο λόγο, οι κάμερες και μόνο στελέχη του ΣΥΝ, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνδέουν το μέλλον της ύπαρξής τους με τον «κυβερνητισμό». Η εκδήλωση τυπικά ήταν αφιερωμένη στο 35ωρο. Επί της ουσίας έγινε προσπάθεια να εξασφαλιστεί κοινό για να κάνει τη δημόσια εμφάνισή της η αυτοχαρακτηριζόμενη «πρωτοβουλία για την ενότητα της Αριστεράς», εκπροσωπούμενη από τον Α. Ντρέκο, ο οποίος, με τη σειρά του, όταν αργά το βράδυ πήρε το λόγο, διαπίστωσε πως, παρά τη φιλότιμη προσπάθειά του να εμφανίσει εαυτόν γνώστη κάποιων τσιτάτων των Μαρξ-Λένιν, χειροκροτήθηκε μόνο και αποκλειστικά στα σημεία της ομιλίας του που με εμπάθεια απευθυνόταν στο ΚΚΕ. Αυτό είναι και η προβαλλόμενη είδηση της βραδιάς. Γιατί ως προς τον επίσημο τίτλο της εκδήλωσης, το 35ωρο, επικράτησε πίκρα. Και οι δύο Γάλλοι ομιλητές δεν μπόρεσαν να παρουσιάσουν ούτε ένα αριθμητικό στοιχείο που να βεβαιώνει πως το γαλλικό 35ωρο έφερε νέες θέσεις εργασίας. Αντίθετα, η εικόνα που παρουσίασαν αναφέρεται σε μια εργατική τάξη που με πρόσχημα το 35ωρο τρέχει και δε φτάνει. Η εντατικοποίηση είναι το μόνο διαπιστωμένο αποτέλεσμα στη Γαλλία, ομολόγησαν και οι δύο ομιλητές.

Με την κεντρική του ομιλία ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, παρουσίασε το σύνολο της πρότασης του κόμματός του, μια πρόταση διαχείρισης των «νέων αβεβαιοτήτων που προκαλεί η παγκοσμιοποίηση», στις οποίες μάλιστα δε δίστασε να εντάξει - ως «αβεβαιότητα» - και το ΝΑΤΟικό έγκλημα σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας, ολόκληρης της Βαλκανικής! Πρόταση για «πολιτική ρύθμιση της παγκοσμιοποίησης», την οποία θα φέρει σε πέρας το «υπερεθνικό εργαλείο» της Ευρώπης, γι' αυτό άλλωστε «πιστεύουμε ότι η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης είναι πρώτα και πάνω από όλα υπόθεση της Αριστεράς και ο απεγκλωβισμός της ΕΕ από τη λογική της "νέας τάξης πραγμάτων" με την πολιτική και κοινωνική διαχείριση της παγκοσμιοποίησης είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος», ισχυρίστηκε ο Ν. Κωνσταντόπουλος.

«Παρών» στην εκδήλωση έδωσε ο Γ. Μπανιάς, ο οποίος επίσης με θλίψη διαπίστωσε πως επικράτησε σιωπή όταν πρότεινε στους συγκεντρωμένους να παλέψουν ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 24, όπως σιωπή επικράτησε και όταν ζήτησε το αίτημα του 35ωρου να συνοδεύεται με αιτήματα για αύξηση μισθών, μείωση χρόνου συνταξιοδότησης και άλλα τέτοια «παλαιοκομμουνιστικά». Ο τελευταίος των ομιλητών, Γ. Σχίζας, έμελλε να μιλήσει σε κενά καθίσματα καθώς μετά το «σόου» Ντρέκου η αίθουσα άδειασε.

