ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο αυταρχισμός δεν πέρασε!

Μήνες πέρασαν από τότε που ο υπουργός Δικαιοσύνης άσκησε σε βάρος του «Ριζοσπάστη» μήνυση και αγωγή, αιτούμενος και αποζημίωση 500 εκατομμυρίων δραχμών, επειδή η εφημερίδα κατέγραψε τα γεγονότα όπως εξελίχθησαν μετά τη μήνυση του Ε. Γιαννόπουλου κατά του Θεόδωρου Κατριβάνου.

Η αθλιότητα αυτή, που έκλεινε μέσα της όλο τον κυβερνητικό αυταρχισμό και στόχευε όχι απλά στη φίμωση του «Ρ», αλλά σε στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα του ελληνικού λαού, που αποτελούσε ευθεία βολή στην ελευθερία του Τύπου, δεν άφησε ασυγκίνητο κανένα. Εκτοτε η εφημερίδα δέχτηκε εκατοντάδες ανακοινώσεις καταδίκης της κυβέρνησης και του Ε. Γιαννόπουλου, συμπαράστασης και αλληλεγγύης στη νέα δοκιμασία της, που εκφράστηκε και έμπρακτα με τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις που διοργανώθηκαν σε όλη τη χώρα.

Το αίτημα για παύση της δίωξης έγινε αίτημα ολόκληρου του προοδευτικού ελληνικού λαού, που ανεξάρτητα από ιδεολογικές πεποιθήσεις στάθηκε στο πλευρό της εφημερίδας. Κι αυτό αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιβράβευση και ικανοποίηση για το «Ριζοσπάστη», ήταν το στοιχείο που όπλισε την εφημερίδα με περισσότερη δύναμη για να συνεχίσει το έργο της. Αυτό το έργο που επιχείρησε να ποινικοποιήσει ο Ε. Γιαννόπουλος, αλλά αναγνώρισε και υπεράσπισε ο ελληνικός λαός.

Θα πάρει απάντηση στις εκλογές

Ο δημοσιογράφος και διευθυντής της εφημερίδας «Αλήθεια» της Χίου, Γιάννης Τζούμας, μας απέστειλε την παρακάτω δήλωση: «Η γραφικότητα ενός Γιαννόπουλου δεν μπορεί να κρύψει τον ωμό αντικομμουνισμό της κυβέρνησης, που, με την καθοδήγηση του ίδιου του πρωθυπουργού, έχει την εντύπωση και την αυταπάτη πως μέσω διώξεων και με την απαίτηση εκατοντάδων εκατομμυρίων μπορεί να λυγίσει τον "Ριζοσπάστη" και μέσω αυτού το τιμημένο ΚΚΕ. Την απάντηση θα την πάρει στις εκλογές. Τις ελευθερίες των πολιτών, τους αγώνες για την ελεύθερη έκφραση και την ελευθεροτυπία δεν μπορούν να τις λυγίσουν επιθέσεις νάνων της αστικής πολιτικής. Υπομονή και θα πάρουν απάντηση».

«Δεν είστε μόνοι»!

Από τον Λεωνίδα Πάγκαλη, κάτοικο Βελγίου, λάβαμε το παρακάτω μήνυμα: «Μην αφήσετε κανένα Γιαννόπουλο να φιμώσει τη φωνή της αλήθειας. Ξέρετε πως δεν είστε μόνοι. Αίσχος και ντροπή στον κάθε Γιαννόπουλο».

«Είμαι μαζί σας»!

Ο ποιητής, συγγραφέας Στέφανος Παπαδόπουλος σε επιστολή του εκφράζει τη συμπαράστασή του στον «Ρ», τονίζοντας: «Είμαι μαζί σου, όπως όλοι οι εργαζόμενοι αδιάφορο σε ποια πολιτική παράταξη ανήκουν. Η ενέργεια του Ε. Γιαννόπουλου αποσκοπεί στο να φιμώσει την ελευθεροτυπία. Το ΠΑΣΟΚ έχει πλέον γίνει κόμμα δεξιό και δε διαφέρει από εκείνες τις κυβερνήσεις που καταδίωκαν τον "Ρ" και έβγαζαν εκτός νόμου το ΚΚΕ».

