Το συλλαλητήριο του Σαββάτου ήταν ένας ακόμα σταθμός στον δίκαιο αγώνα που δίνουν σχεδόν δύο χρόνια και που τώρα μπαίνει στην πιο κρίσιμη φάση του, ενόψει της προσπάθειας ξεπουλήματος από την κυβέρνηση και των παζαριών που κορυφώνονται με τους επενδυτές.

Στο πλευρό των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και το περασμένο Σάββατο, όπως καθ' όλη τη διάρκεια του πολύμηνου αγώνα τους, βρέθηκαν εργαζόμενοι και σωματεία από την Αττική, τη Στερεά Ελλάδα και άλλες περιοχές της χώρας. Εργαζόμενοι από την Εύβοια, τη Βοιωτία, τη Φθιώτιδα και τη Φωκίδα κατέβηκαν μαζί με τους απεργούς της ΛΑΡΚΟ και γνώρισαν τη θερμή και αγωνιστική υποδοχή από τους συναδέλφους της Αττικής.

«Με αίμα και ιδρώτα δένουμε τ' ατσάλι, θα τους σταματήσουμε με ενότητα και πάλη» βροντοφώναζαν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, έχοντας στο πλάι τους την πλατιά εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη, με δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις της Αττικής να δηλώνουν μαχητικό «παρών», να κάνουν και δική τους υπόθεση τον δίκαιο αγώνα για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Φτιάχνοντας ένα μεγάλο ταξικό ποτάμι, από την Ομόνοια μέχρι το Σύνταγμα όπου στήθηκε η εξέδρα της συγκέντρωσης, το σύνθημα «η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες» ακούστηκε πολλές φορές, καθώς περνούσε από τις προσυγκεντρώσεις υποδοχής των συνδικάτων της Αττικής, των φοιτητικών συλλόγων και άλλων μαζικών φορέων.

Το ταξίδι των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ ξεκίνησε από νωρίς το πρωί του Σαββάτου με πούλμαν να κατευθύνονται προς την Ομόνοια, από τη Λάρυμνα, τη Μαλεσίνα, τη Λαμία και άλλες περιοχές της Στερεάς. Αποφασισμένοι να μην αφήσουν «τίποτα στην τύχη του», άλλωστε, δεκάδες εργαζόμενοι της επιχείρησης πήραν την πρωτοβουλία τις προηγούμενες μέρες, να κάνουν δική τους υπόθεση την οργάνωση της απεργίας και του συλλαλητηρίου, να μην επιτρέψουν καμιά προσπάθεια υπονόμευσης της κινητοποίησής τους. Συγκέντρωσαν υπογραφές, μίλησαν με τους συναδέλφους τους, κανόνιζαν τα πούλμαν, υποδέχονταν συνδικαλιστές από την Αθήνα στις πύλες των εγκαταστάσεων της Λάρυμνας, που μετέφεραν τη στήριξή τους, φροντίζοντας έτσι να συντηρείται το κλίμα μαζικής συμμετοχής.

