Βλέποντας τα «μεταλλαγμένα» ΚΚ της Ευρώπης, μετά τις ανατροπές, κατανοούμε ότι την πρόοδο και την εξέλιξη των κατά τόπους μ.λ.κ. την εμπόδισε η ανυπαρξία ενός ΚΚ νέου τύπου και παράλληλα η ίδια η δράση νεότευκτων κεντροαριστερών «δημοκρατικών» κομμάτων που έσπειραν την απογοήτευση, την πλάνη και την ενσωμάτωση στο σύστημα.

Η συλλογική σκέψη του Κόμματος, οι αποφάσεις για το τι πολιτική, τακτική και στρατηγική θα ακολουθήσει, πηγάζουν και από τις αντικειμενικές ιστορικές συνθήκες που ζούμε. Αυτές νομίζω τις συνθήκες ούτε και τα πρόσφατα διαγραμμένα μέλη μας τις αγνοούσαν, ούτε διαφορετικά τις ερμήνευαν, άλλο αν δεν είχαν πλέον τις αντοχές να συνεχίσουν στον πραγματικά δύσκολο δρόμο που ακολουθούμε, σαν το φάρο μέσα στη θαλασσοταραχή. Θα ήταν πιο τίμιο να το παραδεχτούν, να κάνουν στην άκρη, σεβόμενοι την προηγούμενή τους διαδρομή, αλλά και όλους τους υπόλοιπους ανώνυμους συντρόφους που μαζί τους βάλανε πλάτη για να κάνει βήματα μπροστά η υπόθεση της εργατικής τάξης στη χώρα μας.

Οι προσεγγίσεις μας από το 14ο Συνέδριο και μετά επιβεβαιώνονται από την ίδια τη ζωή και αυτό βρήκε, με τη δική μας δράση, αντιστοίχιση και στις αντιδράσεις του ίδιου του μαζικού, λαϊκού κινήματος απέναντι στις αντιλαϊκές επιλογές ΕΕ, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Φανταζόμαστε πόσο θα ήταν διαφορετικά η κατάσταση τώρα, αν τα είχαμε «στρίψει» και εμείς; Ισως να 'χαμε λίγο διαθέσιμο χώρο στα ΜΜΕ, ίσως κάποιο φιλικό χτύπημα στην πλάτη, αλλά για τους εργαζόμενους, τα δικαιώματά τους, το μαζικό, λαϊκό κίνημα, άκρα του τάφου σιωπή! Αυτό δεν μπορεί να το αγνοήσει κανένας «καλοπροαίρετος» και «θορυβημένος» για τη φυσιογνωμία του Κόμματος.

Οι αντιδράσεις βέβαια που αναπτύχθηκαν, χωρίς να αγνοείται ο περίγυρος, δεν είναι οι πρέπουσες σε μέγεθος και ποιότητα, εκεί μάλιστα να κριθούμε και να σκύψουμε με περισυλλογή, να δούμε πώς θα βελτιώσουμε και τις δικές μας προσπάθειες, πώς θα τρανώσει το Κόμμα για να ενισχυθεί η πάλη του λαού, στο πώς θα χτιστεί το ΜΕΤΩΠΟ, αυτό το εργαλείο που θα συνενώσει - θα συντονίσει - θα ανοίξει το δρόμο ώστε η αυξανόμενη αντίδραση διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων (που οι εφαρμοζόμενες πολιτικές τούς βάζουν στο ίδιο τσουκάλι για ψήσιμο) να αποτελέσει την ταφόπλακα στα περαιτέρω σχέδια που απεργάζονται για το λαό και τη χώρα μας ντόπια και ξένα κέντρα.

Οι εκτιμήσεις μας, για το διεθνή περίγυρο, για το εσωτερικό της χώρας και η αντίστοιχη δράση που αναπτύξαμε (κρίνεται στο συνέδριο η ποιότητα και το μέγεθός της), δε βοηθάει και τα κινήματα των χωρών, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, που οι «δημοκράτες» αριστεροί συμμετέχουν ή στηρίζουν κυβερνήσεις που καταπατούν τα κοινωνικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων, πάντα στο όνομα του «αντικειμενικού» ευρωμονόδρομου ή βομβαρδίζουν το σερβικό λαό; Βεβαίως και βοηθούν, δίνουν κουράγιο, εμπειρία, ανοίγουν δρόμους στα κατά τόπους μαζικά λαϊκά κινήματα. Γι' αυτό ο αγώνας μας να αντιπαλέψουμε τις συνέπειες των πολιτικών που εκπορεύονται από την ΕΕ και εφαρμόζει η κυβέρνηση, στηρίζει η αντιπολίτευση και κάποιοι προσπαθούν να αμβλύνουν τον πόνο που δημιουργεί η εφαρμογή τους - στην προοπτική να απαγκιστρωθούμε από τα δεσμά του υπερεθνικού κέντρου - δε δίνει μόνο ανάσα και προοπτική στον ελληνικό λαό, αλλά και στα κινήματα των άλλων λαών, που μέσα από ατελείωτες «σειρήνες» της υποταγής και της ενσωμάτωσης προσπαθούν να βγουν στον αφρό.

