Του Νίκου ΜΠΑΤΙΣΤΑΤΟΥ

Το περιβόητο μπλακ άουτ των ηλεκτρικών δικτύων στην περιοχή της Αττικής (δηλαδή η γενική διακοπή παροχής ηλεκτρικής ενέργειας) έφερε στην επικαιρότητα το θέμα της ΔΕΗ. Αρχισαν συζητήσεις για το ποιος φταίει. Η κυβέρνηση; Οι διοικούντες τη ΔΕΗ; Μήπως οι εργαζόμενοι σ' αυτή; Τα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια, οι εφημερίδες, άρπαξαν την ευκαιρία για ατελείωτες συζητήσεις και αναλύσεις σχετικά με το μπλακ άουτ, τα αίτιά του και ποιος είναι υπεύθυνος για τα προβλήματα που παρουσιάζει η ΔΕΗ. Βέβαια, τα αστικά μέσα ενημέρωσης ούτε ήθελαν, ούτε μπορούσαν να προχωρήσουν σε βάθος και να προσπαθήσουν να βρουν τις βασικές αιτίες που δημιουργούν τις όποιες δυσλειτουργίες της ΔΕΗ, όπως και των άλλων ΔΕΚΟ. Η απάντηση στα προβλήματα αυτά, όπως θα φανεί και στη συνέχεια, είναι πολιτική, είναι αρρώστιες του κοινωνικού καθεστώτος που ζούμε, του καπιταλισμού και η όποια διαχείρισή του μπορεί να τα μειώσει ή να τα αυξήσει λίγο, όμως δεν μπορεί να τα εξαλείψει.***

Ας ξεκινήσουμε από το μπλακ άουτ, να δούμε το ιστορικό του κι έτσι να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το τι έφταιξε. Είναι γνωστό ότι σχεδόν η μισή παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας καταναλώνεται στην Αττική, ενώ το μέγιστο μέρος της παραγωγής γίνεται στο Βορρά (περιοχή Πτολεμαϊδας), αφού εκεί βρίσκονται τα κυριότερα κοιτάσματα του εγχώριου λιγνίτη, που αποτελεί τη βάση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα. Ετσι είναι προφανής η ανάγκη, για ασφαλές δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, από το Βορρά στην Αττική. Υπήρχαν από παλιότερα 2 γραμμές μεταφοράς 400.000 βολτ, όμως κρίθηκε στις αρχές της 10ετίας '80, ότι θα έπρεπε να γίνει και 3η, αφού σε περίπτωση ζημιάς της μιας, θα ήταν δύσκολη η εξυπηρέτηση της Αττικής. Εγινε η μελέτη κι άρχισε η κατασκευή της, που με εξαίρεση περίπου 1,5 χιλιόμετρο, έχει τελειώσει εδώ και 10 περίπου χρόνια. Αυτό το 1,5 χιλιόμετρο περνάει από την περιοχή του Κρυονερίου, που εκείνη την εποχή, στο σημείο αυτό, δεν υπήρχαν κατοικίες και ήταν εκτός Σχεδίου Πόλης. Είχε ζητηθεί τότε από το ΥΠΕΧΩΔΕ να μην εγκριθεί Σχέδιο Πόλης, αλλά η περιοχή να χαρακτηριστεί ζώνη πρασίνου. Ομως στον καπιταλισμό τα πάντα μετριούνται με κέρδη, με χρήματα. Ετσι κάποιοι που σπεκουλάρουν με τη γη, κατάφεραν να περάσουν από το ΥΠΕΧΩΔΕ έγκριση Σχεδίου Πόλης, να πουλήσουν οικόπεδα και κάποιοι άνθρωποι, που είχαν ανάγκη από κατοικία, έσπευσαν να χτίσουν ένα σπίτι για να κάτσουν και σήμερα πραγματικά έχουν πρόβλημα.

Ετσι, όταν με την τελευταία θεομηνία, η μία γραμμή έπαθε σοβαρή ζημιά (απαιτούνται μερικές βδομάδες για να επισκευαστεί), ενώ η άλλη έπαθε ταυτόχρονα μικροζημιές (που αποκαταστάθηκαν σε κάποιες ώρες) η Αττική έμεινε χωρίς ηλεκτρική ενέργεια.