Πρωταγωνιστές της κινητοποίησης οι σημερινοί εργαζόμενοι που παλεύουν να μείνουν όρθιοι, η «4η γενιά εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ» όπως λένε με περηφάνια, δηλώνοντας αποφασισμένοι να μη «χαριστούν» σε καμιά κυβέρνηση που η μία μετά την άλλη έχουν βαλθεί να τους ξεδοντιάσουν, για να παραδώσουν την επιχείρηση «καθαρή» από εργατικά δικαιώματα στους επενδυτές. «Μπήκαμε σε αυτή την εταιρεία με κοντά παντελονάκια πριν από δεκαετίες, την έχουμε χτίσει με τα ίδια μας τα χέρια, δεν θα φύγουμε απολυμένοι και χωρίς δικαιώματα», σημείωναν εξοργισμένοι οι μεγαλύτεροι εργαζόμενοι, πολλοί από αυτούς για 4 δεκαετίες μέσα στη σκουριά και κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Είναι αυτοί που με τα χέρια τους και τις γνώσεις τους έχουν εξορύξει εκατοντάδες τόνους από μετάλλευμα, που ξέρουν από «πρώτο χέρι» τις δυνατότητες της επιχείρησης, ειδικά τώρα που οι τιμές του νικελίου συνεχώς αυξάνονται. Κι όμως βλέπουν το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά να θεωρείται από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του «βαρίδι» μπροστά στα κέρδη. «Γι' αυτό βλέπουμε την απαξίωση αυτού του τεράστιου πλούτου τόσα χρόνια, την κατασυκοφάντησή μας. Επειδή θέλουν να μας ξεφορτωθούν», λένε, περιγράφοντας με δυο κουβέντες τη βάρβαρη στρατηγική του κεφαλαίου. Οι τραγικές επιπτώσεις της πολιτικής που παραδίδει τη ΛΑΡΚΟ και τα περιουσιακά της στοιχεία στα μονοπώλια, που απαξιώνει το εργοστάσιο και τα μεταλλεία, με τραγικά αποτελέσματα ακόμα και για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων, αναδεικνύονται από τους εργαζόμενους, που δεν ξεχνούν τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα», τους συναδέλφους τους που χάθηκαν πάνω στο μεροκάματο.

Το μεγάλο αυτό συλλαλητήριο αφήνει πολύτιμη παρακαταθήκη, για τη συνέχιση του πολύμηνου αγώνα, για τη διασφάλιση συνέχισης της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων τους, για την καταβολή του δεδουλευμένου μόχθου τους.

Στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, εκ μέρους των συνδικάτων της Αθήνας, τους απεργούς καλωσόρισε ο Λάμπρος Χατζάρας, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Μετάλλου, και μίλησαν ο Ανδρέας Κορέντζελος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, ο Ξενοφών Αγγελάτος, από τα Μεταλλεία της Εύβοιας, ο Δημήτρης Καραγιάννης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων (ΟΜΕ) και ο Κώστας Σαμαράς, πρόεδρος του Σωματείου Εδρας της ΛΑΡΚΟ. Επίσης ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Ν. Φθιώτιδας και μέλος της Διοίκησης του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα.

Στο τέλος της κινητοποίησης, αντιπροσωπεία των Σωματείων κατευθύνθηκε προς το Μέγαρο Μαξίμου, προκειμένου να καταθέσει στην κυβέρνηση τα αιτήματα του συλλαλητηρίου, χωρίς όμως να πραγματοποιηθεί κάποια συνάντηση. Σήμερα, Τρίτη, θα πραγματοποιηθεί συνάντηση με τον υπουργό Επικρατείας, Γιώργο Γεραπετρίτη.

Στην κινητοποίηση συμμετείχε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δ. Κουτσούμπα. Επίσης ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτής Ευβοίας, τα μέλη της ΚΕ και βουλευτές του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης και Χρήστος Κατσώτης.

Επίσης παραβρέθηκαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και του ΜέΡΑ25, καθώς και εκπρόσωποι της Τοπικής Διοίκησης, δήμαρχοι και περιφερειακοί σύμβουλοι της περιοχής.

Από το βήμα της συγκέντρωσης ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Ν. Φθιώτιδας και μέλος της διοίκησης του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, τόνισε τα εξής:

«Μετά από 22 μήνες σκληρού και ανυποχώρητου αγώνα, είμαστε εδώ, όρθιοι, είμαστε ήδη νικητές. Μέσα από αυτόν τον αγώνα έχουμε οδηγήσει σε πολιτική ήττα τόσο τον τελικό "νεκροθάφτη" της ΛΑΡΚΟ, τη σημερινή κυβέρνηση, όσο και όλες τις κυβερνήσεις που διαχρονικά "έσκαβαν τον λάκκο".

