ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 11 Ιούλη 1999
Σελ. /48
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Ενισχύεται το αστυνομικό κράτος

Ερωτηματικά προκαλεί η απόφαση της κυβέρνησης να προωθήσει το νομοσχέδιο για το αρχηγείο της αστυνομίας για ψήφιση από τη Βουλή μέσα στο καλοκαίρι και, μάλιστα, χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος με τα πολιτικά κόμματα. Η χρονική στιγμή προφανώς δεν είναι τυχαία, αφού συμπίπτει με τις επιχειρήσεις - "σκούπα" και τις αντιδημοκρατικές επιλογές της κυβέρνησης με θύματα τους αλλοδαπούς εργαζόμενους στη χώρα μας. Με το νομοσχέδιο αυτό, η κυβέρνηση έρχεται να ενισχύσει το αστυνομικό σύστημα της χώρας, το οποίο, όπως είναι γνωστό, είναι ενταγμένο στο υπό διαμόρφωση νέο δόγμα ασφάλειας στον ενιαίο χώρο των χωρών που έχουν υπογράψει τη Συμφωνία Σένγκεν. Μια συμφωνία, που τέθηκε σε εφαρμογή και στη χώρα μας, υποτίθεται, για τη θωράκιση των συνόρων και την προστασία των πληθυσμών της Ευρώπης από την "εισβολή" των ανεπιθύμητων αλλοδαπών - υπηκόων χωρών εκτός Σένγκεν.

Σύμφωνα με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, η δημιουργία του αρχηγείου υπαγορεύτηκε "από τη μεταβολή της αστυνομικής πραγματικότητας, από τις πολιτικοοικονομικές μεταβολές που σημειώθηκαν παγκόσμια, από το άνοιγμα των συνόρων και τη θέση της Ελλάδας ως πύλης εισόδου και χώρας παραμονής και εργασίας οικονομικών μεταναστών και την άναρχη αστικοποίηση και το γιγαντισμό των πόλεων. Τα δεδομένα αυτά, σε συνάρτηση με την ανάγκη στενότερης συνεργασίας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επιβάλλουν την υιοθέτηση νέων οργανωτικών και λειτουργικών δομών στην αστυνομία, ώστε αυτή να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και να ανταποκριθεί, αποτελεσματικά, στις σύγχρονες απαιτήσεις".

Η ομολογία του υπουργείου ότι το σημερινό αστυνομικό σύστημα έφαγε τα ψωμιά του και πρέπει να αναδιαρθρωθεί εκ βάθρων, δημιουργεί πρόσθετη ανησυχία, δεδομένου ότι η κυβέρνηση δε σκοπεύει να αλλάξει τον προσανατολισμό της αστυνομίας. Αντίθετα, αξιοποιώντας την ανησυχία που προκαλεί στους πολίτες η αυξητική τάση της εγκληματικότητας, προωθεί μέτρα ενίσχυσης των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους. Σ' αυτά περιλαμβάνεται η λεγόμενη ανασυγκρότηση της οργανωτικής δομής των επιτελείων της αστυνομίας, η δημιουργία γενικών αστυνομικών διευθύνσεων σε δώδεκα περιφέρειες της χώρας στο πρότυπο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής, η αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων του αρχηγού, η δημιουργία συμβουλίων σχεδιασμού της πολιτικής δημόσιας τάξης και διαχείρισης των κρίσεων κλπ.

Την ίδια ώρα, από το νομοσχέδιο που προωθείται στη Βουλή απουσιάζουν οποιαδήποτε μέτρα για τον εκδημοκρατισμό της αστυνομίας, για την ενίσχυση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των αστυνομικών και δεν περιλαμβάνονται ούτε θεσμικές αλλαγές που ζητούν ακόμα και τα σωματεία των αστυνομικών (προαγωγές αξιωματικών, διαφάνεια στις κρίσεις, δημοκρατική εκπαίδευση κλπ.).