Μια πρώτη απλή απάντηση είναι ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ φταίει, που έδωσε την άδεια. Ομως εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε, ότι τέτοια φαινόμενα παρουσιάζονται διαρκώς με την κερδοσκοπία της γης. Φωτιές που καταστρέφουν δάση για δημιουργία οικοπέδων, άδειες οικοδόμησης περιοχών που καταστρέφουν το ίδιο το οικιστικό περιβάλλον είναι στην καθημερινή πρακτική. Αλλωστε η λέξη "κερδοσκοπία" για τον καπιταλισμό δεν μπορεί να έχει αρνητική έννοια, αφού η βάση του συστήματος και η λειτουργία του βασίζεται στο όσο γίνεται μεγαλύτερο κέρδος του κεφαλαίου. Αλλος μπορεί να πει ότι φταίνε αυτοί που έφτιαξαν τα σπίτια στην περιοχή. Ομως κι αυτοί έχουν ανάγκη κατοικίας, κι αφού το κράτος τούς έδωσε άδεια, προσπάθησαν να καλύψουν μια βασική τους ανάγκη. Τέλος, μπορεί κάποιος να πει ότι η ΔΕΗ φταίει. Ομως στην αρχική σχεδίαση δεν υπήρχε το εμπόδιο που παρουσιάστηκε στη συνέχεια. Θα μπορούσε βέβαια, όπως μπορεί και σήμερα να βρεθεί κάποια εναλλακτική λύση, που όμως σημαίνει πολλά δισεκατομμύρια δραχμές, που θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός. Η σωστή λοιπόν απάντηση είναι, ότι και το πρόβλημα του μπλακ άουτ δημιουργήθηκε από τον καπιταλιστικό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας, όπου κυριαρχεί το κέρδος κι αγνοείται ο άνθρωπος. Ολα αυτά τα προβλήματα που αναφέραμε (π.χ., οικοπεδοποίηση με φωτιές, σπέκουλα γενικά της γης) θα μπορούσε εύκολα να λυθούν αν υπήρχε εθνικοποίηση της γης, όμως κάτι τέτοιο δε συμβαδίζει με την καπιταλιστική λογική

***

Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι και η ΔΕΗ, όπως όλες οι άλλες ΔΕΚΟ, λειτουργούν μέσα στα πλαίσια του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού κι επόμενα η δράση τους εξυπηρετεί πάντα το κεφάλαιο, κύρια μάλιστα το μεγάλο. Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, βλέπουμε μια σειρά από ενέργειες, που φαίνονται "εκ πρώτης όψεως" με τεχνικά - οικονομικά κριτήρια παράλογες, να πραγματοποιούνται. Εδώ δεν πρόκειται για λάθη, αλλά για συνειδητές επιλογές που επιβάλλει το αστικό κράτος, για εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου. Ενα τέτοιο παράδειγμα, είναι ο σταθμός της Φλώρινας που ανατέθηκε με τίμημα 60 - 80 δισεκατομμυρίων δρχ. μεγαλύτερο από το λογικό. Αλλο παράδειγμα είναι η υποβάθμιση (με τάση διάλυσης) τομέων της ΔΕΗ που ασχολούνται με μελέτες και υψηλή τεχνολογία (π.χ., υδροηλεκτρικά έργα, πληροφορική κλπ.), με αποτέλεσμα να προσφεύγουν σε ιδιωτικές εταιρίες (συνήθως ξένες) πληρώνοντας μεγαλύτερο τίμημα και υποβαθμίζοντας την ανάπτυξη τεχνογνωσίας στη χώρα. Ασφαλώς οι διοικούντες τη ΔΕΗ έχουν ευθύνη, όμως αυτοί διορίζονται από την κυβέρνηση και εφαρμόζουν την πολιτική της, που δεν είναι άλλη από την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου. Βλέπουμε, π.χ., επί χρόνια να προβλέπεται η κατασκευή ενός μεγάλου σταθμού με λιθάνθρακα στο Αλιβέρι, που και οικονομικά συμφέρει και βοηθάει στην ασφάλεια της τροφοδότησης της Αττικής και θα δώσει δουλιά στην περιοχή Αλιβερίου (όπου η ανεργία αυξάνεται επικίνδυνα) και όμως τώρα τον καταργούν. Η δικαιολογία είναι ότι τα προγράμματα από 10ετή γίνονται 5ετή και δε χρειάζεται ο σταθμός την πρώτη 5ετία. Κι όμως, η σωστή τάση θα έπρεπε να είναι να αυξηθεί το 10ετές, σε 15ετές πρόγραμμα ή 20ετές κι όχι να γίνει 5ετές. Η ιστορία άλλωστε των κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων ξεκινάει από την ίδρυσή της. Αναφέρουμε το χαρακτηριστικό παράδειγμα της σύμβασης της ΠΕΣΙΝΕ, που έχει δημιουργήσει σωρευτική ζημιά πάνω από 600 δισ. δρχ., δηλαδή περίπου το μισό ποσό του δανεισμού της ΔΕΗ. Η ΔΕΗ δηλαδή, θα είχε τα μισά περίπου δάνεια, αν δεν είχε τη σύμβαση με την ΠΕΣΙΝΕ. Και τώρα προσπαθεί να δώσει η κυβέρνηση μειωμένη τιμή κιλοβατώρας στην ΠΕΣΙΝΕ, δημιουργώντας πρόσθετη ζημιά στη ΔΕΗ.

