Με τη συνάντηση, σήμερα το απόγευμα, των υπουργών Γ. Αλογοσκούφη και Π. Παναγιωτόπουλου με τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΚΕ, αρχίζει ουσιαστικά ο νέος γύρος επίθεσης στην Κοινωνική Ασφάλιση και στα δικαιώματα των εργαζομένων. Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ) γίνεται το όχημα για να «περπατήσει» το σχέδιο συρρίκνωσης και παραπέρα ανατροπής ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Αν και τύποις η ατζέντα αναμένεται να καθοριστεί στην ίδια τη συνάντηση, το σίγουρο είναι ότι με αυτό τον τρόπο οι μετέχοντες στην ΟΚΕ πετυχαίνουν ήδη έναν από τους βασικούς τους σκοπούς, τη δημιουργία κλίματος συναίνεσης, την καλλιέργεια της «λογικής» ότι το Ασφαλιστικό πρέπει να αντιμετωπιστεί από κοινού. Οτι οι εργαζόμενοι είναι συνυπεύθυνοι για το Ασφαλιστικό και ως εκ τούτου πρέπει να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του! Εκφράζοντας ακριβώς αυτή τη στόχευση ο πρόεδρος της ΟΚΕ και πρώην αντιπρόεδρος του ΣΕΒ, Ν. Αναλυτής, δήλωνε πρόσφατα πως «εμείς στην ΟΚΕ είμαστε η κοινωνία»(!) και πως «από το Σύνταγμα προβλέπεται ότι σε οποιοδήποτε μεγάλο θέμα που αφορά στην κοινωνία ή στην οικονομία, η ΟΚΕ έχει στρατηγικό ρόλο κοινωνικού διαλόγου».

Παρά το νεφελώδες κλίμα που σκόπιμα δημιουργείται σε σχέση με τη σημερινή συνάντηση, το σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχουν διατυπώσει με καθαρό τρόπο τις απόψεις τους.

Το τελευταίο ειδικά διάστημα, η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει ότι μεσοπρόθεσμα επιδιώκει την αύξηση του εργάσιμου χρόνου, με την κατάργηση εκείνων των συντάξεων που αποδίδονται νωρίτερα από τα 65 χρόνια. Ετσι, στο στόχαστρο μπαίνουν οι εργαζόμενοι που συμπληρώνουν 35ετία και έχουν δικαίωμα συνταξιοδότησης σε πρότερο χρονικό διάστημα, διάφορες κατηγορίες «πρόωρων» συντάξεων, αλλά και οι αναπηρικές. Σχέδιο - ως εφαρμογή και του νόμου 3029 του ΠΑΣΟΚ - υπάρχει και για τον αποχαρακτηρισμό των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ).

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε έναν «αγώνα δρόμου» για να κλείσει και το Ασφαλιστικό των τραπεζών, απαλλάσσοντας τους τραπεζίτες από τις υποχρεώσεις τους, περικόπτοντας βάναυσα ασφαλιστικά κεκτημένα των τραπεζοϋπαλλήλων και φορτώνοντας τα βάρη των τραπεζών στο ΙΚΑ και στους φορολογούμενους. Ανάλογες προσπάθειες γίνονται και στο μέτωπο των ΔΕΚΟ. Εδώ, αφού με το νόμο 3029 του Δ. Ρέππα μειώθηκαν οι συντάξεις και αυξήθηκαν το ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης των εργαζομένων, τώρα επιχειρείται και η παραπέρα συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους και η μεταφορά των βαρών των ασφαλιστικών ταμείων στο ΙΚΑ. Η περίπτωση του ΤΑΠ-ΟΤΕ είναι χαρακτηριστική.