Συνέπειες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης

Με την καταστροφή των σοσιαλιστικών χωρών της Ευρώπης και της Σοβιετικής Ενωσης, οι δυνάμεις του σκότους και της πισωδρόμησης φρόντισαν να καταστρέψουν τις ευγενικές αρχές της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών που είχε αναζωογονηθεί η ελπίδα, η εμπιστοσύνη για το μέλλον με το τέλος του παγκοσμίου πολέμου. Με αποτέλεσμα να 'χουμε μια μαζική μετακίνηση ανθρώπων, κυρίως για εξεύρεση εργασίας. Μια τέτοια επιβεβλημένη από τα ίδια τα πράγματα μετακίνηση, ιδιαίτερα νέων ανθρώπων, δεν μπορούσε παρά να έχει και τις αρνητικές συνέπειες στη ζωή και των δύο πλευρών, να δημιουργηθούν προβλήματα και στη χώρα υποδοχής, να υπάρχουν και απ' τις δυο μεριές αδικημένοι ακόμα και θύματα, να 'χουμε έξαρση της εγκληματικότητας και του ρατσισμού.

Οι αιτίες της διαμορφωθείσας κατάστασης είναι πολιτικο-οικονομικές, που σχεδίασε και εφάρμοσε ο διεθνής ιμπεριαλισμός με όργανά του τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της χρηματιστηριακής Ευρωπαϊκής Ενωσης με τμήμα κρούσης το ΝΑΤΟ.

Δυστυχώς σ' όλη αυτή την κατάσταση αρνητικό ρόλο συνειδητά ή όχι παίζουν και τα ΜΜΕ, που αποσιωπούν την ταξική ουσία αυτού του κοινωνικού φαινομένου, το οποίο γεννά το ίδιο το άδικο καπιταλιστικό σύστημα. Αυτοί που ληστεύουν και σκοτώνουν τους συνανθρώπους τους, είναι δημιούργημα, ομοίωμα της κοινωνίας τους, είναι θύματα του ίδιου του κοινωνικού συστήματος.

Οι πραγματικοί φονιάδες και εγκληματίες που όπλισαν τα χέρια αυτού του είδους θυμάτων είναι οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ρίχτηκαν με τα γαμψά τους νύχια να κατασπαράξουν τους μικρούς λαούς, να επιβάλουν με τη φωτιά και το σίδηρο και με κάθε σύγχρονο φονικό όπλο τη θέλησή τους, τη "νέα τάξης πραγμάτων" προσπαθώντας να ανακόψουν την πορεία της ανθρωπότητας προς την ειρήνη και τη δημιουργία. Αλλωστε, τους σκοτεινούς σκοπούς των γερακιών του διεθνούς κεφαλαίου τούς ζούμε έντονα όλοι μας με την απουσία του αντίπαλου δέους, που πρωτομάχος και φρουρός της ειρήνης υπήρξε η Σοβιετική Ενωση. Ενα από τα πρώτα θύματά τους - η Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας - χτες και σήμερα μα και η ίδια η Αλβανία έχει μετατραπεί σε αμερικάνικο προτεκτοράτο και ορμητήριο πολέμου.

Το ενθαρρυντικό είναι, ότι οι λαοί της Ευρώπης, μα και των ΗΠΑ παρά τη συστηματική παραπληροφόρηση άρχισαν σ'ένα βαθμό να καταλαβαίνουν το πού τους οδηγούν οι αντιλαϊκές τους κυβερνήσεις, γιατί οι βόμβες που έριξαν οι φονιάδες του ΝΑΤΟ δεν κάνουν εξαίρεση. Παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που συναντούν, η θέληση των απλών και ειρηνόφιλων ανθρώπων θα επιβληθεί, γιατί η γενική τάση της παγκόσμιας εξέλιξης οδηγεί σε φωτεινό μέλλον και καμιά δύναμη δεν μπορεί να την αναστρέψει. Από δω και το καθήκον όλων των ανθρώπων της χώρας μας, μα και των γειτονικών χωρών, ζώντας τα θλιβερά γεγονότα του άνομου πολέμου σε βάρος του λαού της Σερβίας, πριν είναι αργά να σταματήσουμε οριστικά το βέβηλο χέρι του νεοφασισμού. Να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο αγώνα κοινό για όλους τους Βαλκάνιους, όπως και στα χρόνια της τούρκικης σκλαβιάς. Εάν σήμερα όλες οι άλλες χώρες της Βαλκανικής, μαζί και η δικιά μας χώρα, υφίστανται έμμεσα τις συνέπειες αυτού του βρώμικου πολέμου, αύριο ίσως θα 'ρθει και η σειρά μας εάν δε σταματήσουμε έγκαιρα την ορμή και τη δράση των πολεμόχαρων δυνάμεων.

