Μια γιορτή στήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο "κτήμα του Καραγκιόζη" στην Επανωμή, όπου τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ έγιναν μια μεγάλη συντροφιά, χόρεψαν, τραγούδησαν, χωρίς όμως να ξεχνούν λεπτό γιατί βρίσκονταν εκεί. Μια γιορτή αφιερωμένη στη ζωή, την οποία οι Κνίτες αγαπούν και το αποδεικνύουν καθημερινά ενάντια στα σχέδια εκείνων που θέλουν τους νέους κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με το καλωσόρισμα του Λ. Μπάμπα,γραμματέα της Οργάνωσης Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ, που "φιλοξένησε" φέτος τους κατασκηνωτές της ειρήνης και το χαιρετισμό του δημάρχου Επανωμής Γ. Οικονομίδη.Ο δήμαρχος Επανωμής, χαιρετίζοντας την εκδήλωση, τόνισε: "Εμείς στην Επανωμή θεωρούμε μεγάλη τιμή που αυτή η διοργάνωση γίνεται στο δικό μας χώρο. Η σημερινή μας συνάντηση δείχνει την προσπάθεια των νέων να ασχοληθούν με πράγματα τα οποία απευχόμαστε και φοβόμαστε. Τις μάστιγες της κοινωνίας. Δείχνει την προσπάθεια των νέων να τονώσουν τις μεγάλες αξίες που έχουν ατονήσει στην κοινωνία μας. Πιστεύουμε ότι αν μιμηθούν το παράδειγμα της ΚΝΕ και οι νεολαίες των άλλων πολιτικών κομμάτων, τότε θα κάνουμε ένα βήμα. Θα συμβάλουμε στο να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, αρμονικά, αποδοτικά για ένα καλύτερο αύριο".

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα ξεκίνησε με τους λατινοαμερικάνικους ρυθμούς του συγκροτήματος "Aroma Caribe", που κυριολεκτικά ξεσήκωσε το νεανικό κοινό και άναψε το γλέντι. Πιασμένοι χέρι χέρι σε μια ανθρώπινη αλυσίδα οι κνίτες και οι φίλοι της Οργάνωσης ανταποκρίθηκαν αμέσως στο κάλεσμα του τραγουδιστή που προέτρεπε να "χορεύουμε στο δρόμο για την ελευθερία" και έδειξαν τις πολύ καλές επιδόσεις τους στους λατινοαμερικάνικους χορούς. Ανάμεσα στα τραγούδια παρεμβάλλονταν συνεχώς τα συνθήματα "ΚΝΕ δυνατή, πρωτοπόρα μαζική", "Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός".

Στη συνέχεια πήρε το μικρόφωνο το μουσικό συγκρότημα της "Νεανικής Δράσης για την Ειρήνη Θεσσαλονίκης" που ερμήνευσε ελληνικά πολιτικά - και όχι μόνο - τραγούδια, τα οποία εκατοντάδες στόματα επαναλάμβαναν, ενώ τα κόκκινα λάβαρα κουνιόντουσαν ρυθμικά και φωτοβολίδες κοκκίνιζαν τον ουρανό. Το πρόγραμμα έκλεισε με το συγκρότημα "Ειδικές Δυνάμεις", που ερμήνευσε ελληνικά και ξένα τραγούδια. Η συναυλία πήρε τη μορφή διαλόγου ανάμεσα στους ερμηνευτές και το κοινό: "Του 'παν θα βάλεις το χακί" ακουγόταν από τα μεγάφωνα, "κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία" απαντούσε το κοινό και οι φωνές ενώθηκαν για να τραγουδήσουν "παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους". Το κέφι συνεχίστηκε μέχρι τελικής πτώσης του κοινού, αλλά και των μελών του συγκροτήματος, που όπως φάνηκε δεν τους έκανε καρδιά να σταματήσουν.

Νωρίς το βράδυ το πρόγραμμα τέλειωσε, όμως οι χοροί, τα τραγούδια και τα συνθήματα δε σταμάτησαν. Μια πρωτοφανής παρέα περισσότερων από 1.500 άτομα όλο το βράδυ έδωσε "μαθήματα" διασκέδασης και συντροφικότητας μακριά, πολύ μακριά, από την υποκουλτούρα, τον εφησυχασμό και την "κονσερβοποιημένη" ψυχαγωγία.

Το συγκρότημα "Αρόμα Καρίμπε", που ξεσήκωσε τους νέους το βράδυ του Σαββάτου με λατινοαμερικάνικα τραγούδια, έχει μία αποκλειστικότητα σε ό,τι αφορά τη σύνθεσή του. Τρία μέλη του συγκροτήματος προέρχονται από χώρες οι λαοί των οποίων ξέρουν καλά τι θα πει ιμπεριαλισμός σε κάθε μορφή του, έχουν γνωρίσει καλά τι θα πει πόλεμος και είχαν ένα λόγο παραπάνω να έρθουν και να ενώσουν τις φωνές τους με τα παιδιά της ΚΝΕ.

