Οπως υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της: «Μέσα και από το συγκεκριμένο έργο φαίνεται το πραγματικό πρόσωπο της "πράσινης ανάπτυξης", καθώς κατασκευάζεται μέσα στα όρια του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου (περιοχή του Εθνικού Καταλόγου Νatura 2000 ΖΕΠ - ΕΔΖ Ζώνη Ειδικής Προστασίας GR2130002 "Κορυφές Ορους Σμόλικας"). Η κατασκευή του εν λόγω έργου καταστρέφει δάσος (ενδημικά μαυρόπευκα), σπάνια ιχθυοπανίδα και ορνιθοπανίδα, καθώς και τμήμα του διεθνούς μονοπατιού Ε6 Δίστρατο - Σαμαρίνα». Επίσης «τα τελευταία χρόνια προωθούνται σχέδια για την κατασκευή πολλών μικρών υδροηλεκτρικών εργοστασίων στον Αλιάκμονα και στον Βενέτικο. Σχέδια τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες του λαού, αλλά υπηρετούν μόνο τη "δίψα" για κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων που επενδύουν σ' αυτά».

«Βάσει των παραπάνω, γίνεται φανερό το μεγάλο ψέμα ότι δήθεν η "πράσινη μετάβαση" - "απολιγνιτοποίηση" έχει ως στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. Ισα - ίσα η "πράσινη μετάβαση" έχει ως αποτέλεσμα και τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές, εκτός από την εκτίναξη της ενεργειακής φτώχειας, λόγω πανάκριβου "πράσινου ρεύματος"», τονίζει η ΤΕ Γρεβενών του ΚΚΕ.

«Η απολιγνιτοποίηση, που επιτάχυνε η κυβέρνηση της ΝΔ, παραλαμβάνοντας την σκυτάλη από τις προηγούμενες, αποδεικνύεται ότι έχει ως μοναδικό στόχο την διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, σε βάρος του λαού, με καταστροφικές συνέπειες και για το περιβάλλον. Είναι ξεκάθαρο ότι η Ενέργεια στο σημερινό σάπιο σύστημα είναι εμπόρευμα και το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους είναι το εμπόδιο για ενεργειακή επάρκεια για τον λαό.

Το ΚΚΕ έγκαιρα ανέδειξε το θέμα στον λαό των Γρεβενών, ήδη από το 2018 που οι δημοτικοί σύμβουλοι της "Λαϊκής Συσπείρωσης" στο Δημοτικό Συμβούλιο των Γρεβενών ήταν οι μόνοι που καταψήφισαν την πρόταση για αδειοδότηση».

«Οι ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ) και των εκπροσώπων τους στην Τοπική Διοίκηση είναι τεράστιες, αφού στην πράξη υλοποιούν την ίδια πολιτική και κλείνουν τα μάτια στον περιβαλλοντικό έλεγχο των επενδύσεων του κεφαλαίου, θεωρώντας τον "αναχρονιστικό" που βλάπτει την ανάπτυξη», σημειώνει η Κομματική Οργάνωση Γρεβενών του ΚΚΕ καλώντας τους κατοίκους της περιοχής να εκφράσουν με κάθε τρόπο την αντίθεσή τους στην καταστροφή που συντελείται, ώστε να μην υλοποιηθεί αυτή η απαράδεκτη απόφαση για την κατασκευή υδροηλεκτρικού εργοστασίου στην περιοχή, αναδεικνύοντας την «ανάγκη να δυναμώσει ο οργανωμένος αγώνας, μέσα από τα σωματεία και τους άλλους μαζικούς φορείς, για:

• Ενέργεια φτηνή για τον λαό που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών του.
• Κατάργηση των έμμεσων φόρων στα καύσιμα και των πράσινων τελών υπέρ των επενδυτών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
• Να μην παραδοθεί το υδάτινο δυναμικό σε ιδιωτικούς ομίλους.
• Αξιοποίηση του υδάτινου δυναμικού με κρατικά υδροηλεκτρικά έργα, που συμβάλλουν ταυτόχρονα στην άρδευση αγροτικών εκτάσεων και στην παροχή αντιπλημμυρικής προστασίας».

«Ο σ. Λάμπρος Ιντζεβίδης, παιδί ποντιακής προσφυγικής οικογένειας με καταγωγή από το Καρς του Καυκάσου, έφερε μαζί του την προαιώνια προμηθεϊκή αρετή της προσφοράς στον άνθρωπο. Γεννήθηκε στο Κομνήνιο Βέροιας, όπου εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες γονείς του.

Από μικρό παιδί ζυμώθηκε με τους αγώνες του λαού μας, όταν με τη μητέρα του, που τον χρησιμοποιούσε σαν προκάλυμμα, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο ίδιος, μετέφερε μηνύματα της Οργάνωσης στους αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ αργότερα που δρούσαν στην περιοχή του Βερμίου.

Πνεύμα ανήσυχο και φιλομαθές τελειώνει το οχτατάξιο Γυμνάσιο, αλλά δεν καταφέρνει να πάρει και τυπικά το απολυτήριο γιατί του έλειπαν δυο δραχμές να πληρώσει το χαρτόσημο. Το καταφέρνει λίγα χρόνια αργότερα, αλλά καθώς δεν μπορούσε να πάρει το περιβόητο πιστοποιητικό "κοινωνικών φρονημάτων" αναγκάζεται να δουλέψει στα χωράφια με τον πατέρα του.

Το 1966 ξενιτεύεται στη Γερμανία, το τέταρτο παιδί της οικογένειας στην ξενιτιά και συνδέεται με Ελληνες εργάτες που φρόντισαν να τον φέρουν σε επαφή με το Κόμμα. Γίνεται μέλος του Κόμματος και συμμετέχει δραστήρια σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας στον αντιδικτατορικό αγώνα. Την περίοδο της επτάχρονης χούντας παίρνει μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ που έγινε στη ΛΔ της Γερμανίας.

Μετά την πτώση της χούντας και με απόφαση του Κόμματος επιστρέφει στην Ελλάδα ώστε να βοηθήσει στην κομματική ανασυγκρότηση στην Ημαθία. Αναλαμβάνει με υψηλό αίσθημα ευθύνης κάθε χρέωση που του ανέθεσε το Κόμμα και τις φέρνει σε πέρας. Συμμετέχει στην αγορά των γραφείων του Κόμματος στη Βέροια το 1983. Αλλωστε, για χρόνια είχε την ευθύνη του Οικονομικού της Οργάνωσης και μάλιστα ήταν πρωτοπόρος σε κάθε Οικονομική Εξόρμηση.

Κατά τη διάρκεια της εσωκομματικής κρίσης την περίοδο 1989 - 1991 πρωταγωνιστεί βάζοντας τη δική του σφραγίδα για τη διατήρηση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος δίνοντας τη μάχη ενάντια στην οπορτουνιστική στροφή και ως αντιπρόσωπος στο 13ο Συνέδριο».

Η Κομματική Οργάνωση αναφέρεται εξάλλου και στην ιδιαίτερη αγάπη του στον πολιτισμό, όπως και τη συμβολή του στην Εύξεινο Λέσχη Βέροιας, η οποία μάλιστα τον τίμησε για τη σημαντική προσφορά του.

Εκφράζει στη σύζυγό του, Ευρώπη, στα παιδιά του Θοδωρή και Θοδώρα και στα εγγόνια του τα πιο ζεστά και ειλικρινή συλλυπητήρια.