Το πραγματικό πρόσωπο της κυβερνητικής πολιτικής, που κρύβεται πίσω από τις σκιαμαχίες και τους λεονταρισμούς κατά της διαπλοκής, άφησε να φανεί ο Κ. Καραμανλής, επαναβεβαιώνοντας τη στοχοπροσήλωσή του στην αντιλαϊκή επίθεση.

Λιτότητα, αποκρατικοποιήσεις, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, απελευθέρωση αγορών, περικοπές κοινωνικών δαπανών, ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» και του μεγάλου κεφαλαίου με κάθε τρόπο, είναι οι διακηρυγμένοι στόχοι που υλοποιούνται με ταχύτερους ρυθμούς το επόμενο διάστημα από την κυβέρνηση.

Μιλώντας χτες το βράδυ σε συνέδριο της «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν» ο πρωθυπουργός προσπάθησε να πείσει ότι η κυβέρνηση αγωνίζεται με όλες τις δυνάμεις της, προκειμένου να δημιουργήσει «ένα περιβάλλον αξιοπιστίας, εμπιστοσύνης και φερεγγυότητας, για τους Ελληνες και τους ξένους επενδυτές». Ξεκινώντας από την εκτίμηση ότι «είμαστε τώρα μπροστά στις δύο μεγάλες οικονομικές (και ταυτόχρονα κοινωνικές) προκλήσεις: Πρώτον, τη δημοσιονομική εξυγίανση και δεύτερον, την τόνωση της ανταγωνιστικότητας», προχώρησε στην απαρίθμηση σειρά μέτρων σ' αυτή την κατεύθυνση.

Ειδικότερα, αναφερόμενος στο σχεδιασμό της κυβέρνησης για την «αξιοποίηση» της κινητής (;) και ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου είπε ότι «διαμορφώνουμε νέο πλαίσιο δράσης για τις εταιρίες του Δημοσίου που διαχειρίζονται μεγάλα τμήματα της περιουσίας του και προωθούμε την εφαρμογή στρατηγικού σχεδίου για την αξιοποίηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων». Υποστήριξε βέβαια ότι οι λύσεις που επιλέγει η κυβέρνηση «συμβάλλουν τόσο στην εξοικονόμηση πόρων, όσο και στην ενίσχυση της αναπτυξιακής διαδικασίας».

Παράλληλα, προχωρά στη «συγκράτηση των καταναλωτικών δαπανών του Δημοσίου, ώστε να αυξάνονται με ρυθμό μικρότερο από την ανάπτυξη της Οικονομίας». Η αρχή αυτή, όπως είπε, γίνεται πράξη με το νέο προϋπολογισμό, αφού οι δαπάνες του Δημοσίου μειώνονται σημαντικά ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Οσο για τις αποκρατικοποιήσεις ανέφερε ότι το 2005 θα υλοποιηθούν μια σειρά νέες που θα αποφέρουν στο Δημόσιο περίπου 1,5 δισ. ευρώ. Προκειμένου να προλάβει αντιδράσεις των εργαζομένων, είπε ότι «σχεδιάζονται με έγνοια τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου, αλλά και τα συμφέροντα των εργαζόμενων στην κάθε επιχείρηση». Ανάλογα με την περίπτωση, συμπλήρωσε, «σχεδιάζουμε και προωθούμε στρατηγικές συμμαχίες, μετοχοποιήσεις, συμβάσεις παραχώρησης, συνεργασίες του Δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και πλήρεις αποκρατικοποιήσεις».

Οσον αφορά στην απελευθέρωση των αγορών, είπε ότι προχωρά στη σταδιακή απελευθέρωση στις αγορές «στις οποίες υπάρχουν ολιγοπωλιακές δομές», τονίζοντας ότι «άμεση προτεραιότητα δίνουμε στην αγορά ενέργειας (του ηλεκτρισμού και του φυσικού αερίου), που αναμένεται να προσελκύσει νέες μεγάλες επενδύσεις και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας».