Οι αντιστασιακοί στο πλευρό του «Ρ»

Το παράρτημα Ασπροπύργου - Φυλής της ΠΕΑΕΑ καταγγέλλει την κυβέρνηση, αφού σημειώνει πως με εντολή της επιχειρήθηκε η φίμωση της εφημερίδας. Καταδικάζει ακόμα τη δίωξη ως ευθεία βολή κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού και ως συνέχεια των σχεδίων της κυβέρνησης για την τρομοκράτηση και τη συκοφάντηση του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Επίσης, το παράρτημα Κορυδαλλού της ΠΕΑΕΑ εκφράζει την αγανάκτησή του και την καταδίκη του για την πολιτική δίωξη σε βάρος του «Ρ», την οποία χαρακτηρίζει «απροκάλυπτη προσπάθεια τρομοκράτησης και φίμωσης των ιδεών και απόψεων μιας πολιτικής εφημερίδας, αλλά και κατ' επέκταση του λαού».

Το παράρτημα υπενθυμίζει ότι όλες οι διώξεις σε βάρος του «Ρ» έπεσαν στο κενό αργά ή γρήγορα, αλλά αποτελούσαν προάγγελο δεινών για το λαό. Για το λόγο αυτό το παράρτημα χαρακτηρίζει εξαιρετικά επικίνδυνη τη δίωξη σε βάρος της εφημερίδας και επισημαίνει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης.

Τέλος, το παράρτημα Ραφήνας, Νέας Μάκρης και Περιχώρων της ΠΕΑΕΑ με ανακοίνωσή του καταγγέλλει και καταδικάζει την «τρομοκρατική πράξη του τέως υπουργού Δικαιοσύνης». Το παράρτημα καταγγέλλει τον Ε. Γιαννόπουλο ως «καπηλευτή του τίτλου του Αντιστασιακού», υπογραμμίζει πως η συμπεριφορά του δεν αρμόζει σε έναν υπουργό, ούτε το αντικομμουνιστικό του μένος.

«Να ξέρει - προειδοποιεί το παράρτημα - ότι οι κομμουνιστές δεν τρομοκρατούνται από τις απειλές του και μια εφημερίδα με αγώνες που έχει υποστεί διωγμούς στο παρελθόν δεν πρόκειται να φοβηθεί "νενέκους" σαν τον Ε. Γιαννόπουλο».

Στο χρώμα της καρδιάς, του νου και του αγώνα

Σήκωσα το ακουστικό. Ο Γιώργος ο Ρούσης; Με ρωτάει η άγνωστη φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής. Ναι, του απαντάω. Του Τηλέμαχου; Συνεχίζει με εμφανή αγωνία για την απάντησή μου. Ναι, του λέω και πάλι. Σε είδα στην τηλεόραση, άκουσα το όνομά σου και παρά τα ογδονταοχτώ μου χρόνια πήγα την άλλη μέρα και πήρα ένα ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ για να σιγουρευτώ πως είσαι του Τηλέμαχου.

Ξέρεις με τον πατέρα σου... και άρχισε να μου διηγείται τους αγώνες, τα βάσανα και τις πίκρες της γενιάς τους.

Κι εκεί που νόμιζα ότι όλα πήγαν χαμένα, νάσου τούτη η κόκκινη θάλασσα στη συγκέντρωση, γεμάτη νιάτα, νάσου και ο γιος του Τηλέμαχου, συνεχίζει ακάθεκτος.

Μας αναστήσατε, λεβέντη μου.

Την Κυριακή, παρόλο που σπάνια πια κατεβαίνω, θα βάλω τα δυνατά μου, θα βάλω τα καλά μου και θα πάω να ψηφίσω το κόμμα του δίκιου και της λογικής, όπως το 'πες κι έτσι είναι, μα και του αγώνα. Να μην το ξεχνάς.