Μέσα από τον αγώνα μας αναδείξαμε άλλον έναν ανεκτίμητο πλούτο που έχει η χώρα μας, κομμάτι του ορυκτού πλούτου, το νικέλιο, το κοβάλτιο. Μέσα από τον αγώνα μας έχουμε αναδείξει κομμάτι των δυνατοτήτων που έχει η χώρα μας, την τεχνογνωσία της ΛΑΡΚΟ, τις υποδομές.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να εκποιήσει τη ΛΑΡΚΟ χωρίς να "σπάσει μύτη" απέτυχε. Η προσπάθειά της να την απαξοώσει μέχρι τελικής πτώσεως "ρίχνοντας στάχτη στα μάτια" των εργαζομένων και του λαού επίσης απέτυχε. Οι εργαζόμενοι την έχουμε καθυστερήσει μέχρι σήμερα. Δεν επιτρέψαμε το σταμάτημα της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, δεν επιτρέψαμε σχεδιασμένες απολύσεις και διαθεσιμότητες, αναχαιτίσαμε μεγάλο κομμάτι των μισθολογικών περικοπών.

Σήμερα, δεν υπάρχει σημείο της χώρας μας που να μην έμαθαν τι είναι η ΛΑΡΚΟ, ποιες οι δυνατότητες, πώς μεθοδευμένα και συνειδητά την υπερχρέωσαν, την απαξίωσαν, σε τι συνθήκες εργαζόμαστε, ποια είναι τα τίμια και δίκαια αιτήματά μας.

Μέσα από τους αγώνες μας και την τεράστια αλληλεγγύη που μας έχετε δείξει αναδείξαμε το έγκλημα. Κυβέρνηση και επενδυτές έχουν πρόβλημα με την αγωνιστική στάση των εργαζομένων. Είμαστε "αγκάθι", όπως χαρακτηριστικά μας αποκαλούν.

Αυτήν την κατάκτηση τη χρωστάμε σε σας, στην αλληλεγγύη σας. Είστε η φωνή μας, σε κάθε γειτονιά της χώρας μας.

Σήμερα η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύψει την ευθύνη που έχει. Μέσα από την πλήρη εγκατάλειψη δημιούργησε τις πιο επικίνδυνες συνθήκες εργασίας στην ιστορία της ΛΑΡΚΟ. Την διέλυσε. Δημιούργησε συνθήκες σταματήματος της λειτουργίας της για να τη δώσει τζάμπα, χωρίς εργαζόμενους.

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν από την τελική φάση των εγκληματικών διαγωνισμών εκποίησης και αγωνιζόμαστε και, μέσα από τον αγώνα, έχουμε κερδίσει να είμαστε μέσα στην εργασία μας. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τη μάχη μέχρι το τέλος. Και θα τη δώσουμε. Και θα κερδίσουμε.

Η κυβέρνηση πολιτικά έχει χάσει. Δεν μπόρεσε να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό ότι η ΛΑΡΚΟ είναι ένα "βαρέλι δίχως πάτο", ότι "οι εργαζόμενοι φταίνε για την κατάντια της". Σήμερα έχουμε κερδίσει με το σπαθί μας να στεκόμαστε απέναντι στην κυβέρνηση, να έχουμε το ίδιο μπόι, να την κοιτάμε κατάματα και να απαιτούμε τις αυτονόητες δεσμεύσεις, όπως της συνέχισης της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, την ανάπτυξή της, τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων, την καταβολή του δεδουλευμένου μόχθου που μας χρωστά.

Ηρθαμε σήμερα στην Αθήνα για να αποδείξουμε ότι μετά από 22 μήνες έχουμε κουράγιο να συνεχίσουμε, θα συνεχίσουμε και δεν είμαστε μόνοι σε αυτόν τον τίμιο αγώνα. Το πετύχαμε. Ηρθαμε σήμερα επιδιώκοντας από την κυβέρνηση άμεσα να τοποθετηθεί. Να την προειδοποιήσουμε, να μην τολμήσει και δεν διασφαλίσει τα αιτήματά μας. Ηρθαμε σήμερα για να εκφράσουμε σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να κλείσουν τη ΛΑΡΚΟ. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε ούτε μία απόλυση. Δεν πρόκειται να χαρίσουμε ούτε ένα ευρώ από αυτά που μας χρωστούν. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να ξεριζωθούμε από τον τόπο μας, από το σπίτι μας.

Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τη μάχη μέχρις εσχάτων για να υπερασπιστούμε τη ζωή μας και σε αυτόν τον αγώνα είναι μαζί μας οι περιοχές ολόκληρες που δραστηριοποιείται η ΛΑΡΚΟ, όλη η εργατική τάξη της χώρας μας.

Το προηγούμενο διάστημα δώσαμε τη μάχη σε δύσκολες και πρωτόγνωρες συνθήκες, σε απαγορεύσεις, σε συνθήκες πανδημίας. Μαζί με άλλους χώρους, που καθημερινά ο καθένας έδινε τον δικό του αγώνα στους τόπους δουλειάς, κρατήσαμε τη σπίθα του αγώνα.

Οι συνάδελφοι της "e-food", στην COSCO, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, αυτήν τη σπίθα τη μετατρέψανε σε φλόγα, μία φλόγα που σήμερα μας δείχνει τον δρόμο, μία φλόγα που δεσμευόμαστε ότι θα την μεγαλώσουμε, με νέες νίκες, θα την κρατήσουμε αναμμένη μέχρι να δικαιωθεί όλη η εργατική τάξη. Γι' αυτό έχει ανεκτίμητη αξία η αλληλεγγύη που δείχνει ο ένας στον άλλον. Γι' αυτό έχει ανεκτίμητη αξία ο κάθε αγώνας.

Εκ μέρους όλων των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, σας ευχαριστούμε από καρδιάς, χωρίς εσάς θα ήμασταν γονατισμένοι. Μας έχετε κρατήσει ζωντανούς και περήφανους. Με την παρουσία σας, μας πήρατε τη δέσμευση να συνεχίσουμε μέχρι το τέλος, μέχρι τη νίκη και θα κρατήσουμε τη δέσμευσή μας.

Η τελική μάχη θα μεταφερθεί στα εργοτάξια της ΛΑΡΚΟ. Εκεί μέσα που έχουμε χύσει τον ιδρώτα μας, έχουμε χάσει συναδέλφους μας, έχουμε αρρωστήσει αλλά και παράλληλα που είναι η ίδια μας η ζωή. Εκεί που δένεται το ατσάλι θα περιμένουμε κυβερνήσεις και επενδυτές. Δεν θα βρουν σπιθαμή γης να στεριώσουν αν δεν διασφαλιστούν τα δίκαια, ρεαλιστικά και τίμια αιτήματά μας.

Με όλους τους τόνους λέμε στην κυβέρνηση, εδώ και τώρα να ξεκαθαρίσει, να αφήσει τα παιχνίδια εμπαιγμού και κοροϊδίας και να δεσμευτεί για τη συνέχιση της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, για τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας, για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων και του μόχθου που μας χρωστά. Μην τολμήσει και δεν καλύψει τα αυτονόητα.

Εχοντας σίγουρο ότι θα ξανανταμώσουμε, είτε εδώ είτε στα εργοτάξια της ΛΑΡΚΟ, στέλνουμε το μήνυμα ότι είμαστε όλοι μαζί. Ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ έχει γίνει αγώνας όλης της εργατικής τάξης και θα είναι νικηφόρος. Σας ευχαριστούμε. Καλούς αγώνες. Συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη».

«Ευχαριστούμε τα συνδικάτα της Αθήνας, όλης της χώρας, μας έχετε κρατήσει όρθιους», ακουγόταν από τα μεγάφωνα του άσπρου βαν που προπορευόταν της πορείας, την ώρα που συνδικάτα της Αθήνας υποδέχονταν τους απεργούς της ΛΑΡΚΟ. Οι προσυγκεντρώσεις στην Ομόνοια, στην Κλαυθμώνος, στην Παλιά Βουλή και καθώς ανηφόριζε το συλλαλητήριο προς την πλατεία Συντάγματος ενώνονταν η μία με την άλλη, δημιουργώντας ένα μαχητικό ποτάμι ταξικής αλληλεγγύης στον δίκαιο αγώνα που δίνουν κοντά δύο χρόνια οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, ήδη νικητές.