Παράλληλα, ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση ελέγχει την αγορά και δεν ανέχεται τον αθέμιτο ανταγωνισμό και την κερδοσκοπία (!), παρουσιάζοντας μάλιστα ως αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής τη «σημαντική συγκράτηση του πληθωρισμού, που κινήθηκε κάτω από το 3%»(!).

Στο «σχέδιο δράσεων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» συμπεριέλαβε ακόμα το φορολογικό νομοσχέδιο και τον αναπτυξιακό νόμο, το νέο πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων, τη θέσπιση μέτρων για επίσπευση των κονδυλίων από το Γ' ΚΠΣ «που συνολικά υπερβαίνουν τα 19 δισ. ευρώ».

Υπεραμύνθηκε βέβαια της απογραφής των δημοσίων οικονομικών, λέγοντας ότι «τα αδιέξοδα των προηγούμενων προϋπολογισμών είχαν φτάσει στο απροχώρητο και μια νέα κοινοτική παρέμβαση ήταν πλέον ζήτημα χρόνου». Δεν παρέλειψε, βέβαια, να δημαγωγήσει ισχυριζόμενος ότι το μοντέλο της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής προχωρά στο νοικοκύρεμα της οικονομίας χωρίς περικοπές στα εισοδήματα των εργαζομένων και χωρίς νέα φορολογικά βάρη...

Σε συναινετική επιλογή για την προεδρία της Δημοκρατίας κινούνται, πιθανότατα οριστικά και αμετάκλητα, κυβέρνηση ΝΔ και ηγεσία ΠΑΣΟΚ, απομακρύνοντας, προς το παρόν, το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Τη συναινετική βούληση της κυβέρνησης εξέφρασε χτες ο Θ. Ρουσόπουλος, ο οποίος «χαιρέτισε» τη στάση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

«Η άποψη της κυβέρνησης, όπως έχει εκφραστεί από τον πρωθυπουργό, είναι να γίνει προσπάθεια σε ένα πρόσωπο ευρύτερης δυνατής συναίνεσης», επανέλαβε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και συμπλήρωσε: «Σε αυτό, τουλάχιστον, δεν έχω δει να αντιδρά επισήμως το ΠΑΣΟΚ. Και ο κ. Παπανδρέου έχει συμπλεύσει». Δε δίστασε μάλιστα να μπει και σε διαδικαστικές λεπτομέρειες, προκειμένου να καταδείξει τη διάθεσή της να επιτύχει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. «Η ευρύτερη δυνατή συναίνεση έχει τουλάχιστον δύο τρόπους: Πρώτον την ανακοίνωση ενός ονόματος, το οποίο κατά τη γνώμη της κυβέρνησης, μπορεί να συγκεντρώνει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση, και δεύτερο, τη συζήτηση με τα υπόλοιπα κόμματα. Αυτή τη στιγμή δεν είμαι σε θέση να σας ανακοινώσω εάν θα γίνει το πρώτο ή το δεύτερο», τόνισε. Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «η κυβέρνηση έχοντας ισχυρή πλειοψηφία, θέληση και διάθεση να επιτύχει το πρόσωπο της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης, με αυτή τη στρατηγική θα οδεύσει στην ανακοίνωση του ονόματος, όταν έρθει ο κατάλληλος χρόνος».

Στην αναγνώριση, με κάθε επισημότητα, της ΠΓΔΜ με το όνομα «Μακεδονία» προχώρησε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, προκαλώντας αμηχανία στην ελληνική κυβέρνηση, που ζητά διάλογο για εξεύρεση «μιας κοινά αποδεκτής λύσης» στο θέμα του ονόματος.

Η αναγνώριση έγινε από τον υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ Ντ. Ράμφσελντ, ο οποίος συναντήθηκε χτες στα Σκόπια με τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ, Μπράνκο Τσερβενκόβσκι, τον πρωθυπουργό Χάρι Κόστοβ, και τον υπουργό Αμυνας, Βλάντο Μπουτσκόβσκι.

