Στο εργοστάσιο της «ΣΟΦΤΕΞ» περιόδευσε χτες το πρωί ο βουλευτής του ΚΚΕ, Ν. Γκατζής. Συναντήθηκε με το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου, τη Διοίκηση της εταιρίας και μετά επισκέφτηκε τα τμήματα του εργοστασίου. Ενημερώθηκε από όλες τις πλευρές για την κατάσταση και εξέφρασε στους εργαζόμενους την υποστήριξη του ΚΚΕ στα προβλήματά τους. Δεσμεύτηκε, επίσης, να θέσει στη Βουλή Επερώτηση για τη «ΣΟΦΤΕΞ». Οι εργαζόμενοι ζητούν την ακύρωση της ιδιωτικοποίησης, τη λειτουργία της υπό τον έλεγχο του υπουργείου Ανάπτυξης μέχρι να βρεθεί βιώσιμη λύση και να μην υπάρξει καμία απόλυση.

Στη συζήτηση με τους συνδικαλιστές επισημάνθηκε η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκονται πάλι οι εργαζόμενοι, αφού για ν' αγοραστεί ξανά το εργοστάσιο οι νέοι ιδιοκτήτες απαιτούν άλλες 580 απολύσεις. Υπογράμμισαν επίσης τις θέσεις τους και την απαίτησή τους ν' ακυρωθεί η ιδιωτικοποίηση. Ο Ν. Γκατζής υπογράμμισε ότι για τη λύση του προβλήματος χρειάζεται σύγκρουση με το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής. Κάλεσε τους εργαζόμενους να παλέψουν για τα γενικότερα αντεργατικά, αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης, σ' ένα πλατύ Μέτωπο, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Από την πλευρά της η διοίκηση της εταιρίας εμμένει στις γνωστές θέσεις της και δικαιολόγησε μάλιστα τις 580 απολύσεις ότι πρέπει να γίνουν για να δοθούν 4 δισ. από τη μισθοδοσία στην ανάπτυξη της εταιρίας! Ο Ν. Γκατζής εξέφρασε την αντίθεση του ΚΚΕ, επισήμανε ότι με την ίδια μέθοδο η χαρτοποιία έχει φτάσει σήμερα σ' αυτό το σημείο από διάφορους αγοραστές και ότι ο μόνος τελικά που «πληρώνει τη νύφη» είναι ο εργαζόμενος!

Στην περιοδεία στα τμήματα και στην επισήμανση των εργαζομένων ότι δε βλέπουν αποτέλεσμα σε ό,τι κάνουν, ο Ν. Γκατζής τους κάλεσε εκτός από το να επιμείνουν στον αγώνα τους, να στείλουν και «μήνυμα» στην κυβέρνηση μέσα από τις Νομαρχιακές και Δημοτικές Εκλογές.

• Να σημειώσουμε ότι για την απεργία στις 18 του μήνα, το σωματείο έχει προκηρύξει τρίωρες στάσεις εργασίας στο τέλος κάθε βάρδιας. Με σχετική δήλωσή του ο Χρ. Κατσούλιας, αντιπρόεδρος του σωματείου, κατήγγειλε την πλειοψηφία του σωματείου γιατί ενώ έχει προκηρυχτεί πανελλαδική - πανεργατική απεργία από ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ -Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, με απόφασή της τη μετέτρεψε σε τρίωρη στάση εργασίας στο τέλος κάθε βάρδιας. «Καμία συλλογική σύμβαση και κανένα δικαίωμα στη δουλιά δε διεκδικείται από τον καναπέ όπου στέλνονται μ' αυτήν την απόφαση οι εργαζόμενοι της χαρτοποιίας, αποκομμένοι από το υπόλοιπο μαζικό κίνημα και χωρίς να συμπαρατάσσονται με τους άλλους εργαζόμενους», σημείωσε ο συνδικαλιστής.

Στην κρίση των πρωταγωνιστών της ταξικής πάλης, των ίδιων των εργατών, μπαίνει το βιβλίο του Γ. Μαυρίκου «Το Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα 1918-1998 - Δύο γραμμές σε διαρκή αντιπαράθεση», προκαλώντας μεγάλο ενδιαφέρον όχι μόνο για το «χτες», αλλά και για το σήμερα και το αύριο των εργατικών αγώνων. Το γεγονός ότι οι δύο τελευταίες παρουσιάσεις έγιναν σε πόλεις όπως ο Βόλος (με τις πλούσιες εργατικές παραδόσεις) και η Πτολεμαΐδα (με μεγάλη πυκνότητα εργατικής τάξης) επιβεβαιώνει την πρόθεση και συνάμα την πρόκληση των διοργανωτών. Στη ΔΕΗ της Πτολεμαΐδας, η παρουσίαση του βιβλίου προχτές το μεσημέρι έγινε στην αίθουσα εστιατορίου του ορυχείου του Νότιου Πεδίου. Παρόντες οι εργαζόμενοι του ορυχείου και των μηχανουργείων της ΔΕΗ, το ιδανικό δηλαδή ακροατήριο για την παρουσίαση ενός τέτοιου βιβλίου.

