Αποφάσεις και μέτρα για τη στήριξη του νέου ρόλου του ΝΑΤΟ ως παγκόσμιου χωροφύλακα αναμένεται να ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής της συμμαχίας του πολέμου την ερχόμενη βδομάδα στη Ρίγα της Λετονίας.

Συνεχίζοντας την «παράδοση» των Συνόδων Κορυφής, η Σύνοδος που θα πραγματοποιηθεί τις ερχόμενες Τρίτη και Τετάρτη θα επιδιώξει να καταστήσει πιο «ευέλικτη» και «αποτελεσματική» την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε κάθε σημείο του πλανήτη. Προκειμένου να ανταποκριθεί το ΝΑΤΟ στο ρόλο του ως παγκόσμιος χωροφύλακας, οι 26 ηγέτες των κρατών - μελών της «συμμαχίας», θα κληθούν να πάρουν καθοριστικές αποφάσεις που αφορούν στην αύξηση των πολεμικών δαπανών, ώστε να μπορούν να πραγματοποιούνται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις ανά πάσα στιγμή. Ταυτόχρονα, θα επισημοποιήσουν τις «στρατηγικές συνεργασίες» με κράτη εκτός ΝΑΤΟ, όπως η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Ιαπωνία, που όμως τις ενώνει ο κοινός στόχος της κυριαρχίας της νέας τάξης σε βάρος των λαών.

Παράλληλα, εμπλουτίζονται οι αποστολές του ΝΑΤΟ, το οποίο θα αναλαμβάνει δράση όχι μόνο στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας», αλλά και της «ασφάλειας της ενέργειας», δηλαδή επεμβάσεις για την αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη και τη «φρούρηση» των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έσπευσε να θέσει την ατζέντα της Συνόδου Κορυφής, αξιώνοντας περισσότερες στρατιωτικές δαπάνες από τους «Ευρωπαίους συμμάχους» και διεύρυνση της συνεργασίας με ασιατικά και βορειοευρωπαϊκά κράτη. Σε κάθε περίπτωση, όμως, βασικό θέμα θα αποτελέσει η επέμβαση στο Αφγανιστάν, η οποία θεωρείται καθοριστική για τη νέα αποστολή του ΝΑΤΟ, αφού είναι η πρώτη επέμβαση εκτός των συνόρων της Ευρώπης. Το Αφγανιστάν θα είναι το «Νο 1» θέμα της Συνόδου, είπε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Νίκολας Μπερνς.

Σύμφωνα με τον Μπερνς, στη Σύνοδο αναμένεται από τους ηγέτες να τεθεί θέμα αναθεώρησης της στρατηγικής και των τακτικών της επιχείρησης στο Αφγανιστάν, αλλά οι ΗΠΑ υπερασπίζονται τόσο τη στρατηγική όσο και την τακτική της επιχείρησης, γιατί τις θεωρούν επιτυχείς και δεν επιθυμούν να αλλάξουν. Το πρόβλημα, σύμφωνα με τον Αμερικανό αξιωματούχο, βρίσκεται στο ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι όσο πρέπει εξοπλισμένο, για να αντιμετωπίσει τις αντάρτικες εχθροπραξίες τόσο στο Αφγανιστάν όσο και στο Ιράκ.

Η αντιπροσωπεία των ΗΠΑ στη Ρίγα της Λετονίας θα ενθαρρύνει τους «Ευρωπαίους συμμάχους» να ξοδέψουν περισσότερα για την «άμυνα» και να αποκτήσουν συστήματα και ικανότητες που είναι απολύτως απαραίτητες για την επιτυχία στα σύγχρονα πεδία μάχης και στις σύγχρονες ειρηνευτικές επιχειρήσεις. Οπως είπε ο Μπερνς μιλώντας σε δημοσιογράφους χτες στην Ουάσιγκτον, μόνο επτά από τα 26 μέλη της συμμαχίας ξοδεύουν περισσότερο από το 3% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος τους για την «άμυνα» (διάβαζε για τον πόλεμο), ποσό που ο κ. Μπερνς χαρακτήρισε ανεπαρκές.