Κι ακόμη, πλάι στα τόσα δεινά που προκαλεί η "νέα τάξη" στη γειτονική μας χώρα ταυτόχρονα οι βάρβαροι φρόντισαν να διχάσουν τους λαούς, να εμφυσήσουν το μίσος και το αίσθημα κατωτερότητας, ιδιαίτερα απέναντι στον αλβανικό λαό που δε φταίει σε τίποτα και θα υποχρεωθεί για να επιζήσει δεχόμενος την εκμετάλλευση και την ταπείνωση του καθενός.

* * *

Επειδή έτυχε να ζήσω κατά διαστήματα μεταπολεμικά στην Αλβανία, να ταξιδέψω στα Τίρανα, στην Κορυτσά, στο Μπόγραδετς, το Ελμπασάν και το Δυρράχιο και σε ορισμένα χωριά της, ας μου επιτραπεί να πω ότι ο αλβανικός λαός δεν είναι κακός και αιμοβόρος, αλλά είναι λαός εξίσου φιλότιμος και πολύπαθος, όπως και ο λαός μας. Είναι άνθρωποι περήφανοι και φίλεργοι, δε δέχονται ταπείνωση. Γι' αυτό ας μην τους βάζουμε όλους σε ένα τσουβάλι. Σε κάθε λαό θα συναντήσουμε και ανθρώπους με αδυναμίες και διεστραμμένα ένστικτα, που έχουν την αιτία και την εξήγησή τους και γι' αυτό δε θα πρέπει να κρίνουμε τον αλβανικό λαό από άνομες, αντικοινωνικές πράξεις ορισμένων πολιτών του.

Η μακρόχρονη ιστορία αυτού του λαού και δεσμοί - κοινοί αγώνες Ελλήνων και Αλβανών - μιλούν για κάτι άλλο απ' ό,τι προσπάθησαν να διαβάλουν αυτούς τους δύο λαούς οι κάθε φορά καλοθελητές τους.

Η ιστορία των λαών της Βαλκανικής έχει να επιδείξει κοινούς αγώνες για τη λευτεριά ενάντια στον τούρκικο ζυγό στο παρελθόν, ενάντια στους χιτλεροφασίστες επιδρομείς, για οικονομικούς, πολιτιστικούς και εθνολογικούς δεσμούς, που συνδέουν και το λαό μας με τους γείτονες λαούς, που δυστυχώς στις μέρες μας οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ προσπαθούν να διχάσουν τους Βαλκάνιους, έχοντας όπλο το ψέμα, το "διαίρει και βασίλευε".

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι και ο αλβανικός λαός είναι θύμα των σχεδίων των ιμπεριαλιστών και ότι ο ίδιος βιώνει με το χειρότερο τρόπο τις συνέπειες του πολέμου στη Σερβία, γι' αυτό και δε θα πρέπει να επηρεαζόμαστε από την εχθρική προπαγάνδα που γίνεται σε βάρος του. Δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε με αυτό το λαό, όταν ξέρουμε πως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι από πολύ νωρίς είχαν οικονομικές σχέσεις με τους προγόνους των σημερινών Αλβανών, τους Ιλλυρίους. Ακόμη από τις μαρτυρίες που συναντάμε στους αρχαίους Ελληνες συγγραφείς σχετικά με τους Ιλλυρίους ξέρουμε ότι ήταν διαιρεμένοι σε πολλές φυλές και ότι αυτές οι φυλές αναμείχθηκαν με ελληνικά φύλα και ιδιαίτερα ηπειρώτικα.