***

Ολα αυτά τα αρνητικά, που αναφέρθηκαν παραπάνω, δίνουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση και γενικά στα αστικά κόμματα, που έχουν υιοθετήσει το "Σύνταγμα του Μονοπωλιακού Κεφαλαίου" (Συνθήκη Μάαστριχτ και ΕΕ), να επιχειρηματολογούν για τη διάλυση ουσιαστικά της ΔΕΗ (σε 4 κομμάτια), την ιδιωτικοποίηση τμημάτων της (των πιο κερδοφόρων), να αποδέχονται αδιαμαρτύρητα την Οδηγία της ΕΕ για τα Συστήματα Ηλεκτρικής Ενέργειας. Ομως, πρέπει να σημειώσουμε ότι παρ' όλα τα στραβά που αναφέρθηκαν, σχετικά με τη ΔΕΗ, η ιδιωτικοποίηση ή η διάλυσή της θα έχει ακόμα χειρότερα αποτελέσματα για τον ελληνικό λαό, τους εργαζόμενους γενικά, αλλά και τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ. Οπως έχει αποδειχτεί και διεθνώς, όπου ιδιωτικοποιήθηκαν οι Δημόσιες Επιχειρήσεις Ηλεκτρισμού (Μ. Βρετανία, Βραζιλία κλπ.), όλες οι επιπτώσεις για τους λαούς ήταν αρνητικές και μόνο το κεφάλαιο κέρδισε. (Αύξηση της τιμής της κιλοβατώρας για τα σπίτια, μείωση θέσεων εργασίας και μισθών, μη ύπαρξη μακροχρόνιου προγραμματισμού κλπ., και μόνο η τιμή των μετοχών αυξήθηκε κατακόρυφα). Αλλωστε και η προσπάθεια παλιότερα της κυβέρνησης Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει το σταθμό στο Λαύριο, απέδειξε ότι ο ιδιώτης είχε τιμή κιλοβατώρας, περίπου 40% ακριβότερη από ό,τι θα κόστιζε στη ΔΕΗ. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ ας μην έχουν επίσης ψευδαισθήσεις που κάποιοι καλλιεργούν. Η Οδηγία της ΕΕ, αν εφαρμοστεί, θα οδηγήσει σε μείωση θέσεων εργασίας, κατάργηση πολλών εργατικών κατακτήσεων, που επί δεκαετίες με αγώνες κερδήθηκαν, και θα είναι ωρολογιακή βόμβα για το ασφαλιστικό της ΔΕΗ.

