- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 27/6/2004
Κυρίως φύλλο - Ενθετο: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Γιατροί
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Η ανεργία, παρά τις αυξομειώσεις της, παρά τα ζιγκ-ζαγκ στους πίνακες της στατιστικής, παραμένει μια ανοιχτή πληγή που πυορροεί. Και μόνο τα πρόσφατα στοιχεία του ΚΕΘΕΑ, ότι το 80% των χρηστών ναρκωτικών ουσιών είναι άνεργοι και υποαπασχολούμενοι, επιβεβαιώνει τον σκληρό, διαβρωτικό, ακόμα και δολοφονικό χαρακτήρα της ανεργίας. Οτι, τελικά, η μεγάλη μάστιγα είναι η ανεργία.
Οι εργαζόμενοι έχουν τη δική τους εμπειρία. Και η εμπειρία αυτή δείχνει περίτρανα ότι η ανεργία δεν είναι πρόσκαιρη, ούτε προσωρινή. Δεν είναι μπόρα που θα περάσει. Είναι το σύμπτωμα και όχι η ασθένεια. Γιατί η πραγματική ασθένεια βρίσκεται στην πολιτική που υπηρετεί και στηρίζει την παραγωγή και αναπαραγωγή του κέρδους.
Απ' αυτή την άποψη, οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα, ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από την ΕΕ και τα κόμματα που τη φυλάσσουν ως «κόρη οφθαλμού». Και δεν πρέπει να τρέφουν καμιά αυταπάτη ότι οι θύτες, οι συμμέτοχοι και συνένοχοι σε αυτή την πολιτική, θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες. Οτι οι θιασώτες της «ανταγωνιστικότητας», τα φερέφωνα της Λισαβόνας και της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου, θα σταθούν δήθεν αρωγοί στα θύματά τους.
Πολύ περισσότερο που τα όποια μέτρα κατά της ανεργίας στην πραγματικότητα είναι μέτρα κατά των ανέργων, κατά του δικαιώματος στη σταθερή και μόνιμη εργασία. Είναι το όχημα για την επιβολή νέων αντεργατικών μέτρων, για την κατάργηση του οχτάωρου, την αύξηση της μερικής απασχόλησης και της ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Η περίφημη επιδότηση της εργασίας, που έχει επιβάλει η ΕΕ, οδηγεί στην περικοπή επιδομάτων, στη στέρηση του επιδόματος ανεργίας από χιλιάδες πραγματικούς ανέργους και στη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων. Στη χρηματοδότηση δηλαδή αυτών που ευθύνονται για την ανεργία.
Γι' αυτό οι κομμουνιστές δεν αποδέχτηκαν ποτέ όλα αυτά τα νέα φρούτα. Στέκονταν πάντα και στέκονται στο μετερίζι για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ανέργων. Πάλευαν και παλεύουν για την ενίσχυση των ανέργων, τη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας. Διεκδικούν αταλάντευτα το δικαίωμα στη δουλιά με πλήρη δικαιώματα.
Την ίδια στιγμή, σηκώνοντας το βλέμμα πέρα από το βούρκο, που κάθε μέρα γεννά ο «πολιτισμός» του κέρδους, το ΚΚΕ καλεί εργαζόμενους και ανέργους να κάνουν δική τους υπόθεση τη συγκρότηση του Μετώπου. Να παλέψουν για τη δική τους εξουσία. Μια εξουσία που, στηριγμένη σε μια ισχυρή λαϊκή πλειοψηφία, θα βάλει σε λειτουργία και σε πλήρη κίνηση τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας μας. Μια οικονομία που θα σχεδιάζεται με βάση τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες. Και όπου ο παράγοντας εργασία, ο εργάτης, ο άνθρωπος, θα είναι η πιο πολύτιμη αξία και όχι τα απόνερα του κέρδους όπως είναι σήμερα.
