Τα παραπάνω τέθηκαν σε Επίκαιρη Ερώτηση από τον βουλευτή του ΚΚΕ Τ. Τσιόγκα, προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δ. Ρέππα.
Ο βουλευτής του ΚΚΕ απαίτησε από τον υπουργό Εργασίας να απαντήσει στο τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για την άμεση λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει στη λειτουργία του το συγκεκριμένο υποκατάστημα του ΙΚΑ. Επίσης, ερωτά τον αρμόδιο υπουργό, γιατί δεν προχωρά στην πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για την κάλυψη των οργανικών θέσεων άμεσα και στο σταμάτημα όλων των συμβάσεων με τις διάφορες ιδιωτικές εταιρίες.
Την απόφαση για 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 31 Γενάρη 2003, πήρε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων ΙΚΑ(ΠΟΣΕ - ΙΚΑ), με κύριο αίτημα την άμεση πρόσληψη προσωπικού, που σε ορισμένα υποκαταστήματα φτάνει το 50%.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδίας, οι κενές θέσεις είναι 3.575 σε όλη την Ελλάδα. Οι ελλείψεις «συμπληρώνονται» από την πολιτική της κυβέρνησης, που οδηγεί στην παραπέρα αποστελέχωση του Ιδρύματος, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, όπως στην περίπτωση της εκχώρησης σε ιδιωτική εταιρία για την έκδοση των συντάξεων. Είναι μια επιλογή, που συμβάλλει στη μετατροπή του ΙΚΑ σε επιχείρηση που αγοράζει και πουλάει υπηρεσίες σε βάρος των εργαζομένων - ασφαλισμένων - συνταξιούχων και σε όφελος των επιχειρηματιών. Επιπλέον, «ανοίγει και χώρο» σε συνδικαλιστικές λογικές, να καλυφτούν οι ελλείψεις, ασχέτως του τρόπου κάλυψης, και να θεωρηθούν τα κενά προσωπικού μεμονωμένο πρόβλημα των υποκαταστημάτων της Αθήνας, παρά το ότι και στην επαρχία οι ελλείψεις προσωπικού φτάνουν και το 46%, όπως στην Κομοτηνή, το 48% στην Ξάνθη, το 50% στη Νάουσα κ.ά.
Τέλος, απόφαση για επαναλαμβανόμενες 24ωρες από τις 3 του Φλεβάρη 2003 πήρε και ο Σύλλογος Εργαζομένων στο ΙΚΑ (ΣΕ - ΙΚΑ) Ν. Αττικής και Νήσων.
Με Ερώτηση προς τους υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι βουλευτές του ΚΚΕ Τ. Τσιόγκας, Ν. Γκατζής και Αντ. Σκυλλάκος θέτουν το θέμα συνταξιούχου του ΟΓΑ (Χ. Στογιάννης από το Μακρυχώρι Λάρισας), που, ενώ είχε εργαστεί σε διάφορους εργοδότες, με αποτέλεσμα να έχει συγκεντρώσει αριθμό ενσήμων του ΙΚΑ, να μην του χορηγείται σύνταξη από τον Οργανισμό στα πλαίσια της διαδοχικής ασφάλισης.
Να καταργήσει τη σπουδαστική Εστία στη Λάρισα από τη σχολική χρονιά 2002-2003, αποφάσισε ο ΟΑΕΔ. Η απόφαση δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στους σπουδαστές του ΟΑΕΔ, που έμεναν στην Εστία. Υποχρεώθηκαν να νοικιάσουν σπίτια με δυσβάσταχτα έξοδα, αφού το χορηγούμενο επίδομα ενοικίου από τον Οργανισμό είναι πολύ χαμηλό και δεν επαρκεί. Επιπλέον, με τη ρύθμιση αυτή, οι σπουδαστές επιβαρύνονται και με πρόσθετα έξοδα (κοινόχρηστα, λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, εισιτήρια κτλ.). Η απόφαση συνιστά σοβαρότατο πλήγμα σε βάρος των σπουδαστών και είναι στα πλαίσια της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και ιδιωτικοποιήσεων, προκειμένου να ενισχυθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Βασική αιτία, μάλιστα, της απόφασης του ΟΑΕΔ είναι ότι η Διοίκηση χρειάζεται τις αίθουσες της Εστίας για να στεγάσει τις τρεις ανώνυμες εταιρίες που δημιούργησε.
Το παραπάνω ζήτημα τέθηκε προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από τους βουλευτές του ΚΚΕ Τ. Τσιόγκα, Ν. Γκατζή και Αντ. Σκυλλάκο. Οι βουλευτές ζήτησαν να πάρει μέτρα η κυβέρνηση, ώστε να ανακληθεί η απόφαση της Διοίκησης του ΟΑΕΔ και να ξαναλειτουργήσει η σπουδαστική Εστία στη Λάρισα.
Το δικαίωμα της συνέχισης χορήγησης αναπηρικής σύνταξης από τον ΟΓΑ, διεκδικεί ο 72χρονος αγρότης Μ. Αψώκαρδος. Ο αγρότης από το 1987 έπαιρνε αναπηρική σύνταξη (αναπηρία 72%). Ως «διά μαγείας» όμως, 11 χρόνια αργότερα, κατά τον ΟΓΑ το ποσοστό αναπηρίας μειώθηκε στο 35% και του έκοψαν τη σύνταξη. Παράλληλα του υπέδειξαν να παραιτηθεί από την αναπηρική και να παίρνει σύνταξη γήρατος, χωρίς προσαυξήσεις εφόσον μεγαλώνει η αναπηρία του. Από τότε, ο δικαιούχος, και παρά τη δικαίωση από το Διοικητικό Εφετείο, έχει υποστεί ένα «όργιο» εξευτελισμού και παρακώλυσης των ενεργειών του, από τον ΟΓΑ, λες και οι υπεύθυνοι περιμένουν να πεθάνει για να πάψει να διεκδικεί.
Εύλογα τα ερωτήματα που προκύπτουν από τη στάση του Ταμείου απέναντι στον αγρότη. Γιατί τόση εμμονή να παραιτηθεί από τη σύνταξη αναπηρίας και να πάρει σύνταξη γήρατος; Και πώς είναι δυνατόν να μειώθηκε η αναπηρία του από 72% σε 35%, όταν σχετικές ιατρικές γνωματεύσεις και έγγραφα δείχνουν χειροτέρευση της υγείας του, χωρίς δυνατότητα καλυτέρευσης; Και γιατί αφού το διοικητικό Εφετείο που είχαν παραπέμψει τον Μ. Αψώκαρδο τον δικαίωσε, ο ΟΓΑ άσκησε έφεση κατά της απόφασης;
Πάντως, ο συνταξιούχος σε σχετικό του σημείωμα προς το «Ρ» υπογραμμίζει ότι θ' αντιπαλέψει με όλες του τις δυνάμεις «την ολοφάνερη αδικία, σε βάρος του. Με βάση την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου θα προσφύγει στη δικαιοσύνη».