Από παλιότερη διαμαρτυρία φορέων για την κατάσταση στις προνοιακές δομές

Γι' αυτήν την επείγουσα ανάγκη, οι βουλευτές του ΚΚΕ Γ. Λαμπρούλης, Γ. Δελής, Ν. Καραθανασόπουλος, Χρ. Κατσώτης, Διαμάντω Μανωλάκου και Μ. Συντυχάκης κατέθεσαν Ερώτηση προς τους υπουργούς Υγείας Β. Κικίλια και Εργασίας Γ. Βρούτση, στην οποία αναφέρουν μεταξύ άλλων:

«Είναι γνωστό ότι αυτοί οι χώροι φιλοξενούν ανθρώπους που αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν, στοιβαγμένους πολλές φορές σε μεγάλους θαλάμους. Δομές που λειτουργούν με ελάχιστο προσωπικό και περιορισμένα μέσα, εξαιτίας της χρόνιας υποχρηματοδότησης και ιδιωτικοποίησης της Πρόνοιας συνολικά και ιδιαίτερα αυτών των ιδρυμάτων.

Τέτοιοι χώροι είναι τα ιδρύματα χρονίως πασχόντων, βαριά ανάπηρων και παιδιών, τα οικοτροφεία και οι ξενώνες για βαριά ανάπηρους και ψυχικά πάσχοντες, οι Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (ΣΥΔ), τα ιδρύματα για το παιδί χωρίς οικογένεια, αλλά και τα γηροκομεία και οι οίκοι ευγηρίας (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα). Ιδιωτικός τομέας που τη λειτουργία του την καθορίζει πρώτα από όλα το κέρδος και πολλές φορές λειτουργεί δομές χωρίς άδειες και χωρίς κανέναν έλεγχο.

Παρότι αυτές τις ημέρες ακούμε πολλά για τις ευπαθείς ομάδες και την ατομική ευθύνη, δεν έχουμε ακούσει τίποτα για το τι μέτρα έχουν παρθεί και τι σχέδιο υπάρχει για την ιατρική κάλυψη όλων αυτών των ιδρυμάτων και δομών, αλλά και τι μέσα έχουν εξασφαλιστεί για να αποτραπούν τέτοια τραγικά φαινόμενα σε αυτούς τους χώρους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, εκτός από κάποιες οδηγίες του ΕΟΔΥ που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του πριν από λίγες μέρες, όταν στα ιδρύματα αυτά δεν έχει πάει υλικό αυτοπροστασίας και καθαριότητας, και ενώ υπάρχει μιας τέτοιας έκτασης συγχρωτισμός, την ίδια στιγμή υπάρχουν πτέρυγες κλειστές και κτίρια αναξιοποίητα».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τους αρμόδιους υπουργούς τι μέτρα θα πάρουν:

• Για να στελεχωθούν με τη μορφή του κατεπείγοντος αυτά τα ιδρύματα και οι δομές με μόνιμο προσωπικό όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την πανδημία με όρους ασφάλειας και αξιοπρέπειας για τους περιθαλπόμενους και τους εργαζόμενους.
• Για την άμεση χρηματοδότηση και προμήθεια με σκοπό την εξασφάλιση όλων των απαραιτήτων υλικών (στολές, μάσκες αυτοπροστασίας, αντισηπτικά σαπούνια κ.ά.) που χρειάζονται σ' αυτές τις περιπτώσεις. Αλλά και να γίνουν όλες εκείνες οι αναγκαίες παρεμβάσεις στις υποδομές με βάση τις ανάγκες για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
• Για το άμεσο άνοιγμα κλειστών πτερύγων και κτιρίων αυτών των ιδρυμάτων που έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια, για να μπορέσουν να αποσυμφορηθούν αυτοί οι χώροι. Καθώς και επίταξη ξενοδοχείων για να μπορεί να μεταφερθεί ένα μέρος των περιθαλπόμενων σε αυτά τα ιδρύματα, για να μην υπάρχει αυτός ο επικίνδυνος συγχρωτισμός και ταυτόχρονα να μπορέσουν να φιλοξενηθούν βαριά ανάπηροι και ηλικιωμένοι που αυτή τη στιγμή είναι μόνοι τους στα σπίτια τους και αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν ή οι οικογένειές τους αδυνατούν να τους στηρίξουν. Διότι ο συγχρωτισμός αλλά και η απομόνωση αυτών των ανθρώπων με αυτά τα προβλήματα μπορεί να εξελιχθούν σε υγειονομική βόμβα για περιθαλπόμενους και εργαζόμενους αυτό το διάστημα. Παράλληλα, το κράτος να αναλάβει την ευθύνη της λειτουργίας των δομών του ιδιωτικού τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και να είναι πλήρως ενταγμένος στον κρατικό σχεδιασμό και έλεγχο για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
• Να μονιμοποιηθούν άμεσα όλοι οι επικουρικοί και συμβασιούχοι εργαζόμενοι όλων των μορφών στην Υγεία και την Πρόνοια, γιατί δεν μπορεί να είναι ήρωες σε αυτόν τον πόλεμο και την «επόμενη μέρα» μετά την πανδημία, με αυτή την προσφορά και τις θυσίες, να απολυθούν.