Motion Team |
Με πρόσχημα την ανεργία, επικαλούμενη το ενδεχόμενο μείωσης της απασχόλησης μετά το τέλος των Ολυμπιακών Εργων, η κυβέρνηση της ΝΔ ανήγγειλε νέα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου. Ετσι ο υπουργός Απασχόλησης Π. Παναγιωτόπουλος έσπευσε να ανακοινώσει ότι «θα υπάρξει το κατάλληλο πλέγμα μέτρων (φορολογικών, αναπτυξιακών) σε συνδυασμό και με επιδοτήσεις εργοδοτικών εισφορών...».
Οσο για τους ανέργους, αυτοί θα πρέπει να βολευτούν με «τα προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης», τα οποία - όπως είπε ο υπουργός - θα ξεκινήσουν το «ταχύτερο δυνατόν»! Προγράμματα που, όπως δείχνει η εμπειρία των 15 τουλάχιστον τελευταίων χρόνων, χωρίς να προσθέτουν ούτε μία νέα θέση εργασίας, προσέθεσαν αντίθετα τεράστια κονδύλια στα ταμεία των ημετέρων. Και διασπάθισαν ασύστολα τους πόρους του ΟΑΕΔ, που προέρχονται από τις εισφορές και τον ιδρώτα των εργαζομένων.
Και όλα αυτά, όταν πριν λίγες μέρες με απόφαση του ίδιου υπουργού, η κυβέρνηση της ΝΔ έβαζε σε άμεση εφαρμογή το σχετικό νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης, ο οποίος καταργεί επί της ουσίας το επίδομα ανεργίας και οι επιχειρήσεις θα απασχολούν χωρίς κόστος τους ανέργους. Το κόστος και μέχρι το ύψος του επιδόματος ανεργίας το αναλαμβάνει ο ΟΑΕΔ.
Να, γιατί τα περίφημα μέτρα για την ανεργία και την ενίσχυση της απασχόλησης είναι - όπως λέει και ο λαός μας - «περσινά ξινά σταφύλια». Είναι η ίδια αποτυχημένη συνταγή του ΠΑΣΟΚ. Είναι ακριβώς η ίδια πολιτική, από την οποία υποφέρουν εργαζόμενοι και άνεργοι.
Η ενίσχυση της υλοποίησης της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση, δηλαδή η απαρέγκλιτη εφαρμογή του πακέτου της Λισαβόνας, ήταν μία από τις κεντρικές αποφάσεις και του τελευταίου Συμβουλίου των Βρυξελλών ( 17-18 Ιούνη), τις οποίες προσυπέγραψε και ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής.
Ετσι, και η δική του υπογραφή, μπήκε κάτω από τα ίδια κείμενα, όπου τα τελευταία χρόνια έμπαινε η υπογραφή του Κ. Σημίτη.
Κεντρικός στόχος αυτού του πακέτου, όπως καθορίζεται και από την αξιολόγηση που έκανε η ειδική ομάδα απασχόλησης (Βιμ Κοκ), είναι η αυξημένη προσαρμοστικότητα των εργαζομένων στην αγορά εργασίας. Γι' αυτό, σύμφωνα με τις συστάσεις του Συμβουλίου, και στις 25 χώρες - μέλη πρέπει να προωθηθεί η ευελιξία στην αγορά εργασίας, με επικέντρωση στη βελτίωση της οργάνωσης εργασίας και την ελκυστικότητα, τόσο των τυποποιημένων, όσο και των μη τυποποιημένων συμβάσεων εργασίας.
Στην κατεύθυνση προσέλκυσης περισσότερων ατόμων για να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, η σύσταση είναι πως πρέπει να τερματιστούν οι παγίδες της ανεργίας και της αεργίας, να υπάρξει εξισορρόπηση φόρων και παροχών. Αυτό σημαίνει ότι για να επιτευχτεί η αύξηση της παραγωγικότητας, το ευρωπαϊκό κεφάλαιο χρειάζεται ανά πάσα στιγμή να έχει στη διάθεσή του μια όσο το δυνατόν πιο μεγάλη μάζα προσφερόμενης εργασίας. Μια μάζα πάντα διαθέσιμη, η οποία δε θα διαθέτει την «προστασία» των παροχών και των επιδομάτων που ισχύουν ακόμα. Για τους ήδη εργαζόμενους, το ζητούμενο είναι η οικοδόμηση ολοκληρωμένων στρατηγικών για την παράταση του επαγγελματικού βίου, ώστε να συνταξιοδοτούνται αργότερα..!
