Η αντιλαϊκή εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης, όπως εκφράζεται μέσα από το νέο κρατικό προϋπολογισμό, θα δεχτεί τα αγωνιστικά «βέλη» των εργαζομένων την Τρίτη, με τα συλλαλητήρια που διοργανώνονται στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, σε όλους τους νομούς της Θεσσαλίας και σε άλλες περιοχές. Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους άνεργους, αλλά και άλλα λαϊκά στρώματα, τους συνταξιούχους και τους νέους στο συλλαλητήριο κατά του προϋπολογισμού που διοργανώνει στην πλατεία Κάνιγγος, στις 6 το απόγευμα, αλλά και στο Αγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη την ίδια ώρα. Στο συλλαλητήριο της Αθήνας καλούν επίσης οι συνταξιουχικές ομοσπονδίες, το Συνδικάτο Οικοδόμων, Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Επίσης, στην πλατεία Κάνιγγος, στις 19 του Δεκέμβρη, την ίδια ώρα διοργανώνεται και το συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ ενάντια στον προϋπολογισμό.

Οι κινητοποιήσεις αυτές, που έρχονται σαν συνέχεια των απεργιακών αγώνων των εργαζομένων, έχουν ευρύτερο διεκδικητικό χαρακτήρα, καθώς στρέφονται ενάντια στα αντεργατικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση με το νόμο που ψήφισαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της.

«Σε κοινή ανακοίνωση - κάλεσμα στο συλλαλητήριο, τα Συνδικάτα Οικοδόμων Αθήνας και Πειραιά σημειώνουν: «Οι χιλιάδες εργαζόμενοι, που πήραν μέρος στον απεργιακό ξεσηκωμό της 7ης του Δεκέμβρη ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα, έστειλαν μήνυμα με πολλούς αποδέκτες. Μήνυμα ότι η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να αποτρέψει τα μέτρα - καταπέλτη, που προωθούν τα πιόνια του κεφαλαίου, μέτρα που θέλουν να μετατρέψουν εμάς και τα παιδιά μας σε καύσιμη ύλη για την αύξηση των κερδών της εργοδοσίας». Τονίζουν, επίσης, ότι «κανένας νόμος που στρέφεται ενάντιά μας, ενάντια στην ίδια τη ζωή μας, δεν οριστικοποιείται. Ανατρέπεται». Τα δυο συνδικάτα καλούν τους εργαζόμενους στο συλλαλητήριο ενάντια στον κρατικό προϋπολογισμό για να διεκδικήσουν: «Δουλιά για όλους. Επιβίωση των ανέργων. Καλύτερα μεροκάματα. Αύξηση συντάξεων. Νομοθέτηση 7ωρου, 35ωρου, 5ήμερου».

Επίσης, η διοίκηση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καλεί όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο, χαρακτηρίζοντας τον προϋπολογισμό «βαθιά ταξικό», που υπηρετεί και προωθεί την κλιμάκωση της κυβερνητικής επίθεσης ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων, που υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο και τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η Συντονιστική Επιτροπή Συνεργαζόμενων Ομοσπονδιών Συνταξιουχικών Οργανώσεων καλεί τα σωματεία, μέλη των Ομοσπονδιών, να δώσουν το αγωνιστικό «παρών», «ενάντια στον αντιλαϊκό - αντικοινωνικό προϋπολογισμό, μαζί με το ΠΑΜΕ σ' όλες τις περιοχές της χώρας και στην Αθήνα την Τρίτη.

«Η κυβέρνηση, τονίζεται στην ανακοίνωση, συνεχίζει την αδιάφορη απαξιωτική πολιτική στα σοβαρά συνταξιουχικά μας δικαιώματα. Η έλλειψη στοιχειώδους κοινωνικής ευθύνης είναι κατάδηλη και εκφράζεται μέσα από τον αντιλαϊκό - αντικοινωνικό προϋπολογισμό, που κατέθεσε στη Βουλή για συζήτηση, ενώ θριαμβολογεί ότι είναι πλεονασματικός». Υπογραμμίζει επίσης, ότι «οι φοβερές επιπτώσεις από τη διεύρυνση ανατροπής των εργασιακών με το ωρομίσθιο, τη μερική απασχόληση και τον απασχολήσιμο εργάτη, σε συνδυασμό με τη μείωση της εργοδοτικής εισφοράς, συνθέτουν το σκληρότερο πλήγμα στ' ασφαλιστικά μας Ταμεία με δραστική μείωση εσόδων, ενώ εκατομμύρια συνταξιούχοι - ασφαλισμένοι θ' αντιμετωπίσουν πρόβλημα υποβάθμισης όλων των παροχών και αδυναμία συγκρότησης ασφαλιστικού δικαιώματος».