Ειδικά γι' αυτό το τελευταίο είναι αποκαλυπτική η καταγγελία της Πανελλαδικής Επιτροπής Αγώνα Προνοιακών Επικουρικών ότι σχεδόν 300 συμβασιούχοι εργαζόμενοι πρόκειται να απολυθούν στις 30/6/2020 από τα Κέντρα Πρόνοιας του υπουργείου Εργασίας (Θεραπευτήρια Χρονίως Πασχόντων - γηροκομεία, κέντρα φιλοξενίας ΑμεΑ, παιδιών κ.λπ.), εκεί όπου φιλοξενούνται οι πιο ευαίσθητες και ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Οπως αναφέρει η Επιτροπή, «οι επικουρικοί εργαζόμενοι δουλεύουμε οι περισσότεροι σχεδόν 6 χρόνια και κανένας λιγότερο από 2 χρόνια, χωρίς μία μέρα κενό, με συνεχείς ανανεώσεις των συμβάσεών μας. Η τελευταία σύμβαση είναι 6μηνη. Μέχρι να ξεστομίσουμε "λίγο ακόμα στη δουλειά", λέμε "φεύγω". Μετά από 3 μήνες, όταν θα "καταλαγιάσει" η λαίλαπα, θα πάμε σπίτια μας. Υπερβάλλουμε εαυτό γνωρίζοντας ότι 30 Ιουνίου 2020 θα είμαστε στο δρόμο. Κάποιοι συνάδελφοι απλήρωτοι εδώ και μήνες.

Οι ίδιες οι ανάγκες των φιλοξενούμενων ευπαθών ομάδων, η δύσκολη καθημερινότητα της δουλειάς, οι προθεσμίες που τρέχουν, οι βάρδιες που δεν βγαίνουν εδώ και χρόνια, πόσο μάλλον τώρα, υποδεικνύουν τη λύση: Μετατροπή των συμβάσεών μας σε αορίστου χρόνου. Μονιμοποίηση των επικουρικών συναδέλφων. Γενναίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα Κέντρα Πρόνοιας. Εξασφάλιση από το υπουργείο όλων των απαραίτητων μέσων για την προστασία της υγείας των εργαζομένων στις δομές Πρόνοιας (μάσκες, στολές, αντισηπτικά κ.λπ.)».

Εκτακτη συνάντηση με τα υπουργεία Υγείας και Εργασίας, με την Περιφέρεια Αττικής και τον ΕΟΔΥ απαιτούν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή (ΠΟΜΕΕΑ), το Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες, Ιδρύματα, Σχολεία Ειδικής Αγωγής (ΣΕΜΙΣΕΑ) και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), προκειμένου να παρθούν μέτρα για τους εργαζόμενους στην Ειδική Αγωγή και τους ανθρώπους με αναπηρίες.

Στο υπόμνημά τους αναφέρουν μεταξύ άλλων: «Θεωρούμε ότι τα προληπτικά μέτρα της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) και όσων εγκυκλίων έχουν εκδοθεί έως σήμερα δεν αποτελούν ένα αποτελεσματικό σχέδιο πρόληψης δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στο δημόσιο σύστημα Υγείας, με τις τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή, με κλειστά κρεβάτια στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), με εξουθενωμένους γιατρούς και νοσηλευτές.