Ιδιαίτερο βάρος ρίχνουν στην προώθηση των επιχειρηματικών τάσεων και δεξιοτήτων σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης. Στη διεύρυνση της παροχής κατάρτισης, με σκοπό τη βελτίωση στην πρόσβαση της διά βίου μάθησης. Ο εργαζόμενος, λοιπόν, δεν πρέπει να είναι απλά διαθέσιμος, αλλά και κατάλληλα εκπαιδευμένος, για να παρέχει εκείνες τις δεξιότητες, που σε κάθε φάση ανάπτυξης των επιχειρήσεων τους είναι αναγκαίες. Η περίφημη «διά βίου μάθηση» καμιά σχέση δεν έχει με τη διά βίου μόρφωση, αλλά έχει να κάνει αυστηρά με την εξυπηρέτηση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου.
Αξίζει εδώ να καταγράψουμε τις ειδικές συστάσεις, που αναφέρονται για τη χώρα μας, ώστε να υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω στην εγχώρια αγορά εργασίας. Ετσι, αφού εκτιμάται ότι η «παραγωγικότητα στην Ελλάδα του εργατικού δυναμικού έχει αυξηθεί σημαντικά, αλλά παραμένει σε χαμηλά επίπεδα», η χώρα μας πρέπει να δώσει προτεραιότητα στα ακόλουθα:
- Πλήρη υλοποίηση του πακέτου μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασίας, που έχει συμφωνηθεί.
- Αύξηση της ελκυστικότητας της μερικής απασχόλησης και της προσωρινής απασχόλησης (σ.σ. δηλαδή της ενοικίασης εργαζομένων).
- Μείωση του μη μισθολογικού κόστους.
- Αύξηση των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας (σ.σ. όπου η επιδότηση των ανέργων μετατρέπεται σε επιδότηση των επιχειρήσεων).
- Αύξηση των κινήτρων για τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας και ειδικά στην αποδοχή της μερικής απασχόλησης.
- Προσδιορισμός μιας εκτενούς στρατηγικής για την επέκταση του επαγγελματικού βίου με:
α) Την παροχή ευέλικτων εργασιακών ρυθμίσεων και
β) κινήτρων για την ενθάρρυνση εργαζομένων μεγαλύτερη ηλικίας να παραμείνουν περισσότερο στην απασχόληση...
(Το ιστορικό τυπογραφείο)
ΣΤΟΝ αστερισμό της Εθνικής Αντίστασης κι η Καρύτσα, όπως και άλλα χωριά της ανταρτομάνας Ρούμελης. Εκεί στις πλαγιές των Αγράφων, στο βλάχικο κονάκι της οικογένειας Γιαταγάνα, στα χρόνια τα στερνά της Κατοχής εγκαταστάθηκε και δούλεψε εντατικά το τυπογραφείο της «Κόκκινης Σημαίας», που γι' αυτό έγραψε πολλά για την ιστορία του και τη μεγάλη αντιστασιακή προσφορά του (στον εκδοτικό τομέα) ο αξέχαστος αγωνιστής δημοσιογράφος του «Ρ», που έφυγε πρόσφατα για πάντα από κοντά μας, ο Θανάσης Ζαφειρόπουλος.
ΤΟ τυπογραφείο αυτό, σημαντικό πολύ, εγκαταστάθηκε στην Καρύτσα το φθινόπωρο του 1943. Αρχικά και για 3-4 μήνες είχε λειτουργήσει στον οικισμό Νεράιδα. Τα τυπογραφικά μηχανήματα είχαν μεταφερθεί από την Καρδίτσα, που για λίγο καιρό ήταν ελεύθερη.
ΤΟ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟ, τα στοιχεία και οι κάσες ήταν από εφημερίδες του Βόλου και της Καρδίτσας. Οταν το φθινόπωρο του 1943 οι Γερμανοί ξαναπήραν την Καρδίτσα κι εξαπόλυσαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, δυο φορές για τα τυπογραφεία, τότε ζητήθηκε μέρος πιο ασφαλές. Ετσι επιλέχθηκε η Καρύτσα και το βλάχικο διώροφο σπίτι της οικογένειας Γιαταγάνα.