Στη Λάρισα το συλλαλητήριο θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, στις 6 το απόγευμα, στην κεντρική πλατεία και το διοργανώνουν το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων. Στο Βόλο η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Σωματείων και Συνδικαλιστών διοργανώνει το συλλαλητήριο, στις 6 το απόγευμα, στην πλατεία Ελευθερίας. Στην Καρδίτσα, το αγωνιστικό συλλαλητήριο θα πραγματοποιηθεί στην κεντρική πλατεία, στις 12.30 μ.μ. Συνδιοργανωτές του συλλαλητηρίου είναι το Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, η Ομοσπονδία Επαγγελματοβιοτεχνών κι Εμπόρων και δήμοι του νομού. Επίσης, η Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων αποφάσισε να μείνουν κλειστοί όλοι οι δήμοι και οι κοινότητες στο νομό. Στα Τρίκαλα επίσης θα πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο, στις 6 το απόγευμα, στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Η πανεργατική απεργία στις 7 Δεκέμβρη, με τη μαζικότητα και το δυναμισμό της απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης δεν έχουν την αποδοχή των ίδιων των εργαζομένων, οι οποίοι μάλιστα είναι διατεθειμένοι όχι μόνο να τα καταδικάσουν στη συνείδησή τους, αλλά και να αγωνιστούν για να μην εφαρμοστούν. Οι εργαζόμενοι που διαδήλωσαν τη μέρα της απεργίας στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε πολλές μεγάλες πόλεις της χώρας έστειλαν το μήνυμα ότι θα αγωνιστούν για να μην περάσουν τα μέτρα κατάργησης του 7ωρου και του 8ωρου και για να προστατέψουν τις κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αίμα και τις οποίες σήμερα κυβέρνηση και μεγάλο κεφάλαιο θέλουν να χτυπήσουν.

Ο «Ρ» έδωσε το λόγο την περασμένη Πέμπτη σε εργαζόμενους από διάφορους χώρους, συνταξιούχους και νέους, που μίλησαν οι ίδιοι για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, αποτέλεσμα της μέχρι σήμερα ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής, στην οποία έχουν συναινέσει οι ηγεσίες των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Μίλησαν για τις εργασιακές συνθήκες στους χώρους δουλιάς, για τους πενιχρούς μισθούς, την εργοδοτική τρομοκρατία, αλλά και για συναδέλφους τους που εργάζονται πλάι τους με διαφορετικά δικαιώματα και απολαβές. Το συμπέρασμα από όλους ήταν το ίδιο ότι τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης ήδη εφαρμόζονται, οπότε αντιλαμβάνεται κανείς τι θα γίνει τώρα με τη νομοθέτησή τους...

Ο Σταύρος Βούρναλης είναι 24 ετών, οικοδόμος - μπογιατζής. Με το μισθό του προσπαθεί να καλύψει τις μεγάλες ανάγκες της οικογένειάς του: «Οι αποδοχές δεν αρκούν για να καλύψω τα οικογενειακά έξοδα. Οσο για διασκέδαση δεν το συζητάω, την έχουμε σχεδόν ξεχάσει, αφού οι μεγάλες ανάγκες που υπάρχουν με κάνουν κάποιες φορές να δουλεύω και το Σάββατο. Προσπαθώ να το αποφύγω, αλλά τις περισσότερες φορές αυτό κρίνεται από τους λογαριασμούς που έρχονται στο σπίτι».

Μιλώντας για τις συνθήκες εργασίας λέει χαρακτηριστικά: «Δουλεύουμε με καύσωνα και κρύο και η κυβέρνηση έρχεται και μου λέει ότι θα πάρω σύνταξη στα 65. Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να αντέχει να δουλεύει στην οικοδομή τόσα χρόνια; Γι' αυτό βρισκόμαστε εδώ και αγωνιζόμαστε και θα συνεχίσουμε».

Για την άσχημη κατάσταση που επικρατεί στον εργασιακό χώρο των τραπεζών με την εντατικοποίηση και τις χιλιάδες απλήρωτες υπερωρίες, μας μίλησε ο Θάνος Δριμάλας,τραπεζοϋπάλληλος στην Εμπορική Τράπεζα.