Και βέβαια αφού επιβληθούν αυτές οι ανατροπές - «παραμετρικές αλλαγές» τις ονομάζουν τα κυβερνητικά στελέχη - μακροπρόθεσμα το μαχαίρι θα μπει ακόμα πιο βαθιά. Ετσι, σε συνέντευξή του χτες στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», ο υπουργός Απασχόλησης άφηνε να εννοηθεί ότι μετά την τετραετία θα έχουμε ανατροπές και στα όρια ηλικίας, στις εισφορές, στο εφάπαξ, κλπ. «Δεν υφίσταται θέμα αλλαγής του γενικού πλαισίου του ασφαλιστικού μέσα στην τετραετία (όρια ηλικίας, εισφορές, εφάπαξ). Αντίθετα, πρέπει να βιαστούμε για να επιλύσουμε επιμέρους (παραμετρικά) προβλήματα της ασφάλισης...». Αρα, μετά την τετραετία, και πάλι θα επιβληθούν νέα μέτρα.

Ταυτόχρονα, μέσα από ανάλογες διαδικασίες «κοινωνικού διαλόγου» θα επιχειρηθούν σοβαρές αλλαγές και στο εργασιακό καθεστώς, με κεντρική επιδίωξη τη μείωση του κόστους των υπερωριών και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Απέναντι σε αυτές τις επιδιώξεις η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, παρά τους τακτικισμούς της, «στρώνει το χαλί» για να περάσουν τα αντιασφαλιστικά και αντεργατικά σχέδια. Από την παρουσίαση της μελέτης του ΙΝΕ, όπου έθετε θέμα «βιωσιμότητας» της Κοινωνικής Ασφάλισης και ανεύρεσης νέων πόρων, μέχρι την πρόταση του Χρ. Πολυζωγόπουλου για φορολόγηση των μισθών και την επιμονή της στην εφαρμογή του αντιασφαλιστικού εκτρώματος του ΠΑΣΟΚ, 3029/2002, όλα μαρτυρούν και επιβεβαιώνουν ότι συμπαρατάσσεται με τη στρατηγική της κυβέρνησης και του ΣΕΒ. Η υποταγή της στη θεωρία της «ανταγωνιστικότητας», η πρόσδεσή της στον «κοινωνικό διάλογο», η επανάληψη της πρότασής της για «Εθνική Κοινωνική Συμφωνία» στο Ασφαλιστικό αποδεικνύουν ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι από την άλλη πλευρά του χαρακώματος. Γιατί καμία εθνική συμφωνία δεν μπορεί να υπάρξει σε ένα πεδίο, όπου ό,τι κερδίζει ο ΣΕΒ και το μεγάλο κεφάλαιο το πληρώνουν αδρά οι εργαζόμενοι.

Γι' αυτό μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις η μόνη απάντηση των εργαζομένων -όπως σημείωνε και στην πρόσφατη ανακοίνωση το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - είναι η κοινή δράση ανεξάρτητα από κλάδο και ειδικότητα, ώστε να συναντηθούν στο δρόμο του αγώνα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, στις πρώην ΔΕΚΟ, στον αγώνα για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση στο ύψος των αναγκών τους. Οι εργαζόμενοι δεν οφείλουν καμιά συναίνεση. Συναίνεση σημαίνει υποταγή και θηλιά στο λαιμό τους.

Στον αέρα τινάζει η Ευρωπαϊκή Ενωση τις 20.000 θέσεις εργασίας των Ελλήνων ναυτεργατών στα ακτοπλοϊκά πλοία! Με επιστολή - βόμβα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, θέτει ευθέως θέμα στελέχωσης των ακτοπλοϊκών πλοίων και ισχυρίζεται προκλητικά ότι ο αριθμός του πληρώματος «συνιστά εμπόδιο στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις»!