Οι άνθρωποι της δουλιάς συμμετείχαν ενεργά στη συζήτηση με ενδιαφέρουσες γνώμες και τοποθετήσεις. Με λόγο άμεσο, μίλησαν για τα καθημερινά και καυτά προβλήματα της ζωής τους. Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της ΚΟ ΔΕΗ του ΚΚΕ και των εκδόσεων «Σύγχρονη Εποχή», με την παρουσία και του ίδιου του συγγραφέα. Στην εισηγητική του τοποθέτηση ο εκπρόσωπος της ΣΕ Αλέκος Χατζηκώστας τόνισε ότι «το βιβλίο αυτό του Γ. Μαυρίκου είναι χρήσιμο για τον καθένα που θέλει να γνωρίσει την ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, επίκαιρο λόγω των εξελίξεων στη ΓΣΕΕ, απαραίτητο για κάθε συνδικαλιστή».

Ο Γ. Μαυρίκος, αφού ευχαρίστησε τους εργαζόμενους για τη θερμή υποδοχή τους, σημείωσε ότι «η ιστορία δεν είναι παρελθοντολογία. Αντιμετωπίζει το παρελθόν αντικειμενικά και κριτικά, για να βγάλουμε διδάγματα για τη στάση μας στο παρόν και το μέλλον». Εχει αποτέλεσμα ο αγώνας; Αξίζει τον κόπο να παλεύουμε; Αναφερόμενος στα παραπάνω ερωτήματα που θέτουν ορισμένοι, ο συγγραφέας απάντησε καταφατικά με παραδείγματα από τη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού εργατικού και λαϊκού κινήματος.

«Το κίνημα», είπε, «διαμόρφωσε έναν τύπο ανθρώπου με διαφορετικές αρχές, οράματα, ιδανικά, ανυποχώρητο, που δίνει και την ίδια του τη ζωή για τις αρχές του. Από την άλλη πλευρά η υποταγή δημιουργεί τον τύπο του ραγιά, του προσκυνημένου...».

Και τη φράση του συγγραφέα ήρθε να συμπληρώσει ένας συνδικαλιστής, τονίζοντας ότι με το βιβλίο του «αποκαλύπτεται το σημερινό παζάρι ξεπουλήματος των εργαζομένων». Η γενικά θετική ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε από την ενδιαφέρουσα συζήτηση που ακολούθησε, μπορεί να συνοψιστεί στη γνώμη ενός εργάτη των μηχανουργείων: «Χρειάζεται αυτός ο διάλογος για τα θέματα που αποτελούν το αντικείμενο του βιβλίου. Πρέπει να φτάσει στους χώρους δουλιάς».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πτολεμαΐδας Γ. Κάτανας και δεκάδες συνδικαλιστές.

Στο Βόλο το βιβλίο παρουσιάστηκε σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Σωματείων και Συνδικαλιστών Νομού Μαγνησίας, στο Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Βόλου. Στην ομιλία του ο Τ. Τριανταφυλλάκος σημείωσε ότι «πρόκειται για ένα βιβλίο που συγκλονίζει τον αναγνώστη, γιατί μας προτρέπει να κοιτάμε παράλληλα το χτες με το σήμερα. Που καταδεικνύει την αναγκαιότητα της ανυποχώρητης ταξικής πάλης, της σύγκρουσης, της ρήξης με τις κάθε είδους αντεργατικές αντιλαϊκές πολιτικές. Είναι ένα βιβλίο που αποτελεί συνεισφορά και απαίτηση».

Μιλώντας ο Γ. Μαυρίκος, επισήμανε ότι το βιβλίο διαπερνά σαν «κόκκινη κλωστή» η ιδεολογική πολιτική αντιπαράθεση των δύο γραμμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η μία γραμμή είναι της συναίνεσης, του συμβιβασμού και της υποταγής. Και η άλλη γραμμή είναι αυτή της αντίστασης, της ταξικής πάλης, της υπερηφάνειας, της ανιδιοτέλειας, των ηθικών αξιών που ανέδειξε ηγετικές μορφές του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.