«Στην τράπεζα είμαστε περίπου 1.000 εργαζόμενοι. Τον τελευταίο καιρό όμως προσλαμβάνονται εργαζόμενοι με συμβάσεις δίμηνες τρίμηνες, τετράμηνες κ.ά.», σημειώνει και συνεχίζει: «Αυτό έχει κατ' αρχάς επιπτώσεις στο ασφαλιστικό μας ταμείο, αφού δε γίνονται προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, με αποτέλεσμα να μειώνονται συνεχώς τα έσοδά του. Παράλληλα οι συμβασιούχοι δεν προλαβαίνουν να μάθουν τη δουλιά, αφού τελειώνει η σύμβασή τους και απολύονται. Το αποτέλεσμα είναι να εντατικοποιείται η εργασία μας λόγω της έλλειψης προσωπικού».

Μεγάλο πρόβλημα είναι και το ωράριο, όπως υπογραμμίζει ο Θ. Δριμάλας, ενώ οι απλήρωτες υπερωρίες των εργαζομένων είναι χιλιάδες. Οπως σημειώνει όμως χιλιάδες είναι και οι χαμένες ημέρες αδειών. «Ολα αυτά δημιουργούν κοινωνικά προβλήματα μέσα στις οικογένειες, που δε θα λυθούν, αν δεν παλέψουμε όλοι μαζί» σημείωσε.

Μιλώντας για το αντεργατικό νομοσχέδιο (τότε) της κυβέρνησης, τόνισε ότι δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να διευθετούν το ωράριο. «Στα υποκαταστήματα σε τουριστικές περιοχές το καλοκαίρι που υπάρχει αυξημένη εργασία οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν υπερωρίες. Αν περάσουν τα μέτρα, θα δουλεύουν 11 και 12 ώρες χωρίς να πληρώνονται. Δε μας λέει όμως η κυβέρνηση τι θα γίνει με τις εργαζόμενες μητέρες και πότε θα προλαβαίνουν να δουν το σπίτι και τα παιδιά τους αν δουλεύουν τόσες ώρες;», καταλήγει.

Ο Χριστόφορος Δημόπουλος είναι παλιός εργαζόμενος στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και έζησε το ξεπούλημά τους και τη μετατροπή τους σε... καρνάγιο.

«Σήμερα υπάρχει δουλιά, αλλά βλέπεις εργαζόμενους να κάθονται, αφού τις περισσότερες δουλιές τις αναλαμβάνουν εργολάβοι. Ο,τι στραβό γίνεται όμως καλούμαστε να το διορθώσουμε εμείς και μάλιστα γρήγορα. Ετσι εξηγούνται άλλωστε τα καθημερινά μικροατυχήματα, αφού η πίεση είναι μεγάλη και στο τέλος δεν έχουμε μάτια να δούμε», μας είπε.

Οσον αφορά τις αποδοχές εκεί τα πράγματα είναι χειρότερα. «Παίρνω 350.000 και προσπαθώ να ζήσω την τετραμελή οικογένειά μου με νοίκια, φροντιστήρια και λογαριασμούς. Μάλιστα φτάνουμε σε σημείο πολλές φορές να χρωστάμε. Φανταστείτε τι γίνεται με άλλους συναδέλφους που παίρνουν λιγότερα χρήματα», λέει αγανακτισμένος.

Και είναι χαρακτηριστική η κατάσταση που επικρατεί στα ναυπηγεία για όλους τους εργαζόμενους, καθώς όπως τονίζει ο Χ. Δημόπουλος: «Η τρομοκρατία είναι μεγάλη καθώς υπάρχουν 4 κατηγορίες εργαζομένων: Οι "μόνιμοι", οι συμβασιούχοι, αυτοί που εργάζονται στους εργολάβους και οι αλλοδαποί. Αυτό μας κάνει να μην μπορούμε να αντιδράσουμε, καθώς η εργοδοσία απειλεί κάθε κατηγορία ότι αν δεν μπορούν να δουλέψουν, όπως αυτή θέλει, θα πάρει άλλους, άλλωστε ο "δράκος" της ανεργίας πλανιέται πάνω από τα κεφάλια όλων μας». Για να καταλήξει: «Αν όλα αυτά συμβαίνουν σήμερα, φανταστείτε τι θα γίνει με τα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση. Πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να αγωνιστούμε ενάντια σ' αυτά τα μέτρα και να απαιτήσουμε καλύτερες συνθήκες και αμοιβές».

Από το 1954 δουλεύει σαν πατωματζής ο κύριος Χρήστος και παρά τα χρόνια που έφαγε στην οικοδομή, τώρα παίρνει σύνταξη 153.000 δρχ. (!) με δύο προστατευόμενα μέλη, ενώ το ενοίκιό του φτάνει στις 135.000 δρχ. Μόνο τα νούμερα αρκούν για να καταλάβει κανείς ποια είναι η κατάσταση στην οποία αναγκάζονται να ζουν πολλοί συνταξιούχοι.