Κατά τη συνάντηση των υπουργών Αμυνας των δύο χωρών, υπογράφηκε διμερής συμφωνία για τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής και την προώθηση της συνεργασίας στον τομέα της άμυνας και των ενόπλων δυνάμεων.

Στη συμφωνία τα δύο συμβαλλόμενα μέρη αναφέρονται ως «Κυβέρνηση των ΗΠΑ» και «Κυβέρνηση της Μακεδονίας». Η χτεσινή συμφωνία, είναι η δεύτερη διμερής συμφωνία που υπογράφουν οι δύο χώρες, στην οποία η ΠΓΔΜ αναφέρεται ως «Μακεδονία». Είχε προηγηθεί η υπογραφή της συμφωνίας για την εξαίρεση των Αμερικανών πολιτών από τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, τον Ιούνη του 2003.

Παράλληλα, ο Ντ. Ράμσφελντ εξέφρασε την υποστήριξη των ΗΠΑ στις προσπάθειες που καταβάλει η ΠΓΔΜ για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ. Παράλληλα σημείωσε ότι η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την πορεία υλοποίησης της διεθνοτικής συμφωνίας της Αχρίδας, ιδιαίτερα, όπως τόνισε «από τη δημιουργία ισχυρών οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης στη χώρα».

«Η ελληνική κυβέρνηση πιστεύει ότι πρέπει να γίνει ουσιαστικός και όχι προσχηματικός διάλογος, για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης του ονόματος», δήλωσε ο Θ. Ρουσόπουλος κληθείς να σχολιάσει την αναγνώριση με το όνομα «Μακεδονία» της ΠΓΔΜ από τις ΗΠΑ. «Περιμένουμε, πρόσθεσε, την τοποθέτηση και την ουσιαστική αντίδραση της άλλης πλευράς», ενώ για την αναγνώριση από τις ΗΠΑ είπε ότι «θα προβούμε σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες, στα επίπεδα που απαιτείται να κινηθούμε»...

Εκφραστής του γενικότερου συμφέροντος της άρχουσας τάξης και εγγυητής των «ίσων ευκαιριών» εμφανίστηκε ο Κ. Καραμανλής, ζητώντας ταυτόχρονα συναίνεση για την αντιμετώπιση των φαινομένων της διαπλοκής.

Μιλώντας χτες το βράδυ στο συνέδριο της «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν» παρουσίασε ως απαίτηση της οικονομίας και «ολόκληρης της κοινωνίας» το συντονισμό των προσπαθειών «για να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί (όλες μαζί οι πολιτικές δυνάμεις) τα φαινόμενα της διαπλοκής και της διαφθοράς». Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, η οικονομία και η κοινωνία «απαιτούν ισχυρό θεσμικό πλαίσιο, κανόνες κοινούς για όλους, όρους που εγγυούνται ισονομία και ισότητα ευκαιριών». Στην κατεύθυνση αυτή κινείται, όπως είπε, και η κυβέρνηση, επικαλούμενος τα μέτρα που έχει πάρει μέχρι τώρα (μετατροπή της απιστίας περί την υπηρεσία από πλημμέλημα σε κακούργημα, κατάργηση του μαθηματικού τύπου και επαναφορά απόλυτου μειοδοτικού διαγωνισμού), αλλά και αυτά που σχεδιάζει: νομοσχέδιο που θα περιλαμβάνει «τις δεσμεύσεις μας» για το «βασικό μέτοχο», νέο θεσμικό πλαίσιο για τις προμήθειες του Δημοσίου, αλλά και νέο σύστημα για τις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων. Ακόμα ανέφερε ότι προχωρά στην ανασυγκρότηση της λειτουργίας των δημοσιονομικών ελέγχων, «ώστε να υπάρχει αυστηρός και αποτελεσματικός έλεγχος στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, σε κάθε περίπτωση και σε κάθε επίπεδο».