***

Τελικά οι εργαζόμενοι της χώρας μας, εργάτες, μικρομεσαίοι αγρότες, μικρομεσαίοι επαγγελματίες, πρέπει να κατανοήσουν ότι και το θέμα της ΔΕΗ είναι πολιτικό. Πρέπει να μη δεχτούν ότι το άμεσο ή έμμεσο ξεπούλημα της ΔΕΗ ή τμημάτων της ευνοεί τη χώρα ή το λαό μας. Να αντισταθούν. Να σχηματίσουν όλοι μαζί μέτωπο (και οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ) που θα αγωνιστεί για μια ΔΕΗ που θα παραμείνει 100% στο δημόσιο, εκδημοκρατισμένη, με κριτήρια κοινωνικά - φιλολαϊκά, αλλά που θα αποτελεί και βασικό παράγοντα για την ανάπτυξη της χώρας, την παραγωγική ανάπτυξη, την επιστημονική - τεχνολογική ανάπτυξη. Μια ΔΕΗ στην υπηρεσία του λαού, όχι των μονοπωλίων.

Το λένε "ισοζύγιο" αλλά για την Ελλάδα ήταν πάντα - και παραμένει - "ανισοζύγιο". Ο λόγος, για τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, που κάτω από τον τίτλο "ισοζύγιο πληρωμών" καταγράφουν το αποτέλεσμα του λογαριασμού με το "πάρε - δόσε" της Ελάδας με το εξωτερικό. Δηλαδή το αποτέλεσμα των εισπράξεων και πληρωμών (από εξαγωγές - εισαγωγές και άλλες υπηρεσίες) της Ελλάδας με τις άλλες χώρες του κόσμου. Και αποτελεί κοινό μυστικό, ότι το αποτέλεσμα αυτού του λογαριασμού, δεν παραμένει απλώς ελλειμματικό για την Ελλάδα, αλλά μήνα με το μήνα και χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον εξωτερικό δανεισμό της χώρας και την εξάρτησή της από τα ξένα κέντρα.

Το 1997, για παράδειγμα, τόσο το εμπορικό έλλειμα (που καταγράφει μόνο την πορεία των εισαγωγών - εξαγωγών) όσο και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (αφορά τις κάθε είδους συναλλαγές της Ελλάδας με το εξωτερικό) αναμένεται να διαμορφωθεί σε νέα ύψη ρεκόρ. Οι πληροφορίες λένε, ότι το 1997 βρήκε την Ελλάδα με ένα εμπορικό έλλειμμα πάνω από 18,5 δισ. δολάρια και ένα συνολικο έλλειμμα (του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών) με πάνω από 5 δισ. δολάρια. Η συνεχής αύξηση του εμπορικού ελλείμματος, για παράδειγμα, δείχνει ότι η μικρή αγορά της Ελλάδας των 10 εκατ. κατοίκων αποδεικνύεται μεγάλη για τις εισαγωγές κοιναγορίτικων προϊότων και η μεγάλη αγορά της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τους πάνω από 300 εκατ. κατοίκους της μικρή για την Ελλάδα.

Η δραματική επιδείνωση του ισοζυγίου, φαίνεται και από το γεγονός ότι ενώ στο δεκάμηνο Γενάρης - Οκτώβρης 1995 πληρώναμε το 25,1% των εισαγόμενων εμπορευμάτων με τις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων, στο ίδιο περσινό δεκάμηνο η αξία των ελληνικών εξαγωγών αρκούσε για την πληρωμή μόλις του 20,7% των εισαγωγών. Η δυσμενής αυτή εξέλιξη στο εμπορικό ισοζύγιο, σκιαγραφεί ανάγλυφα και τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματατης της χώρας (παραγωγική υποβάθμιση, κλείσιμο επιχειρήσεων, αύξηση της ανεργίας κλπ.).