Είμαι ο Αγαμέμνονας.

Με τον Τηλέμαχο, τον πατέρα σου, είμαστε μαζί στο σύρμα εδώ και πενήντα πέντε χρόνια...

Και καλά ο Αγαμέμνονας. Παλιά καραβάνα και πάντα πιστός.

Αλλά η Αννα.

Δε λέω καλή και έξυπνη, αλλά τούτη την υποψηφιότητα με το ΠΑΣΟΚ σε προηγούμενες εκλογές τι την ήθελε.

Και από τότε μια απλή καλημέρα, έτσι για τους τύπους.

Και όμως, με πήρε τηλέφωνο από το νησί, να μου αναγγείλει πως κατεβαίνει στην Αθήνα λίγες μέρες πιο νωρίς, για να κάνει δουλιά στο συγγενολόι της.

Γιατί, βρε Γιώργο, «μετά τον Οτσαλάν και τη Σερβία δεν άντεχα άλλο και σεις μας θυμίσατε πως υπάρχει ακόμη φιλότιμο».

Και μετά, αυτός ο περίεργος με τις χρυσές αλυσίδες στο πέτο με ύφος ανθρώπου της νύχτας, που μέσα από την BMW του, μεγάλου κυβισμού και τους ήχους της Δέσποινας στο ζενίθ, να αγοράζει το «Ριζοσπάστη» από την Ελένη, κνιτάκι του Παντείου, με τρόπο που είπα, τώρα θα τη χαστουκίσει. Κι εκεί που ξεκινούσε με φουλ το γκάζι, στα φανάρια της Συγγρού, να μονολογεί «Ποτέ μου δε σας ψήφισα, αλλά τούτη τη φορά θα την κάμω, γιατί είσαστε οι μόνοι που έχετε αρχί...α». Και κόκαλο η Ελενίτσα.

«Δυο ψυχές...» σκέφτηκα.

Κι ο Νίκος, που τον συνάντησα τυχαία στην Πατησίων, μετά από τριάντα χρόνια, από τότε που ήμουνα φοιτητής στις Βρυξέλλες, να με σφίγγει στην αγκαλιά του και να κλαίει σαν μικρό παιδί.

Πήρε ο αθεόφοβος το αεροπλάνο από το Βέλγιο να παραβρεθεί στη συγκέντρωση και να ψηφίσει την Κυριακή και ας είναι στο ταμείο ανεργίας. Και τόσοι μα τόσοι άλλοι, με της χαράς το δάκρυ, που συνάντησα την Τετάρτη το βράδυ να με συγχαίρουν για κάτι που εγώ ο ίδιος εκτιμώ σαν ελάχιστη συμβολή αντίστασης στη ρινοκεριάδα της εποχής μας, σαν ελάχιστη πράξη αξιοπρέπειας.

Μα, κι εμείς οι ίδιοι, ο Θάνος, ο Βασίλης, ο Διονύσης, Ο Αλέξης... Να λάμπουνε τα πρόσωπά μας από την επιτυχία της συγκέντρωσης, να κουβεντιάζουμε, μετά από χρόνια, μέχρι τα άγρια χαράματα πολιτικά, να αγωνιούμε για το αποτέλεσμα, να νιώθουμε ένταση και πάθος σαν νεοφώτιστοι, δεν είναι και λίγο.

Δεν ξέρω πώς, και όσο και αν προσπάθησα δεν μπόρεσα ποτέ να βρω μια πειστική εξήγηση. Μα τούτος ο λαός, σε όλη την ιστορία του, πρέπει να βρεθεί στα έσχατα όρια, μέχρι και μπροστά στην ανθρωποθυσία, για να αντιδράσει. Κι όμως έτσι είναι από την εποχή της Αντιγόνης μέχρι την Αντίσταση, την Κύπρο, τον Οτσαλάν και τη Σερβία.