Στη Σύνοδο, ο Πρόεδρος Τζ. Μπους θα προτείνει επίσης μια νέα «εταιρική σχέση» του ΝΑΤΟ με τους Ασιάτες και τους Βορειοευρωπαίους, με στόχο να ενισχυθεί η συνεργασία με όσους συνεισφέρουν στις στρατιωτικές αποστολές της συμμαχίας. Η «παγκόσμια συνεργασία» θα συμπεριλαμβάνει την Ιαπωνία, την Νότια Κορέα και την Αυστραλία, χώρες που έχουν δυνάμεις στο Αφγανιστάν, αλλά και τις δηλωμένες ως «ουδέτερες χώρες», τη Φινλανδία και τη Σουηδία, που συνεισέφεραν δυνάμεις στις «ειρηνευτικές» επιχειρήσεις της συμμαχίας στη Βοσνία και το Κόσσοβο. Η Αυστραλία ήδη έχει τη μεγαλύτερη εκτός ΝΑΤΟ δύναμη στο Αφγανιστάν και 1.300 άνδρες στο Ιράκ. Ο κ. Μπερνς διευκρίνισε ότι στην αμερικανική πρόταση δεν προβλέπεται να προσφερθεί σε Ιαπωνία, Ν. Κορέα και Αυστραλία η ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ. «Δεν τους βλέπουμε ως μελλοντικά μέλη, αλλά θέλουμε να έχουμε μαζί τους στενότερη συνεργασία», είπε ο υφυπουργός.

Το ΝΑΤΟ έχει ήδη μια σειρά συνεργασιών με χώρες που δεν είναι μέλη του, όπως «η συνεργασία για την ειρήνη» με χώρες από την Ανατολική και την Κεντρική Ευρώπη, η συνεργασία με νοτιοαφρικανικές χώρες, αραβικές χώρες και το Ισραήλ, αλλά η νέα στρατηγική συνεργασία με τις «μακρινές χώρες» στοχεύει στην ώθηση που οι ΗΠΑ θέλουν να δώσουν στη «συμμαχία» για περισσότερες αποστολές έξω από τα παραδοσιακά διατλαντικά όριά της, κάτι που ξεκίνησε με το Αφγανιστάν.

Περισσότερο σαφής ήταν η Τζούντι Ασλι, διευθύντρια Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, η οποία δήλωσε ότι «ο Πρόεδρος βλέπει ότι τώρα το ΝΑΤΟ πρέπει να ασχοληθεί με περιοχές εκτός Ευρώπης». «Οι περισσότερες απειλές του 21ου αιώνα δεν έρχονται ακριβώς από τα σύνορα της Ευρώπης, όπως γινόταν στον ψυχρό πόλεμο. Ερχονται από πιο μακριά και το Αφγανιστάν είναι το τέλειο παράδειγμα», συμπλήρωσε η Τ. Ασλι.

Στην Ουάσιγκτον παραδέχονται ότι υπάρχουν «ευρωπαϊκές αντιδράσεις», καθώς ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη δε δείχνουν πρόθυμα να αυξήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες και να στείλουν στρατεύματα σε αποστολές εκτός Ευρώπης. Ωστόσο, πιστεύουν ότι σε αυτήν τη Σύνοδο θα υπάρξουν αποτελέσματα.

Στη Σύνοδο θα τεθεί, πιθανότατα, και το ζήτημα του νέου ρόλου του ΝΑΤΟ στην «ασφάλεια της ενέργειας», καθώς η Ρουμανία θα υποστηρίξει επίσημα τη διεξαγωγή συζητήσεων για την ασφάλεια των αγωγών μεταφοράς ενέργειας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.