Ενδεικτικά αλλά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικά, είναι τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, που δείχνουν ότι ακόμη και παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα χάνουν έδαφος, όχι μόνο στις διεθνείς αγορές αλλά και στην ελληνική αγορά, ενώ ταυτόχρονα οι εισαγωγές ξένων προϊόντων συνεχίζουν ακάθεκτες και εκτοπίζουν τα ελληνικά προϊόντα.Αυτό, είναι κάτι που φαίνεται από τα αναλυτικά στοιχεία του ισοζύγιου (τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία είναι για το οκτάμηνο Γενάρης - Αύγουστος) των ετών 1995 και 1997. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά:

Πρώτον, το συνάλλαγμα που μπήκε στην Ελλάδα από τo σύνολο των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων,μειώθηκε από 3.848.391.000 δολάρια το 1995 σε 3.224.069.000 δολάρια το 1997. Δηλαδή, οι εισπράξεις σε συνάλλαγμα από τις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων στο διάστημα του οκταμήνου 1997 συγκρτικά με το οκτάμηνο του 1995 μειώθηκαν κατά 16,2% ή κατά 620 εκατ. δολάρια.

Δεύτερον, το συνάλλαγμα που βγήκε από την Ελλάδα για την εισαγωγή ξένων προϊόντων,αυξήθηκε κατά 3,6% ή κατά 537,5 εκατ. δολάρια στη διετία. Συγκεριμένα, οι συνολικές πληρωμές για εισαγωγές ξένων προϊόντων από 15.063,9 εκατ. δολάρια το οκτάμηνο του 1995 ανέβηκαν στα 15.692,5 εκατ. δολαρια το 1996, ενώ στο οκτάμηνο του 1997 διαμορφώθηκαν στα 15.601,4 εκατ. δολάρια.

Τρίτον, το εμπορικό έλλειμμα - δηλαδή η διαφορά ανάμεσα στις εισπράξεις συναλλάγματος από τις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων και τις πληρωμές για τις εισαγωγές ξένων προϊόντων - ανέβηκε από 11.215,5 εκατ. δολάρια που ήταν στο οκτάμηνο Γενάρη - Οκτώβρη 1995 σε 12.377,4 εκατ. δολάρια το αντίστοιχο περσινό οκτάμηνο. Αυξήθηκε δηλαδή κατά 1.161,9 εκατ. δολάρια ή κατά 10,4%.

Σημαντικό μερίδιο στη διεύρυνση του εμπορικού ελλείμματος σε βάρος της Ελλάδας, οφείλεται στη μείωση των εισπράξεων συναλλάγματος από τις εξαγωγές ελληνικών - ακόμη και παραδοσιακών - προϊόντων στις διεθνείς αγορές. Στο οκτάμηνο του 1997 συγκριτικά με το 1995, οι εισπράξεις από τις εξαγωγές ελληνικών ειδών διατροφής και ποτών, ήταν μειωμένες κατά 208 εκατ. δολάρια ήτοι 24,2%, καθώς περιορίστηκαν από 859.954.000 δολάρια το οκτάμηνο του 1995 σε 651.927.000 δολάρια το 1997.

Μεταξύ των ελληνικών προϊόντων που μειώθηκαν οι εισπράξεις συναλλάγματος από εξαγωγές, στο οκτάμηνο 1997 συγκριτικά με το οτκάμηνο του 1995, είναι:

• οι σταφίδες (κορινθιακή και σουλτανίνα) κατά 6,7 εκατ. δολάρια.
• οι ελιές και τα λάδια κατά 24 περίπου εκατ. δολάρια.
• τα εσπεριδοειδή (λεμόνια, πορτοκάλια, μανταρίνια) και λοιπά νωπά φρούτα κατά 76,5 εκατ. δολάρια και τα λοιπά είδη διατροφής κατά 72 εκατ. δολάρια.

Μείωση, αλλά μικρότερη σε σχέση με τις εξαγωγές, σημείωσαν στο ίδιο οκτάμηνο οι εισαγωγές ειδών διατροφής από το εξωτερικό. Συγκεκριμένα, η αξία των εισαγόμενων ειδών διατροφής μειώθηκε κατά 136,9 εκατ. δολάρια, καθώς περιορίστηκαν από 2.162,9 εκατ. δολάρια το οκτάμηνο του 1995 σε 2.025,3 εκατ. δολάρια το 1997.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι και το πάρε - δόσε της Ελλάδας με το εξωτερικό στον τομέα των ειδών διατροφής, είχε το δικό του μερίδιο στην επιδείνωση του συνολικού εμπορικού ελλείμματος. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ενώ στο οκτάμηνο του 1995 εξωφλούσαμε το 39,7% των εισαγωγών τροφίμων και ποτών με εξαγωγές ελλήνικών τροφίμων και ποτών, το ποσόστο κάλυψης των εισαγόμενων ειδών διατροφής με εξαγωγές αντίστοιχων ελληνικών προϊόντων είχε πέσει στο περσινό οκτάμηνο στο ...32,2%!