Τώρα, βέβαια, τι να τους πεις στα σοβαρά; Να τους εξηγήσεις αυτό που ξέρουν και τα μωρά του δημοτικού ότι ενότητα πάνω στο πρόβλημα ναι, αλλά να τους θέσεις ταυτόχρονα και το ερώτημα, αντί να τσιτατολογούν, να μας πουν για ποιο πρόβλημα; Πρόβλημα ας πούμε είναι και τα εκστρατευτικά Σώματα του ΝΑΤΟ, τα οποία στέλνει η κυβέρνηση εκτός συνόρων με βάση το νέο δόγμα και το Σύμφωνο Σταθερότητας και με τα οποία συμφωνούν και οι φίλοι του Ντρέκου από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ. Εκτός, αν έχουν αλλάξει οι θέσεις τους από τότε που τις διατυπώσανε και δεν πήραμε χαμπάρι... «Πρόβλημα», παραδείγματος χάριν, είναι και οι βόμβες ουρανίου. Πρόβλημα είναι και τα νομοσχέδια για τις εργασιακές σχέσεις, το «εκπαιδευτικό Μάαστριχτ» με τη Διακήρυξη της Μπολόνια. «Πρόβλημα» είναι και όλα αυτά τα προνόμια στις μονοπωλιακές επιχειρήσεις. «Προβλήματα» είναι όλα.

Γιατί τότε όλοι ξέρουν - ακόμα κι αυτοί που σε χειροκροτούν σήμερα, αφού παίζεις το παιγνίδι τους - ότι σοβαρή εναλλακτική πρόταση διεξόδου, πρόγραμμα εξουσίας, δεν προτείνεις στο λαό με «στρατηγικές ενότητας πάνω στο πρόβλημα». Αν, φυσικά, επιδιώκεις να υπηρετείς με συνέπεια και μέχρι τέλους τα λαϊκά συμφέροντα κι όχι απλά να κοροϊδεύεις το λαό και τη νεολαία με «κινητικότητα τάχα στην Αριστερά». Μια κινητικότητα, που για όσους έχουν λίγο έστω ψυλλιαστεί ή έστω έχουν διδαχτεί από την ιστορία, είναι σαν την «κινούμενη άμμο» ακριβώς. Οσο αναδεύεσαι και κινείσαι, για να προχωρήσεις ή να απεγκλωβιστείς, τόσο σε ρουφά μέχρι την τελική εξαφάνισή σου...

Ειδάλλως, και μια ενότητα πάνω στο πρόβλημα του στιλ που προτείνουν ο ΣΥΝ και οι συν αυτώ 5, για «να φτιαχτεί σήμερα ο επαρχιακός δρόμος της πόλης από την οποία κατάγεσαι» και αύριο «ο υπόνομος της αποχέτευσης», μπορεί να σε οδηγήσει εν δυνάμει αλλά σίγουρα και σε κυβερνητικά σχήματα συνεργασίας με τη σοσιαλδημοκρατία, με την «κεντροδεξιά», με την «κεντροαριστερά», με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ, όπως κι αν τους ονομάσεις... Αν, μάλιστα, βάλεις και λίγο ψευδεπίγραφο 35ωρο μέσα, τότε είσαι για να 'σαι σε προωθημένες...«λενινιστικές» θέσεις και σίγουρη ουρά της σοσιαλδημοκρατίας!

Με στερεότυπα του τύπου «η κυβέρνηση αναδεικνύεται από την κάλπη των εκλογών και όχι από τις δημοσκοπήσεις», σχολίασε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα γκάλοπ που ξανάρχονται στην ημερήσια διάταξη, αυτή τη φορά προς... τέρψιν του εγχειρήματος Αβραμόπουλου. Πάντως, ο Δ. Ρέππας, αν και δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην πίστη του ΠΑΣΟΚ «πως όταν έρθει η ώρα της κάλπης και πάλι θα είμαστε νικητές», εντούτοις χτες φάνηκε να απομακρύνεται από τη γνωστή κυβερνητική «γραμμή» που μέχρι τώρα αντιμετώπιζε το κόμμα Αβραμόπουλου σαν «εσωτερική υπόθεση της ΝΔ».

Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απέφυγε να επαναλάβει την παραπάνω θέση, περιοριζόμενος να δηλώσει ότι «ο ελληνικός λαός είναι αυτός ο οποίος παίρνει τις αποφάσεις»...

Σε ό,τι αφορά στην εσωκομματική κινητικότητα που εκδηλώνεται στο ΠΑΣΟΚ - ενόψει και των εσωκομματικών εκλογών του Φεβρουαρίου για την ανάδειξη στελεχών σε νομαρχιακό επίπεδο - ο πρωθυπουργός θα έχει σήμερα συνάντηση με τον Ακη Τσοχατζόπουλο (σ.σ: επισήμως η συνάντηση θα αφορά μόνο στο εξοπλιστικό πρόγραμμα), ο οποίος το Σάββατο πραγματοποίησε ηγετική εμφάνιση στην Κοζάνη, όπου και εμφανίστηκε και πάλι «ανήσυχος» για τα «κεντροδεξιά» σενάρια, χαρακτήρισε τη ΝΔ και το κόμμα Αβραμόπουλου ως «ένα κόμμα σε δυο παρατάξεις» και θέλησε να ενισχύσει το δικό του «κεντροαριστερό» προφίλ.

Επίσης, σήμερα ο Κ. Σημίτης θα έχει συνάντηση με τον Κ.Σκανδαλίδη, ενόψει της αυριανής συνεδρίασης του ΕΓ. Συνεδρίαση που αναμένεται με ενδιαφέρον, καθώς θα είναι η πρώτη συνάντηση Σημίτη - Πάγκαλου μετά τη γνωστή συνέντευξη και τις βολές του τελευταίου κατά του πρωθυπουργού. Ας σημειωθεί ότι προσπάθεια του πρωθυπουργού είναι στις εσωκομματικές εκλογές να επιτευχθεί η κάθοδος κοινών υποψηφίων από πλευράς «σημιτικών» και «τσοχατζοπουλικών», ώστε να επιτευχθεί, όπως λένε, «σύνθεση» των απόψεων και να μην «πολωθεί» το κλίμα.

Τέλος, στο πλαίσιο της «επικοινωνιακής» τακτικής της κυβέρνησης, ο Κ.Σημίτης ετοιμάζεται για την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει επικεφαλής κλιμακίου της κυβέρνησης και του κόμματος στην Κρήτη, στα τέλη της βδομάδας, σε μια προσπάθεια τόνωσης της «εικόνας» της κυβέρνησης.

Τη γνωστή τακτική της συκοφαντίας επέλεξε να ακολουθήσει ο Δ. Στρατούλης, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, στη διάρκεια εκδήλωσης για το 35ωρο που πραγματοποίησε ο ΣΥΝ την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη. Διαστρέφοντας την πραγματικότητα και στο πλαίσιο της πρακτικής του πες - πες κάτι θα μείνει, ανέφερε χαρακτηριστικά πως «το ΚΚΕ καταψήφισε την πρόταση νόμου που κατέθεσε το '99 ο ΣΥΝ, παρά το γεγονός ότι υπήρχε ομόφωνη πρόταση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας προς το ΠΓ του ΚΚΕ για να στηριχτεί η πρόταση». Βέβαια, δεν ανέφερε τους «πληροφοριοδότες του». Και, φυσικά, η «αποκάλυψη» για τη θέση του ΚΚΕ ήρθε ως κατακλείδα στην αναφορά που έκανε για την καταψήφιση της πρότασης του ΣΥΝ και από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, επιδιώκοντας να δώσει την εντύπωση πως η θέση του ΚΚΕ ταυτίζεται με αυτήν του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Λησμόνησε φαίνεται πως στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί.

