Ριζικές αλλαγές θα επέλθουν στους δικηγόρους, με τα προτεινόμενα μέτρα - στα πλαίσια απελευθέρωσης των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων - με κύριο χαρακτηριστικό την ενίσχυση των μεγαλοδικηγορικών γραφείων, ενώ οι δικηγόροι των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, σε πρώτη φάση, θα υπαλληλοποιηθούν και, στη συνέχεια, αρκετοί από αυτούς θα αναγκαστούν να βγουν εκτός επαγγέλματος.

Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, «πέφτουν» και οι τελευταίοι φραγμοί στον τρόπο άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος, ενώ τα μεγαλοδικηγορικά γραφεία θα μπορούν να επιβάλουν τους δικούς τους όρους (αμοιβές κλπ.), στα πλαίσια του ελεύθερου ανταγωνισμού. Οι αλλαγές αυτές θα έχουν επιπτώσεις και στο συναλλασσόμενο κοινό και θα γίνει πιο ακριβή η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

• Αμφισβητείται ανοιχτά ο υποχρεωτικός καθορισμός με νόμο των ελάχιστων αμοιβών των δικηγόρων για παραστάσεις στα δικαστήρια, γιατί «συνιστούν μια από τις δραστικότερες μορφές παρέμβασης του κράτους στη σχετική αγορά και περιορισμού του ανταγωνισμού».

Για το θέμα αυτό, προτείνεται η σταδιακή μετάβαση σε καθεστώς ελεύθερων διαπραγματεύσεων, η οποία να ξεκινάει «από κατηγορίες ύλης, όπου η οικονομική συμπεριφορά των πελατών εκτιμάται ως συνεπέστερη, έτσι ώστε η κατάργηση της κρατικής παρέμβασης να μη δημιουργεί στους δικηγόρους προβλήματα είσπραξης των αμοιβών τους».

• Προτείνεται η άρση της απαγόρευσης της διαφήμισης, που επιβάλλεται ρητά σήμερα μέσω του Κώδικα περί Δικηγόρων. Με το σημερινό σύστημα, απαγορεύεται η διαφήμιση των δικηγόρων, αν και τα τελευταία χρόνια γίνονται παραβιάσεις μέσω του Ιντερνετ και της δημιουργίας ιστοσελίδων. Στο σχετικό κείμενο του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, αναφέρεται ότι «θα ήταν σκόπιμο να αρθούν οι απαγορευτικές διατάξεις και να θεσπιστούν κανόνες που να επιτρέπουν τη μη παραπλανητική διαφήμιση, υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις».
• Προτείνεται η κατάργηση του σημερινού μέτρου, σύμφωνα με το οποίο δεν επιτρέπεται στους δικηγόρους ενός συλλόγου να παρίστανται σε αστικές υποθέσεις της περιφέρειας άλλου δικηγορικού συλλόγου. Θεωρείται ότι «ο χωροταξικός περιορισμός δεν υπηρετεί παρά μόνο σκοπούς περιορισμού του ανταγωνισμού, προς όφελος των εκάστοτε μελών και πρέπει να καταργηθεί».
• Τάσσεται υπέρ της ελεύθερης μετεγγραφής των δικηγόρων από σύλλογο σε σύλλογο.
• Τέλος, ζητάει την επεκταθεί το σύστημα της χρονοχρέωσης, «προς όφελος του ανταγωνισμού και της υγιέστερης αντιστοιχίας μεταξύ αμοιβής και της προσφερόμενης υπηρεσίας».

Για τους συμβολαιογράφους, προτείνεται η σταδιακή αύξηση του αριθμού των θέσεων με ολοκληρωτική κατάργηση των περιορισμών που υπάρχουν σήμερα, η σταδιακή απελευθέρωση των αμοιβών μέσα από ένα ενδιάμεσο στάδιο όπου οι αμοιβές που θα ορίζονται να μην είναι υποχρεωτικές, αλλά ενδεικτικές και, τέλος, να αλλάξει το σημερινό σύστημα των κρατήσεων υπέρ τρίτων στα πλαίσια της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος και των επιταγών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τα επαγγέλματα αρμοδιότητας του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, όπως ταξινομούνται στη σχετική έκθεση, αφορούν το Σώμα Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών (ΣΟΕΛ) και το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών (ΣΟΕ) και βρίσκονται στη δεύτερη κατηγορία των «κλειστών επαγγελμάτων». Η «κατεύθυνση πολιτικής» που δίνουν οι συντάκτες της έκθεσης για το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών (ΣΟΕ) πηγάζει από την αναμενόμενη ανάπτυξη του λεγόμενου real estate, δηλαδή της μονοπώλησης στην αγορά ακινήτων και των νέων αυξημένων αναγκών που έχουν οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο τομέα. Για το λόγο αυτό, θεωρείται ότι «οι σημερινοί περιοριστικοί όροι άσκησης του επαγγέλματος είναι πιθανό να αποτελέσουν πρόσκομμα για την ανάπτυξη του κλάδου στο προσεχές μέλλον» και προτείνουν «λιγότερο περιοριστικές διαδικασίες στον αριθμό των θέσεων και η αγορά να είναι ανοιχτή στη λειτουργία ξένων επιχειρήσεων». Εννοείται, ότι το μόνιμο «κερασάκι» είναι η αύξηση του «ανταγωνισμού».

Ζητούμενο των συντακτών για το Σώμα Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών (ΣΟΕΛ) είναι η «εναρμόνιση του ελληνικού λογιστικού σχεδίου στα διεθνή πρότυπα», εναρμόνιση, που, σύμφωνα με την έκθεση, «πρέπει να είναι σταδιακή» ώστε να μη δημιουργηθούν προβλήματα με τα φορολογικά έσοδα. Η πρότασή τους «για σταδιακή απελευθέρωση του αριθμού των ορκωτών λογιστών» δίνει ένα ακόμη κραυγαλέο παράδειγμα ασυναρτησίας, αφού οι ίδιοι συντάκτες μερικές αράδες πιο πάνω παραδέχονται ότι «από την κείμενη νομοθεσία το επάγγελμα του ορκωτού ελεγκτού λογιστή μπορεί να να το ασκήσει ο καθένας ο οποίος πληρεί τις προϋποθέσεις του νόμου»...

Ακόμα μια αποκαλυπτική διατύπωση του ΚΕΠΕ:

«Παράλληλα με μέτρα φιλελευθεροποίησης σχετικά με τα επαγγελματικά δικαιώματα, θα πρέπει να προωθηθούν οπωσδήποτε μέτρα ελέγχου και διαφάνειας με αυστηρές τιμωρίες για τους παραβάτες και όλους τους εμπλεκόμενους. Τα μέτρα ελέγχου θα σχετίζονται με τη θέσπιση και τήρηση standards για την κατασκευή και λειτουργία έργων και θα μπορούν να ενεργοποιούνται με διάφορους τρόπους. Π.χ. ασφάλιση κατασκευής και λειτουργίας οικοδομής με κάλυψη του ιδιοκτήτη έναντι κακοτεχνιών του κατασκευαστή κ.λπ.».

Για όσους δεν κατάλαβαν το τελικό ζητούμενο είναι η ασφαλιστική κάλυψη. Με δυο λόγια, ας καταρρέει ακόμα κι ό,τι χτίζεται, αρκεί να είναι ασφαλισμένο...