Ο Ροντρίγκο είναι από τη Νικαράγουα - "Νικαράγουα λίμπρε" (ελεύθερη Νικαράγουα) όπως λέει. Σχολιάζοντας το κάλεσμα του Χουάν να χορέψουμε στο δρόμο για την ελευθερία, ξεσπάει: "Εμείς όχι μόνο χορεύουμε, τα πάντα κάνουμε να δείξουμε στους Αμερικανούς και τους ιμπεριαλιστές ότι είμαστε ένας λαός που θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, με οποιονδήποτε τρόπο. Είμαι κι εγώ "σαντινίστας" και θαυμάζω την ΚΝΕ και αγαπάω τις ιδέες που αντιπροσωπεύει". "Θα ήταν όμορφο όλοι οι νέοι να ασχολούνταν με τέτοια πράγματα, δηλαδή όχι με ναρκωτικά και "τέκνο" και διάφορα πράγματα που το μοναδικό που κάνουν είναι να αποβλακώνουν. Να καταλαβαίνουν ότι η αξία της ζωής δεν είναι να τρελαίνεσαι αλλά να αγωνίζεσαι για κάποιο σκοπό", καταλήγει.

Το πανό πίσω από τη σκηνή έγραφε: "Η Θεσσαλονίκη δε θα γίνει ορμητήριο των ιμπεριαλιστών" και ο Αλεξ Γιασίμοβιτς, ο σαξοφωνίστας του γκρουπ, από το Βελιγράδι, είχε κάτι να πει πάνω σε αυτό. "Ο ιμπεριαλισμός διέλυσε τη χώρα μου και γι' αυτό είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ, μπροστά σε αυτούς τους όμορφους, νέους ανθρώπους, που είναι πολύ σημαντικοί. Εγώ γεννήθηκα στη Γιουγκοσλαβία και αυτή είναι η χώρα μου και όχι η Σερβία. Ξέρω ότι ο ιμπεριαλισμός είναι ένοχος για πολλά νεκρά παιδιά, για παιδιά που θα αναγκαστούν να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους χωρίς γονείς. Αυτό συνέβη στη χώρα μου, σε πολλές χώρες, στη Νικαράγουα, τη χώρα του αδελφού μου Ροντρίγκο και δε θέλω να συμβεί και εδώ που είναι κοντά στη γειτονιά μου".

"Τα τραγούδια αυτά βγαίνουν από την ψυχή μας", είπε στο "Ρ" ο Χουάν Μπομπάριος."Εκφράζουμε τον πόνο μας, θέλουμε να πολεμήσουμε την αλυσίδα που μας δένει. Το τραγούδι "μουέβε τε" αυτό ακριβώς λέει και τα περισσότερα κομμάτια μας έχουν στίχους επαναστατικούς".

Η Πανελλήνια Ενωση Επαναπατρισθέντων Πολιτικών Προσφύγων (ΠΕΕΠΠ) που την Κυριακή πραγματοποίησε την πανελλαδική της συνάντηση στο Ροδοχώρι της Νάουσας, χαιρετίζοντας με ανακοίνωσή της τη νεολαιίστικη εκδήλωση, τονίζει: "Εμείς οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, του ΔΣΕ και των κατοπινών αγώνων, διαδηλώνουμε μαζί σας και απαιτούμε να μην εγκατασταθεί στη χώρα μας η ΝΑΤΟϊκή Πολυεθνική Δύναμη Ταχείας Επέμβασης. Μαζί σας θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την ειρήνη, τη φιλία και συνεργασία των λαών στα Βαλκάνια και σ' όλο τον κόσμο. Για να δυναμώσει ο αγώνας για την ειρήνη και την εθνική ανεξαρτησία".

"Οι άνθρωποι που ζουν στις δυο όχθες του ποταμού δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν...". Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον 16χρονο Αποστόλη Κρεωνά,που ζει στον Εβρο και πιστεύει ότι το ποτάμι πρέπει να αποτελέσει γέφυρα φιλίας μεταξύ των δύο λαών. Ο Αποστόλης δήλωσε στο "Ρ": "Οι δυο λαοί δεν έχουν να αναμετρηθούν για τίποτα. Η ένταση και ο εθνικισμός, που έχουν καλλιεργήσει οι δυο κυβερνήσεις, εξυπηρετούν κοινά συμφέροντα των Αμερικανών και των άλλων μεγάλων δυνάμεων". "Εμείς, συνέχισε, θα πρέπει με μια συνεχή προσπάθεια να προσελκύσουμε σ' έναν κοινό αγώνα και τους ανθρώπους από την απέναντι πλευρά, για να νικήσουμε αυτό το σχέδιο των ιμπεριαλιστών".

"Κάθε παιδί στην ηλικία μου ονειρεύεται ένα μέλλον καλύτερο, χωρίς το φόβο του πολέμου, χωρίς κανένα κατακτητή πάνω από το κεφάλι. Ελπίζω η νέα γενιά να παλέψει, και σίγουρα τότε, θα κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα για μια ζωή, σε Ελλάδα και Τουρκία, καλύτερη".