«Εχουμε πολλές σκοτεινές φυλακές να γκρεμίσουμε, πολλά φωτεινά σπίτια να χτίσουμε, γιατί ο κόσμος δεν αντέχει πια το μαύρο. Ο κόσμος αγαπάει το άσπρο, που αγάπησες και εσύ Σωτήρια».

Με τους στίχους του Γ. Ρίτσου για την ΚΝίτισσα Σωτηρία Βασιλακοπούλου να απαγγέλλονται, ένα μουσικό αφιέρωμα και τον Υμνο της ΚΝΕ, «έκλεισε» χτες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο η εκδήλωση τιμής για τα 44 χρόνια από τη δολοφονία της, που οργάνωσαν η Τομεακή Οργάνωση Πανεπιστημίων - Ερευνας Αττικής του ΚΚΕ και η Περιφερειακή Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ. Στους συμμετέχοντες μοιράστηκε ως αναμνηστικό ένα σκίτσο του Κ. Ρουγγέρη, αφιερωμένο στη Σωτηρία.

Στην ομιλία του στην εκδήλωση, ο Νίκος Φάσσας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας της ΠΟ Σπουδάζουσας Αθήνας, μεταξύ άλλων, σημείωσε πως «44 χρόνια μετά και η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδος, τα μέλη μας και φίλοι μας είμαστε πάλι εδώ. Στο πανεπιστήμιό σου συντρόφισσα Σωτηρία, εδώ που φοίτησες, και όπως και μεις σήμερα, οργάνωνες την παρέμβασή μας, την πρωτοπόρα δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Συνεχίζουμε γιατί έτσι μόνο τιμάμε τη θυσία σου, στον δρόμο του αγώνα, στην πάλη μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης.

Ο ηρωισμός σου, η νεανική σου ορμή, τα ταξικά γυαλιά σου και η ακλόνητη στάση σου, μας συνεγείρουν και επιδιώκουμε κάθε μέρα να φωτίζουν τη δική μας πρωτοπόρα δράση, να είμαστε και μεις ακλόνητοι μπροστά στον ταξικό αντίπαλο, να υλοποιούμε με πάθος και αγάπη για την τάξη μας τις αποφάσεις μας μέχρι τέλους.

Και να ξέρεις, συντρόφισσα Σωτηρία, ότι κάθε ΚΝίτης και ΚΝίτισσα, εδώ και 44 χρόνια μαθαίνουν για σένα και εμπνέονται από σένα. Και ναι μπορεί να μη σε γνωρίσαμε προσωπικά αλλά γράφτηκαν πολλά για σένα, που τα ακούμε ακόμα και βουρκώνουμε!

Γιατί, συντρόφισσα Σωτηρία, έχουμε πολλές προκηρύξεις να μοιράσουμε ακόμα... έχουμε πολλούς αγώνες να δώσουμε μέχρι να νικήσει το δίκιο».

Ο Ν. Φάσσας αναφέρθηκε στα γεγονότα πριν από 44 χρόνια, το πώς και γιατί δολοφονήθηκε η Σωτηρία, αναδεικνύοντας το αδίστακτο πρόσωπο του κεφαλαίου, τον πραγματικό χαρακτήρα του αστικού κράτους, αλλά και την αταλάντευτη πρωτοπόρα στάση των κομμουνιστών.

«Σήμερα διαμορφώνονται εξελίξεις που μπορούν να δημιουργήσουν την πυροδότηση μεγάλων στιγμών της ταξικής πάλης, που βρίσκονται μπροστά μας», σημείωσε επισημαίνοντας: «Η μήτρα που γεννά τα αδιέξοδα είναι εδώ. Το αδυσώπητο κυνηγητό του μέγιστου ποσοστού κέρδους, η αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων που υπηρετούν αυτόν τον σκοπό, είναι εδώ οι γενικευμένες και σε άλλο επίπεδο πια ενδοαστικές και ενδοϊμπεριαλιστικές τους αντιθέσεις, είναι οι δύο ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι σε εξέλιξη και με συμμετοχή της χώρας μας.