Κι ακόμη πολλές φορές από κοινού αντιμετώπισαν τους εχθρούς τους, ενάντια στους Ρωμαίους επιδρομείς, καθώς και στα χρόνια της τούρκικης σκλαβιάς. Αυτός ο λαός έχει να επιδείξει μακρόχρονους και σκληρούς αγώνες ενάντια στους Τούρκους. Ιδιαίτερα οι επικοί αγώνες που διεξήγαγε με επικεφαλής τον θρυλικό Σκεντέρμπεϊ - Γεώργιο Καστριώτη. Στα χρόνια της ηρωικής πάλης του Γεωργίου Καστριώτη ξέσπασαν πλήθος επαναστατικά κινήματα στην Ελλάδα και προπαντός στη Ρούμελη και το Μοριά. Κάτω από τη σημαία του Αλβανού πολέμαρχου τάχτηκαν και πολέμησαν πολλοί Ελληνες και κυρίως Ηπειρώτες και Θεσσαλοί όπως και Σέρβοι και Μαυροβούνιοι αγωνιστές. Και όχι μόνο αυτό. Στην εταιρία που οργάνωσε ο Ρήγα Βελεστινλής μετείχαν και Αλβανοί και αυτό φαίνεται στο Θούριο και στο περίφημο Σύνταγμα του Ρήγα.

Η φιλία του Θ. Κολοκοτρώνη με τον Αλβανό Αλί - Φαρμάκη από το Λάλα έπαιξε σοβαρό ρόλο στις ελληνοαλβανικές σχέσεις στον κοινό αγώνα για την ανατροπή του Αλί πασά, με σκοπό να εκδιώξουν τους Τούρκους και να ιδρύσουν "ελληνοαλβανικό βασίλειο".

Στις γραμμές της Φιλικής Εταιρείας υπήρξαν και πολλοί Αλβανοί αγωνιστές και αναδείχτηκαν αρκετά στελέχη όπως ο Ναούμ Μπρέντη, Βεκιλχαρτζή από το Βυθκούκι Κορυτσάς.

Στην εξέγερση της Μολδαβίας πήραν μέρος πολλοί Αλβανοί. Αξιόλογη στάθηκε η συμβολή τους και στην Επανάσταση. Οταν ο Υψηλάντης πέρασε τον Προύθο, πολλοί Αλβανοί τάχθηκαν στο πλευρό του. Πάλεψαν δίπλα στους Ελληνες στο Γαλάτσι, στη Μονή Σέκου, στο Σκουλένι της Μολδαβίας. Στις τραγικές μέρες της καταστροφής των Ψαρών στην ηρωική άμυνα του νησιού πήραν μέρος 1.200 Αλβανοί αγωνιστές, στην Αττική πολεμούσαν 2.000 Αλβανοί. Δεν έλειψαν και στην εποποιία του Μεσολογγίου.

* * *

Δυστυχώς αργότερα μετά την απελευθέρωση της χώρας μας απ' τον τούρκικο ζυγό οι κυρίαρχοι ντόπιοι και ξένοι κύκλοι παραχάραξαν την ιστορία και αμαύρωσαν τις προαιώνιες φιλικές σχέσεις ανάμεσα στους δύο λαούς. Μα ήρθαν τα χρόνια της κοινής αντιφασιστικής πάλης των δύο λαών ενάντια στον κοινό εχθρό, τους Ιταλογερμανούς καταπατητές και η μακραίωνη φιλία των λαών μας αποκαταστάθηκε και σφυρηλατήθηκε στο καμίνι του κοινού αγώνα.

Είναι τελείως άδικο να ακούγονται φωνές, ότι δήθεν ο λαός αυτός συντάχθηκε με τον ιταλικό φασισμό και ότι πολέμησε ενάντια στον ελληνικό λαό. Ιδιαίτερα ενισχύθηκε η προπαγάνδα αυτή, όταν μετά το τέλος του πολέμου στην Αλβανία κυριάρχησαν οι δημοκρατικές δυνάμεις, καταργώντας το ξενοστήριχτο αυταρχικό καθεστώς του Ζώγκου, με αποτέλεσμα οι δύο αυτοί λαοί μας να βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, γιατί έτσι το θέλησαν οι κάποτε "σύμμαχοί μας".