Γι' αυτό είναι πολύ θετικός ο προσανατολισμός μας και οι προσπάθειες που καταβάλλουμε στο να γίνει εφικτός ο τόσο απαραίτητος συντονισμός του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος. Δε γίνεται διαφορετικά, θα πρέπει μέσα από την ανταλλαγή των εμπειριών μας να αντιπαλέψουμε και σε διεθνές επίπεδο τη Διεθνή των πολυεθνικών και των μονοπωλίων, με όποια έκφραση κι αν εμφανίζεται, να δημιουργήσουμε το αντίπαλο δέος στην αχαλίνωτη δράση του ιμπεριαλισμού και του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ.

Αν εμείς, στριμωγμένοι από την πίεση που μάς ασκείται και τις υπαρκτές αντικειμενικά δυσκολίες, ενδώσουμε και πούμε «ο γέγονε, γέγονε» πάλη τώρα μέσα στα πλαίσια που μας ορίζουν ο «αντικειμενικός» ευρωμονόδρομος και διεθνής ιμπεριαλισμός, καλύτερα να πάμε στα σπίτια μας, υπάρχουνε καλύτεροι υπηρέτες αυτής της πολιτικής. Η Εργατική Τάξη θα δυσκολευτεί αλλά θα ξαναδημιουργήσει τον πολιτικό της φορέα!

• Ανάδειξη στελεχών από την εργατική τάξη: Θέλει πολλή δουλιά, βασανιστική θα έλεγα, γιατί δυσκολεύουν οι συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των εργαζομένων. Απαιτείται μόρφωση ιδεολογικοπολιτική - δεν αρκεί μόνο η αυτομόρφωση - των νέων εργατικών και όχι μόνο στελεχών μας για να στερεώσει μέσα τους αυτό που κατάκτησαν μέσα από τους αγώνες και τις εμπειρίες του κινήματος.
• ΚΝΕ: Προσοχή στο μέλλον μας! Εχουμε καλή πάστα νεολαίων. Βοήθησαν το Κόμμα (αυτή την εμπειρία έχουμε στη Θεσσαλονίκη), τόσο στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, όσο και στους καθημερινούς αγώνες του κινήματος. Εδωσαν πνοή με τη ζωντάνια τους στο Αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και στους αγώνες που έδωσε αυτό στην πόλη μας. Εφεραν καλά αποτελέσματα με τη δράση τους στο φοιτητικό, μαθητικό κίνημα. Πρέπει να 'ναι στη μόνιμη έγνοια όλων μας, σε όποιο μετερίζι μάς βάζει το Κόμμα και όχι μόνο του άμεσου καθοδηγητή. Πρέπει να τους διαπαιδαγωγήσουμε με τις αξίες και τα ιδανικά της εργατικής τάξης, να τους ατσαλώσουμε γιατί η ταξική πάλη θα οξυνθεί, οι εργασιακές συνθήκες χειροτερεύουν.
• Υπάρχουν άλλες πολιτικές δυνάμεις για να συμμαχήσουμε στη δημιουργία του ΜΕΤΩΠΟΥ, όπως αυτό το προσδιορίσαμε με το 15ο Συνέδριο;