Είναι εδώ η πολιτική της ΝΔ, των άλλων αστικών κομμάτων που συνεχίζει να νομοθετεί και με τη στήριξη της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης για την κερδοφορία των ομίλων, υλοποιώντας πιστά τις κατευθύνσεις της ΕΕ. (...)

Την ίδια στιγμή, δυναμώνει η προσπάθεια του συστήματος να καλλιεργήσει την αναμονή, να εξουδετερώσει τη δυσαρέσκεια που μεγαλώνει».

Σημείωσε ότι «σήμερα συντελούνται σημαντικές διεργασίες σε ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, που έχουν την αντανάκλασή τους και στο κίνημα», τονίζοντας ότι επιβεβαιώνεται πως «κάτω από την καθοριστική παρέμβαση του Κόμματος και της ΚΝΕ, δυναμώνοντας τις προσπάθειες για την ανασύνταξη του κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας, αυτό το ρεύμα αμφισβήτησης που εντοπίζουμε, το αυξημένο κύρος του Κόμματος μέσα στους χώρους δουλειάς και νεολαίας, μπορεί να δημιουργήσει σημαντικά ρήγματα σε αυτόν τον αρνητικό συσχετισμό. Αυτό αποτυπώνεται σε μια σειρά εμβληματικά παραδείγματα του τελευταίου διαστήματος, όπως σε μεγαλειώδεις αγώνες, στους συσχετισμούς που βελτιώνονται και στους φοιτητικούς συλλόγους με την ανάδειξη της "Πανσπουδαστικής ΚΣ" σε πρώτη δύναμη, στις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις και τα ποιοτικά στοιχεία που εκφράστηκαν σε αυτές.

Γι΄ αυτό δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, για να δυναμώνουν οι προσπάθειες για αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, με άνοδο του βαθμού οργάνωσης και συμμετοχής των φοιτητών στον αγώνα, ενίσχυσης της λειτουργίας των φοιτητικών συλλόγων, υιοθέτηση από περισσότερους του πλαισίου πάλης του ΜΑΣ, ενίσχυση της συμπόρευσης με το εργατικό κίνημα.

Η συμμετοχή χιλιάδων νέων στον αγώνα, μπορεί να γαλουχήσει τη νέα γενιά με ανώτερου τύπου αρχές και ιδανικά, κόντρα στο σάπιο σύστημα και τις αξίες που διαμορφώνει. Και σε αυτό είναι αναντικατάστατος ο ρόλος της ΚΝΕ!

Ετσι, δίνουμε και θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό σε αυτήν την κατεύθυνση, για να διαπαιδαγωγηθούμε ως νέοι επαναστάτες και να διαπαιδαγωγήσουμε μια κρίσιμη μάζα νεολαίας με τις ιδέες και τη στάση μας.

Ετσι στην ενεργητική συμμετοχή στους αγώνες, μαζί με την επαφή με τις πρωτοπόρες επαναστατικές ιδέες και τη μόρφωση, με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, μπορεί κάθε νέος να βρει την απάντηση στο ερώτημα "τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα"».

Παρέθεσε πλήθος παραδειγμάτων, υπογραμμίζοντας ότι «μόνη διέξοδος είναι η μαχητική και αποφασιστική, σχεδιασμένη και συντονισμένη παρέμβαση του λαού και της νεολαίας στις εξελίξεις. Να κερδίσουμε δηλαδή χιλιάδες νέες και νέους από τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, να σπάμε με την πρωτοπόρα δράση μας το "τίποτα δεν γίνεται"!

Το σύνθημα "τίποτα δε γίνεται αν μένεις θεατής όλα ανατρέπονται αν ξεσηκωθείς", μπορεί να πάρει σάρκα και οστά με την καθημερινή, γεμάτη αυταπάρνηση παρέμβαση του κάθε μέλους της ΚΝΕ.

Να γνωρίσουν περισσότεροι την Ιστορία των αγώνων του λαού μας, να κάνουν εντέλει το βήμα για να δυναμώσουν η συλλογική διεκδίκηση και οργανωμένη πάλη».