Ο αλβανικός λαός, παρά την προδοσία της μοναρχοφασιστικής του κυβέρνησης, πρόβαλε από την πρώτη στιγμή σθεναρή αντίσταση στους φασίστες εισβολείς. Στις 8 Απρίλη 1939 στην Αυλώνα οι υπερασπιστές της πόλης απέκρουσαν την πρώτη έφοδο. Στο Δυρράχιο δύο φορές πέταξαν τους Ιταλούς στη θάλασσα. Στην περιοχή του Ελμπασάν στην ένοπλη αντίσταση πήραν μέρος χιλιάδες Αλβανοί πατριώτες.

Αργότερα, όταν οι ορδές του Ντούτσε επιτέθηκαν ενάντια στην πατρίδα μας, οι Αλβανοί βοήθησαν όπως μπορούσαν το λαό μας στην ηρωική πάλη ενάντια στους επιδρομείς: Αλβανοί αγωνιστές χτυπούσαν τα μεταφορικά μέσα και εξάρθρωναν τις συγκοινωνίες του εχθρού, αρνούνταν να πολεμήσουν ή το σκάγανε από το μέτωπο που στέλνονταν. Γι' αυτό και ο Μουσολίνι σε γράμμα του προς τον Χίτλερ στις 22-11-1940 έγραφε: "Σχεδόν όλοι οι Αλβανοί στρατιώτες μάς πρόδωσαν. Μόνο από μια Μεραρχία αφοπλίσαμε και στείλαμε στα μετόπισθεν 6.000 Αλβανούς". Στις 16-2-1943 ο Χίτλερ έγραφε στον Μουσολίνι: "Είμαι εξαιρετικά ανήσυχος για την κατάσταση στα Βαλκάνια... Οι Αλβανοί αποδείχτηκαν ανάξιοι της εμπιστοσύνης μας".

Από τα παραπάνω φαίνεται πως όχι μόνο δεν παρασύρθηκε από τους επιδρομείς ο αλβανικός λαός, αλλά ξεσηκώθηκε σε παλλαϊκό αγώνα για τη λευτεριά. Αντιλάλησε το παρτιζάνικο ντουφέκι στα αλβανικά βουνά. Με τον καιρό μέσα στον σκληρό αγώνα ενάντια στους κατακτητές και τους εθνοπροδότες, σφυρηλατήθηκε ένα ρωμαλέο παρτιζάνικο κίνημα με επικεφαλής τους κομμουνιστές, που στις παραμονές της απελευθέρωσης οι Παρτιζάνοι Αλβανοί φτάσαν τις 70 χιλ.

* * *

Τον Ιούνη 1944 ο αλβανικός απελευθερωτικός στρατός πέρασε στη γενική του επίθεση σε συνεργασία με τους Ελληνες και Σέρβους παρτιζάνους και λευτερώνει τις νότιες περιοχές της χώρας του και στις 17 Νοέμβρη με την προέλαση του Κόκκινου Στρατού στα Βαλκάνια ο λαϊκός στρατός μπαίνει στα Τίρανα και στις 29 Νοεμβρίου όλη η Αλβανία είναι λεύτερη. Δύο αλβανικές μεραρχίες περνούν τα σερβοαλβανικά σύνορα και καταδιώκουν τον εχθρό που υποχωρεί, προξενώντας 26 χιλ. νεκρούς, 21 χιλ. τραυματίες και 20 χιλ. αιχμάλωτους Γερμανοϊταλούς. Πολλά λάφυρα. Κατέστρεψαν οι παρτιζάνοι 2.100 τανκς και αυτοκίνητα, 5 αεροπλάνα, 4 χιλ. πυροβόλα και όλμους και 22 χιλ. όπλα και άλλο πολεμικό υλικό.

Βαριές είναι και οι θυσίες αίματος που πρόσφερε ο αλβανικός λαός στο βωμό της λευτεριάς. Μόνο οι τιμημένοι νεκροί του λαϊκού στρατού είναι 28 χιλ. μαχητές και αξ/κοί.

Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια γι' αυτόν το λαό που σήμερα βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση που άμεσα υπεύθυνοι είναι οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Θα βρεθούν όμως εκείνες οι πατριωτικές δυνάμεις, αυτής της χώρας που θα απαλλάξουν το λαό τους από τους ξένους νεοκατακτητές.