ΔΥΣΚΟΛΗ και περιπετειώδης η μεταφορά βαριών τυπογραφικών μηχανημάτων στα δύσβατα εκείνα βουνά και μάλιστα με το άγριο κυνηγητό, τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, που είχαν εξαπολύσει οι Γερμανοί. Οπως σημειώνει ο Κώστας Παΐσης, η μεταφορά, αλλά η διάσωσή του ήταν ένας μικρός άθλος.
ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΤΟ των Γερμανών αδιάκοπο και η επαγρύπνηση για την προφύλαξή του συνεχής. Στις 29 Νοέμβρη που πέρασαν οι Γερμανοί από το χωριό και το έκαψαν το τυπογραφείο λύθηκε εσπευσμένα και θάφτηκε μέσα σε μια νύχτα, σε γειτονικό δάσος για να σωθεί και να λειτουργήσει.
ΤΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ αυτό αναδείχτηκε πολύ γρήγορα σ' ένα από τα πιο σημαντικά και οι τυπογραφικές υποχρεώσεις κι αυτές μεγάλωσαν, όταν στα Πετρίλια εγκαταστάθηκαν οι Κεντρικές Επιτροπές του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.
Ο ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΣ του τυπογραφείου σε υλικά, χαρτί, μελάνι, ανταλλακτικά κ.λπ. γινόταν από το Βόλο και την Αθήνα. Τα έστελναν οι ΕΑΜικές Οργανώσεις και η προώθησή τους στα βουνά γινόταν μέσα από κινδύνους μεγάλους, μέσα από μπλόκα, ώσπου τελικά να φτάσουν στον προορισμό τους. Μεταφορές θανάτου, που γίνονταν με όλα τα μέσα: τρένα, αυτοκίνητα, μουλάρια και πάνω απ' όλα με την ψυχή... Και δεν ήταν υπερβολή πως τους συντρόφους αυτούς, που δούλευαν στο μηχανισμό των παράνομων τυπογραφείων, τους είχαν αποκαλέσει λεοντόκαρδους. Να θυμίσουμε έναν: τον μπαρμπα - Μανώλη το Λυγηρό, που δίπλα στον Κώστα Βιδάλη αλώνιζε την Αθήνα με παράνομα έντυπα, αλλά και μεταφέροντας μέρα - νύχτα χαρτιά, μελάνια, εξαρτήματα τυπογραφικά κι άλλα σύνεργα.
ΠΟΛΛΕΣ οι προσπάθειες που έγιναν από τον αξέχαστο σύντροφο και φίλο Θανάση Ζαφειρόπουλο, τον Κώστα Παΐση και άλλους τοπικούς παράγοντες να γίνει μουσείο, αλλά τα χρόνια πέρασαν χωρίς να έχουμε αποτέλεσμα.
Σ' ΕΝΑ στερνό γραφτό του για το ίδιο θέμα ο Θανάσης Ζαφειρόπουλος γράφει: «... Πέρασαν χρόνια πολλά. Και πολλά θα έχουν αλλάξει στην Καρύτσα. Σβησμένα θα 'ναι από το χρόνο τα μονοπάτια, που τα περπάτησαν μεγάλοι του αγώνα, πολιτικοί και πολέμαρχοι, άνθρωποι της επιστήμης, της διανόησης και της τέχνης. Ομως το ταπεινό εκείνο βλάχικο κονάκι, που στέγασε το ονομαστό τυπογραφείο του βουνού, είναι ακόμη εκεί και περιμένει τη δικαίωση...».