Πρώτος σταθμός η πλατεία Ομονοίας, εκεί που κατέφθασαν τα πούλμαν των απεργών της ΛΑΡΚΟ. Στην υποδοχή συνδικάτα από το Φάρμακο, την Ενέργεια, τους μεταλλωρύχους, τα Τρόφιμα, τους συνταξιούχους, φορείς της Α' Αθήνας κ.λπ. Η πορεία ξεκινά και από τα μεγάφωνα ακούγεται: «Θα κρατήσουμε τη ΛΑΡΚΟ ανοιχτή», «Ψηλά τα πανό!». Πλάι στα πανό των σωματείων της ΛΑΡΚΟ δεσπόζει αυτό των συναδέλφων τους από την Αθήνα, που τους στηρίζει ανελλιπώς όλους αυτούς τους μήνες, το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής.

Στην πλατεία Κλαυθμώνος εργατικά συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, οργανώσεις αυτοαπασχολούμενων τους υποδέχονται με χειροκροτήματα. Φοιτητές με πανό των φοιτητικών συλλόγων ανάβουν κόκκινα καπνογόνα, ενώνονται κι αυτοί μαζί τους. Μηνύματα αγώνα ακούγονται και πάλι από τα μεγάφωνα. «Δεν θα μας ξεριζώσετε από τον τόπο μας. Μην τολμήσει η κυβέρνηση να ξεπουλήσει τη ΛΑΡΚΟ, μην τολμήσει να κάνει απολύσεις».

Λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω το ποτάμι μεγαλώνει, καθώς ενώνεται στην πορεία η προσυγκέντρωση στην Παλιά Βουλή. Πάλι χειροκροτήματα, πάλι συνθήματα στήριξης του αγώνα. «Καλώς σας βρήκαμε, εργατιά της Αθήνας. Ευχαριστούμε. Δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη. Συνεχίζουμε», φώναζαν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ.

Ολοι μαζί φτάνουν στο Σύνταγμα, όπου τους υποδέχονται σωματεία του Πειραιά, όπως οι λιμενεργάτες της COSCO, το Εργατικό Κέντρο κ.ά.

Η εξέδρα έχει στηθεί στην κάτω μεριά της πλατείας. Το ποτάμι των απεργών και των συνδικάτων της Αττικής βροντοφωνάζει «Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ!».

Η συγκέντρωση άνοιξε με ομιλία από τον Λάμπρο Χατζάρα, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, ο οποίος καλωσόρισε στην Αθήνα τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και μετέφερε την αλληλεγγύη των σωματείων στον αγώνα τους.

«Το Συνδικάτο Μετάλλου, τα Σωματεία της Αττικής σάς καλωσορίζουμε στην Αθήνα! Σας υποδεχόμαστε ως νικητές του πολύμηνου αγώνα που δίνετε ενάντια στο μεθοδευμένο από όλες τις κυβερνήσεις έγκλημα απαξίωσης της ΛΑΡΚΟ», ανέφερε. Και ανέδειξε ότι αυτή η μαχητική και αταλάντευτη στάση των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ «έχει κερδίσει την πλατιά αναγνώριση των εργαζομένων, ο αγώνας σας έχει ήδη τη δική του ξεχωριστή θέση στην παράδοση των σπουδαίων αγώνων του κλάδου μας, των παλαιότερων βαρδιών της ΛΑΡΚΟ, των ηρωικών χαλυβουργών, των εργαζομένων στη Ναυπηγοεπισκευή σήμερα με την κατοχύρωση της 7ωρης δουλειάς, των αυξήσεων στα μεροκάματα και τόσων άλλων».