Μαίρη ΖΙΩΓΑ

Δρ.Ιστορίας

ΠΟΓΚΡΟΜ ΚΑΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Να σταματήσει τώρα αυτή η αθλιότητα

Τίποτα καλό για την εργατική τάξη, αλλά και για τα φτωχομεσαία λαϊκά στρώματα δεν προοιωνίζεται από τα πογκρόμ κατά ομάδων πληθυσμού που εγκαινίασε ως νέα αστυνομική τακτική η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι υπό μαζική δίωξη σε πρώτη φάση εμφανίζονται να είναι οι αλλοδαποί εργάτες, κύρια οι Αλβανοί, δε μειώνει σε τίποτα την τεράστια πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης, αντίθετα δείχνει το βαθμό επικινδυνότητάς της, όταν χρησιμοποιεί ένα υπαρκτό πρόβλημα, αυτό της εγκληματικότητας, για να στρέψει ομάδες εργατών κατά άλλων και ταυτόχρονα να ενισχύσει το αστυνομικό κράτος ανταποκρινόμενη δήθεν στις ανησυχίες μερίδας του πληθυσμού. Πολύ περισσότερο όταν όπως σημείωσε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ που έκανε σχετικό διάβημα στον υπουργό Δημόσιας Τάξης "δεν είναι τυχαία η εποχή που γίνονται αυτές οι επιχειρήσεις έχοντας υπόψη ότι οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ασφαλώς και ενδιαφέρονται να δημιουργηθούν καινούρια προβλήματα μεταξύ των λαών της περιοχής μας".

Γεγονός, πρόσθετα, είναι πως ακόμα και μέσα από τη διαδικασία των μπλόκων η κυβέρνηση δεν εξασφάλισε εκ του αποτελέσματος - όπως αναμενόταν εξάλλου - την απαραίτητη νομιμοποίηση για την "αντιεγκληματική" πολιτική της. Ανάμεσα στους εκατοντάδες που μαντρώθηκαν στα διάφορα γήπεδα βρέθηκαν ορισμένοι μόνο, που το μεγάλο έγκλημά τους ήταν πως είναι λαθρομετανάστες. Ετσι την ίδια ώρα που το οργανωμένο έγκλημα φουντώνει στους δρόμους κάτω από τη μύτη, αν όχι και την ανοχή της Αστυνομίας, η κυβέρνηση εμφανίστηκε να αναζητά εγκληματίες ανάμεσα στα θύματα του συστήματος που έχει βασικό του στοιχείο τη γέννηση και την αναπαραγωγή του εγκλήματος.

Η όλη επιχείρηση φαίνεται, τελικά, να δημιουργεί προβλήματα και στην ίδια την ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, η οποία περίπου ισχυρίζεται πλέον πως όλο αυτό το πογκρόμ δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια επιχείρηση καταγραφής των μεταναστών! Το βέβαιο είναι πως οι αντιδράσεις που προκάλεσαν οι επιχειρήσεις -"σκούπα" βρήκαν έκφραση ακόμα και μέσα στην ίδια την Αστυνομία κι ας μην εκδηλώθηκαν δημόσια.

Ενισχύει το ρατσισμό

Ακόμα και σε στρώματα του πληθυσμού που δεν προσεγγίζουν στοιχειωδώς ταξικά το πρόβλημα και είναι ευάλωτα στην επιδίωξη κυρίαρχων κύκλων να συνδέσουν το έγκλημα με τους μετανάστες, γίνεται πλέον όλο και καθαρότερο πως τα μπλόκα δεν αποσκοπούν στη μείωση της εγκληματικότητας. Στην πλέον επιεική ως προς τις προθέσεις στόχευση επιδιώκουν τη δημιουργία κλίματος "ασφαλείας" σε ορισμένες μερίδες του πληθυσμού, τα συντηρητικά ανακλαστικά του οποίου επιδιώκει να χαϊδέψει η κυβέρνηση.

