Η ΤΕ Ημαθίας του ΚΚΕ αποχαιρετά με μεγάλη θλίψη και σεβασμό «τον πολύτιμο σύντροφό μας» Λάμπρο Ιντζεβίδη, «τον σύντροφο που λάμπρυνε με την παρουσία του, τις σκέψεις και την προσφορά του το κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, αφοσιωμένος μέχρι τα τελευταία λεπτά της ζωής του στην υπόθεση της απελευθέρωσής της», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.

«Ο σ. Λάμπρος Ιντζεβίδης, παιδί ποντιακής προσφυγικής οικογένειας με καταγωγή από το Καρς του Καυκάσου, έφερε μαζί του την προαιώνια προμηθεϊκή αρετή της προσφοράς στον άνθρωπο. Γεννήθηκε στο Κομνήνιο Βέροιας, όπου εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες γονείς του.

Από μικρό παιδί ζυμώθηκε με τους αγώνες του λαού μας, όταν με τη μητέρα του, που τον χρησιμοποιούσε σαν προκάλυμμα, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο ίδιος, μετέφερε μηνύματα της Οργάνωσης στους αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ αργότερα που δρούσαν στην περιοχή του Βερμίου.

Πνεύμα ανήσυχο και φιλομαθές τελειώνει το οχτατάξιο Γυμνάσιο, αλλά δεν καταφέρνει να πάρει και τυπικά το απολυτήριο γιατί του έλειπαν δυο δραχμές να πληρώσει το χαρτόσημο. Το καταφέρνει λίγα χρόνια αργότερα, αλλά καθώς δεν μπορούσε να πάρει το περιβόητο πιστοποιητικό "κοινωνικών φρονημάτων" αναγκάζεται να δουλέψει στα χωράφια με τον πατέρα του.

Το 1966 ξενιτεύεται στη Γερμανία, το τέταρτο παιδί της οικογένειας στην ξενιτιά και συνδέεται με Ελληνες εργάτες που φρόντισαν να τον φέρουν σε επαφή με το Κόμμα. Γίνεται μέλος του Κόμματος και συμμετέχει δραστήρια σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας στον αντιδικτατορικό αγώνα. Την περίοδο της επτάχρονης χούντας παίρνει μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ που έγινε στη ΛΔ της Γερμανίας.

Μετά την πτώση της χούντας και με απόφαση του Κόμματος επιστρέφει στην Ελλάδα ώστε να βοηθήσει στην κομματική ανασυγκρότηση στην Ημαθία. Αναλαμβάνει με υψηλό αίσθημα ευθύνης κάθε χρέωση που του ανέθεσε το Κόμμα και τις φέρνει σε πέρας. Συμμετέχει στην αγορά των γραφείων του Κόμματος στη Βέροια το 1983. Αλλωστε, για χρόνια είχε την ευθύνη του Οικονομικού της Οργάνωσης και μάλιστα ήταν πρωτοπόρος σε κάθε Οικονομική Εξόρμηση.

Κατά τη διάρκεια της εσωκομματικής κρίσης την περίοδο 1989 - 1991 πρωταγωνιστεί βάζοντας τη δική του σφραγίδα για τη διατήρηση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος δίνοντας τη μάχη ενάντια στην οπορτουνιστική στροφή και ως αντιπρόσωπος στο 13ο Συνέδριο».

Η Κομματική Οργάνωση αναφέρεται εξάλλου και στην ιδιαίτερη αγάπη του στον πολιτισμό, όπως και τη συμβολή του στην Εύξεινο Λέσχη Βέροιας, η οποία μάλιστα τον τίμησε για τη σημαντική προσφορά του.

Εκφράζει στη σύζυγό του, Ευρώπη, στα παιδιά του Θοδωρή και Θοδώρα και στα εγγόνια του τα πιο ζεστά και ειλικρινή συλλυπητήρια.