ΑΛΛΑ ποτέ όμως δεν είναι αργά. Η αρχή έχει γίνει, ανεξάρτητα πως γραφειοκρατικά κι άλλα εμπόδια το έχουν εμπλέξει και το κρατούν ακίνητο χρόνια. Με τις ΕΑΜικές Αντιστασιακές Οργανώσεις μπορούμε και πρέπει να το βάλουμε ξανά μπροστά. Το βλάχικο κονάκι του Γιαταγάνα, που σ' αυτό νύχτα - μέρα δούλευαν τα πιεστήρια κι έβγαζαν υλικό αμέτρητο, που πληροφορούσε όλη τη χώρα για τον αντιφασιστικό αγώνα, πρέπει να γίνει το μουσείο που αξίζει.
ΕΚΕΙ στην Καρύτσα, στις απόμερες βουνοπλαγιές των Αγράφων της Πίνδου, εκεί που χτυπούσε η καρδιά της Ελλάδος. Εκεί που δούλευε, τύπωνε κι έστελνε ολούθε υλικά του αγώνα και της λευτεριάς το τυπογραφείο της «Κόκκινης Σημαίας». Ενα όνειρο από τα ψηλά βουνά της Ρούμελης, που το κυνήγησε με πάθος και αγάπη αγωνιστική ο σ. Θ. Ζαφειρόπουλος.
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ
Και μόνο η παράθεση ορισμένων αποσπασμάτων από την ετήσια Εκθεση του ΣΕΒ για την Ελληνική Βιομηχανία που παρουσιάστηκε στην τελευταία του γενική συνέλευση, αποδεικνύει πόσο δυσδιάκριτες - έως ανύπαρκτες - είναι οι διαφορές των στόχων που καθορίζουν οι βιομήχανοι και αυτών που πασχίζουν να υλοποιήσουν τα όργανα της ΕΕ.
«Στον τομέα της οικονομικής πολιτικής - σημειώνει ο ΣΕΒ - κρίσιμη θεωρείται η συνέχιση των διαρθρωτικών μεταβολών με στόχο την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας. Στην αγορά εργασίας απαραίτητη θεωρείται η εισαγωγή μέτρων που θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση των μισθών σε επίπεδα που θα αντανακλούν την παραγωγικότητα. Παρεμβάσεις απαιτούνται εξάλλου στο εκπαιδευτικό σύστημα και στην προώθηση προγραμμάτων κατάρτισης, με στόχο οι εργαζόμενοι να έχουν τα απαραίτητα προσόντα για να ανταποκριθούν στις ανάγκες μιας οικονομίας της γνώσης...». Στην πραγματικότητα βέβαια για τις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
Στην ίδια Εκθεση, οι βιομήχανοι γίνονται ακόμα πιο συγκεκριμένοι και εντοπίζουν επακριβώς τα «προβλήματα» που ζητάνε λύση. Οσον αφορά στην αγορά εργασίας σημειώνουν χαρακτηριστικά: «Τα προβλήματα αφορούν το υψηλό κόστος των υπερωριών, τη δυσκαμψία στην κατανομή του χρόνου εργασίας, τη χαμηλή αποτελεσματικότητα του ΟΑΕΔ»... και διατυπώνουν τις εξής απαιτήσεις:
- Μεγαλύτερη ευελιξία στη χρήση του χρόνου εργασίας.
- Καθιέρωση ενεργών πολιτικών απασχόλησης για συγκεκριμένες ομάδες εργατικού δυναμικού.
- Ενίσχυση θεσμού τοπικών και περιφερειακών συμφώνων απασχόλησης (σ.σ. όπου βέβαια θα ισχύει ειδικό καθεστώς ασυδοσίας).
- Ριζική αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ (για να λυμαίνονται ακόμα πιο εύκολα τους τεράστιους πόρους του).
- Προσαρμογή της εκπαίδευσης και κατάρτισης στις δεξιότητες που έχει ανάγκη η αγορά.
- Επιχειρηματικότητα σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
Και βέβαια ζητάνε και νέα προνόμια όπως:
- Ουσιαστική μείωση φορολογικού βάρους επιχειρήσεων.
- Φορολογικά κίνητρα για ενθάρρυνση της περιφερειακής ανάπτυξης.
Πρόκειται δηλαδή για ένα πλέγμα μέτρων, για μια «συνολική μεταρρύθμιση» που όπως ο ΣΕΒ ομολογεί «θα επιδιώξει ριζικές αλλαγές».
