Κυβέρνηση - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. και πλουτοκρατία είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι με κραυγές και απειλές θα τρομοκρατήσουν το ταξικό κίνημα. Η απάντηση που θα παίρνει η πολιτική τους θα είναι ολοένα και πιο δυνατή

Στην πραγματικότητα ο πρόεδρος της ΝΔ έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα στην πλουτοκρατία ότι συστρατεύεται ακόμα πιο μαχητικά στον πόλεμο κατά του λαού, επιχειρώντας ταυτόχρονα να πείσει ότι μπορεί να αποδειχθεί άξιος διαχειριστής των συμφερόντων της.

Πέρα από τις αντιπολιτευτικές κορόνες και τα άσφαιρα πυρά κατά της κυβέρνησης, τα πραγματικά πυρά του Α. Σαμαρά στράφηκαν κατά των λαϊκών δικαιωμάτων και των ταξικών δυνάμεων που ορθώνουν το ανάστημά τους στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Ταυτόχρονα, εμφανίστηκε ως εγγυητής του μνημονίου με την τρόικα. Δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι δεν ψέλλισε ούτε μια λέξη για τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση που προωθεί η κυβέρνηση.

«Εγγυηθήκαμε να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η χώρα μας με το ΔΝΤ, γιατί αυτό επιβάλλει η υπευθυνότητα», τόνισε ξεκαθαρίζοντας τη θέση του για άμεση και πλήρη εφαρμογή του μνημονίου.

Ταυτόχρονα όμως τόνισε ότι δεν «αρκεί για να σώσει την Ελλάδα», προτείνοντας ως συμπλήρωμα μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου και παράδοσης της δημόσιας περιουσίας στο μεγάλο κεφάλαιο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή τη φορά δεν περιορίστηκε μόνο στο ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου που διαχειρίζεται η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και υπολογίζει στα 300 δισ. ευρώ, αλλά απλώθηκε και στα ακίνητα των νοσοκομείων και των ιδρυμάτων πρόνοιας τα οποία υπολογίζει σε 60 δισ. ευρώ! Προανήγγειλε επίσης ότι σε δύο βδομάδες, στις 7 Ιούλη, θα δώσει στη δημοσιότητα «μια πλήρη πρόταση για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση».

Διεκδικώντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο αντεργατικό και αντιαπεργιακό μέτωπο, στοχοποίησε τους ταξικούς αγώνες και το ΠΑΜΕ, ενώ εξαπέλυσε επίθεση και κατά του ΚΚΕ.

Εκανε λόγο για «κυριαρχία ακραίων ιδεολογημάτων», η οποία όπως είπε «έχει πια πολύ βαρύ τίμημα στην καθημερινή ζωή του πολίτη» και δε δίστασε να δείξει ποιος είναι ο εχθρός και ο δυνάστης: «Κάθε τόσο μικρές ομάδες καταλαμβάνουν τους δρόμους και τις πλατείες. Καταλαμβάνουν τα λιμάνια. Διώχνουν επενδύσεις και ξένους επισκέπτες. Παραλύουν κάθε οικονομική δραστηριότητα», τόνισε, αφήνοντας να διαφανεί το βαθιά αντιδραστικό και ταξικό πρόσωπο της πολιτικής του.

Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος μίλησε για «καθημερινά μικρά πραξικοπήματα, που αναστατώνουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων», ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση για αδράνεια και απροθυμία να παρέμβει.

Ομως το αντεργατικό παραλήρημα του Α. Σαμαρά δεν είχε τέλος: «"Νόμος" γίνεται πλέον το δίκιο των συντεχνιών, το θράσος των αδίστακτων και το συμφέρον των ισχυρών», αποφάνθηκε και συμπλήρωσε: «Το βλέπετε καθημερινά στους δρόμους που μπλοκάρουν, στα κεντρικά ξενοδοχεία που αποκλείονται. Στα λιμάνια που κλείνουν».

Επιχειρώντας να διασώσει τα προσχήματα, είπε ότι «δεν έχει κανείς αντίρρηση όταν ο λαός εκφράζει τη δίκαιη διαμαρτυρία του», αλλά αμέσως μετά επανήλθε δριμύτερος κατά των διαδηλώσεων. «Οταν μικρές ομάδες παραλύουν τη ζωή και την οικονομία, δεν "τιμωρείται" η κυβέρνηση, τιμωρείται ο ίδιος ο λαός. Δεν "πιέζεται" η κυβέρνηση. Οδηγείται σε απόγνωση ολόκληρη η κοινωνία», τόνισε, συνεχίζοντας την ιδεολογική επίθεση κατά των λαϊκών αγώνων.

Παράλληλα ισχυρίστηκε ότι «τα κόμματα της Αριστεράς είναι μέρος του προβλήματος», προκειμένου να δικαιολογήσει ότι μοναδική εναλλακτική λύση είναι η ΝΔ. «Θα πρέπει να θυμάται η Αριστερά ότι δεν είναι ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα (...) Ο αποκλεισμός των λιμανιών και η χαριστική βολή που δίνουν στον τουρισμό την πιο δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα δεν "αγιάζει" ούτε τα μέσα ούτε το σκοπό. Απλά σπρώχνει τον κόσμο στην απελπισία», αποφάνθηκε.

Με τις αντιθέσεις «στο κόκκινο» και διάχυτη την ανησυχία για νέο κύκλο κρίσης σύντομα, ξεκινούν σήμερα και ολοκληρώνονται αύριο οι Σύνοδοι των G8 και G20 στον Καναδά.