Αυτή τη στιγμή δεν είναι τόσο ορατές οι πολιτικές δυνάμεις που θα στέρξουν σ' αυτή την κατεύθυνση. Η ίδια η ζωή όμως θα τις δημιουργήσει, η όξυνση της ταξικής πάλης και οι αγώνες που θα αναπτυχθούν σε αμυντική αλλά και διεκδικητική προοπτική. Πολύ ντόρος γίνεται από «πρώην» και άλλα «φιλότιμα» κέντρα για το ΣΥΝ ότι είναι μια τέτοια πολιτική δύναμη και να μην την αγνοήσουμε. Η εμπειρία μας από τον κλάδο των τραπεζοϋπαλλήλων άλλα λέει. Την εποχή της υπογραφής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, με τις λίγες δυνάμεις που είχαμε στο χώρο λόγω της πρόσφατης τότε διάσπασης του Κόμματος, τους προτείναμε την από κοινού στήριξη του αναφαίρετου δημοκρατικού δικαιώματος του ελληνικού λαού για δημοψήφισμα, δεν τους προτείναμε αγώνα για αποδέσμευση από την τότε ΕΟΚ. Τι κάνανε οι «φίλοι» μας στην «επί μέρους συνεργασία»; Γαργάρα και πλάτη στο να κοιμίσουν τους εργαζόμενους. Το ίδιο και στη Συνθήκη του Αμστερνταμ. Οταν η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ υπέγραφε ξεχωριστή ΣΣΕ για τα συνδικαλιστικά στελέχη με έξτρα αμοιβές και υπηρεσιακές προαγωγές, μόνο οι ΕΣΑΚίτες το καταψήφισαν και ενημέρωσαν, με όσες δυνάμεις είχαν, τους εργαζόμενους, για να υπάρξει αντίδραση στον εκμαυλισμό των συνειδήσεων. Οι «αριστεροί» μας, τι έκαναν; Μία από τα ίδια, τα πόστα μας στην ΟΤΟΕ να είναι καλά και η «αριστερή» συνδιαχείριση του εκάστοτε «αναγκαίου» κακού. Ευχαριστώ, δε θα πάρουμε! Υπάρχουν οι απλοί εργαζόμενοι στη βάση όλων των πολιτικών κομμάτων που πλήττονται το ίδιο από τις πρασινογάλαζες πολιτικές με ροζ αποχρώσεις. Σ' αυτούς θα πρέπει να απευθυνθούμε με υπομονή και επιμονή, με έλεγχο της δουλιάς μας, με χαρτί και μολύβι. Ο κόσμος «βράζει», κόντρα στον αποπροσανατολισμό ΜΜΕ, κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, να μπολιάσουμε τις συνειδήσεις τους με την αναγκαιότητα του ΜΕΤΩΠΟΥ, της Λαϊκής οικονομίας και της Λαϊκής εξουσίας. Οτι η αντίσταση στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις - που πάνε να σμπαραλιάσουν τους εργαζόμενους - πρέπει να έχει σαν αφετηρία ανάπτυξής της τη γραμμή «κόντρα στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό», διαφορετικά εγκλωβιζόμαστε στα πλαίσια που αυτοί βάζουν για μας χωρίς προοπτική.

Εχουμε πρόταση διεξόδου. ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ!

1. Η ποιοτική αύξηση είναι φυσιολογικό να στηριχτεί στο πλησίασμα της νεολαίας και στη σωστή ενημέρωσή της για τους τρόπους και τις μεθόδους ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει το αδιέξοδο που την οδηγεί η πολιτική του καπιταλιστικού συστήματος.

2. Η ποιοτική βελτίωση είναι συνδεδεμένη με τη συστηματική μελέτη των αρχών του Μαρξισμού - Λενινισμού και με την πληρέστερη ενημέρωσή τους για τις σημερινές συνθήκες που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με κύριο σκοπό να πετύχουν την παραπλάνηση και την παραδοχή ότι άλλος δρόμος εκτός της υποταγής στις σύγχρονες συνθήκες του καπιταλισμού δεν υπάρχει γιατί κάθε τυχόν αντίσταση οδηγεί σε αδιέξοδο και δεν μπορεί να έχει μελλοντικά καμιά επιτυχία ούτε προοπτική για αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να υποκύψουν και ανάλογα να προσαρμοστούν.

3. Αποτελεί καθοριστικό παράγοντα η βαθιά μελέτη και γνώση των μέσων που μπορεί να εξασφαλίσουν την ικανοποιητική πραγματοποίηση αυτών των δύο βασικών προβλημάτων τα οποία εξασφαλίζουν την πολιτική καθαρότητα, τη συσπείρωση και την ενότητα των μελών και οργάνων του Κόμματος.

