Την ανησυχία του για το κατά πόσο η κυβέρνηση θα καταφέρει να επιβάλει επικοινωνιακά τις προαποφασισμένες διευθετήσεις με την Τουρκία εκφράζει το «Βήμα» της Κυριακής, θεωρώντας προφανώς δεδομένο ότι αυτές περιλαμβάνουν σοβαρές παραχωρήσεις στα κυριαρχικά δικαιώματα, στο όνομα του να προχωρήσει η συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Σ' αυτό το πνεύμα, ο αρθρογράφος της εφημερίδας Γ. Καρτάλης παρατηρεί ότι στις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις «οι δύο πρωθυπουργοί δεν λειτουργούν εν κενώ. Διότι έχουν να αντιμετωπίσουν, πρώτον, μια καχύποπτη κοινή γνώμη και, δεύτερον, τη γνωστή εθνικιστική υστερία (για καθαρά κομματικούς λόγους) των κομμάτων της αντιπολίτευσης». Στο ίδιο πνεύμα, ο ΣΚΑΪ του Αλαφούζου, με αφορμή την αντιπαράθεση για τα όσα είπε ο Γ. Παπανδρέου στη Βουλή απαντώντας στην Ερώτηση της Αλέκας Παπαρήγα για το Αιγαίο, οδυρόταν την περασμένη Παρασκευή ότι το ΚΚΕ ασχολείται με θέματα που μέχρι πρότινος ασχολούνταν κόμματα «στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος» και ότι «επενδύει σε έναν εθνικισμό νέου τύπου»! Η «σχολιάστρια» του σταθμού Ε. Τριανταφύλλου αναρωτιόταν αν «άλλαξε η ανάλυση ή οι αντιλήψεις» του ΚΚΕ και με ύφος εκατό πιθήκων κουνούσε το χέρι στο Κόμμα ότι δεν μπορεί να λέει τέτοια πράγματα στον πρωθυπουργό!

Το ΚΚΕ, βέβαια, ούτε θέσεις άλλαξε ούτε αναλύσεις γύρω από τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η πρεμούρα της τάξης του Αλαφούζου και του Ψυχάρη να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ είναι αυτή που μεγάλωσε, επειδή οι διαχρονικές προειδοποιήσεις και αναλύσεις του ΚΚΕ επαληθεύονται και κερδίζουν έδαφος στο λαό, κάτω από το φως των αρνητικών εξελίξεων. Γι' αυτό και διαστρεβλώνουν τις θέσεις του, όπως έκανε και ο Γ. Παπανδρέου στη Βουλή. Είναι φανερή η προσπάθειά τους να ταυτίσουν με τον εθνικισμό την οποιαδήποτε κριτική ασκείται στην κυβέρνηση για την εξωτερική της πολιτική, γιατί έτσι πιστεύουν ότι τους είναι ευκολότερο να τη συκοφαντήσουν και την εξουδετερώσουν, όταν την ίδια ώρα οι αστικές κυβερνήσεις απεμπολούν κυριαρχικά δικαιώματα σε όφελος των μονοπωλίων. Και μπορεί αυτή η διαστρέβλωση να πατάει στις εθνικιστικές κορόνες των άλλων αστικών κομμάτων, σε ό,τι όμως αφορά το ΚΚΕ είναι πέρα για πέρα κατασκευασμένη. Δείχνει ότι ο αφοπλισμός της γνήσια πατριωτικής - διεθνιστικής και αντιιμπεριαλιστικής του στάσης, που χαρακτηρίζει όλη την Ιστορία του Κόμματος, είναι όρος αναγκαίος για να προχωρήσουν και να νομιμοποιηθούν τα σχέδια της κυβέρνησης και της ντόπιας πλουτοκρατίας για το Αιγαίο και γενικότερα.

Αποκαλυπτικός ως προς αυτό είναι ο Γ. Καρτάλης στο «Βήμα», ο οποίος γράφει: «Πόσο έτοιμες θα είναι τότε και οι δύο κυβερνήσεις να πληρώσουν το αναγκαίο πολιτικό κόστος για να επιβάλουν τη λύση η οποία θα έχει συμφωνηθεί;». Η αυτονόητη ερώτηση που προκύπτει είναι η εξής: Αν, όπως λένε η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία γίνονται στη βάση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και δεν εμπεριέχουν απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων και παραχώρησή τους στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στα μονοπώλια, τότε γιατί μια κυβέρνηση να φοβάται το πολιτικό κόστος από μια τέτοια συμφωνία; Είναι φανερός ο λάκκος που κρύβει η φάβα τους και δεν μπορούν να τον κρύψουν με τη συκοφαντία και την προσπάθεια να διαστρεβλώσουν το ΚΚΕ. Οπως ο Γ. Παπανδρέου τις προάλλες στη Βουλή, έτσι κι αυτοί τώρα πιάνονται στα πράσα.