MotionTeam |
Οι εξελίξεις στη μεγάλη αυτή αυτοκινητοβιομηχανία της Ιταλίας είναι σίγουρο ότι θα επιδράσουν ευρύτερα στην αγορά εργασίας και στις εργασιακές σχέσεις που διαμορφώνονται σε βάρος της εργατικής τάξης της γειτονικής χώρας. Ταυτόχρονα, είναι εξελίξεις που πρέπει να βάλουν σε σκέψεις και τους εργαζόμενους της χώρας μας που ήδη δέχονται την επίθεση της εργοδοσίας και μέσα από τη σύναψη των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων επιχειρείται η μείωση των μισθών και η κατάργηση δικαιωμάτων.
Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, για μια φορά ακόμη, ότι στο στόχαστρο των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και των κυβερνήσεων που τα υπηρετούν βρίσκονται όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΕ και όχι μόνο οι εργαζόμενοι της χώρας μας, η οποία δήθεν «βουλιάζει» και πρέπει οι εργάτες να θυσιαστούν για να τη «σώσουν». Αποδεικνύεται ότι αυτούς που θέλουν να «σώσουν», και εδώ όπως και στην Ιταλία, είναι τα μονοπώλια και τα κέρδη τους και όχι τους εργαζόμενους και τις χώρες τους. Να γιατί η κρίση είναι το πρόσχημα για κυβερνήσεις και μονοπώλια σε ολόκληρη την Ευρώπη, να «καθαρίσουν» το τοπίο από τα εργατικά δικαιώματα που στέκονται εμπόδιο στην αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και στην ισχυροποίησή τους έναντι των ανταγωνιστών τους. Σε κάθε περίπτωση, οι χαμένοι βρίσκονται στην πλευρά των εργαζομένων είτε είναι Ελληνες είτε Ιταλοί. Να γιατί ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι στη χώρα μας μπορούν και πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα και από τη συγκεκριμένη εξέλιξη στη «ΦΙΑΤ» για το ρόλο των εργοδοτικών κυβερνητικών συνδικαλιστικών ηγεσιών στην υποταγή των εργατών. Να γιατί πρέπει να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητα ενός πανίσχυρου ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και να συμβάλλουν σ' αυτό, εγκαταλείποντας τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού στη χώρα μας, (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου στο συνδικαλιστικό κίνημα (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) και να συστρατευτούν με το ΠΑΜΕ αναδεικνύοντάς το ως τον πανίσχυρο μοχλό της ταξικής πάλης κόντρα στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και να βγάλουν επίσης συμπεράσματα για το πού οδήγησε στο κίνημα η «ανανέωση» και ο «εκσυγχρονισμός» των κομμουνιστών της γειτονικής χώρας, αφοπλίζοντας την εργατική τάξη από τη δυνατότητα να διεξάγει τη δική της πολιτική πάλη ενάντια την αστική πολιτική και ενάντιά της, αφού αυτή η λεγόμενη ανανεωμένη και εκσυγχρονισμένη κομμουνιστική αριστερά από την οποία διδάσκονται και οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με τα παζάρια με το κεφάλαιο χειραγωγεί τους εργάτες στην πολιτική των μονοπωλίων.