Ο Ρουμάνος Πρόεδρος Τράιαν Μπασέσκου, θεωρεί ιδιαιτέρως σημαντική για τον εφοδιασμό των ευρωπαϊκών αγορών με ενέργεια, την ασφάλεια των δικτύων μεταφοράς ενέργειας, αλλά και την απεξάρτηση της ΕΕ από τα ρωσικά ενεργειακά αποθέματα. Ο κ. Μπασέσκου δίνει έμφαση στο γεγονός ότι πολλοί από τους αγωγούς ενέργειας προς την Ευρώπη, ανήκουν σε χώρες εκτός ΕΕ, που συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα σταθερότητας ή βρίσκονται αντιμέτωπες με ανοιχτά μέτωπα εθνικιστικών συγκρούσεων, απειλώντας άμεσα την ασφάλεια των ενεργειακών δικτύων.

Με έμφαση στην ελληνορωσική συνεργασία στον τομέα ενέργειας πραγματοποιήθηκε η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Ρωσίας χτες στη Μόσχα.

Οι υπουργοί στις δηλώσεις τους υποστήριξαν ότι οι σχέσεις των δύο χωρών είναι εξαιρετικές σε όλους τους τομείς και στην οικονομική συνεργασία και κυρίως στον τομέα της ενέργειας. Η Ντόρα Μπακογιάννη χαρακτήρισε ιδιαίτερα ένθερμο το διάλογο που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των δυο κυβερνήσεων τον τελευταίο καιρό, υπογραμμίζοντας ότι επιβεβαίωση των εξαιρετικών σχέσεων αποτελεί η συχνότητα ανταλλαγής επισκέψεων και αναφέρθηκε στις πιο πρόσφατες επισκέψεις του προέδρου Βλ. Πούτιν και του πρωθυπουργού Μιχ. Φραντκόφ.

Για την άνοδο του επιπέδου των σχέσεων Ελλάδας - Ρωσίας μίλησε και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, σημειώνοντας ότι υπάρχει μια πραγματική συμπάθεια και φιλία που αναπτύσσονται συνεχώς περισσότερο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα από τα δύσκολα σημεία της συζήτησης των δύο υπουργών είχε να κάνει με τα «μερίδια» των ποσοστών στο υπό διαπραγμάτευση για να κατασκευαστεί έργο του πετρελαιαγωγού από το Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη. Το νέο επεισόδιο αυτής της ατέρμονης προσπάθειας συνδέεται με τη ρωσική πρόθεση να μειώσει τα μερίδια Ελλάδας και Βουλγαρίας, προκειμένου να προσφερθούν ως «δώρο» σε αμερικανικών συμφερόντων πετρελαϊκούς γίγαντες.

Πέραν των θεμάτων ενέργειας οι δύο υπουργοί συζήτησαν γύρω από ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, που περιλαμβάνει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, το Μεσανατολικό, το Ιράν και τα Δυτικά Βαλκάνια.

Οπως δήλωσε η Ντόρα Μπακογιάννη σε συνέντευξή της στην ημερήσια ρωσική εφημερίδα «Κομερσάντ», απαντώντας στο ερώτημα εάν υπάρχει βάση στις κατηγορίες που εκτοξεύονται εναντίον της Ρωσίας από ευρωπαϊκές χώρες, για ενδεχόμενο άσκησης ενεργειακού εκβιασμού, η Ελληνίδα υπουργός είπε ότι λέξεις όπως «εκβιασμός» και «κατηγορία» δεν έχουν θέση στις σχέσεις μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, οι οποίες χαρακτηρίζονται από κλίμα φιλίας και αμοιβαίας εκτίμησης. Η Ρωσία, προσέθεσε, είναι διεθνής παράγοντας, κλειδί και σύμμαχος της ΕΕ. Είναι επίσης βασικός παράγοντας σε γεωπολιτικά θέματα και θέματα ασφαλείας, όπως επίσης και βασικός προμηθευτής της ΕΕ σε ενεργειακούς πόρους.

Παρ' όλα αυτά η υπουργός Εξωτερικών, «θυμήθηκε» τις αμερικανικές θέσεις και έκανε λόγο για την ανάγκη για διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών και αναζήτηση πιο φιλικών πηγών προς το περιβάλλον και εξέφρασε την ελπίδα για γρήγορη έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ρωσίας - ΕΕ, που θα αντιμετωπίσουν και την ενεργειακή συνεργασία, με στόχο την υπογραφή μιας συνολικής συμφωνίας.