Το δικαίωμα της συνέχισης χορήγησης αναπηρικής σύνταξης από τον ΟΓΑ, διεκδικεί ο 72χρονος αγρότης Μ. Αψώκαρδος. Ο αγρότης από το 1987 έπαιρνε αναπηρική σύνταξη (αναπηρία 72%). Ως «διά μαγείας» όμως, 11 χρόνια αργότερα, κατά τον ΟΓΑ το ποσοστό αναπηρίας μειώθηκε στο 35% και του έκοψαν τη σύνταξη. Παράλληλα του υπέδειξαν να παραιτηθεί από την αναπηρική και να παίρνει σύνταξη γήρατος, χωρίς προσαυξήσεις εφόσον μεγαλώνει η αναπηρία του. Από τότε, ο δικαιούχος, και παρά τη δικαίωση από το Διοικητικό Εφετείο, έχει υποστεί ένα «όργιο» εξευτελισμού και παρακώλυσης των ενεργειών του, από τον ΟΓΑ, λες και οι υπεύθυνοι περιμένουν να πεθάνει για να πάψει να διεκδικεί.

Εύλογα τα ερωτήματα που προκύπτουν από τη στάση του Ταμείου απέναντι στον αγρότη. Γιατί τόση εμμονή να παραιτηθεί από τη σύνταξη αναπηρίας και να πάρει σύνταξη γήρατος; Και πώς είναι δυνατόν να μειώθηκε η αναπηρία του από 72% σε 35%, όταν σχετικές ιατρικές γνωματεύσεις και έγγραφα δείχνουν χειροτέρευση της υγείας του, χωρίς δυνατότητα καλυτέρευσης; Και γιατί αφού το διοικητικό Εφετείο που είχαν παραπέμψει τον Μ. Αψώκαρδο τον δικαίωσε, ο ΟΓΑ άσκησε έφεση κατά της απόφασης;

Πάντως, ο συνταξιούχος σε σχετικό του σημείωμα προς το «Ρ» υπογραμμίζει ότι θ' αντιπαλέψει με όλες του τις δυνάμεις «την ολοφάνερη αδικία, σε βάρος του. Με βάση την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου θα προσφύγει στη δικαιοσύνη».