ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΑΙΓΑΙΟ

Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε για τον ορισμό ΑΟΖ

Ο ΥΠΕΞ επανέλαβε χτες τα περί διαπραγματεύσεων για την υφαλοκρηπίδα, για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη δρομολογημένη συνεκμετάλλευση

Τα μονοπώλια καραδοκούν για να κάνουν μπίζνες στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο και η κυβέρνηση κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να υπηρετήσει τους σχεδιασμούς τους

Την επικίνδυνη για το λαό στρατηγική, στο πλαίσιο της οποίας η κυβέρνηση επιδιώκει να αναβαθμίσει το ρόλο της στους ανταγωνισμούς και τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις στην περιοχή, προωθώντας τη βαθύτερη ενσωμάτωση της χώρας σε συγκυριακές κολεγιές και διευθετήσεις, παρουσίασε σε ομιλία του στους προϊσταμένους των Γραφείων Τύπου Εξωτερικού ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, περιέγραψε το όραμα της κυβέρνησης για μια Ελλάδα που θα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στους σχεδιασμούς των μονοπωλίων για όλη την ευρύτερη περιοχή, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη διαδικασία της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και στις 22 συμφωνίες που σύναψαν οι δυο χώρες τον περασμένο χρόνο, καθώς και στις εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Σ' αυτό το πνεύμα, υποστήριξε ότι με την ενίσχυση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, η Ελλάδα «άνοιξε το παιχνίδι» στην περιοχή.

Στην ομιλία του υπουργού, ήταν εμφανής η προσπάθειά του να θολώσει τα νερά γύρω από τις μυστικές ελληνοτουρκικές συνομιλίες, με τον ισχυρισμό ότι η κυβέρνηση δε συζητά τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. «Συμφωνήσαμε με την Τουρκία την εντατικοποίηση των διερευνητικών επαφών με στόχο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσω για άλλη μία φορά, δεν τίθεται θέμα συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου. Παρακαλώ μην ακούτε κανέναν ο οποίος υποστηρίζει τέτοια πράγματα».

Οι κατηγορηματικοί τόνοι που χρησιμοποίησε ο υπουργός, όπως έκανε πρόσφατα και ο πρωθυπουργός στη Βουλή, απαντώντας σε Ερώτηση της ΓΓ του ΚΚΕ, σχετικά με τις ελληνοτουρκικές μυστικές συνομιλίες, είναι η συνηθισμένη τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση προκειμένου να αποστρέψει την προσοχή από τα κρίσιμα σημεία της ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης. Τέτοιο κρίσιμο σημείο είναι η απεμπόληση του δικαιώματος της χώρας να οριοθετήσει την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο Αιγαίο και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Αυτή η τακτική ενισχύει το αίτημα της Τουρκίας να μη ληφθεί υπόψη το Καστελόριζο στη διαδικασία χάραξης των ΑΟΖ στην περιοχή και υπηρετεί τη στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης να συνεκμεταλλευτεί το Αιγαίο με τουρκικά και άλλα μονοπώλια.

Για μια ακόμη φορά και με τον πλέον επίσημο τρόπο, η κυβέρνηση αποφεύγει να μιλήσει για ΑΟΖ. Στον αντίποδα, όπως έκανε πρόσφατα και ο Γ. Παπανδρέου στη Βουλή, ο Δ. Δρούτσας επικεντρώνει και αυτός στο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, τον ορισμό της οποίας παραπέμπει στο μέλλον. Επικαλούμενος μάλιστα την πρόθεση της κυβέρνησης να ολοκληρώσει ακόμα και στη Χάγη τις διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα, ισχυρίζεται αστήριχτα ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου.

Κατά τα λοιπά, η ομιλία του Δ. Δρούτσα απέπνευσε στο σύνολό της την κοσμοπολίτικη αντίληψη της κυβέρνησης ως προς την υπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, λέγοντας ότι μέσα σε ένα χρόνο «ανατρέψαμε ισορροπίες που είχαν διαμορφωθεί σε βάρος μας και, το σπουδαιότερο, δώσαμε πάλι φωνή και ρόλο στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στον άμεσο περίγυρό της: στα Βαλκάνια, στον Εύξεινο Πόντο και τον Καύκασο, και στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα είναι πάλι παρούσα».

