Οι σοκαριστικές εικόνες από τους μαζικούς θανάτους στα γηροκομεία σε Ισπανία, Ιταλία και ΗΠΑ, αλλά και η εμπειρία από ανάλογες καταστάσεις σε θεομηνίες και τραγικά ατυχήματα, επιβάλλουν να παρθούν κατεπείγοντα μέτρα στη χώρα μας για την αποτροπή μιας τέτοιας επικίνδυνης εξέλιξης σε περίπτωση γενίκευσης των κρουσμάτων του κορονοϊού.

Γι' αυτήν την επείγουσα ανάγκη, οι βουλευτές του ΚΚΕ Γ. Λαμπρούλης, Γ. Δελής, Ν. Καραθανασόπουλος, Χρ. Κατσώτης, Διαμάντω Μανωλάκου και Μ. Συντυχάκης κατέθεσαν Ερώτηση προς τους υπουργούς Υγείας Β. Κικίλια και Εργασίας Γ. Βρούτση, στην οποία αναφέρουν μεταξύ άλλων:

«Είναι γνωστό ότι αυτοί οι χώροι φιλοξενούν ανθρώπους που αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν, στοιβαγμένους πολλές φορές σε μεγάλους θαλάμους. Δομές που λειτουργούν με ελάχιστο προσωπικό και περιορισμένα μέσα, εξαιτίας της χρόνιας υποχρηματοδότησης και ιδιωτικοποίησης της Πρόνοιας συνολικά και ιδιαίτερα αυτών των ιδρυμάτων.

Τέτοιοι χώροι είναι τα ιδρύματα χρονίως πασχόντων, βαριά ανάπηρων και παιδιών, τα οικοτροφεία και οι ξενώνες για βαριά ανάπηρους και ψυχικά πάσχοντες, οι Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (ΣΥΔ), τα ιδρύματα για το παιδί χωρίς οικογένεια, αλλά και τα γηροκομεία και οι οίκοι ευγηρίας (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα). Ιδιωτικός τομέας που τη λειτουργία του την καθορίζει πρώτα από όλα το κέρδος και πολλές φορές λειτουργεί δομές χωρίς άδειες και χωρίς κανέναν έλεγχο.

Παρότι αυτές τις ημέρες ακούμε πολλά για τις ευπαθείς ομάδες και την ατομική ευθύνη, δεν έχουμε ακούσει τίποτα για το τι μέτρα έχουν παρθεί και τι σχέδιο υπάρχει για την ιατρική κάλυψη όλων αυτών των ιδρυμάτων και δομών, αλλά και τι μέσα έχουν εξασφαλιστεί για να αποτραπούν τέτοια τραγικά φαινόμενα σε αυτούς τους χώρους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, εκτός από κάποιες οδηγίες του ΕΟΔΥ που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του πριν από λίγες μέρες, όταν στα ιδρύματα αυτά δεν έχει πάει υλικό αυτοπροστασίας και καθαριότητας, και ενώ υπάρχει μιας τέτοιας έκτασης συγχρωτισμός, την ίδια στιγμή υπάρχουν πτέρυγες κλειστές και κτίρια αναξιοποίητα».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τους αρμόδιους υπουργούς τι μέτρα θα πάρουν:

• Για να στελεχωθούν με τη μορφή του κατεπείγοντος αυτά τα ιδρύματα και οι δομές με μόνιμο προσωπικό όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την πανδημία με όρους ασφάλειας και αξιοπρέπειας για τους περιθαλπόμενους και τους εργαζόμενους.
• Για την άμεση χρηματοδότηση και προμήθεια με σκοπό την εξασφάλιση όλων των απαραιτήτων υλικών (στολές, μάσκες αυτοπροστασίας, αντισηπτικά σαπούνια κ.ά.) που χρειάζονται σ' αυτές τις περιπτώσεις. Αλλά και να γίνουν όλες εκείνες οι αναγκαίες παρεμβάσεις στις υποδομές με βάση τις ανάγκες για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
• Για το άμεσο άνοιγμα κλειστών πτερύγων και κτιρίων αυτών των ιδρυμάτων που έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια, για να μπορέσουν να αποσυμφορηθούν αυτοί οι χώροι. Καθώς και επίταξη ξενοδοχείων για να μπορεί να μεταφερθεί ένα μέρος των περιθαλπόμενων σε αυτά τα ιδρύματα, για να μην υπάρχει αυτός ο επικίνδυνος συγχρωτισμός και ταυτόχρονα να μπορέσουν να φιλοξενηθούν βαριά ανάπηροι και ηλικιωμένοι που αυτή τη στιγμή είναι μόνοι τους στα σπίτια τους και αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν ή οι οικογένειές τους αδυνατούν να τους στηρίξουν. Διότι ο συγχρωτισμός αλλά και η απομόνωση αυτών των ανθρώπων με αυτά τα προβλήματα μπορεί να εξελιχθούν σε υγειονομική βόμβα για περιθαλπόμενους και εργαζόμενους αυτό το διάστημα. Παράλληλα, το κράτος να αναλάβει την ευθύνη της λειτουργίας των δομών του ιδιωτικού τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και να είναι πλήρως ενταγμένος στον κρατικό σχεδιασμό και έλεγχο για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
• Να μονιμοποιηθούν άμεσα όλοι οι επικουρικοί και συμβασιούχοι εργαζόμενοι όλων των μορφών στην Υγεία και την Πρόνοια, γιατί δεν μπορεί να είναι ήρωες σε αυτόν τον πόλεμο και την «επόμενη μέρα» μετά την πανδημία, με αυτή την προσφορά και τις θυσίες, να απολυθούν.

Ειδικά γι' αυτό το τελευταίο είναι αποκαλυπτική η καταγγελία της Πανελλαδικής Επιτροπής Αγώνα Προνοιακών Επικουρικών ότι σχεδόν 300 συμβασιούχοι εργαζόμενοι πρόκειται να απολυθούν στις 30/6/2020 από τα Κέντρα Πρόνοιας του υπουργείου Εργασίας (Θεραπευτήρια Χρονίως Πασχόντων - γηροκομεία, κέντρα φιλοξενίας ΑμεΑ, παιδιών κ.λπ.), εκεί όπου φιλοξενούνται οι πιο ευαίσθητες και ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Οπως αναφέρει η Επιτροπή, «οι επικουρικοί εργαζόμενοι δουλεύουμε οι περισσότεροι σχεδόν 6 χρόνια και κανένας λιγότερο από 2 χρόνια, χωρίς μία μέρα κενό, με συνεχείς ανανεώσεις των συμβάσεών μας. Η τελευταία σύμβαση είναι 6μηνη. Μέχρι να ξεστομίσουμε "λίγο ακόμα στη δουλειά", λέμε "φεύγω". Μετά από 3 μήνες, όταν θα "καταλαγιάσει" η λαίλαπα, θα πάμε σπίτια μας. Υπερβάλλουμε εαυτό γνωρίζοντας ότι 30 Ιουνίου 2020 θα είμαστε στο δρόμο. Κάποιοι συνάδελφοι απλήρωτοι εδώ και μήνες.

Οι ίδιες οι ανάγκες των φιλοξενούμενων ευπαθών ομάδων, η δύσκολη καθημερινότητα της δουλειάς, οι προθεσμίες που τρέχουν, οι βάρδιες που δεν βγαίνουν εδώ και χρόνια, πόσο μάλλον τώρα, υποδεικνύουν τη λύση: Μετατροπή των συμβάσεών μας σε αορίστου χρόνου. Μονιμοποίηση των επικουρικών συναδέλφων. Γενναίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα Κέντρα Πρόνοιας. Εξασφάλιση από το υπουργείο όλων των απαραίτητων μέσων για την προστασία της υγείας των εργαζομένων στις δομές Πρόνοιας (μάσκες, στολές, αντισηπτικά κ.λπ.)».