Οπως σημείωσε σχετικά ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπάρακ Ομπάμα, σκοπός είναι «να δράσουμε συντονισμένα για έναν απλό λόγο: Η κρίση αυτή απέδειξε ότι οι εθνικές μας οικονομίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες (...) Η οικονομική θύελλα μπορεί εύκολα να εξαπλωθεί. Οι ασπίδες προστασίας σε καθεμία από τις χώρες μας μπορούν να συμβάλουν στην προστασία όλων».

«Η Ευρώπη έχει βιώσει την εμπειρία του τι σημαίνει να έχει κάποιος υπερβολικά μεγάλα ελλείμματα (...) Εφτασε ο καιρός για τη μείωση των ελλειμμάτων», υπογράμμισε η Γερμανίδα καγκελάριος, Ανγκελα Μέρκελ, υπερασπιζόμενη τα σκληρά μέτρα λιτότητας και περικοπών που υιοθετούνται στην ΕΕ.

Πάντως, οι δυσκολίες οικονομικής ανάκαμψης καταγράφονται και στις ΗΠΑ, όπου η οικονομική ανάπτυξη αναθεωρήθηκε για δεύτερη φορά προς τα κάτω, καθώς το υπουργείο Εμπορίου ανακοίνωσε ότι το αμερικανικό ΑΕΠ κατά το πρώτο τρίμηνο αυξήθηκε κατά 2,7% (σε ετήσιο ρυθμό), ενώ η τελευταία εκτίμηση το Μάη μιλούσε για 3% και προηγούμενα για 3,2%.

Στο επίκεντρο των συζητήσεων των Συνόδων θα βρεθεί επίσης η μεταρρύθμιση στο χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και η πρόταση της Γερμανίας - την οποία υιοθετούν Γαλλία και Μεγ. Βρετανία - για επιβολή ειδικού φόρου στις τράπεζες. Αξίζει να σημειωθεί ότι προχτές το βράδυ το Αμερικανικό Κογκρέσο κατέληξε στη μεταρρύθμιση των χρηματοπιστωτικών κανονισμών, η οποία θα ψηφιστεί την Τρίτη.

Η Σύνοδος του G20 θα συζητήσει και για την «πράσινη ανάπτυξη», δίνοντας αβάντα σε μια σειρά επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε συγκεκριμένους τομείς των «πράσινων μπίζνες».

Την ίδια στιγμή, και ενώ δεν έχει αμβλυνθεί η αντίθεση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΕ σχετικά με τα προγράμματα λιτότητας που εφαρμόζονται στην ΕΕ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρομπάι και ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, υποστηρίζουν αυτόν ακριβώς το δρόμο.

Οι περικοπές «έχουν στόχο να στηρίξουν την οικονομική ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα, διότι αν δε λάβουμε μέτρα για τη μείωση των ελλειμμάτων μας, τότε θα υποφέρουμε από την αργή και χαμηλή οικονομική ανάπτυξη», σημειώνει ο Χ. Βαν Ρομπάι.

Πάντως, ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος, με άρθρο του επιτίθεται εκ νέου στη Γερμανία και στο ευρώ, σημειώνοντας ότι «το ευρώ ήταν εξαρχής ένα ατελές νόμισμα» και υποστηρίζοντας ότι «οι πολιτικές που έχουν επιβληθεί σήμερα στην ευρωζώνη έρχονται σε άμεση αντίθεση με τα διδάγματα της Μεγάλης Υφεσης της δεκαετίας του '30 και απειλούν να παρασύρουν την Ευρώπη σε μια περίοδο παρατεταμένης αποτελμάτωσης - στην καλύτερη περίπτωση. Σε αυτήν την περίπτωση θα παρατηρηθεί δυσαρέσκεια και κοινωνική αποσταθεροποίηση. Στο χειρότερο σενάριο, η ΕΕ θα παραλύσει ή θα διαλυθεί εξαιτίας της έξαρσης της ξενοφοβίας και του εθνικιστικού εξτρεμισμού. Αν συνέβαινε αυτό, μεγάλο μέρος της ευθύνης θα αναλογούσε στη Γερμανία (...) ως η ισχυρότερη και πλέον αξιόπιστη χώρα, επιβάλλει άθελά της στην υπόλοιπη ευρωζώνη αποπληθωριστικές πολιτικές (...)».

Σε άλλο σημείο γράφει: «Με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το ευρώ, ο αποπληθωρισμός θα κάνει τη Γερμανία πιο ανταγωνιστική στις διεθνείς αγορές, σπρώχνοντας τις πιο αδύναμες χώρες ακόμα πιο βαθιά μέσα στην ύφεση και ταυτόχρονα αυξάνοντας το βάρος του χρέους τους. Οι Γερμανοί θα έπρεπε να κάνουν το εξής νοητό πείραμα: Αποχώρηση από το ευρώ. Το αναγεννημένο μάρκο θα εκτινασσόταν, ενώ το ευρώ θα βούλιαζε. Η υπόλοιπη Ευρώπη θα γινόταν ανταγωνιστική και θα μπορούσε να χαράξει πορεία εξόδου από τα προβλήματα - ενώ η Γερμανία θα ανακάλυπτε πόσο επώδυνο μπορεί να αποδειχθεί ένα υπερτιμημένο νόμισμα. Το εμπορικό της ισοζύγιο θα γινόταν αρνητικό και θα παρατηρούνταν εκτεταμένη ανεργία».