«Παίρνουμε δύναμη από τον αγώνα σας για να περάσουμε στην αντεπίθεση», συμπλήρωσε και κάλεσε όλο τον κλάδο του Μετάλλου σε απεργιακή ετοιμότητα, «για να κατοχυρώσουμε κατακτήσεις στα κρίσιμα μέτωπα της ζωής μας». Ξεχωριστό κάλεσμα απηύθυνε στους νέους ανοργάνωτους εργαζόμενους, «να αξιολογήσουν την πλούσια πείρα των μαχών που δίνουμε, να κάνουν θαρραλέα το βήμα της οργάνωσης. Καλούμε τους χιλιάδες συναδέλφους στα μεγάλα εργοστάσια των ομίλων, στις σημαντικότερες επιχειρήσεις του κλάδου, να ορθώσουν το ανάστημά τους, να διαμορφώσουν πλαίσιο διεκδικήσεων μαζί με το Συνδικάτο». «Οργανώνουμε τα επόμενα βήματά μας για τη διεύρυνση της ισχύος της ΣΣΕ στη Ναυπηγοεπισκευή και σε άλλες αντίστοιχες επιχειρήσεις. Καλούμε σε πλατιά συζήτηση τους εργαζόμενους στις μεταλλικές κατασκευές, σε άλλους υποκλάδους, με άμεση διεκδίκηση για ΣΣ με αξιοπρεπείς αυξήσεις. Με αυτόν τον τρόπο συμπαραστεκόμαστε μαχητικά στον αγώνα σας και σας καλούμε να τον συνεχίσετε», κατέληξε.

«Είμαστε στον δρόμο και θα συνεχίσουμε μέχρι την τελική δικαίωση», τόνισε ο Ανδρέας Κορέντζελος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα. Από το βήμα της συγκέντρωσης εξέφρασε την ευγνωμοσύνη των εργαζομένων για την αλληλεγγύη που έχουν δεχθεί. «Σας χρωστάμε το γεγονός ότι σήμερα είμαστε όρθιοι και έτοιμοι να δώσουμε την τελική μάχη», ανέφερε.

Η κυβέρνηση «θέλει να κλείσει τη ΛΑΡΚΟ και να βυθίσει έξι νομούς της χώρας στην ανεργία», κατήγγειλε ο Ξενοφών Αγγελάτος από τα Μεταλλεία της Εύβοιας. Ιδιαίτερα για την περιοχή της Βόρειας Εύβοιας, που δέχτηκε το πλήγμα των πυρκαγιών το καλοκαίρι, επεσήμανε ότι οι συνέπειες θα είναι ιδιαίτερα βαριές. «Ο αγώνας μας θα δικαιωθεί γιατί είναι τίμιος και ζητάμε το αυτονόητο», είπε και ευχαρίστησε τα σωματεία για την αλληλεγγύη τους.

Στον αγώνα ενάντια στην εκποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας και στη διεκδίκηση για τη συνέχιση της ενιαίας λειτουργίας της εταιρείας, με διασφάλιση των θέσεων εργασίας, στάθηκε ο Δημήτρης Καραγιάννης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων (ΟΜΕ) και εργαζόμενος επί 40 χρόνια στη ΛΑΡΚΟ. «Ολοι μαζί στέλνουμε ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση: Οι εργαζόμενοι δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη», ανέφερε.

Την αδιαλλαξία με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τους εργαζόμενους στηλίτευσε ο Κώστας Σαμαράς, πρόεδρος του Σωματείου Εδρας της ΛΑΡΚΟ. «Δεν τους καίγεται καρφάκι ούτε για τις χαμένες θέσεις εργασίας, ούτε για τον οικονομικό μαρασμό των περιοχών», σχολίασε και ανέδειξε τις δυνατότητες που δίνει η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας. «Οι ζωές 1.200 οικογενειών είναι στον αέρα. Αλλά δεν έχουμε πει ακόμα την τελευταία μας λέξη», ανέφερε και ξεκαθάρισε πως οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να το βάλουν κάτω. «Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ», κατέληξε.