4. Ενα αποφασιστικό μέσο ενός Λαού είναι η σωστή γνώση και αφομοίωση των ιστορικών γεγονότων και προηγούμενων αγώνων του Λαού στις διάφορες ιστορικές στιγμές. Ενα άξιο παράδειγμα για το πώς μπορεί να παλέψουν και να κερδίσουν οι εργαζόμενες μάζες αποτελεί ο ηρωικός αγώνας στη διάρκεια της κατοχής ενάντια στους ξένους φασίστες καταχτητές, για την ανεξαρτησία, ελευθερία και για τη διάσωση του λαού από την εξόντωση. Αγώνας στον οποίο πρωτεργάτης στάθηκε η εργατική τάξη, οργανώνοντας το Εργατικό ΕΑΜ.

5. Με πρωτοβουλία των κομμουνιστών οι εργαζόμενοι στάθηκαν πρωτοπόροι για τη συντριβή των φασιστικών δυνάμεων. Το δικό τους παράδειγμα διαπαιδαγώγησε και ξεσήκωσε την τεράστια πλειοψηφία του λαού μας στον αντιφασιστικό αγώνα του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ που τελικά απελευθέρωσε την Ελλάδα και συνέχισε την πάλη ενάντια στους ξένους επεμβασίες τους Αγγλο-Αμερικάνους.

6. Φυσικά η περίοδος του ]40-49 δε μοιάζει ούτε με τη σημερινή εποχή ούτε με την εποχή μετά τη μεταπολίτευση. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σήμερα για να παρασύρουν σε υποταγή τους εργαζόμενους στηρίζονται στη σύγχρονη επιστημονική πρόοδο, στην υποκρισία και ταυτόχρονα στην κρατική και υπερκρατική εργοδοτική τρομοκρατία.

Ομως τα ιδανικά του ΕΑΜ προσαρμοσμένα στις σημερινές συνθήκες μπορεί να κινητοποιήσουν τις εργαζόμενες μάζες στην πάλη ενάντια στην υποδούλωση και τον εξευτελισμό.

Είναι ανάγκη σωστά να ενημερωθεί η νεολαία και να μελετήσει τη δράση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, αυτό αποφασιστικά μπορεί να βοηθήσει για την πατριωτική διαπαιδαγώγησή της.

7. Επίσης η σωστή αξιοποίηση τόσο των φιλειρηνικών κινημάτων, εσωτερικού και παγκόσμια, όσο και των διεθνών σχέσεων θα μπορούσε πιο αποτελεσματικά να ξεσηκώσουν τις λαϊκές μάζες στην οργανωμένη πάλη ενάντια στην επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού και στη δραστηριοποίηση μετώπου κοινής δράσης με μαζικά κινήματα εργαζομένων, συνταξιούχων, γυναικών, νεολαίας και άλλων, αφού και τα μέλη αυτών των κινημάτων ουσιαστικά δέχονται την ίδια καταπίεση με την τάξη των εργατών.

8. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να βοηθήσουν και οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ. Ενημερωμένοι για το τι είναι, ποιοι οι σκοποί του και πώς επιδιώκει να τις πραγματοποιήσει το ΑΑΔΜ μπορούν να επιδράσουν στο περιβάλλον τους, ο καθένας και να πείσει ότι το Μέτωπο είναι ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος εξέλιξης με προοπτική το σοσιαλισμό, αντιμετωπίζοντας έτσι τις καταστάσεις που δημιουργούνται διεθνώς και στη χώρα μας.

9. Πολύ θα βοηθήσει αν το Κόμμα, μετά το 16ο Συνέδριο, κυκλοφορήσει μια μπροσούρα με κύριο περιεχόμενο τους σκοπούς και τις επιδιώξεις του ΑΑΔΜ για τη σωστή ενημέρωση των εργαζομένων. Είναι πολύ χαρακτηριστικό του πόσο βοήθησε τότε στη διάρκεια της Κατοχής το βιβλιαράκι του Γληνού «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ». Οποιος το διάβαζε πείθονταν και έπαιρνε δραστήριο μέρος στους αγώνες.

10. Για τη σωστή ενημέρωση των αγώνων του λαού μας και για το ξεσκέπασμα των διαστρεβλώσεων των ιστορικών γεγονότων που συστηματικά συνεχίζονται από διάφορους "καλοθελητές" και σε σχολικά βιβλία, πολύ θα βοηθήσει να καθιερωθεί από τον "902 TV" ειδική συστηματική εκπομπή. Το ίδιος πρέπει να γίνει και από τα διάφορα άλλα μέσα ενημέρωσης και ιδιαίτερα από το «Ριζοσπάστη», το όργανο της ΚΝΕ και άλλα τοπικά μέσα.

ΚΟΒ Νέας Σμύρνης