Για τη συμπλήρωση 44 χρόνων από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ σε ανακοίνωσή του σημειώνει:

«44 χρόνια μετά τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο, με πυξίδα τους σκοπούς και τα ιδανικά της για "να χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα". Βήμα το βήμα, δυναμώνουμε την Οργάνωσή μας, την ΚΝΕ, με τόλμη κι αντοχή, με δύναμη και έμπνευση από την ιστορία μας.

Πέρασαν 44 χρόνια από το μεσημέρι της 28ηςΙουλίου του 1980, όταν η 21 ετών ΚΝίτισσα Σωτηρία έπεσε νεκρή, χτυπημένη από το λεωφορείο που οδηγούσε μπράβος της εργοδοσίας του εργοστασίου της ΕΤΜΑ. Η Σωτηρία μαζί με άλλους φοιτητές και εργάτες μοίραζαν προκηρύξεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για καλύτερους μισθούς, για μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, προετοίμαζαν τις διαδηλώσεις που οργανώνονταν. Απέναντί τους στάθηκε η εργοδοσία, που με τους μπράβους της και με τρομοκρατία προσπαθούσε να εμποδίσει την επαφή των εργατών με τους κομμουνιστές.

Στο απλωμένο χέρι της Σωτηρίας για να φτάσουν οι προκηρύξεις στους εργάτες, αποτυπώνεται η ακούραστη, καθημερινή προσπάθεια των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την οργάνωση της πάλης, η πολύμορφη δράση για να δυναμώνει και να ριζοσπαστικοποιείται το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία, ο μόνος δρόμος που μπορεί να γεννήσει ελπίδες για τον λαό και τη νεολαία, σε σύγκρουση με τη λογική ότι "τίποτα δεν αλλάζει" και την αναμονή αναζήτησης "σωτήρων" και εναλλαγής κυβερνήσεων που πολλές φορές έχουν χρεοκοπήσει.

Στους στυγνούς δολοφόνους της Σωτηρίας προβάλλει το αδίστακτο πρόσωπο του κεφαλαίου, που αποκαλύπτει τον μεγαλύτερό του φόβο, να συναντηθούν οι εργαζόμενοι με τις επαναστατικές, πρωτοπόρες ιδέες του ΚΚΕ.

Ακόμα μια φορά αποδείχθηκε πως η δημοκρατία τους σταματάει στις πύλες των εργοστασίων, εκεί που νόμος είναι τα κέρδη των λίγων και που οι ανάγκες των πολλών δεν βρίσκουν υπεράσπιση παρά μόνο στη δική τους δύναμη. Αποκαλύφθηκε ξανά ο χαρακτήρας του αστικού κράτους, που υπηρετεί με μεγάλη ικανότητα τους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ είναι ανίκανο να προστατέψει την ανθρώπινη ζωή.

Το παράδειγμα της Σωτηρίας εμπνέει στις πιο σύνθετες συνθήκες, τον σιωπηλό και δυσδιάκριτο "ηρωισμό" της εποχής μας, που πάει κόντρα στο ρεύμα, τις σάπιες αξίες και τα ιδανικά του σημερινού συστήματος, που απορρίπτει τα σάπια πρότυπα που εξευτελίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη, που αμφισβητεί την υποταγή και την απογοήτευση, αλλά πρωταγωνιστεί στην προσπάθεια να καλλιεργείται το ταξικό κριτήριο στο έδαφος της γνώσης, να αναπτύσσεται η αλληλεγγύη, να εμπνέονται περισσότεροι στον αγώνα για να "γίνουν τα σκοτάδια λάμψη".

Στη λαμπρή ιστορία του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή", που φέτος συμπληρώνει 50 χρόνια, το 6ο Φεστιβάλ, λίγες μέρες μετά τη δολοφονία της Σωτηρίας, αφιερώνεται σε εκείνη, με τον Γιάννη Ρίτσο να απαγγέλλει από τη σκηνή του Φεστιβάλ: "...θα 'σαι πάντα μέσα σε όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει, θα 'σαι για πάντα μέσα σε όλο τον κόσμο".

Ετσι συνεχίζουμε... "Γράφουμε Ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο! Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!", όπως σημειώνεται και στο σύνθημα του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή"».