ΚΥΠΡΙΑΚΟ

Επιμένει σε δύο κράτη ο Ντ. Ερογλου

Τις διχαστικές πρακτικές του «σχεδίου Ανάν» κρατούν στο τραπέζι η Αγκυρα και το ψευδοκράτος

ΛΕΥΚΩΣΙΑ.--

Στις θέσεις της Αγκυρας για λύση του Κυπριακού στη βάση δύο κρατών, επιμένει ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, Ντερβίς Ερογλου, όπως προκύπτει από τις προτάσεις που κατέθεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, στο κεφάλαιο «διακυβέρνηση - διαμοιρασμός εξουσιών». Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκοκυπριακής εφημερίδας «Κιπρίς», ο Ντ. Ερογλου σημειώνει ότι η «ενωμένη Κύπρος θα αποκτήσει κυριαρχία και μια διεθνή νομική προσωπικότητα».

Στις προτάσεις Ερογλου γράφεται ακόμα ότι στο νέο κράτος «κυρίαρχα είναι τα συνιστώντα κρατίδια». Σε αυτό προστίθεται ότι τα «συνιστώντα κρατίδια» θα έχουν δικαίωμα σύναψης συμφωνιών με άλλα κράτη, χωρίς αυτές να μεταβιβάζονται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, θέση που παραπέμπει και σε παλαιότερες δηλώσεις της Τουρκίας υπέρ της συνομοσπονδίας, με λύση «δύο κρατών και δύο λαών».

Παράλληλα ο Ντ. Ερογλου, αναπαράγοντας τις τουρκικές θέσεις, εμμένει και στις προτάσεις του για περαιτέρω διεύρυνση των δικαιωμάτων των εγγυητριών δυνάμεων, προτείνοντας να τεθεί υπό την εγγύησή τους το σύνολο των εδαφών των «συνιστώντων κρατιδίων», ενώ εάν η συμφωνία δεν επιβιώσει, κανένα από τα συνιστώντα κρατίδια δε θα εκπροσωπεί από μόνο του το ομοσπονδιακό κράτος.

Απαντώντας στις θέσεις του Τουρκοκύπριου ηγέτη, ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφανος Στεφάνου, σημείωσε ότι «η καλύτερη απάντηση στις πολιτικές, οι οποίες δεν εξυπηρετούν τη λύση στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, είναι να παραμείνουμε συνεπείς στο στόχο της λύσης, για να φανεί ποια πλευρά είναι εποικοδομητική και ποια όχι».

Πρόσθεσε ακόμα ότι η Τουρκία θα πρέπει να εναρμονίσει τις διακηρύξεις της περί λύσης με τις πράξεις της και να υλοποιήσει αυτό που προβλέπουν τα περί Κύπρου ψηφίσματα του ΟΗΕ σχετικά με το Κυπριακό και όχι να «αναζητά σωσίβιο στο 2004» («σχέδιο Ανάν»).

Ο Πρόεδρος της Αρμενίας, Σερζ Σαρκισιάν, που χτες πραγματοποίησε επίσκεψη στην Κύπρο και συνάντηση με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, τόνισε ότι στηρίζει τις θέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Κυπριακό.