Τα μέτρα αυτά δεν απαντούν ούτε στις χρόνιες ελλείψεις και προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χώροι Ειδικής Αγωγής (ΝΠΙΔ), είτε αφορούν σε Κέντρα Διημέρευσης είτε σε οικοτροφεία, οι ΣΥΔ, καθώς και οι αμιγώς ιδιωτικοί χώροι Ειδικής Αγωγής αλλά και τα ιδρύματα Πρόνοιας που περιθάλπουν χρονίως πάσχοντες ή/και ηλικιωμένους.

Ως εκ τούτου θεωρούμε ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη:

1. Να παρθούν τώρα πίσω όλες οι απολύσεις που ανακοινώθηκαν μαζικά τις τελευταίες μέρες στον κλάδο μας!

2. Να συμπεριληφθούν τα ιδιωτικά Κέντρα Ειδικής Αγωγής στην απόφαση περί αναστολής δραστηριοτήτων για πρόληψη της διασποράς του κορονοϊού.

3. Να παρθούν άμεσα μέτρα για την ενίσχυση σε προσωπικό, μέσα αυτοπροστασίας, ιατρική παρακολούθηση κ.λπ. στα οικοτροφεία, στις Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, στα ιδρύματα Πρόνοιας χρονίως πασχόντων και ηλικιωμένων. Θα θρηνήσουμε θύματα!

4. Να παρθούν άμεσα μέτρα για τη συνέχιση των αναγκαίων θεραπειών των χρονίως πασχόντων με ασφάλεια.

5. Να παρθούν άμεσα μέτρα για τη διασφάλιση των εργαζομένων που πληρώνονται είτε με μισθό είτε με "μπλοκάκι"».

Τα Σωματεία στο υπόμνημα κάνουν μια αναλυτική περιγραφή της επικίνδυνης κατάστασης που επικρατεί στην πλειοψηφία των παραπάνω χώρων, με αφορμή και την επιδημία.

Τέλος, ειδικά για το μέτρο της τηλεργασίας που προτείνουν ο ΕΟΔΥ και το υπουργείο Υγείας τα σωματεία αναφέρουν το εξής: «Στον κλάδο, λόγω της φύσης των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι εξυπηρετούμενοι, η παρέμβαση για να είναι αποτελεσματική πρέπει να είναι διαδραστική, άμεση και εντατική. Ο θεραπευτής στην πλειοψηφία των περιπτώσεων χρειάζεται να παρέμβει μέσω σωματικής επαφής.

Πώς, για παράδειγμα, ένας εργοθεραπευτής θα κάνει ασκήσεις κινητικού συντονισμού από απόσταση; Πώς ένας λογοθεραπευτής θα κάνει στοματοπροσωπικές ασκήσεις αν δεν βάλει τα χέρια του στο στόμα του παιδιού; Πώς ο ψυχολόγος θα σεβαστεί το απόρρητο, θα δημιουργήσει κλίμα ασφάλειας και ελεύθερης έκφρασης όταν δεν είναι εκεί, όταν το παιδί θα μιλά παρουσία των γονιών του από έναν Η/Υ που χειρίζονται οι ίδιοι;

Τα μέσα που χρησιμοποιούνται στη θεραπευτική διαδικασία δεν είναι αντικείμενα που έχει κάθε οικογένεια σπίτι της, ούτε η εφαρμογή οδηγιών είναι δεδομένη, όπως δεν είναι δεδομένη η οριοθέτηση, για παράδειγμα, ενός 4χρονου παιδιού μπροστά από έναν υπολογιστή. Η θεραπευτική σχέση και η θεραπευτική πρακτική είναι δομημένη με αυτόν τον τρόπο ακριβώς γιατί μόνο έτσι μπορεί να εξυπηρετήσει πραγματικά».

Αμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων στην Υγεία, επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και όλων των αναγκαίων υλικών για την κάλυψη των δομών Υγείας, λήψη των αναγκαίων προληπτικών μέτρων στους χώρους εργασίας, να κηρυχτούν παράνομες όλες οι απολύσεις που έγιναν το Μάρτη. Αυτά τα άμεσα αιτήματα προβάλλει το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης σημειώνοντας σε ανακοίνωσή του ότι «στις τρέχουσες συνθήκες κρίνεται αναγκαία η ψυχοκοινωνική ενίσχυση της υγείας του πληθυσμού με τη θεσμική αναγνώριση των Κέντρων Πρόληψης, με την οριστική νομοθετική αποτύπωση του πάγιου δημόσιου χαρακτήρα τους με όλο το προσωπικό τους».