Ενώ όταν τον ρωτάμε πώς τα βγάζει πέρα, κουνάει το κεφάλι και μας λέει: «Τώρα δουλεύω περισσότερο από πριν, δε γίνεται να τα βγάλω πέρα με τη σύνταξη. Εχω δύο παιδιά που πάνε στο Λύκειο και η σύνταξή μου δε φτάνει καλά - καλά ούτε για τα φροντιστήρια. Γι' αυτό επιβάλλεται ο συντονισμός του αγώνα εργαζομένων και συνταξιούχων».

«Ούτε να απεργήσουμε δεν μπορούμε, γιατί θα μας καταγγείλουν τη σύμβαση και θα χάσουμε τη δουλιά μας», λέει η Φιλίτσα Ζινέλη, που εδώ και 13 χρόνια είναι καθαρίστρια σε σχολείο. Δεκατρία χρόνια και ακόμα παίρνει 115.000 δρχ. το μήνα και αυτό γιατί θεωρείται από τις πιο «προνομιούχες» εργαζόμενες του χώρου, αφού έχει την «τύχη» να δουλεύει σε σχολείο με 18 αίθουσες!

«Η δουλιά μας είναι κάτι παραπάνω από κακοπληρωμένη, αφού πρέπει κάθε φορά να παρακαλάμε τον εκάστοτε διευθυντή για να μας πάρει να καθαρίζουμε το σχολείο», λέει δίνοντάς μας μια εικόνα για το τι θα πει εργασιακές σχέσεις, χωρίς ωράριο και δικαιώματα.

«Οταν γίνεται απεργία που διαρκεί πολλές μέρες, αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε στο σχολείο και να καθαρίζουμε τις τουαλέτες, για να μην αρρωστήσει κάποιο παιδί. Είμαστε εργαζόμενοι β` κατηγορίας ακόμα και στην απεργία...».

Είκοσι χρόνια δουλεύει σαν ταχυδρόμος ο Βαγγέλης Καλύβας και όπως μας λέει όσο περνάει ο καιρός, οι συνθήκες εργασίας γίνονται όλο και χειρότερες. «Το Ταχυδρομείο σβήνει και αν δεν αντιδράσουν οι εργαζόμενοι σε λίγο θα έχουμε ένα ταχυδρομείο από ιδιωτικές εταιρίες», μας λέει για να συμπληρώσει ότι τα προβλήματα στη δουλιά κάνουν δύσκολη και τη ζωή στο σπίτι, αφού οι γονείς είναι αναγκασμένοι να κάνουν τους δασκάλους των παιδιών τους, καθώς τα οικονομικά μετά βίας φτάνουν για τα φροντιστήρια των παιδιών. Οσον αφορά τα σχέδια του υπουργού Εργασίας για πιο ελαστικές συνθήκες εργασίας, πιο ελαστικά ωράρια, ο Β. Καλύβας λέει ότι αν ισχύσουν, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα και ότι με αποφασιστικότητα και αγώνα οι εργαζόμενοι να τα αποτρέψουν.

Προσωποποίηση των νέων συνθηκών εργασίας που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση είναι η δουλιά της Βάσως Κελεπούρα, αφού είναι εμποροϋπάλληλος. «Είμαι 20 χρόνια στη δουλιά, παντρεμένη με ένα παιδί και δουλεύω με ωράρια που δεν μπορούν να προσδιοριστούν. Χωρίς κοινωνική, χωρίς προσωπική ζωή, έχω γίνει εδώ και χρόνια λάστιχο για να τα προλάβω όλα. Είναι απαραίτητος ο αγώνας για να διατηρήσουμε το 8ωρο και τις άλλες κατακτήσεις μας», λέει η Β. Κελεπούρα.

Πώς είναι η ζωή η δική της, αλλά και χιλιάδων άλλων εμποροϋπαλλήλων; «Από τις 7 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ δουλιά και το παιδί μου είναι στο δρόμο στη μια ή στην άλλη γιαγιά. Τώρα δε με τις γιορτές είναι το αποκορύφωμα», σημειώνει αγανακτισμένη για να αναρωτηθεί και να απαντήσει παράλληλα στον υπουργό Εργασίας: «Το δικό μας ωράριο είναι ήδη ένα λάστιχο, που δεν ξέρουμε πότε θα σπάσει, πόσο παραπάνω να "ξεχειλώσει";».