Εδαφος για κάτι τέτοιο ασφαλώς και προσφέρει η ανησυχία που έχει προκληθεί σε μεγάλα τμήματα πληθυσμού των πόλεων και της υπαίθρου, τόσο από την ίδια την αύξηση της εγκληματικότητας, όσο και κυρίως από την ερμηνεία που σπεύδουν να δώσουν στο φαινόμενο οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης μέσα από τα ΜΜΕ που ελέγχει η άρχουσα τάξη. Ετσι ενώ όλα τα στοιχεία μαρτυρούν πως για την εγκληματικότητα δε φταίνε οι αλλοδαποί ξένοι εργάτες, σε μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης τείνει να εδραιωθεί η πεποίθηση πως για όλα φταίνε "οι Αλβανοί". Με τις αστυνομικές δυνάμεις σε δράση, και μάλιστα μέρα - νύχτα, γίνεται καθαρό πως ουσιαστικά η κυβέρνηση ενισχύει το κλίμα ρατσισμού και ξενοφοβίας, προβάλλοντας ως λύση ένα ακόμα πιο σκληρό αστυνομικό κράτος.

Παίζει με τη φωτιά

Κανένα στοιχείο δε βοηθά στο να δικαιολογηθεί αυτή η μαζική επέλαση εναντίον όλων ανεξαιρέτως των αλλοδαπών. Οχι μόνο διότι καμιά στατιστική δεν καταγράφει πάντα όλο το φάσμα της εγκληματικότητας, αλλά και διότι υπάρχει η λεγόμενη κρυφή εγκληματικότητα που δε δηλώνεται, ούτε εντοπίζεται από τις διωκτικές αρχές. Μάλιστα η τελευταία είναι αυτή που δίνει τον τόνο στην εγκληματικότητα μιας χώρας και κρατά τα σκήπτρα, αφήνοντας πίσω της όλους εκείνους που για τον άλφα ή βήτα λόγο πέφτουν τελικά στην τσιμπίδα του νόμου.

Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και με βάση τα στοιχεία που προέρχονται από την αστυνομία και είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας οι Αλβανοί και οι άλλοι αλλοδαποί που ζουν στην Ελλάδα, δεν έχουν την κύρια ευθύνη για την άνοδο της εγκληματικότητας. Ο ίδιος ο υπουργός Δημόσιας Τάξης παραδέχτηκε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αδικημάτων ανήκει στους Ελληνες κακοποιούς. Σε ορισμένα αδικήματα η συμμετοχή των αλλοδαπών φαίνεται να είναι σημαντική, αλλά και πάλι τα επιλεγμένα στοιχεία που δίνονται από την αστυνομία δεν μπορούν να οδηγήσουν σε αξιόπιστα συμπεράσματα, αφού αφορούν έναν πολύ μικρό αριθμό κλοπών σε ένα σύνολο 80.000 κλοπών και διαρρήξεων ετησίως. Από τις κλοπές σε σπίτια, που είχαν εξιχνιαστεί το πρώτο πεντάμηνο του 1999, οι αλλοδαποί δράστες εμφανίζονται να είναι περισσότεροι από τους εγχώριους (370 Αλβανοί, 185 Ρουμάνοι, 12 Βούλγαροι, 523 Ελληνες, 39 Ρώσοι, και 44 διαφόρων εθνικοτήτων). Στις κλοπές καταστημάτων πρώτοι έρχονται οι Ελληνες (514) και ακολουθούν οι Αλβανοί (207), οι Ρουμάνοι (57) κλπ. Στις κλοπές αυτοκινήτων πρώτοι έρχονται οι Ελληνες με 165 περιπτώσεις και ακολουθούν οι Αλβανοί με 88 περιπτώσεις. Γίνεται καθαρό πως από αυτά μόνο τα στοιχεία δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα, πόσο μάλλον να βασιστεί σ' αυτά ένα πογκρόμ όπως συμβαίνει αυτές τις μέρες.

Το σύστημα ζητά "εγκληματίες"

Ταυτόχρονα οι ίδιοι οι αστυνομικοί κατανοούν ότι οι διάφορες μαφίες (ρωσική, αλβανική, πολωνική κλπ.) δεν ξεφύτρωσαν στη χώρα μας από το πουθενά. Το έγκλημα δεν έχει σύνορα και δεν περιχαρακώνεται σε εθνικές ομάδες, όπως ενδεχομένως να νομίζουν κάποιοι. Είναι πολυεθνικό, έχει πολλά πλοκάμια και δεν κρύβεται στα σοκάκια και τις συνοικίες της πρωτεύουσας, ούτε βέβαια της επαρχίας, όπου αναμένεται να επεκταθούν οι αστυνομικές επιχειρήσεις.