Η συνεχής επιδείνωση των ελλειμμάτων του ισοζυγίου, μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Μια πλευρά, την οποία σκόπιμα αποσιωπούσαν και αποσιωπούν οι κάθε είδους υπέρμαχοι της ένταξης στην ΕΟΚ (στα τέλη της δεκαετίας του '70) και στην ΟΝΕ (σήμερα). Ολοι αυτοί, προπαγάνδιζαν και προπαγανδίζουν τον δήθεν "πακτωλό" χρημάτων που εισπράττει η Ελλάδα από τα κοινοτικά ταμεία, ξεχνούσαν σκόπιμα την εκρητική άνοδο των ελλειμμάτων του ισοζυγίου, ώστε να μπορούν να υποστηρίζουν ότι η πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα των πολυεθνικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η πολιτική του "γιέσμεν" στις αξιώσεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, είναι ... "μονόδρομος"!

Τα "χρυσά κουτάλια" με τα οποία υποτίθεται ότι "θα έτρωγαν" μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ - σύμφωνα με όσα υπόσχονταν οι κάθε είδους φιλοευρωπαϊστές - αποδείχτηκαν ... μπακιρένια. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα τελευταία επίσημα στοιχεία της EUROSTAT για το κατά κεφαλήν ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) του 1997, σύμφωνα με τα οποία οι Ελληνες είναι οι πιο φτωχοί κάτοικοι μεταξύ των κατοίκων των 15 χωρών - μελών της ΕΕ.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Τη δική τους απάντηση θα δώσουν αύριο στο δρόμο του αγώνα οι επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι της Αθήνας, που είναι αποφασισμένοι να μην παραδώσουν την επιβίωσή τους, τις δουλιές τους, τα μαγαζιά τους βορά στις επιδιώξεις μιας χούφτας ντόπιων ή ξένων οικονομικών συμφερόντων. Οι ΕΒΕ είναι αποφασισμένοι να διαδηλώσουν την πλήρη αντίθεσή τους στις ασκούμενες από την κυβέρνηση - εντολοδόχο του μεγάλου κεφαλαίου πολιτικές, αλλά και με όσους τις υποθάλπουν και τις στηρίζουν με κάθε τρόπο. Η συγκέντρωση των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων θα γίνει στην πλατεία Κάνιγγος στις 6.00 το απόγευμα, μετά από απόφαση που πήραν τα σωματεία μέλη της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ) και της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Αθήνας (ΟΕΒΑ).

Η απόφαση, όπως τονίζουν και οι δύο Ομοσπονδίες, πάρθηκε κάτω από την ασφυκτική πίεση του κατήφορου που έχουν πάρει οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, εξαιτίας των ασκούμενων κυβερνητικών πολιτικών, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι ή θα ακολουθήσουν το δρόμο της αγωνιστικής πάλης, της δυναμικής διεκδίκησης των αιτημάτων τους για επιβίωση ή θα βρεθούν στο δρόμο. Μια απόφαση, που καταγγέλλει και απαντάει στη στάση που επιμένει να τηρεί η πλειοψηφία της διοίκησης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), η οποία αναγκάστηκε στην πραγματικότητα να αποδεχτεί φραστικά τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, κάτω από την πίεση των πρωτοπόρων δυνάμεων και την αγανάκτηση της βάσης των ΕΒΕ, αλλά στην πράξη, ακόμα και μετά την τελευταία κυβερνητική απόφαση για υποτίμηση της δραχμής και τη λαίλαπα που συνεπάγεται για τα πλατιά λαϊκά στρώματα όπου ανήκουν και οι ΕΒΕ, επιμένει στην τακτική του "διαλόγου", περιμένοντας να τη δεχτεί ο πρωθυπουργός να "τα συζητήσουν" για άλλη μια φορά. Επιμένει να συμπλέει με το ΣΕΒ, τους εμποροβιομηχάνους και την αντιδραστική διοίκηση της ΕΣΕΕ, κάνοντας λόγο για "εντατικοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ" και να ελπίζει ακόμα ότι με το διάλογο η κυβέρνηση θα "πειστεί" να αλλάξει πολιτική. Επιμένει να περιμένει τα... θετικά αποτελέσματα της υποτίμησης της δραχμής για τις ΜΜΕ! Ολα αυτά τη στιγμή που η θηλιά σφίγγει όλο και πιο ασφυκτικά γύρω από το λαιμό των εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικροεπαγγελματιών, που η ανεργία έχει ξεπεράσει επίσημα το 10%, που τα φέσια και η πτώση του τζίρου πνίγουν τα μαγαζιά και τις βιοτεχνίες που καθημερινά οι ιδιοκτήτες τους έρχονται αντιμέτωπες με το λουκέτο. Τη στιγμή που όλοι οι παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με τα "θετικά" αποτελέσματα της υποτίμησης, γιατί η υποτίμηση και ό,τι την ακολουθεί δεν έγινε για να κερδίσουν οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικρέμποροι, ούτε οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι άνεργοι νέοι και νέες πελάτες τους.