Στην εκδήλωση για το 35ωρο, που έγινε παρουσία μόλις δεκάδων ακροατών, μίλησε η Κάθι Σαβέλ, μέλος του ΠΓ του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που μετέχει στην κυβέρνηση της «Αριστεράς», η οποία ψήφισε υπέρ των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία. Η Κ. Σαβέλ μετέφερε τις εμπειρίες από την εφαρμογή του 35ωρου στη Γαλλία, επιχειρώντας να δώσει μια θετική εικόνα. Ομως τα στοιχεία που ανέφερε ήταν αποκαλυπτικά. Από την εφαρμογή του 35ωρου τα δύο τελευταία χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν στις 9 Οκτώβρη του 2000, διασώθηκαν 232.000 θέσεις εργασίας, αριθμός που βρίσκεται πολύ μακριά από το 1,2 εκατ. θέσεις που ανακοίνωσε η κυβέρνηση πως θα δημιουργηθούν ή θα διασωθούν. Και συμπλήρωσε πως τελικά διαπιστώνεται ότι η εφαρμογή του δεν επαρκεί για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Πως χιλιάδες εργαζόμενοι ζουν υπό την απειλή των προγραμμάτων απόλυσης σε «Μουλινέξ», «Ντανόν» κλπ.

Για το δικαίωμα του καθενός να εργάζεται διακεκομμένα, μίλησε ο αναπληρωτής καθηγητής Εργατικού Δικαίου του ΑΠΘ Α. Στεργίου, φέρνοντας ως παράδειγμα τη Δανία. Πρόσθεσε πως «εργασία δεν υπάρχει για όλους, γι' αυτό θα πρέπει να τη μοιράσουμε» και κατέληξε πως πρέπει να πούμε ναι στην ελαστικοποίηση που εξυπηρετεί την ανάπτυξη της προσωπικότητας, και όχι στην ελαστικοποίηση για την κερδοφορία των επιχειρήσεων...

Την Κυριακή 28 Γενάρη στις 10.30 π.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Κηφισιάς (Διονύσου και Μυρσίνης), η Βόρεια Αχτίδα της ΚΟΑ του ΚΚΕ, διοργανώνει εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου «ΟΙ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΜΑΣ - ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ», που έγραψε ο Δημήτρης Στολίδης, στέλεχος του ΚΚΕ. Σελίδες του αγώνα που δέσανε οι μύχιοι πόθοι του λαού μας με τα πανανθρώπινα ιδανικά του σοσιαλισμού. Στην αίθουσα θα εκτεθούν φωτογραφίες των ξυλόγλυπτων της φυλακής του Παντελή Μανταλόβα, έργα τα οποία πρόσφατα εκδόθηκαν σε Λεύκωμα από το «Ριζοσπάστη».

Ο Αντώνης Σκυλλάκος, μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, απαντώντας σε ερώτηση του «902 Αριστερά στα FM», σχετικά με τις συζητήσεις για τον εκλογικό νόμο που αναζωπυρώνονται τελευταία, ενόψει της αναθεώρησης του Συντάγματος, δήλωσε:

«Εμείς, ως ΚΚΕ, επιμένουμε για την απλή αναλογική ως πάγιο εκλογικό σύστημα, πρόταση που θα έπρεπε να κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα. Προς αυτήν την κατεύθυνση, κινούμαστε και, μάλιστα, έχουμε την πρόθεση να συνεχίσουμε την προσπάθεια που είχαμε ξεκινήσει μαζί με τον ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ στην προηγούμενη Βουλή και να ξανακαταθέσουμε - τώρα μόνο με τον ΣΥΝ, διότι το ΔΗΚΚΙ δεν είναι πλέον στη Βουλή - κοινή πρόταση νόμου, η οποία όμως να μην μείνει μόνο στο επίπεδο συζήτησης στο Κοινοβούλιο, αλλά να γίνει αντικείμενο συζήτησης και μέσα στις κοινωνικές, στις μαζικές οργανώσεις, για να δημιουργηθεί ένα γενικότερο κίνημα υπέρ της απλής αναλογικής και κατά των καλπονοθευτικών συστημάτων».