Γιατί επιμένει, λοιπόν, σ' αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο η κυβέρνηση; Μια ματιά στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι εργοδότες που χρησιμοποιούν ανασφάλιστους αλλοδαπούς εργάτες, δίνει μια πρώτη απάντηση. Οσο πιο πολλοί οι παράνομοι εργάτες τόσο πιο φτηνά τα μεροκάματά τους.

Είναι σαφές ότι αν η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίσει συνολικά το πρόβλημα των οικονομικών μεταναστών, εφαρμόζοντας μια άλλη μεταναστευτική πολιτική, θα τροφοδοτεί συνεχώς και η ίδια με τις πράξεις της, έναν φαύλο κύκλο μίσους και έχθρας στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας.

Ασφαλώς χρειάζεται να γίνει και η μεγάλη στροφή της Ελληνικής Αστυνομίας στη δίωξη του εγκλήματος, όλων των μορφών και όλων των ειδών του. Απαιτείται να ληφθούν αποφάσεις για την ενίσχυση με ανθρώπινο δυναμικό και μέσα των μηχανισμών δίωξης του πραγματικού εγκλήματος και όχι των μηχανισμών που καθημερινά είναι στραμμένοι στην αστυνόμευση των λαϊκών αγώνων και των κοινωνικών εκδηλώσεων, που κρίνονται επικίνδυνες από την εκάστοτε κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο προφανώς το γεγονός, ότι η κυβέρνηση ακόμα και σε αυτήν την επιχείρηση - "σκούπα" χρησιμοποιεί τις δυνάμεις των Αστυνομικών Επιχειρήσεων(ΜΑΤ κλπ.), δηλαδή τις πιο καλογυμνασμένες και ετοιμοπόλεμες δυνάμεις της αστυνομίας.

Τα πραγματικά μέτρα για την πάταξη της εγκληματικότητας είναι εύκολο να τα υλοποιήσει κανείς, αρκεί, φυσικά να υπάρχει η πολιτική βούληση. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των αστυνομικών και το ΚΚΕ έχουν υποβάλει σωρεία προτάσεων προς αυτήν την κατεύθυνση. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η Πανελλήνια Ενωση Αξιωματικών είχε εκφράσει πολύ νωρίς τις επιφυλάξεις της, για παράδειγμα, για τον τρόπο που είχε επιλέξει η κυβέρνηση να "νομιμοποιήσει" τους χιλιάδες λαθρομετανάστες. Οι φόβοι ότι θα έπεφταν και οι ίδιοι θύματα κυκλωμάτων, που θα τους εφοδίαζαν με πλαστά πιστοποιητικά επαληθεύτηκαν. Οι επιφυλάξεις για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, να νομιμοποιηθούν δηλαδή μέσω του ΟΑΕΔ επίσης δικαιώθηκαν, διότι αποδείχτηκε ότι η γραφειοκρατία (;)είναι πιο ισχυρή ακόμα και από τις πιο αγαθές προθέσεις της κυβέρνησης. Από τους 250.000 που έσπευσαν να υποβάλλουν αιτήσεις (υπολογίζεται ότι ο συνολικός αριθμός των λαθρομεταναστών πλησιάζει το 1.000.000), μόλις 25.000 έχουν πάρει την πολυπόθητη άδεια, ενώ ο αρμόδιος υπουργός παραδέχεται ότι πρέπει να επιταχύνουν το έργο τους οι επιτροπές που χορηγούν τις άδειες για να έχουν τελειώσει μέχρι το Μάρτη του 2000...

Το ΚΚΕ έχει ήδη ζητήσει από την κυβέρνηση να προχωρήσει στην πραγματική νομιμοποίηση όλων των ξένων εργατών στη χώρα μας και στα πλαίσια αυτά φυσικά να αναθεωρήσει τη μεταναστευτική πολιτική της.

ΚΕΙΜΕΝΑ:

Μανόλης ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