Και φαίνεται πως τούτο το αυθόρμητο «δεν πάει άλλο» δεν ήταν της διανόησης εφεύρημα και υπερευαισθησία, αλλά αντανάκλαση βαθύτερου λαϊκού συναισθήματος.

Κι επειδή δίχως άλλο και οι της απέναντι όχθης θα το έχουν διαπιστώσει, γι' αυτό καιρό τώρα προσπαθούν να μας πείσουν πως «άλλο η υπεύθυνη πολιτική και άλλο το συναίσθημα». Λες και υπάρχει ανθρώπου πράξη, δίχως συναίσθημα.

Γι' αυτό δεν μπορεί, ακριβώς επειδή νιώθουμε ότι μας έχουν οδηγήσει στην άκρη του γκρεμού, επειδή τούτο το λαό δεν κατόρθωσαν να τον νεκρώσουν, δεν κατόρθωσαν να του πάρουν την ψυχή του, τη Δευτέρα το πρωί, να μου το θυμηθείτε, θα 'μαστε πάλι εδώ, με πρόσωπα πιο φωτεινά. Δεν μπορεί, τούτη η Ανοιξη θα 'ναι Ανοιξη νέας ελπίδας, που τόσο, μα τόσο την έχουμε ανάγκη και μεις και τα παιδιά μας.

Καλό βόλι, σύντροφοι. Βόλι κόκκινο, στο χρώμα της καρδιάς, του νου και του αγώνα.

Γιώργος ΡΟΥΣΗΣ

Σήμερα στην τηλεόραση του «902»

Παρακολουθήστε σήμερα Σάββατο στην τηλεόραση του «902».

Στις 8π.μ. και μέχρι τις 10π.μ. «ΕΝ... ΤΥΠΟΣ... ΕΙΣ», με ανασκόπηση του ημερήσιου Τύπου, σχολιασμό των σημαντικότερων άρθρων, ρεπορτάζ και συνεντεύξεων. Επιμέλεια - παρουσίαση Κώστας Καραχάλιος.

Στις 10.00π.μ. «Στον Ενικό». Φιλοξενούμενος της εκπομπής ένας σημαντικός άνθρωπος του θεάτρου, ο Γιώργος Αρμένης.

Στις 11.00π.μ. τη σκυτάλη παίρνει ο Γιάννης Χατζηγεωργίου, ο οποίος παρουσιάζει και σχολιάζει τα οικονομικά ένθετα των εφημερίδων.

Στις 13.00 σε επανάληψη, ένα αφιέρωμα στον Μάνο Κατράκη. Μνήμες ανθρώπων που τον έζησαν ξεδιπλώνονται καθώς και εκτενή αποσπάσματα κινηματογραφικών ταινιών.

Προσφέρουν στο ΚΚΕ

Ο Γ. Β. προσφέρει 100.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Βούλας.
Ο Γ. Κ. προσφέρει, ως τρίτη δόση, 20.000 δρχ. μέσω ΚΟΒ προσφυγικών Καλλιθέας.
Στη μνήμη του γιου μου προσφέρω στο ΚΚΕ 10.000 δρχ.

Κ.

Ο Σωτήρης Χίνος από το Λέχαιο Κορινθίας, αντάρτης του ΕΛΑΣ, προσφέρει 100.000 δρχ.
Ο Δημήτρης Πρωτοψάλτης προσφέρει, μέσω ΚΟΒ Νέας Σμύρνης, 100.000 δρχ.
Ο Κυριάκος Ιγγλεζάκης προσφέρει, μέσω ΝΕ Χανίων, 50.000 δρχ.
Ο Θανάσης Κόλιας προσφέρει 10.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Νέου Κόσμου.
Η Βάσω Πελεγρίδη προσφέρει 5.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Νέου Κόσμου.
Ο Αριστοτέλης Κοματσέλης, αντιστασιακός, προσφέρει, μέσω ΚΟΒ Ελληνικού 5.000 δρχ, για την εκλογική μάχη.
Ο Γιάννης Γαβαλάς προσφέρει, μέσω ΚΟΒ Νέου Κόσμου, 5.000 δρχ.