Δικός τους ο εθνικισμός και ο κοσμοπολιτισμός

Την ανησυχία του για το κατά πόσο η κυβέρνηση θα καταφέρει να επιβάλει επικοινωνιακά τις προαποφασισμένες διευθετήσεις με την Τουρκία εκφράζει το «Βήμα» της Κυριακής, θεωρώντας προφανώς δεδομένο ότι αυτές περιλαμβάνουν σοβαρές παραχωρήσεις στα κυριαρχικά δικαιώματα, στο όνομα του να προχωρήσει η συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Σ' αυτό το πνεύμα, ο αρθρογράφος της εφημερίδας Γ. Καρτάλης παρατηρεί ότι στις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις «οι δύο πρωθυπουργοί δεν λειτουργούν εν κενώ. Διότι έχουν να αντιμετωπίσουν, πρώτον, μια καχύποπτη κοινή γνώμη και, δεύτερον, τη γνωστή εθνικιστική υστερία (για καθαρά κομματικούς λόγους) των κομμάτων της αντιπολίτευσης». Στο ίδιο πνεύμα, ο ΣΚΑΪ του Αλαφούζου, με αφορμή την αντιπαράθεση για τα όσα είπε ο Γ. Παπανδρέου στη Βουλή απαντώντας στην Ερώτηση της Αλέκας Παπαρήγα για το Αιγαίο, οδυρόταν την περασμένη Παρασκευή ότι το ΚΚΕ ασχολείται με θέματα που μέχρι πρότινος ασχολούνταν κόμματα «στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος» και ότι «επενδύει σε έναν εθνικισμό νέου τύπου»! Η «σχολιάστρια» του σταθμού Ε. Τριανταφύλλου αναρωτιόταν αν «άλλαξε η ανάλυση ή οι αντιλήψεις» του ΚΚΕ και με ύφος εκατό πιθήκων κουνούσε το χέρι στο Κόμμα ότι δεν μπορεί να λέει τέτοια πράγματα στον πρωθυπουργό!

Το ΚΚΕ, βέβαια, ούτε θέσεις άλλαξε ούτε αναλύσεις γύρω από τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η πρεμούρα της τάξης του Αλαφούζου και του Ψυχάρη να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ είναι αυτή που μεγάλωσε, επειδή οι διαχρονικές προειδοποιήσεις και αναλύσεις του ΚΚΕ επαληθεύονται και κερδίζουν έδαφος στο λαό, κάτω από το φως των αρνητικών εξελίξεων. Γι' αυτό και διαστρεβλώνουν τις θέσεις του, όπως έκανε και ο Γ. Παπανδρέου στη Βουλή. Είναι φανερή η προσπάθειά τους να ταυτίσουν με τον εθνικισμό την οποιαδήποτε κριτική ασκείται στην κυβέρνηση για την εξωτερική της πολιτική, γιατί έτσι πιστεύουν ότι τους είναι ευκολότερο να τη συκοφαντήσουν και την εξουδετερώσουν, όταν την ίδια ώρα οι αστικές κυβερνήσεις απεμπολούν κυριαρχικά δικαιώματα σε όφελος των μονοπωλίων. Και μπορεί αυτή η διαστρέβλωση να πατάει στις εθνικιστικές κορόνες των άλλων αστικών κομμάτων, σε ό,τι όμως αφορά το ΚΚΕ είναι πέρα για πέρα κατασκευασμένη. Δείχνει ότι ο αφοπλισμός της γνήσια πατριωτικής - διεθνιστικής και αντιιμπεριαλιστικής του στάσης, που χαρακτηρίζει όλη την Ιστορία του Κόμματος, είναι όρος αναγκαίος για να προχωρήσουν και να νομιμοποιηθούν τα σχέδια της κυβέρνησης και της ντόπιας πλουτοκρατίας για το Αιγαίο και γενικότερα.

Αποκαλυπτικός ως προς αυτό είναι ο Γ. Καρτάλης στο «Βήμα», ο οποίος γράφει: «Πόσο έτοιμες θα είναι τότε και οι δύο κυβερνήσεις να πληρώσουν το αναγκαίο πολιτικό κόστος για να επιβάλουν τη λύση η οποία θα έχει συμφωνηθεί;». Η αυτονόητη ερώτηση που προκύπτει είναι η εξής: Αν, όπως λένε η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία γίνονται στη βάση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και δεν εμπεριέχουν απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων και παραχώρησή τους στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στα μονοπώλια, τότε γιατί μια κυβέρνηση να φοβάται το πολιτικό κόστος από μια τέτοια συμφωνία; Είναι φανερός ο λάκκος που κρύβει η φάβα τους και δεν μπορούν να τον κρύψουν με τη συκοφαντία και την προσπάθεια να διαστρεβλώσουν το ΚΚΕ. Οπως ο Γ. Παπανδρέου τις προάλλες στη Βουλή, έτσι κι αυτοί τώρα πιάνονται στα πράσα.

Π.