Ο Πρόεδρος της ΟΒΣΑ Μ. Διαμαντής,απευθύνοντας αγωνιστικό κάλεσμα στους ΕΒΕ για την αυριανή συγκέντρωση, τόνισε: "Εχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που πράγματι έχει εφτασφράγιστα μάτια κι αυτιά απέναντι στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, των επαγγελματοβιοτεχνών, των συνταξιούχων, των αγροτών κλπ., ενώ αντίθετα ορθάνοιχτα είναι τα μάτια της και τ' αυτιά της απέναντι στις εντολές και στις πιέσεις του μεγάλου κεφαλαίου, ξένου και ντόπιου και των οργάνων του, όπως είναι οι κάθε είδους συμφωνίες Μάαστριχτ. Ετσι, λοιπόν, η χώρα αυτή τη στιγμή οδηγείται στην κυριολεξία στην καταστροφή. Πρέπει να τα πούμε τα πράγματα με τ' όνομά τους. Εάν δεν παρέμβει το συνδικαλιστικό κίνημα άμεσα, αύριο θα είναι πολύ αργά. Δε φτάνουν μόνο οι προσπάθειες από μεριάς των πρωτοπόρων, όμως. Γι' αυτό στέλνω ένα μήνυμα στην πλειοψηφία των ΕΒΕ αλλά και του ελληνικού λαού, ότι απαιτούνται δυναμικές παρεμβάσεις που να έχουν μια συνέχεια και ενότητα. Γιατί, μόνο έτσι, με ανυποχώρητους αγώνες θα εξαναγκαστεί η κυβέρνηση και όλοι όσοι στηρίζουν ή υποκινούν αυτές τις πολιτικές για την αλλαγή τους. Εάν πράγματι, δε γίνει κάτι τέτοιο, τονίζω ότι με την αδράνειά μας θα έχουμε βάλει τα χέρια μας να βγάλουμε τα ίδια τα μάτια μας. Επιπλέον, θέλω να πω ότι όλοι εμείς οι πρωτοπόροι πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι και ενωμένοι. Και η κάθε προσπάθειά μας πρέπει να έχει μια δυναμική τέτοια που σίγουρα αργά ή γρήγορα θα πυροδοτήσει την υποβόσκουσα αγανάκτηση του συνόλου".

Μ. Ζ.

Η ιδιωτικοποίηση ή η διάλυση της ΔΕΗ θα έχει ακόμα χειρότερα αποτελέσματα για τον ελληνικό λαό, τους εργαζόμενους γενικά, αλλά και τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ. Οπως έχει αποδειχτεί και διεθνώς, όπου ιδιωτικοποιήθηκαν οι Δημόσιες Επιχειρήσεις Ηλεκτρισμού (Μ. Βρετανία, Βραζιλία κλπ.), όλες οι επιπτώσεις για τους λαούς ήταν αρνητικές και μόνο το κεφάλαιο κέρδισε