Η επιστολή είναι συμπληρωματική εκείνης που είχε σταλεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 3 Φλεβάρη του 2004 και αφορούσε στην κατάργηση ακόμα και αυτών των υποτυπωδών ασφαλιστικών δικλίδων που περιέχει ο νόμος έκτρωμα 2932/2001 για την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Ο νόμος ψηφίστηκε από το ΠΑΣΟΚ και τον εφαρμόζει κανονικά και η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ειδικότερα, η πρώτη επιστολή περιείχε τις γνωστές αξιώσεις για την απελευθέρωση της τιμής των εισιτηρίων και των ναύλων, την απελευθέρωση του ορίου ηλικίας των πλοίων και άλλα. Αξιώσεις που τροφοδότησαν την επιθετικότητα των ακτοπλόων εφοπλιστών και έδωσαν στην κυβέρνηση της ΝΔ το άλλοθι για να επιβάλει την ανάλογη πολιτική, απελευθερώνοντας σταδιακά τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, ξεκινώντας από τα πλοία που εκτελούν δρομολόγια με αφετηρία τα λιμάνια Λαυρίου, Ελευσίνας, Ραφήνας και Κύμης, ενώ ετοιμάζεται απελευθέρωση και για δρομολόγια από Πειραιά. Ωστόσο, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας δήλωνε σε όλους τους τόνους ότι στα απελευθερωμένα αυτά δρομολόγια δεν τίθεται θέμα οργανικών συνθέσεων και ότι θα συνεχίσει να ισχύει το ΠΔ 177/74.

Τώρα η δεύτερη επιστολή - η οποία να σημειωθεί ότι έχει σταλεί στο ΥΕΝ από τις 19 Απρίλη και από το υπουργείο δόθηκε στη δημοσιότητα μόλις χτες και μάλιστα όχι «ατόφια», αλλά αποσπασματικά και σε... ελεύθερη μετάφραση - έρχεται να δείξει ότι είναι θέμα χρόνου η πλήρης απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και η απαρέγκλιτη εφαρμογή του Κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης με ό,τι συνεπάγεται και για τα πληρώματα.

Σύμφωνα με το σχετικό «ενημερωτικό σημείωμα» του ΥΕΝ «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει ότι η ερμηνεία που αποδίδεται από τις Ελληνικές Αρχές, σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο της έννοιας της στελέχωσης του άρθρου 3 παρ. 2 του Κανονισμού και συγκεκριμένα ως προς τον αριθμό των μελών του πληρώματος είναι περιοριστική και συνιστά εμπόδια στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις σχετικά με τον τρόπο που προτίθενται να προσφέρουν υπηρεσίες στους χρήστες (επιβάτες)»!

Η ερμηνεία του άρθρου 3 του Κανονισμού 3577, που ενόχλησε την Επιτροπή, αναφέρει ότι στα πλοία που εκτελούν θαλάσσιες ενδομεταφορές θα ισχύει η νομοθεσία του κράτους υποδοχής - στην προκειμένη περίπτωση της Ελλάδας και όχι του κράτους της σημαίας που φέρει το πλοίο. Στο «ενημερωτικό σημείωμα» του ΥΕΝ δίνεται η εξήγηση για την ερμηνεία ότι «αντικατοπτρίζει τη βούληση της Ελλάδας προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια στη ναυσιπλοΐα και οι θέσεις εργασίας των απασχολούμενων Ελλήνων ναυτικών». Με άλλα λόγια, ομολογείται ότι ο Κανονισμός είναι ένα εξάμβλωμα που αν εφαρμοστεί πλήρως θα έχει ακόμα πιο δραματικά αποτελέσματα από αυτά που ήδη βιώνουν νησιώτες, ναυτεργάτες, συνολικά οι εργαζόμενοι.

Ακόμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με το έγγραφο του ΥΕΝ, αμφισβητεί «τη συμβατότητα με το κοινοτικό δίκαιο του ΠΔ 101/95 με το οποίο ρυθμίζονται θέματα ενδιαίτησης του πληρώματος, όπως διαστάσεις χώρων και εσωτερικού εξοπλισμού στα πλοία, ποσοστό επιβατών οικονομικής θέσης, πωλούμενα είδη στα κυλικεία και διατίμηση αυτών κλπ.».